نبشتانک: بلوچ وانندگیں ورنا وت گُلامی ءَ بہ مار اَنت
نبشتہ کار: آئیشہ بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
کُجام راجے کہ گُلامی ءِ سانکلاں گوں بندوک بوت، آ راج ءِ سر ءَ زُلم ءُ زوراکی یے برجاہ دارگ بوت گُڑا اگاں ھما راج ءِ چاگرد ءُ وانندگیں ورناھاں گُلامی ءِ مارشت نہ بوت ءُ آ چہ گلامی ءِ سوچ ءُ پگر ءِ دیوال ءَ گوں مُھکمی ءَ بندوک بوت گُڑا ؟ آ راج ءَ را آجوئی ارزانی ءَ نہ رس ایت۔ مروچی ما بلوچ بیست ءُ یمکی ءَ کرن ءَ انگت گُلامی ءِ سانکلاں گوں بندوک ایں، توری ما ”کیوبا” ءِ داستان ونتگ توری ما ”پلستین” ءِ داستان ونتگ توری ما ایدگہ ھما آزاتی لوٹوکیں راجانی داستان ونتگ اَنت بلے ما انگت وانندگیں مردم وتی راج ءِ بزگ ءَ نہ مار ایں پمیشکا مارا یک گُلامیں مُلکے ءَ وتی گُلام جوڑ کُتگ ءُ مئے سرزمین ئِے وتی دست ءَ کُتک ءُ مئے مال ءُ مڈّیاں لوٹگ ءَ اِنت ءُ مئے سر ءَ وتی زوراکی ئِے برجاہ داشتگ چی ءَ کہ ما زھنی رنگ ءُ دْروشم ءَ گُلام ایں گُڑا گُلامی ءَ پْروش دیگ ءِ ھاتر ءَ بلوچ ورناھاں جُھد دیم ءَ برگی اِنت۔ بلوچ ءِ باندات ھمے انوگیں نودربر اَنت پمیشکا راجی رھشُون واجو ڈاکٹر الہ نزر ءَ گْوشت کہ بیست ءُ چار کلاک ءِ توک ءَ بلوچ وانندگ ءُ ورناہ چار کلاک بلوچ راج ءَ را بدے اَنت۔
بِہ گِند ئے واجو ءِ گپ سک وش اَت، باید ھمیش انت کہ کُجام ورناہ نبشتہ کنگ زانت آ بلوچ راج ءِ جیڑھانی سر ءَ نبشتہ بہ کنت اگاں کجام ورناہ کہ گپ جنگ ءِ بلدی دار ایت گُڑا آ وتی چاگرد ءُ وتی سنگتاں ھیلانکی بہ دنت ءُ آگاہ بہ کنت، بلوچ راجی جُنز ءِ بابت ءَ، بلوچ ءِ بزگی ءِ بابت ءَ، بلوچ ءِ گُلامی ءِ بابت ءَ ءُ دژمن ءِ زوراکی ءِ سر ءَ وتی چاگرد ءَ زانت ءُ سرپد بہ کن اَنت، ایدگہ راجانی ورناہ کہ وان اَنت آ وتی راجی ءُ ماتی زبانانی سر ءَ کار کن اَنت آ ٹیکنالوجی ءِ سر ءَ کار کن انت۔ چہ ھما کاراں آئی راج دیمروی کنت بلے مئے بدبھتی ءَ ما گُلامیں راجے ءَ گوں سْیادی دار ایں مارا گلامی ءِ سانکل پْروشگ ءِ ھاتر ءَ جُھد کنگی اِنت، یکے دومی ءِ گون ءَ تپاک بوھگی اِنت، یکے دومی ءِ اُوپار کنگی اِنت بلے ما توری بلوچ نودربر بہ بہ ایں یا توری لس مھلوک ما چہ یکمُشتی ءَ دور ایں۔ ما یکے دومی ءِ سر ءَ زِدّ ءُ کینگ دار ایں، ھرکس ھمے جُھد کنت کہ من نامدار بہ بہ آں من ءَ چار مردم پجّا بیار ایت ، بلے من گُش آں جُھدکار ھما اِنت کہ پہ راج ءَ کُربانی دنت ءُ راج ءَ چَہ گُلامی ءِ سنکلاں آجو کنگ ءِ ھاتر ءَ وتی زند وتی مال ءُ مڈّی وتی گِرانبھائیں وھد ءِ کُربانی ءَ دنت ءُ نامدار بوھگ نہ لوٹ ایت۔
بلے مئے چاگرد چَہ اے رنگیں کُربانیاں زبھر اِنت ، اگاں یک نودربرے سیاسی گلّاں گوں سْیادی دار ایت من چار اِتگ آ ھمے جُھد کنت کہ من اُگدہ دار بہ بہ آں ءُ من نامدار بہ بہ آں، من ءَ دو مردم بِزانت کہ پِلاں مردم پِلاں گلّ ءِ اُگدھدارے ، گُڑا نام ءِ رند ءَ کپتگیں مردم پہ راج ءُ چاگرد ءَ ھچبر نہ جیڑ ایت چی ءَ کہ آئی اوّل ءُ گُڈی نشانگ آئی نام کشّگ ئیگ اِنت آئی ءَ را نامدار بوھگی اِنت ، بلے بژن کہ ما انگت وتی دل ءِ توک ءَ چہ یکدومی ءَ مستر بوھگ ءُ اُگدہ ءِ لب ءُ لالچ ءَ گوں دست گٹ ایں دُژمن ءِ مئے ھمے ناتپاکی ءُ نابزانتی ءِ پُشت ءَ پائدگ چِست کنگ ءَ اِنت چہ مئے سوب ءَ راج ءَ تاوان بار کنگ ءَ اِنت ایماندار ءُ سِتکیں ورناھاں شھید کنگ ءَ اِنت ءُ آیاں بیگواہ کنگ ءُ ماں آزارجاھاں درد ناکیں سزا دیگ ءَ اِنت ،گُڑا مئے وانندہ بوھگ ءَ ھچ پائدگ نیست گُڑا مئے ھم اِلم ءُ زانت دربرگ ءَ ھچ مکسد نیست اِنت کہ آ مارا ھمدردی ءِ درس نہ دنت آ زانت کہ مارا یکجاہ ءُ تپاک بوھگ ءِ درس نہ دنت، پہ لبزانی سیاھیانی وانگ ءُ دو لبز نبشتہ کنگ ءَ ھچ پائدگ نیست انت۔ مروچی بیست ءُ یکمی کرن اِنت کہ ما انگت چارمی کرن ءِ مردمانی وڑ ءَ زندگی گْوازینگ ءَ لاچار ایں۔ بِہ گِند ئے سبب ھمیش انت کہ مئے اِلم ءَ مارا راجدوستی ءِ درس نہ داتگ، مئے اِلم ءَ مارا تپاکی ءِ درس نہ داتگ، مئے اِلم ءَ مارا دیمروئی کنگ ءِ درس نہ داتگ بلکیں مئے اِلم دربرگ ءِ مول ءُ مُراد نوکری ءِ گرِگ ءِ سر ءَ بوتگ مئے اِلم ءَ مارا نوکری گِرگ ءِ درس داتگ۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کارے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔