کَلشن ءِ ابیتکی ءُ دوست جان ءِ بیگواھی – ھدایت بلوچ

نبشتانک: کَلشن ءِ ابیتکی ءُ دوست جان ءِ بیگواھی

نبشتہ کار: ھدایت بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

کلشن وشکوشیں پروم ءِ یک جاھے کہ جائین ءِ روچ درآھتی گور ءَ کپ اِیت۔ کلشن دوست مھمد ءِ بُنکی میتگ اِنت ۔۔ کلشن ءَ دوست مھمد ءِ پت ءُ پیرکی ڈگار ءُ ھنکین ھست اَنت۔۔ دوست مھمد پروم ءِ زانتکار ءُ سرپدیں مردمانی تہ ءَ زانگ بیت۔ دوست مھمد پہ پرومءِ مردمانی ھروڈیں اڑ ءُ جنجالانی گیش ءُ گیوار کنگ ءَ اولی سرپ ءَ بوتگ۔ دوست مھمد سکّین وش تب ءُ لائکیں مردُمے ، دوست مھمد مشکت ءَ بوتگ وھدے وتی موکلاں وتی ھنکین پروم ءَ آھتگ گڑا کَلشن ءُ دُرسیں پروم ءِ مردم دوست مھمد ءِ چارگ آھتگ انت۔ دوست مھمد کماشانی گوما کماش، جوانانی گوما جوان ھمک تب ءِ مردمانی تب ءَ گوں آھاں ھمنیاد بوتگ گونڈواں پہ سک مھروان بوتگ ھرکس ءَ گوں نشتگ گڑا دیم ءِ مردم ءَ چہ دوست جان ءِ دیوان ءَ سیر نہ کُتگ۔۔
دوست مھمد ءَ پروم ءِ کم دست ءُ گریبیں مردمانی گم دائمءَ پر بوتگ ھر وھد ءَ آھانی مدت ءُ کُمک ءَ پہ ساڑی بوتگ بازیں ورناھانی واستا چہ مشکت ءَ ویزا ئِے شوھاز کتگ راہ داتگ کہ پہ سر ءُ روزگار بہ بنت وتی کھول ءِ ھدمت ءَ کت بہ کن اَنت پمیشکا مرچی ھرکس آئی ءِ گستائی ءَ چے ملور ءُ بے تاھیر اِنت ۔ دوست جان ءِ لوگ ءِ مردم ھر وھد ءَ وش ءُ شاتکام اتاں ۔۔
من وت دوست مھمد ءِ لوگ ءِ چُکے آں پرچا کہ دوست مھمد ءِ لوگ بانُک منی ترو اِنت ۔ دوست جان ءِ چک منی ترو زھک اَنت ۔ پمشکا من ھر وھد ءَ آیانی لوگ ءَ شُتگ آں ۔۔من ءَ یات بیت یک روچے من چہ جاھین ءِ وانگجاہ ءَ چُٹی کُت وتی امّی ءِ لوگ ءَ شُتاں نان وارت پیشیم ءِ نماز ونت۔۔ سینکل ءَ سوار بوت آں دیم دات پہ وتی میتگ ءَ بزان( دز ءَ) من چہ جاھین ءَ در آھتاں وھدے کلشن ءَ سر بوت آں۔ دل ءَ گُشت تنی وھدی بیگاہ دور اِنت دوست مھمد ءِ لوگ ءَ سرے بہ جن دوست مھمد آ وھد ءَ وتی لوگ ءَ ساڑی ات کہ چہ مشکت ءَ وتی موکلاں آھتگ اَت من شت آں لوگ ءِ دپ ءَ سینکل داشت ءُ ایر آھت آں لوگ ءَ شُت آں داں دوست مھمد نشتگ من سلامے دات والیک ئِے کت من ءَ گُشت ئے بیا ھدایت جان بہ نند من کش ءَ ئِے نشت آں چہ آپ ءُ تام ءَ رند من ءَ جست ئے کت تو چہ کجانگو پیداک ئے ؟
من گُشت جاھین ءَ بوتگان دِز ءَ روگ ءَ آں دل ءَ گشت شمے نیمگا سرے بہ جن پمشکا آھتاں کہ شمارا گِندُکے بہ کن آں ! گُشت ئِے اللہ ترا بیار اِیت تئی لوگ اِنت ھر وھد ءَ بیایات ئے
بے وھد اَت من دوست جان رُکست کُت دیم پہ دِز ءَ در کپتاں ۔ دوست جان ءُ آئی لوگ بانک ءُ چُک سک مھروان اتاں وھدے من دوست جان ءُ وتی ترو زھکاناں دیست آیانی مھروانی ءَ چے مدام دل ءَ گُشت آیاں بہ گنداں۔ دگنیا ءِ تہ ءَ لھتیں انچیں جاہ ھست۔ اَنچیں لوگ ھست ۔ دل گُشی من اود ءَ بہ روان ۔ھما لوگ ءِ مردمانی مھر مردُم ءَ پہ وت کَشّ اِیت ھمایانی شری مردُم ءَ را دوست بنت مردم ءِ دل گش اِیت بایدیں من ھمے لوگ ءِ چُکّاں چہ یکے بوتیناں۔۔۔ دوست مھمد ءِ لوگ منی واستا اَنچیں ساھگے بوتگ۔۔۔
۔۔ نزاناں چونیں بدیں چمے ءَ لگ اِت۔۔
ھمے دوست جان کہ دُرستین پروم ءِ مردمانی واستا چو شر اَت۔ ھمے پروم ءِ لھتیں بدواہ ءَ دوست مھمد پہ راج دوستی ءُ نامداریءَ پہ شات نہ بوت۔ 12 جنوری 2012 ءَ وھدے دوست مھمد ءَ وتی موکل ھلاس کُت انت۔ دیم پہ مَشکت ءَ روگ ءَ اَت ۔ھمے بدواھاں چامپ اِت داں روزگار ءِ مرچی گار ءُ بیگواہ اِنت۔۔
بیگواھی ءِ وھد ءَ دوست مھمد ءِ چک کسان اتاں۔ دوست جان ءِ بے چارگین مات ءُ آئی ءِ کسانیں چکاں ھمک در ءُ دروازگ ٹُک اِتگ اَنت ۔ شال ءُ کراچی ءُ ھر ھمک جاہ ءَ آھاں وتی آواز رسینتگ کہ دوست جان ءِ گناہ چی اِنت ؟ شما چو مُپت ءُ برناھک ءَ گار ءُ بیگواہ کتگ ۔۔ بلے چے کن ئے بدواھانی چم کور انت بے چارگیں دوست جان ءِ گونڈلیں چکانی بزگی ، مات ءِ ارس ، گھارانی پریاتاں ، براتانی در پہ دری ءَ چے ھچ ایشانی گوشاں بوٹے اوں نہ وارت
۔۔ دوست مھمد ءِ پت بچ ءِ گماں گنوک کُت داں کبر ءَ سر کُت۔۔ دوست جان ءِ مات وتی چُک ءِ واستا ھمک روچ ارس گوار اِیت ۔۔ ھمے وش ءُ شاتکامیں لوگ پُرسیگ کُت بدواھاں۔۔
کلشن ابیتک بوت۔۔
اللہ وت دوست جان ءَ چہ زالمانی دست ءَ بہ رکّینات ءُ زوت آجو بہ کنات۔۔۔

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت