بلوچ زرمبشت ءِ ھستیں بھادر سنگت بشیر زیب
نبشتہ کار: سارُم دشتی
دی بلوچستان پوسٹ
بلوچ ءِ سرڈگار ھما سرڈگار اِنت کہ اود ءَ گواڑگانی وشبو وتی درور وت اَنت، ھما سرڈگار اِنت کہ اود ءَ ھمک کسہ ترا وت امبازاں زیر اِیت ءُ گوش اِیت من چی یے آں؟ ھما کوہ ءُ دمکانی وشبوئیں پُل اَنت کہ اود ءَ ھمک گھگیر ترا مھر ءُ وشنودی ءَ گندگ ءَ کیت اِنت گڑا ھمے رژنائیں چراگ ءُ بامرد ءُ گھگیرانی میان ءَ یک نامے سنگت زیب ئیگ اِنت ترا گندگ ءَ کیت اے بس یک نامے یا یک مردمے نہ اِنت بلکیں یک اَھدے، یک جیڑگے ءُ زانشتے ءِ واھند اِنت سنگت بشیر زیب ءِ لبزانی توک ءَ ترا وزن ءُ جوھر گندگ ءَ کیت اِنت۔
اگاں ما بشیر زیب ءِ گپ ءَ بہ کن اِیں گڑا برے ھنچش سما بیت بشیر زیب تھنا وتی راج ءِ اناں بلکیں سرجمیں انسانیت ءِ مھروان اِنت بشیر زیب ءِ گپ ءُ ھیالاں کَچو بہ کن ئے گڑا ھمے گمان بیت گڑا آئی ءِ ھیال اِنت انسان ءِ راستی رنگ آئی ءِ شرپداری اِنت، راستی ءُ مھر انت، آ وتی راج ءِ گون ءَ نپرت ءِ بگیر ءُ ایمنی ءِ لیکھاں درشان کنت آئی ءِ لبزانی توک ءَ یک ھنچشیں تاکتے ھست تچک ءَ دل ءَ لگ اَنت کہ ٹپاں درمان کن اَنت اے گپ راستے کہ انسان ءِ دل ءَ گوں مھر چِست بہ بیت گڑا آئی ءِ زبان ءَ دراتکگیں ھرچ لبز دوا یے جوڑ بیت اِنت۔
بلوچ تھنا ٹکے ءِ یا کھولے ءِ بوگ نہ اِنت بلکیں بلوچ بوگ شرپ ءُ شان، زانت ءُ زانش ءُ گھگیری اِنت، اِلم ءَ آجوئی تھار دیم اِنت ءُ مھر ءَ ابید گھگیری ءَ بے ساہ اِنت۔
وتی ھاک ءَ گوں نزیک بہ بو ءُ ند ءَ گوں ھوار ئِے بہ کن اگاں راج نبشتگ کنگ ءَ دربارت اِنت گڑا آ ھچبر بے توار نہ بیت اِنت۔
ھمے پکر اِنت کہ دومی مردماں گوں وت ءَ یکجاہ کنت بشیر زیب ھما نام ءُ پکر اِنت آ گپ وھدیکہ آئی ءِ زمین ءِ راج ءِ بارو ءَ کیت گڑا آ ھچ ءَ چَک ءُ پد نہ بیت دشمنانی شکیم دیم کنگ ءَ دیر نہ کنت۔
بشیر ھما دھشدہ اِنت کہ آ تھنا وتی راج ءِ سرجمیں انسان ءِ دوست زانگ بیت اِنت آئی ءِ ھیال اِنت انسان ءِ راستیں چھرگ شرپ اِنت، راستی ءُ مھر اِنت، آ نپرت ءِ ھلاپ ءَ ایمنی ءِ گپ ءَ کنت، آئی ءِ لبزانی توک ءَ ھنچیں تاکت ءُ ھبناکی یے ھست کہ دلاں یکجاہ کنت۔
آئی ءِ لبزانی توک ءَ وانگ ءُ زانگ ءِ وشبو ھست اِنت بلے آ گوش اِیت اگاں ورنا وانگ ءُ زانگ ءِ سنچ ءَ زیر اِیت گڑا آ شری ءَ توپک ءِ کارمرد ءَ زانت ھنچش گلامی وت یک ماسٹرے کہ وتی مردماں سِکّارین اِیت، دیم ءَ جنز اِیت آ ورنایاں اِلم ءِ دروشم ءَ وت واجھی ءَ گندگ لوٹ اِیت آ گوش اِیت راجانی دیمروی وانگ ءُ کتاب ءَ بیت اِنت آ ورنایاں راجی جنگ ءَ بھر زیرگ ءُ گلامی ءِ ھلاپ ءَ جنزگ ءِ سکین ءَ دنت وھدیکہ انسان وتی زانشت ءَ ھمراہ کنت گڑا آئی ءَ گلامی ءِ ھلاپ ءَ چِست بوگ ءَ لاچار کنت۔
سنگت زیب ءِ نبشتگیں لبزانی توک ءَ گچینی ئیں لبز دست کپ اَنت آ وتی ند ءَ گوں زمین، چاگرد، پجار ءُ انسانیت ءِ ھنچیں پھناتاں دیم ءَ کار اِیت آئی ءِ لبزانی توک ءَ درد ھست بلے نا امیتی اناں آئی ءِ لبز دل ءِ ھیالانی توک ءَ درشانی ءِ ریشگ اَنت، سنگت زیب ءِ ند تھنا یک نسلے ءِ بارو ءَ گپ ءَ نہ اِنت بلکیں آئی ءِ راستی داں آیوکیں نسل ءِ بارو ءَ گپ جنگ ءَ اِنت ءُ اے راستی داں نسل در نسل ءَ برجاہ مانگ ءِ گمان ءَ کنت۔
بشیر ھما بھادر ءُ دلیر اِنت کہ آئی ءِ درشانی تھنا وتی اندر ءَ نہ اِنت بلکیں آئی ءِ ھمک گپ ترا جیڑگ ءَ پرما اِیت ءُ امل کنگ ءِ سکین ءَ دنت آ گوش اِیت اگاں مردم وتی اندر ءَ مھکم بہ بیت گڑا آئی ءَ ھچ کس پروش ءِ آماچ کت نہ کنت ءُ ھمے مھکمی آئی ءِ نرمیں گاماں یک روچے ترند کنت۔
مروچی دنیا ءِ شور ءُ شار ءُ بازیں جیڑھانی آماچ اَنت ھمک ھلک ءُ ڈیھاں سیاسی گِر ءُ چِیلانی یک نوکیں درچے بندات بیتگ ءُ ھمے میان ءَ آئی ءِ گوشتگیں گپ یاد بنت کہ اُمیت نہ مِر اَنت ءُ امیت تھاریں شپاں رژنائی یے مانزمان کن اَنت۔
بشیر زیب بلوچستان ءِ ھما گھگیر اِنت کہ مروچی دشمن ءِ شپانی پاس چُٹ اِتگ اَنت دشمن ھما مھکم ءُ مھریں سنگراں نشتگ بلے بشیر زیب ءِ سنگت ءُ ھمبل ھما مھریں سنگراں ٹک تیر چنگ ءَ اَنت کہ اود ءَ دشمن وتی ایمنی ءِ واب ءَ گندگ ءَ اِنت۔
بشیر زیب ءِ ھمبل ءُ بیل دشمن ءَ ھما جاہ ءَ نشانگ کنگ ءَ اَنت کہ اود ءَ دشمن ءَ ھِچبر گمان نہ کتگ من ءَ اد ءَ کسے کیت جنت یا منی سر ءَ ترندیں اُرش کنت یا منی مھریں بنجل ءُ سنگراں ھاک ءُ پُر کن اَنت۔
بشیر ھما مھریں سنگر ءُ گھگیر اِنت مروچی ھمک ورنا اَچ زیب ءَ اَچ زیب ءِ کاروان ءَ سانمند بوگ ءَ ھچ چَک ءُ پد بوگ ءَ نہ اَنت، بشیر زیب ھما زانشت اِنت کہ آئی ءَ مروچی بلوچ زالبول ھم جنز ءِ نیمگ ءَ گھگیری ءِ کنگ ءَ سکین داتگ اَنت۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی ءِ درشانی انت-