بلوچستان ءِ تیابدپی شھر گوادر ءِ شھریاں گشتگ کہ پاکستانی لشکر کوہ باتیل ءِ تر ءُ تاب ءَ آیوکیں دمگی مردماں گوں سک بے شرپیں رنگے ءَ پیش آیگ ءَ انت کہ اے ھچ وڑ ءَ اوپار کنگ نہ بیت۔ گوادر ءِ مھلوک کہ اود ءَ سیل ءُ سواد ءَ رو انت بلے آیاں کمشرپی ءِ دیمپانی انت-
شھریاں چہ نیوی ءُ میری ٹائم سیکورٹی ءِ مزنیں اگدہ داراں کڈنی کتگ کہ آ سیکورٹی کارندھاں سرپس بہ کن انت کہ آ گوں دمگی مردماں نرم ءُ شرپی رنگ ءَ سلوک بہ کن انت ءُ آ بے شرپ کنگ ءَ چہ بہ رک انت۔ شھریاں چمسھر داتگ کہ اگاں اے درچ بند نہ بوت گڑا لس مھلوک ءِ پسو ءِ دیم ءَ کیت۔
کوہ باتیل ءَ پہ وشیں وھد گوازینگ ءَ روگ ءَ انت دمگی مردمانی گشگ انت کہ پاکستانی لشکر ءِ رویش سگگی نہ انت۔ زالبول ءُ زھگانی دیم ءَ شرپداریں شھری گوں بدیں ھال ءُ اھوال کنگ بیگ ءَ اَنت۔ شھریاں گشتگ کہ ما سداں سال انت کہ اد ءَ نشتگ انت بلے نوں مارا پہ وتی پت ءُ پیروکی زمینانی روگ ءَ ھم ایمنی ءِ ھترہ لیکگ بوھگ ءَ انت۔ اِد ءَ اگاں کسے ءَ ھترہ ءِ آماچ اِنت گُڑا چہ گوادر ءَ درکپ اِیت بلے ھند ءُ دمگ ءِ آبادی ءِ بے شرپی ھچ وڑیں جاوراں برداشت کنگ نہ بیت۔