سیزدہ نومبر شھیدانی روچ – مزار شاشانی

سیزدہ نومبر شھیدانی روچ

نبشتہ کار : مزار شاشانی

دی بلوچستان پوسٹ

شُما انچو سرپد اِت کہ سیزدہ نومبر مئے راج ءِ شھیدانی روچ اِنت ۔ اِے روچ گَل ءُ وشییانی روچ اِنت ما را اِے روچ ءَ ھچ پریشان مہ بَہ اِیں ۔ پر چیا کہ آیاں وتی ساہ پہ آجوئی ءَ کُرباں کُتگ ۔

آجوئی ءِ بزانت وت واجھی وتی ڈگار ءِ وت واھندی، وتی زُبان ءِ وھندی مئے راج ءِ تہ ءَ سَک شَھید باز اَنت ما اِے ھچ بر مہ جیڑ اِیں کہ ما وت واجھی نہ کن اِیں ما اِے الّم زان اِیں مئے راج ءِ تہ ءَ مرچی اِنکس شَھیداں وت ءَ آجوئی ءَ پہ کُربان کُتگ ما اَلّم وتی منزل ءَ رس اِیں-

اگاں مئے راج ءِ تہ ءَ اِنکس شَھید مہ بوتیں ما مرچی ھچ نہ زانتگ ات مئے کے اِیں ءُ مئے دود ءُ ربیدگ ءُ مئے زُبان چی اِنت مْئے مات ءُ پت گُھار ءُ براس ءِ ھچ بَر اِے درد ءِ تہ ءَ مہ بنت منی بَچ شَھید بوتگ ما اِے زاں آں آیاں وتی ساہ پہ وتی مات ءُ پتاں پہ نہ کُتگ بلکیں آ پہ وتی کُلیں بلوچستان ءِ جھمنند ءُ وتی راج ءِ واست ءَ شَھید بوتگ اَنت-

ما اِے ھم سرپدیں کہ مئے چنچو برات بندیگ جاھاں بند اَنت تھاریں کوٹیانی تہ ءَ اَبیتک ءَ نشتگ ءُ درد ءِ آماچ اَنت دُژمن ءَ اوپار کنگ ءَ اَنت آ ھم پہ مئے واستا سانکلانی تہ ءَ بند اَنت-

وتن دوست ءُ راج دوست سَک باز اِنت ھر کَس وتی جاھ ءِ گپت بلے آیاں چے مستریں کَردار ھمایا اَنت وتی راج ءِ شھیداں ھچ بر بے ھال نہ بیت آ وتی راج ءِ شَھیداں پَجا کار اِیت ءُ یات کنت-

ما انُو اد ءَ سریں ءُ وتی دژمن ءَ گوں ھبر کَنگ ءَ ایں ءُ وتی ھَک ءِ لوٹگ ءَ اِیں آوانی مستریں سَبب مئے راج ءِ شَھید اَنت آیاں وتی ساہ ما پہ ندْر کُتگ ءُ مارا اے پَکر داتگ اِش-

بلوچی ءَ بَتلے گُش اَنت جنگ ءِ نام وش انت بلے کنگ ءِ گراں اِنت اِیشی ءِ بزانت ھمیش اِنت آ جنگ ءَ اَنت بلے جَنگ ءِ نام انسان ءَ سَک دْوست بیت وتی ساہ ءِ کُربان کنگ نہ بیت آ مرچی وتی ساہ کُربان ما پہ کُتگ اَنت ما اَلّم آیاں بےھال مہ بنت-

انچُش کہ چی گویرا گُوش ایت دگنیا ءِ تہ ءَ ھما راج زندگ بوت کن اَنت کہ آیاں وتی راج ءِ شَھید بے ھال نہ کُتگ اَنت ھما ما انوں بچار اِیں کہ بازیں مَلکاں جَنگ کُتگ بلے آیانی سوبمندی اِے بوتگ آیاں وتی راج ءِ شَھید بے ھال نہ کُتگ اَنت-

اگاں ما مرچی وتی راج ءِ زندگ ءُ دیم ءَ کَنزینگ لوٹ اِیں دْراھیناں چے پیسر ماراوتی راج ءِ شَھید زندگ دارگی اَنت ما چہ زندگیں گیشتر آیاں دیم ءَ بہِ بر اِیں یات بہ کن اِیں –

اگاں ما مرچی وتی راج ءِ شھیداں بے ھال بِہ بہ ایں گُڑا آیانی ھون مارا ماپ نہ بیت آیانی بے ھال ءِ سَبب ءِمئے پادنی کُنٹگ بیت ۔ ما مرچی وتی راج ءِ شَھیداں زندگ مہ دار اِیں ءُ آیاں یات مہ کن اِیں باندا مئے چُک اِے ھم نہ زان اَنت کہ بلوچاں وت ءَ پہ وتی سر زمین ءَ ھم ھون بَکشاتگ-

سلام مئے کلیں راج ءِ شَھیداناں کہ آیاں وتی سَر پہ بلوچ ءَ ندر کُتگ-