یازدہ سال ءَ چہ بیگواھیں امیر بخش بلوچ یل کنگ بہ بیت- سمی دین بلوچ

بلوچ یکجھتی کمیٹی ءِ بُنجاھی رھشون سمی دین بلوچ ءُ بیگواھیں امیر بخش بلوچ ءِ جنک صدف بلوچ ءَ دوشمبے ءِ روچ ءَ کراچی پریس کلب ءَ پریس کانفرنس کنان ءَ ریاستی ادارھاں چہ لوٹ کتگ کہ یازدہ سال ءَ چہ بیگواہ امیر بخش بلوچ ءَ یل بہ کن اِت، یا آئی ءِ کجام وڑیں بھتامے ھست گُڑا آئی ءَ آمیدگس ءَ پیش بہ کن اِت –

پریس کانفرنس ءَ تران کنان ءَ صدف بلوچ ءَ گوشتگ کہ آئی ءِ پت امیر بخش بلوچ چار اگست ءَ دوھزار چاردہ ءَ گوادر ءِ دمگ چہ امبی بازار کلانچ ءَ پوج ءَ آوار جتگ ءُ بیگواہ کتگ – یازدہ سال گوستگ، تاں مروچی سرپدی نیست کہ آ کجا اِنت زندگ اِنت یا کہ اناں، صدف بلوچ ءَ گوں جزباتی اندازو ءَ گوشتگ-

آئی ءَ دیمتر ءَ گْوشتگ کہ زورانسری آوار جنی یک مردمے ءِ جیڑہ نہ اِنت بلکیں سرجمیں کھول ءِ واستا یکشل ءَ درد، زھنی زور ، ءُ چاگردی مرگ ءِ سبب جوڑ بیت – ” ما وتی پت ءِ یل کنائینگ ءِ ھاتر ءَ آمیدگساں ، انسانی ھکانی کمیشنز ، ھکومتی کارگس ءُ زھرشانی ءَ ھوار ھرچ پُرایمنیں راہ ءَ شتگ ایں، بلے ھرچ رند ءَ نا اُمیتی ءُ بے تواری ءَ دگہ ھچ نہ رستگ-

سمی دین بلوچ ءَ گْوشتگ کہ زورانسری آوار جنی بلوچستان ءِ راج ءِ ٹپانی سر ءَ واد پریچگ اِنت- ” ما تھنا انساپ لوٹگ ءَ ایں- اگاں امیر بخش بلوچ ءَ کجام وڑیں جرمے کتگ گُڑا آئی ءَ آمیدگس ءَ پیش بہ کن اِت ، بلے بید چُشیں بھتام، ءُ مقدمہ ءَ،یک مردمے یازدہ سال ءَ تاں بیگواہ کنگ کجام کانون ءُ کجام انسانی ھک اِنت-

صدف بلوچ ءَ دیمتر ءَ گْوشتگ کہ آئی ءِ مات یک دھکے ءَ چہ اے جُست ءِ ھمراھی ءَ زندگ اِنت کہ آ جنوزامے یا کہ یک بیگواھیں لوگ واجھے ءِ لوگ بانُک اِنت- “ما آئی ءَ ناں مردگ گوشت کن ایں، زندگ گوشت کن ایں – مئے زندگی یکشل ءَ بے باوری ءَ گوزگ ءَ اِنت- ما اے رنجاں چہ کسی در کا ایں-

آئی ءَ ریاست پاکستان، آمیدگس، کانود ایر کنوکیں ادارہ ءُ انسانی ھکانی گلاں چہ دزبندی کنان ءَ گوشتگ کہ ” ما نپرت نہ کن ایں، ما بیر نہ لوٹ ایں، ما تھنا وتی پت ءِ واتری ءَ لوٹ ایں- اے لوٹ کسے سیاسی پارٹی یا زرمبشت ءِ نہ اِنت، بلکیں یک جنکے ءِ پریات اِنت کہ یازدہ سال ءَ چہ وتی پت ءِ ودار ءَ ھرچ زندگ بیت ءُ مر اِیت-

پریس کانفرنس ءِ آسری ءَ اِھوالکاراں چہ تران کنان ءَ سمی دین بلوچ ءَ گوشتگ کہ بلوچ زالبول نو تھنا زھرشانی کنوک نہ اَنت، بلکیں گھگیری ءِ سروکی کنوک جوڑ بیتگ اَنت- ما اے جُھد ءَ چہ پُشت ءَ نہ کنز ایں، دانکہ مئے دوستناکاں انساپ نہ رس اِیت-