نمدی یے پہ ترا
نبشتہ کار : رضوان رحیم
دی بلوچستان پوسٹ
دروت پہ ترا ءُ دراھی بات من چہ ھاوند ءَ ھمے اُمیت ءَ داراں کہ اگاں منی ساہ منی جبین ءِ اندر ءَ اِنت گُڑا الّم تو اوں وش ءُ وشھال بہ بہ ئے- مرچی من گوں ترا یک گپّے کنگ لوٹاں کہ من بے ترا سک ملور ءُ ابیتک آں ۔ بے ترا گُش ئے اے زندمان چو جِنتِر ءَ من ءَ دُرشگ ءَ اِنت۔ بے ترا ھِچ چیز ءَ لِذّت نیست نہ رنگ نہ موسم نہ دل نہ مولُم دُرا ابیتکی ءَ پتاتگ اَنت کس تئی یاتاں اوں چادِر ءَ نہ بندیت ءُ نیاریت من نہ زاناں چیا بلئے مرچاں من ءَ مُلور بوگ سک وش بوگ ءَ اِنت۔
انچُش سما بیت کہ گُش ئے تھاری منی کوھنیں ہمراھے ءُ تھنائی منی سنگتے بوتگ من ءَ ھمے ھاتر ءَ تنھائی ءِ رنگ ءُ استالانی بے برمشیں ترپناکی دوست بنت گوش ئے آزمان ءَ وتی لُمب ءُ نِھردگ ھم بے ھیال کتگ اَنت ماہ ءَ جوھان ءُ روچ ءَ وتی برانز ایر بکینتگ اَنت۔
بلئے من زاناں کہ ترا اے چیز ھِچ وش نہ بنت تو مُدام گْوَشتگ کہ تو پہ بچکندگ جلواہ دئے بلئے ماھو منی لُنٹانی بِچکند اے تھاری ءَ میم نہ بیت ءُ چم ارساں لُرد کُتگ اَنت۔
ماھو من زاناں ترا پہ من زھیر کنت بلئے من ءَ نہ کنت چیاکہ منی زھیر نوں زِر جوڑ بوتگ اَنت ءُ زِر ھِچبر پہ آپ نہ تلوس ایت ۔
اگاں اناگت ءَ من گار ءُ بیگواہ کنگ بوتاں گُڑا پہ منی ھاتر ءَ تو سڑک ءِ سر ءَ مہ نند ءُ زھرشانی مکن چیاکہ اِد ءَ ھِچ بدل نہ بیت تئی وڑیں ھزار مات ءُ گْوھار روڈانی سر ءَ نِشتگ ءُ پہ وتی بْرات ، پِت ، چُک ، ءُ پہ دِشتاراں ودار کنگ ءَ آں بلئے ھِچ مٹ نہ بوتگ نہ کسّے یے پِت نہ بْرات ءُ نئیکہ دِشتار آجو کنگ بوتگ اَنت پمیشکا من گُشاں تو منی ھاتر ءَ سڑک ءِ کُنڈ ءَ مہ نند ءُ ارساں مہ گوار من پہ ترا الّم کایاں اگاں زِند نسیب ءَ بوت گُڑا الم آ ملوریں شپ وتی پتر ءَ پیچ ایت ءُ من یک نوکیں رژنے ءِ باھنداں گوں ترا دُچار کپ آں –
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔