نبشتانک: ھانی اگاں تو پہ کوہ ءَ سر گِپتگ ئے
نبشتہ کار: زمین زھگ
دی بلوچستان پوسٹ
ھانُل اُمیت کن آں وش ءُ جوڑئے ، ءُ دائم وش ءُ شادان بات ئے اے نِمدی ءَ کہ من لِکّگ ءَ آں ، منی گْور ءَ ھِچّ نیست ھپتگے ءَ گیش اِنت کہ دُژمن ءِ جنگی گُراب یکشلا مئے سر ءَ تیر ءُ بمبانی آس گْوارگ ءَ اَنت دو روچ بیت کہ مئے وردن ھم ھلاس اَنت۔
منی کشّ ءَ یک سنگتے تچک اِنت کہ دُژمِن ءِ ایس ایس جی کمانڈوزانی تیرگْواری ءَ ماں پاد ءَ تیرے وارتگے، ھون چو کَور ءَ ھار کنان ءُ اَمبریں ھاکاں ھوار بُوھان اَنت۔
سنگت ءِ چمّاں پہ وت زندگی ءِ لوٹ نیست ، بس ماں چنکاں زمین ءِ ھاک اَنت ءُ پہ ھاک ءَ نمیران بُوَگ لوٹ اِیت۔
اے مْیان ءَ دُژمن ءَ چہ ھِچ ڈولیں اُمیت نہ بوتگ کہ دُژمن مئے سر ءَ رھم کنت ، چی ءَ کہ مارا ھم پہ دُژمن ءَ رھم نہ بوتگ۔
بلے ھانُل! مئے چاگرد ءَ لھتے ھما مردُم اَنت کہ چیزوکے زرّ ءِ واستا زمین ءِ سودا ءَ کنگ ءَ اَنت کہ ھما زمین مات گْوشگ بیت ءُ ھمے مات ءِ ھما سرانی سودا ءَ کنگ ءَ اَنت کہ آیاں زند ءِ ھر چھر ءُ رنگ ، وشّی ، سیاد ءُ مردُم ، وتی گِس ءُ کُل پہ ھمے زمین ءِ پھازگ ءُ پہ آزاتیں اِستان ءَ ندْر کُرتگ اَنت ۔
من ونتگ کہ کس چو مات ءِ ڈول ءَ نرم دل نہ اِنت ، بلے وھدے من گوں چاگرد ءِ زندگیں ھما نرمزاریں سراں گوں زندگی کنگ ءَ آں ، اِد ءَ من ءَ مات ءِ کمّی مھسوس نہ بوتگ نہ پہ برات ءُ گْوھارے ءِ مھراں زنزرتگ – اے ھما گُلامیں چاگرد ءَ در کپتگیں ھما آزاتیں سر اَنت کہ آزات اِنت ، اِیشانی پِگر ءُ مارِشت چو چاگرد ءَ گُلام نہ اِنت۔
ھانل! سنگت شھید گلام مھمد گْوش اِیت کہ لیکوی سیادی اِنسان ءَ چہ دُرسیں سیادی ءَ دوستر بیت ، ءُ اے لیکوی ھما سیاد اَنت ، ھما سر اَنت کہ کس ءَ پہ چم سُھری ءِ دَیگ ءَ دل نہ بہ اَنت۔ آیانی دیم ءَ تئی مرگ سک گْران انت ، ءُ پد ءَ گْرانتریں ساھت ھما بَہ اَنت کہ جنگے ءِ مْیان ءَ سنگتے شھید بیت ءُ تو لاش ءَ گوں وت ءَ بُرت نہ کن ئے، ءُ بے دلیں دژمن سوب کنت ءُ لاش ءَ ماندار اِیت تو بے وس ئے۔
اے بے وسی، گرمی، سارتی، لنگڑی، سپر ءُ پند، پمن بِندات ءَ سک گْران بیتگ اَنت ، بلے وھد گْوازان ءُ کوہ منی گِس ءُ ھنکین جوڑ بوھان بوتگ اَنت۔ اے درتہ پُچّی منی مُھکمی ءُ لنگڑی منی توکل، آزاتی منی سِتک ءُ اِیمان ، زمین منی مھر ءُ اے آزمان منی مھکمیں ھمراہ ۔مھرنگ ءِ شال ءِ دمکاں گْوشتگیں گُشتن: چو مہ بیت زالبول ماں راجی جُنز ءَ بے کرد بہ بَہ اَنت ءُ تئی پیسلہ۔
ھانی منی زند ءِ واھگ بیتگ کہ ھرکس چہ وتی نام ءَ زانگ بہ بیت ، اے نہ کہ آ کئی زھگ اِنت ، کئی لوگبانک اِنت ۔ کردار ءَ اَمَل (عمل ) ، مُھکمیں پیسلہ تئی کار جوڑ کن اَنت، ءُ کار ءَ پہ توکلے لوٹ اِیت ۔
ماھر وڑ اِیں ، ھر ڈول اِیں، کسے نہ کسے ءِ سَوَب ءَ مئے نیکی، مئے بدی چاگرد ءَ بگر داں مات ءِ کُٹّ ءَ در بُرتگیں سبک اَنت ۔ ءُ ھانل تو انچیں چاگردے ءَ بغاوت کنگ ءَ ئے کہ اُود ءَ جنین ءَ چہ کسانی ءَ ھمے پنت ءُ سوج دَیگ بیت کہ تو جِنکّ ئِے – آئی ءَ را بار بار ھمے مارِشت دَیگ بیت کہ تو پہ گِس، چلوپگ ءُ پہ سور کنگ ءِ واستا جوڑ بوتگ ئے ، ءُ مردین آئی ءَ وتی مِلکت ءُ میراس سرپد بیت ۔
اے درگت ءَ چیزے ءِ ٹاھینگ گْران اِنت پروشگ اِنّا ، بُنگیج کنگ گْران اِنت آسر کنگ اِنّا ، اگاں تو سرگرے گُڑا بِندات کنگ ءَ بَہ ئے۔ بوت کنت پہ تو سک گْران بہ بیت، بلے من سدّکاں تو بے مُزّ نہ بَہ ئے ، چی ءَ کہ گوں ترا تئی لیکہ ءُ لیکوی بیلی ھمراہ ءُ ھمگام اَنت۔ پہ درور دگانی جوڑ کنوک پہ دگانی جوڑ کنگ ءَ بِلّے ھزاراں تکلیپ ، درد ءُ سکّیانی دیمپان بَہ اَنت ، بلے ھما دگانی سر ءَ ھزاراں مُساپر سپر کن انت ءُ وتی منزل ءَ سر بَہ اَنت۔
اگاں تو در کپ ئے ءُ توپک ءَ وتی کُوپگ ءَ درنج ئے گھگیری ءُ آزمان ءَ درپشُوکیں اِستالے پہ مُدامی شھم اِیت ۔ تو اگاں دژمن ءَ جت کن ئے یا نہ ، بلے تو یک پِگر ءُ مارِشتے جوڑ بَہ ئے ءُ آیوکیں دِگہ ھزاراں ھانُل ءِ رھشونی ءَ کن ئے۔ چی ءَ کہ پگر ءُ لیکہ پہ مُدامی مان اَنت ، ءُ تو یک لیکہ ءِ چیدگے جوڑ بَہ ئے۔
ھانُل۔۔۔! اُمیت کن آں من ءُ تو بلوچستان ءِ ماتکوھاں ڈیک وریں ءُ دُژمن ءَ ھوار دُگنیا ءَ ھمے پیگام ءَ دے اِیں کہ اگاں ما زُلم ءُ زُوراکی ، کْوزہ ءُ یلگاری ءِ توک ءَ ساہ کشّ اِت کن اِیں ، گڑا ما ساہ گِپت ھم کن اِیں ۔
بیا پد ءَ ما بانڑی ءِ نام ءَ دوبر زندگ کن اِیں، بیا وتی باندات ءَ نوکیں پگر ءُ لیکّھے دے اِیں کہ اگاں ما یک دست ءُ یکمُشت نہ بَہ اِیں ، ما ھِچ نہ ایں ۔
ءُ ما بلوچستان ءِ مزاریں پُسّگ اِیں ، مئے ھون ءَ گوں مُزاھمت ءُ گھگیری ھوار اِنت۔ ما مِرگ زان اِیں ، بلے پدکِنِزگ ءُ بکشاھگ نہ
گُڈّی ءَ یکرندے پد ءَ گْوش آں
ھانُل—! سلامت بات ئے— آجو بات ئے۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کارے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔