شعور ءِ ￵ بیگواھی – شبیر شاشانی

نبشتانک: شعور ءِ ￵ بیگواھی

نبشتہ کار: شبیر شاشانی

دی بلوچستان پوسٹ

انچوش کہ شُما سرپد اِت شعور مئے گار ءُ ￶بیگواہ بوگ اِنت۔ انچوش ما وت وتی جند ءَ ￴ بہ چار اِیں بلکیں مئے جند بیگواہ بوگ اِنت۔

مارا انگت شعور ءِ ￵ نام ءِ ￵متلب ھبر نیست اِنت شعور چے یے؟ پرچا کہ ما وت تپاک نہ اِیں وت وت ءَ ￴ ھمے وڑ ءَ کنگ ءَ ￴اِیں پمیشکا ما چو لاچار ءُ ￶ بزّگ بوگ اِیں۔

یک مردمے ءَ ￵را وت زانگ لوٹ اِیت کہ من کَے آں منی جند ءِ ￵ پجّار چی اِنت۔ بلے یک مردمے ءِ را ھمے زانگ الّمی اِنت کہ تھنا من ناں بلکیں دگہ دنیا ءِ ￵توک ءَ ￴ دگہ مردم ھست اِنت آ اَچ من دیم ءَ ￴ اِنت۔
سنگت تو چے￷ گُش ئے اِے بارو ءَ ￴ باریں چے￷ تئی پسّو بیت اِنت، مردم گُش اَنت دل مہ کن دوست ھر چیز پہ کسمت۔

منی لوٹ ھیمش اِنت بس ما تپاک بہ بَہ اِیں ءُ ￶مارا وت جُھد کنگی اِنت بلکیں جُھد ءِ پشت ءَ ￴وت ءَ ￴بُرز نہ چارگی ￵اِنت۔ دومی ￵گپ الّم ءِ ￵ ناں کہ تو دگہ مردمے ءَ را ھراب بہ گُش کہ من شر آں اَچ من بُرز ءَ ￴دگہ مردم نیست اِنت۔ دنیا ءِ توک ءَ ￴ چشیں مردم ھست اِنت کہ آ سک چالاک اَنت ءُ ￶آ کجا کجا رستگ اَنت بلے ما ھما اِیں یکے دومی ءَ گوں وت ءَ ￴زانتکار پھمگ ءَ ￴اِیں۔

اِیوک ءَ ￴ مردم ءِ ￵پجّار اسٹاھیل نہ اِنت بلکیں آئی ءَ آدت ءُ ￶ اھترام کنگ ھم لوٹ اِیت کہ چوں مردم ءَ ￴ ازّت دنت ءُ ￶چون آئی ءِ اِھترام ءَ ￴ کن اَنت۔ کمو گالانی گالرِد ءِ زانگ ءَ ￴کس زانت کار جوڑ نہ بیت جُھد ￵ بہ بیت بلے پگر مہ بیت اِنت باز گرانیں وت ءَ را منزلے ءَ ￵سر بکنت، آ دومی ءِ ￵ھرابی ءَ ￴جیڑ اِیت گڑا آ کدی وت منزل ءَ ￴سر کُت نہ کنت پرچا کہ آئی ءَ پگر نیست اِنت۔

زندگی ءِ ￵توک ءَ ￴مکسد اِیر بہ کن کہ تئی مکسد چی اِنت وتی ھما مکسد ءِ ￵ سر ءَ ھیال بدار کہ ترا الّم ھما منزل ءَ سر بوگی اِنت۔ ترا تئی زندگی مکسد انگت ھبر نیست من وت چون آں ءُ ￶ چے ھال ءِ ￵توک آں؟

پیسر ءَ ￴ من گُشت اَتکگ کہ یک مردمے ءِ ￵ اسٹاھیل ءَ ￴زانگ نہ بیت بلکیں ادب ءُ ￶اگلاک ءَ ￴ درا بیت کسانیں اَمَلاں اَنچو بہ زانت کہ یک گالے ءِ ￵ھست اِنت آئی ءَ ￴ را انگریزی ءَ ￴گُش اَنت (Behaviour) متلب ادب ءُ ￶اِھترام مردم ءِ ￵ رویہ ءَ ￴اَنچو بہ زانت کہ شُما ھم اے بہ زانت کجام گپ کجام جاہ ءَ ￴کنگی اِنت ءُ کجام مردم گوں کنگی اِنت۔ اَمَلاں وت زانگ لوٹ اِیت۔