شہ ھارون دوستین داں مَڑا
نبشتہ کار: باول چراگ
دی بلوچستان پوسٹ
بلوچ ءِ سرزمین شہ کرناں جنگانی دیمپان اِنت انگت جنگانی تہ ءَ بُڈ اِتگ بلے بلوچ ءَ پہ وتی زمین ءِ رکینگ ءَ اوں شہ کرناں سراں کپن بستگ ءُ سرانی دیمونی دیگ ءَ اَنت اے دیمونیانی تہ ءَ بازیں سرے تاں ابد نمیران بوتگ ءُ بُوان اِنت انگت بنت۔ شہ مھراب خان ءَ بگر تاں کالا خان مری ءَ شہ عبدالکریم شورش ءَ بگر تاں ھپتاد سالی کماش نواب نوروز خان ءَ شہ بالاچ مری ءَ بگر داں استاد اسلم ءَ ھزارانی کچ ءُ کساس ءَ نمیرانیں کارست پہ اے زمین ءِ رکینگ ءَ زمین ءَ پہ وت گچین کرتگ اَنت زمین چوناھا وتی کارستاں وت گچین کنت ءُ رودین اِیت پد ءَ ھمے کارستاں تا ابد وتی سینگ ءَ جاگہ دنت ءُ واپین اِیت شہ ھمے کارستاں یکے شھید ھارون (پنام دوستین ءُ شہ دوستی سنگتاں آئی ءِ نام مَڑا ایر کرتگ اَت)
مڑا من اولی بر ءَ دیستگ اَت من سرپد بوتان ءُ اے زانت کہ آ یک سرجمیں سرمچارے آئی تہ ءَ سرمچاری ءِ ھمک چھر ءُ شُبین ھمک کرد ھست اَت۔ سنگتے ءَ ھال اھوال کرت من ءَ گُشت ئِے کہ امّا شمئے نزیک ءَ آھتگاں تو بیا مئے نیمگ ءَ چکرّے بہ جن ءُ پہ ما چیزکے سامان ءُ راشن گوں وت بیار ایدگہ روچ ءَ من سنگتے زُرت ءُ راشن گپت اَنت ءُ سنگت ھال ءُ اھوال کرت کجام ٹِک ءَ بیا آں سنگت ءَ من ءَ سوج دات اے جاگہ پہ من نوک نہ اَت بلے اے راہ پہ ما نوک اَت پرچا کہ اے دمگ ءَ چد ءُ ساری من ھچ نہ شُتگ اِتاں ھیر ما سنگت ءَ ھال گران ءُ در کپت ایں وھدے ما سنگتانی کر ءَ رس اتیں سنگت مھلہ مئے ودار ءَ کوہ ءِ ٹُلّے ءَ اوشتوک اَت سنگت ءَ مارا اشارہ کرت ما راہ تاب دات دیم پہ سنگت ءَ ھمے شیپ زرت ما کمو دیم ءَ شُت ءُ داشت سنگت آھت ءُ مڑا ھمراہ اَت ما نشت ءُ دیوان ءُ وشگپی بوت گڑا آ دگہ سنگت کمو دور ءَ دیم ءَ اِت اَنت اے روچ ءَ گڑا ما زوت بِرتر اِتیں کہ امّارا کمو کار ھست اَت۔
ایدگہ روچ ءَ گڑا پد ءَ امّا دگہ لھتیں راشن زرت ءُ پہ سنگتاں شُتیں گڑا امّا جْوانیں دیوانے کرت مڑا من گوں ھورتی ءَ چار اِت مڑا ءِ تہ ءَ یک سرجمیں سرمچارے ءَ دراھیں کرد پدّر اِت اَنت مڑا دیوان ءُ وشگپی ، سادگ تبین ءُ مھروانیں سرمچارے اَت ھمک کار ءِ شہ سنگتاں ساری اَت سک باز مھنتی ءُ جپا کشیں سنگتے اَت نیمروچ ءِ وھد اَت من ءُ سنگت کمو برز ءَ شُتگ اتیں کہ راہ ءُ در چارتگ اِت اَنت کسمت ءَ آ روچی مُج اَت کہ مردم ءَ کساس سد دو سد گام ءَ دیم میم نہ کرت ماتکوھیں ھسار دُراہ مج ءَ وتی چادر پِر داتگ اَت کمو دیر ءَ کہ ما ایر کپتیں دیم پہ اوتاگ ءَ آھتیں گڑا مڑا ءَ دیگ تیار کرتگ اَت نان آؤرت اَنت نان وارت ءُ پد ءَ دیوان ءُ ھندگ ءُ مزاک۔
من انچو مار اِت گش ئے زاناں مڑا ما شہ کسانی ءَ گوں یکجاہ بوتگیں پہ مئے نز ءَ نہ گش ئے کہ پہ ما نوک اَت مڑا چیر جنگی(گوریلا وار) ءِ رپکاں گوں جوانی ءَ سرپد ءُ سوھوئیں سرمچارے اَت چو سنگت ءَ گپ ئیگ ءَ ھمک سرمچار وتی مٹ وت اَنت ھمے رنگ ءَ مڑا ھم وتی مٹ وت اَت مڑا بے درور اَت بلے گُشاں کہ زمین وتی کارستاں وت گچین کنت ھمے رنگ ءَ زمین ءَ مڑا پہ وت گچین کرتگ اَت سھب ءِ سر اَت کساس نو، دہ ءِ ٹیمب اَت من نیٹ پچ کرت چاراں ھر نیمگ ءَ بام ءِ روژنائی درپشگ ءَ اَت کہ دومی گل ءِ نیمگ ءَ بام آپریشن ءِ بندات بوتگ اَت راج گل ءُ شات اَت ھمک نیمگ ءِ دژمن ءِ سر ءَ سنگتانی باج بری ھال شنگ اِت اَت۔ ایدگہ روچ ءَ من پد ءَ کمو نیٹ گپت کہ ھال ءُ اھوالے چاراں داں منی چماں یک کلوے گوست کہ سوارب ءَ سنگتاں دژمن ءِ ٹوھیں بنجل ءِ سر ءَ ارش کرتگ ءُ دژمن گیش ءَ شہ گیش تاوان بار کرتگ پہ من بژنی گپ ایش اَت کہ ھمے جنگ ءَ سنگتے ھم شھید بوتگ اَت ءُ پہ زمین نمیران۔ گڑا شپ ءِ وھد ءَ ھما روچیگیں سنگت آھت ءُ منی کر ءَ موبائل شہ کیتو ءَ کش اِت ءُ مڑا ءِ اکس من ءَ ئِے پیش داشت ءُ آسردے جت ئِے گشت ئِے باول زیکیں جنگ ءَ مڑا پہ زمین نمیران بوتگ مڑا ءِ اکس ءِ چارگ ءَ گوں من یکبرے ھشک ءُ بے توار بوتاں گش ئے زمین نزّ آھت ءُ آزمان جھل کپت مڑا آ روچیگیں دیوان ءُ مجلس گپ ءُ رپ کندگ ءُ ٹھک چو اکسے ءِ منی چمانی پردگ ءَ سُران بوت اَنت منی بالاد ءِ توانداری ایر پُرشت مڑا منی چمانی دیم ءَ زاھر اَت برے کندگ ءَ اَت ءُ برے چاہ دان دست ءَ اِت ئِے پیالھاں چاہ مانریچگ ءَ اَت مڑا ءِ ھمک سُر ءُ پُر منی چمانی پردگانی دیم ءَ زاھر بوان اَت اَنت
آہ ” مڑا
داں کوچگاں آسے بل اِیت تو زندگ ئے
داں بُرز ءَ استالے چم اِیت تو زندگ ئے
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی ءِ درشانی انت-