نبشتانک: گوھارُک ءِ گیر
نبشتہ کار : سیپ بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
اما من وابْینگ آں من ءَ بوْاپین وتی زانسراں واپین داں واب بہ کَپ آں، مَرچی من ءَ سک دمبرتگ پاد هَنچوش درد کنگ ءَ اَنت کِہ پورھْیں جان ژنْد اِنت نوں دِل گوْشی تئی کُٹ ءَ چہ سَر ءَ دُور مہ کَن،
چُنت وهْد اِنت من ءَ کَسانی ءَ چہ رپتگاں وتی لوگ ءُ بانکیں گْوهاراں چہ دور وتی مَکهیں مات کبلھیں پِت دْرست یل کتگ اَنت پہ رُوز گار ءَ رپتگاں دُور ءُ درمُلک ءَ مَرچی مَن کار ءَ چہ موکل کتُگ اتکاں کَرپان ءَ نان وْارت ءُ سِگریٹے کش اِت ،پَد ءَ شُتاں کِہ وپساں کمبل پردات کنڈیشن چالو اَت، وْاب شُت آں واب ءِ تہ ءَ اَنچوش همے گِندگ ءَ اِتاں بِزاں کہ سر ءِ نزینک ءَ دِگہ سرجاهے همَ ایر اَت دست هما سر جاه ءِ سر ءَ ایر کُت ءُ واب شُتاں واب ءِ تہ ءَ همے گنداگ ءَ اِتاں کہ سُهب ءِ سر اَت من واب اِتاں من ءَ کستریں گْوهارک ءِ هست اَت ما هَر وهد ءَ سُهب ءِ سر ءَ وْاب کَپتگاں چاه ایر بوْتگ لوگ ءِ تہ ءَ آرام ئِے نہ اَتکگ گپ ئِے هم نَزانتگ کمو کمو گردگ ءِ نوک گردتکی سک اتگ اَت تراماس لوگ ءَ ایر بوتگ وهدے دیستگ ئِے دسترکوان گْوں ناناں گِِرّان کتُگ آورتگ، مَنی سرون ءَ ِایر کُتگ بَرے منی سر ءَ وَت ءَ دور داتگ ئِے بَرے کَمبل لیٹینتگ ئِے اتکگ بَگل ءَ وَپتگ برے سَر ءِ مِید چُِک اِتگ اَنت کہ پادا لالا لالا، نوک سِکگ ءَ اَت مَن کہ پادتکاں آ در شُت چہ لوگ ءَ وهدے کِہ مَن پاد اتکگاں جان ششتگ گڑا لوگ ءَ آدینک سر رند تِیل آوارتگ اَنت ئِے مَنی کر ءَ نشتگ انچو گْوں تَمیز ءَ هبر کُتگ برے گوں مَنی گوانکو ءَ دِلگوش بوتگ چاه من وْارتگ منی جامگ آوارتگ انچو مَن زانتگ منَی لاڑ زرّ ءِ واستا دِلمانگ اِنت من زر داتگ تْچاں بوتگ مات ءِ کر ءَ شُتگ کہ دکان بہ بر، مات ءَ چکے هَمراه کتگ راه دَاتگ دکان سَک وش اَت آ دور مَن وانگ ءَ اِتاں سهبانی سر ءَ شتگاں وانگ ءَ بیگاهاں شُتگاں کوچگاں شکار کتگ وتی راجی جهد هم برجم داشتگ اَت داں همے هیالاں اِتاں کہ سهب ءِ سر اَت واب ءِ تہ ءَ هِمے گندگ ءَ اِتاں کِہ کَستریں گوهارک اتکگ مَنی دست ءِ سر ءَ وپتگ دیمی گْوں مَن کتگ برے رشاں دَست جنت بَرے مِیداں گیپت دستے هچ نہ گیش اِیت من پچ لرزاِتاں جمیلہ ءُ جمیلہ هنچو توار جنگ اِتاں منی کِر ءِ وپتگیں سنگت چہ واب ءَ پاد اتکگ اَنت ءُ هیران اِتاں آھاں گوں پجیگ ءَ گوشت سَیپ تو مرچی گنوْک ئے یا زی تو زیاده کارکتگ دمبرتگ پد ءَ وابے دیستگ مَن چم پچ کت اَنت همے کرپان اِنت لیٹ روْک اِنت دْرست کارکنوک پاد اتکگ اَنت پَہ کار ءِ واستا مَن هنچو مرچی گمَین اِتاں گْوهارک مُدام چَمانی دیم ءَ زاهْر اَت دِل ءَ نَہ گْوشت کِہ کار بہ کَن آں بَس پَد ءَ هما دُور پَدمَنتگی بے وَسی لاچاری یَاد اَتک سک دمبرتگ اَت وانگ ءِ تہ ءَ چہ همے رٌوزگار لاچاری ءِ سَر ءَ کَپتگ اَت داں مَرچی مردم انچوش بس تچگ ءِ تہ ءَ اِنت مرچی مَن سَک دمْبرتگ اِتاں دل گْوش ایت یک دَراجَیں وابے بجن مات ءِ پاد ءِ سَر ءَ اما من اَنچو دَمبرتگ من ءَ لیلو بدے داں واب بہِ کَپاں مستریں گوهار نشتگ اَت گْوشت ئِے تو کسان ئے کِہ مات ءِ کٹ ءَ بوپس ئے مات ءَ کند اِت ءُبہ گوش ئے منی چک کے ءَ گشتگ مَزن اِنت مَنی چُک اَنگت منی هیال ءَ کسان اِنت
همد ءَ مات ءَ پنتے دات گْوشت چُکاں مَنی دل ءَ شُمے دْرستانی مانا یک اِنت
مات گپ ءَ اَت دْاں واب شُت آں مات ءِ پاد ءِ سر ءَ مات ءَ دست وتی منی سر ءِ سر ءَ دائم مُشت داں من سُد کت منی سر سرجاه ءِ سر ءَ ایر اِنت من بس واب گندگ ءَ بوتگ آں ۔۔۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔