میسکی ءِ پُرشتگیں وانگجاہ
ٹی بی پی اھوال
بلوچستان ءِ بازیں وانگجاھانی ھشکیں دیوالانی مِکی ءُ ھالیگیں کوٹی جتائیں رنگے ءِ ندارگاں پیش کن اَنت، بلوچستان ءَ چوشیں بازیں جاہ ھست اود ءَ وانگجاہ ھست استاد نیست استاد ھست وانگ جاہ نیست، اشاں ابید چوشیں جاھاں ھنچیں مردم ھم ھست اَنت کہ آ وتی زھگاں لاچاری ءُ گریبی ءَ دگہ جاھاں دیم دات کُت نہ کن اَنت ۔
اے جاورھال بلوچستان ءِ بنجاھی شھر شال ءَ 639 کیلو میٹر دوری ءَ آبادیں شھر آواران ءِ اِنت، کہ آواران ءَ ھواریں دمگ مشکہ ءِ میتگ میسکی ءَ ھپت سالاں کپتگیں وانگجاہ ءَ تنی وھدی ناں اُستادے دیستگ نا آئی ءِ کوٹی ءِ دیولانی تہ ءَ زھگے ءَ وتی دزنویشت نبیستگ اَنت۔
بلوچستان ءِ پُرگنج ءُ شاھیگانیں زمین اگاں وانگی تک ءَ چارگ بہ بیت گڑا بلوچستان باز پُشت ءَ کپتگ، گوستگیں سال ءَ سرکاری کچ ءُ کساس ءَ بلوچستان ءَ دوازدہ لَک چُک وانگی ءُ بنکی ھکاں زبھر اَنت۔
سرکاری رپورٹ ءَ گوشگ بیتگ کہ بلوچستان ءَ پنچ سال ءِ اُمر ءَ بہ گر تاں پانزدہ سال ءِ اُمر ءِ زھگ ھوار اَنت کہ گیشتر زند ءِ گوازینگ ءَ ھاکوٹانی سر ءَ دزموش کنگ، گیرج ءُ دگہ تکاں مزدوری کن اَنت ءُ آچہ وانگ ءَ زبھر اَنت ۔
غفور ھمے دمگ ءِ نندوک اِنت ءُ آئی ءِ گون ءَ مئے رھوت بیتگ ءُ آئی ءَ میسکی ءِ بارہ ءَ مئے رھشونی کرتگ ۔
ھمے تک ءَ مئے اھوال گوں آواران ءَ ھواریں دمگ مشکہ میسکی ءَ جھمنندیں غفور ءَ بیت کہ آئی ءَ اے نام پہ وت ءَ ھما شرت ءُ شُریاتاں گچین کتگ اَت کہ منی راستیں نام دیم ءَ اتک مہ کنت ٹی بی پی ءَ اے اھوال چہ غفور ءِ کمک ءَ مشکہ ءِ میتگ میسکی ءَ شوھاز کتگ اَنت۔
غفور ءَ وتی گپ رنج ءُ گمی ءُ بلوچستان ءِ زھگانی ناوانندھی ءَ بندات کت اَنت، غفور ءَ گوشت کہ اے وڑیں جاور ھال کہ منی میتگ ءَ ھست اَنت چوشیں جاورھالاں بلوچستان مانپوش اِتگ ءُ ھرکجا ءَ وانگ ءِ سر ءَ یک نا یک جیڑھے ھست ۔
غفور ءَ وتی گپ دیم ءَ بران کت اَنت ءُ گوشت: یکے وَ وانگجاہ لُمب اِتگ اَنت دومی ھما جاہ ءَ کہ وانگ جاہ ھست اَنت اود ءَ گیشتر بمب ءُ ٹوپانی چیر ءَ زھگ وتی وھد ءَ تیلانک دیگ ءَ اَنت ءُ ھدا بہ زانت کہ آیانی وانگ ءِ سر ءَ چونیں چونیں آسر کپ اَنت ۔
غفور ءَ گوشت کہ ما ھنچیں زمین ءُ جائیدادانی واھند اِنت کہ اد ءَ ھرکس پہ وت ءَ یک یک وانگ جاھے ھمے زر ءُ جائیداداں چہ جوڑ کرت کنت ءُ وتی زھگاں الکاپ ءَ وانینت ھم کنت ءُ وتی زھگانی دلگوشی ءَ ھم کُت کنت، غفور ءَ گوشت کہ اے مئے بے تالیھی اِنت یا زوری اِنت بلے من ھمے گنداں مئے زھگانی زندمان یک جھنمے ءَ کم نہ اِنت ھرکجا اگاں زھگے ءَ پہ وانگ ءَ کتاب ھست گڑا آئی ءَ وانگ ءِ روگ ءَ زر نیست اگاں گُد ھست گڑا چمپل نیست اے جاوراں مئے دمگ ءَ باز ھنچیں زھگ ھمے زند ءِ آماچ اَنت آ وتی بے وانندھی ءِ سما ءَ کن اَنت بلے ایشی ءَ دیم ءَ جنز اِت نہ کن اَنت ۔“
غفور ءَ گوشت “من میسکی ءَ نندوک اَنت مئے میتگ ءِ وانگ جاہ دوھزار ءُ سیزدہ ءَ بلوچستان ءِ دمگ آواران ءَ بیتگیں زمین جمب ءَ اشی ءِ دیوال لُمب اِتگ ءُ پرشتگ اَنت ءُ چرا وھد ءَ پد وانگ جاہ ءِ استاد ھم نیاتکگ اَنت ءُ آیاں پد ءَ اے وانگ جاہ ءِ نیمگ ءَ چَک ھم نہ جتگ۔ ھشت سال گوستگ آیاں وتی پورویں پگار زرتگ بلے زھگانی وانگ جاہ بے پگار کرتگ ۔”
غفور ءَ وتی گپ دیم ءَ بران کت اَنت کہ “میسکی ءِ آبادی کساس ھشتاد لوگ بنت ءُ اے میتگ ءِ زھگ منگولی ءَ داں دو کیلو میٹر پند جن اَنت ءُ اود ءَ مڈل اسکول ءَ رو اَنت کہ اود ءَ بس تھنا یک عربی استادے ھست کہ زھگ ھمود ءَ رو اَنت ءُ وتی وھد ءَ تیلانک دے اَنت۔”
غفور ءَ دیمتر ءَ وتی میتگ ءِ بزگی ءِ کسہ کنان ءَ گُشت کہ “آ دگہ آسراتی مارا وَ دیگ نہ بنت بلے ھتا کہ بنکی آسراتی انسان ءِ آپ، وانگ، بجلی اے آسراتی باز اژدری اَنت بلے اشاں ابید کہ میسکی ھنچیں جاھے کہ اد ءَ ناں نیٹورک ھست ءُ نانکہ مردمانی واستا ھسپتال ءُ دگہ چیز اے مردم بازیں پنداں پد وتی نادراہ ءَ پیناڈول گولے ءِ آرگ ءَ زھمت کش اَنت ۔”
غفور ءَ دیمتر ءَ گوشت کہ “ما سرکار ءَ اے امیت ءَ انگت داریں کہ آ مئے اسکول ءَ شر کنت ءُ زھگانی زندمان ءَ جوانیں نیمگے ءَ برت کنت، آئی ءَ دمگ ءِ واکداراں ھم اے لوٹ کرت کہ اے زھگانی زند یک تباھی ءِ نیمگ ءَ روگ ءَ اِنت باید اے دمگ ءِ سروک اے زھگانی بارہ ءَ بہ جیڑ اَنت ۔”
بلوچستان کہ زمین ءِ چیرا کلیں کدرتی آسریاتیانی واھند اِنت بلے انگت اِد ءَ بُنکی ھک مھلوک ءَ نہ رس اَنت، میسکی ءِ وانگجاہ بلوچستان ءِ ایندگہ ھندانی وانگجاھانی ھم ندارگ ءَ پیش داریت، بلوچستان ءِ مڈیانی وروک ءُ اے مڈیانی سر ءَ زندگیں اسلام آباد ءِ واکدار بلوچستان ءِ وانگی جیڑھانی سرءَ گوں دلجمی ءَ گام مہ زیر اَنت گُڑا زیت اے جاور سک نگیگی ءِ نیمگ ءَ رونت ءُ بلوچستان ءِ پدمنتگی گیش ءَ چہ گیشتر بیت کہ اِشی ءِ زمہ وار، بلوچستان ءُ بنجاھی سرکار بیت۔