نپولین بوناپارٹ
ایمیلی لُڈوِگ
رجانکار: شاھد اھمد
اولی بَھر
جزیرہ(کارسیکا)
یک ورنائیں جنینے گار ءِ تہ ءَ نشتگ۔ آئی ءَ وتی جسم ءَ را شالے پِر داتگ ءُ وتی چُک ءَ را شیر میچینگ ءَ اِنت۔ بمبانی آواز آئی ءِ گوشاں پیداک اِنت۔ آ جیڑ اِیت کہ جَنگ انگت ءَ برجاہ اِنت ءُ تیرانی توار اِنت۔ شپ اتکگ اَت ءُ یکشل ءَ چُشیں آواز پیداک اِنت انچوش گْوش ئے جنگ بوگ ءَ اِنت۔ پد ءَ آ جیڑ اِیت بوت کنت اے آواز چہ موسم ءُ گواتانی توار ءَ چوں بمب ءَ آواز ءَ اَنت چہ کوھانی دل بند ءَ لگّ اَنت ءُ توار پیداک کنگ ءَ اَنت، بوت کنت اے آواز ھماھانی توار بس دگہ ھچ، بوت کنت چہ جنگل ءَ درچکانی گوم ءَ لگگ ءَ آواز پیداک کنت ءُ اود ءَ مُرگ ھیک دے اَنت، جانور ھم ھست اَنت۔
آ گار ءِ تہ ءَ نشتگ ءُ یک کوچگی جنینے ءِ پیم ءَ گندگ بوگ ءَ اِنت آ وتی شال ءَ پتّا اِیت وتی پورائیں جسم ءَ بلے آئی ءِ جیجّک ڈنّ ءَ اِنت شیر مِچیں چُک شیر مِچّگ ءَ اِنت۔آ چہ بے ستکی ءَ گار ءِ ڈن ءَ چار اِیت ءُ جیڑ اِیت کہ یک دگہ روچے رژنے تالان بیت بلے آ انگت تننگا نہ یتکگ۔ پد آ وتی نزیک ءَ اَپس ءِ سُرمبانی تواراں اِش کنت! بوت کنت ھما اِنت!پرچا کہ آئی ءَ آیگ ءِ سوگند کُتگ اَت بلے پد ءَ جیڑ اِیت جنگ ءِ میدان چہ اد ءَ سک باز دور اِنت ءُ کَھر ھم رچگ ءَ اِنت۔گار ءِ پردا پچ بیت۔ شپ ءِ سردیں گوات ءِ شُبینگ پُتر اِیت ءُ یک مردے تہ ءَ کَیت۔
آ یک پوجی اپسرے کہ آئی ءَ رنگ دروشمیں گُد ءُ سر ءَ بستگ چادرے۔ آ یک نرم ءُ سُبک دابیں وتن دوستیں ورنایے کہ آئی ءِ اُمر بیست سال ءِ نزیک اِنت آ وتی سر ءَ گرم جوشی ءَ جَھل کنت ءُ جنین ءَ را دروت ءُ دْراھی پیش کنت آ ھم وتی دل ءِ تہ ءَ ورنا ءِ واست ءَ گوں گرم جوشی ءَ مِھرے دار اِیت۔
آ ورنا ءِ نام سارجنٹ ”بوناپارٹ“ اِنت۔ ءُ آ جنین ءِ نام ”لتیزا“ اِنت۔ آ وتی سر ءَ چادرے بند اِیت ءُ آئی ءِ دیم ءَ کَیت ءُ اوشت اِیت۔ آئی ءِ زُلپ ءُ چوٹیلاں اسپیتیں انارکانی سر ءَ چوٹ بنت آئی ءِ تراشتگیں لُنٹ جریدگ پہ جُستے ءِ وش کندی ءَ ءُ آئی ءِ اکس سمبھینتگیں آدین ءَ گندگ بوگ ءَ اِنت، آئی ءِ پونز ءَ گرمیں ساہ درآھگ ءَ اِنت، ءُ آئی ءِ سرین ءِ ھمراھی ءَ سگار لونجان اِنت کہ آئی ءَ کدی ھم وت ءَ کوھاں جتا نہ کتگ، آ یک شررنگ ” امیزون“ ءِ دروشم ءَ گندگ بوگ ءَ اِنت، آ جنگ ءِ تہ ءَ رُستگیں جنکیں چُک اِنت، آ ھما جنگول بھادراں چہ یکے کہ آئی ءَ گوستگیں روم ءِ آپ ءَ سر گوز کُتگ ءُ اٹلی ءِ سرزمین ءِ سر ءَ وتی پاد ایر کُتگ پد ءَ جزیرہ ” کارسیکا“ ءَ جھمنند بوت۔
نوں سجھیں جزیرہ ءِ مردم یکجاہ ءُ یکمُشت اَنت زِد گوں دژمن ءِ ھلاپ ءَ گِھگیری کن اَنت ءُ اے مردم پرانسیسی لشکر ءَ چہ جزیرہ ءَ در کنگ ءِ جُھد ءَ اَنت، اے کوھانی دمگ ءَ یک بَھرے۔اے نوزدہ سالی جنین گوں ھمراھیں دو چُکاں مرد ءِ ھمکوپگی ءَ وتی پِت ءُ پیرُکی زمین ءِ آجو کنگ ءَ جد ءُ جِھد کنگ ءَ اِنت۔کَے اِنت! کہ چہ وتی چماں گوں چو استال ءَ تِْرپوکیں چماں چار اِت کُت کنت، چہ آئی ءِ چماں سَھرا بیت کہ آ چو بُرز کوھیں سگار ءَ مِک اِنت چہ آئی ءِ چماں دلیری زانگ بیت کہ آ باجَنے۔اے ورنا چہ زندگی ءَ پُرّیں تاکت آئی ءِ ھر انداز ءَ چہ زانگ بیت کہ آ چہ دژمن ءَ پروش دیگ ءَ جنگ ءِ ھر ھما کسہ ءَ دیم ءَ کار اِیت کہ دژمن دریا ءَ شانک دیگ بنت ءُ نوں دژمن ءِ بَچّگ ءَ دگہ ھچ راہ ءُ در نیست۔ ایلچی ” جنرل پاؤلی“ ءِ نیمگ ءَ را دیگ بوت، بوت کنت کمیں ساھتے ءَ ھم تپاک بکنت۔
لتیزا ما سوبمند بوگ ءَ اِیں۔ کارسیکا آجو بیت۔ نوں ھر کارسیکن ءِ باز چُک بنت کہ آجوئیں زندگی اے جزیرہ ءِ سر ءَ گوازین اَنت۔ اے ھما سرزمین اِنت کہ اود ءِ نرمزار تُن ءَ چہ وتی سگاراں گوں دژمن ءِ ھون ءَ پُروش اَنت، اے جزیرہ ءَ پلگاریں ھدا نشتگ اَنت، چہ اے جزیزہ ءَ نشتگیں زالبولاں چہ وتی مات ءُ پیریں ماتاں در بُرتگ کہ ” چُک اِزت ءِ نشان اَنت“۔
بلے آ وَ پانزدہ سال ءِ اُمر ءَ ماتے اَت۔ اے چُک کہ آئی ءِ بگلہ اَت اے آئی ءِ اولی چُک اَت۔ لتیزا ءَ گْوشت کہ نوں مئے چُک دیراں گیش پرانس ءِ گلام نہ بنت۔ بھار ءِ موسم ءِ آیگ ءِ ھمراھی ءَ نااُمتی پد ءَ کَیت پرچاکہ دژمن ءَ پد ءَ وتی تاکت مُھکم کتگ اَت۔ جزیرہ ءِ چُک ءُ پیرمرداں یک برے پد ءَ توپک چست کت اَنت۔ آ جنین ءَ کہ وتی مرد ءِ ھمکوپگی ءَ گوں دژمن ءَ جنگ بندات کتگ اَت چوناھا آ وھد ءَ چُک ماتے اَت گوستگیں موسم بھار ءَ ھم توپان بوتگ اَت۔ ھما ورنا ءَ وتی جنین ءِ سر ءَ پورا ءَ بھروسہ اَت ءُ اے دوئیں یک ءُ دومئیگ ءَ اِسپر اِت اَنت۔ مئی ءِ ماہ ءَ ” کارسیکا“ والاھاں پروش وارت پرچاکہ آ تپاک نہ اِت اَنت راج بَھر ءُ بانگ ءَ دوچار اِت اَنت انوں آ وت ماں وت گستا گستا اِت اَنت دور جنگل ءُ گیاباں نشتگ اِت اَنت، بازیں مرد ءُ جنینانی گون ءَ لتیزا گوں وتی یک سالی گرتگیں زھگ ءَ اپس گاڑی ءِ سواری ءَ چہ دژمن ءَ رکّ اِیت ءُ دیم پہ دریا ءِ نیمگ ءَ رس اَنت۔ پروش وارتگیں جرنل پاؤلی ءَ وتی کساس سدیں لشکر ءَ گوں پرانس ءِ لشکر ءِ گون ءَ سودا ءُ منّگ نامہ کنت، جزیرہ ءِ مھلوکانی واست ءَ اے روچ بربادی ءِ روچ اَت۔ اگست ءِ ماہ ءَ لتیزا یک مزن نامیں چُکے ودی کنت آئی ءَ آئی ءِ نام ” نپولین“ ایر کُت۔
لتیزا ءَ اے وھد ءَ یک باجنیں کردے پیلو کتگ اَت۔ آئی ءِ دلجم ءُ ھم ستکی گوں یک مردینے ءَ چہ گیش اَت، دریا ءِ لمب ءَ آئی ءِ مزنیں جاگھے ءُ شریں جنینے بوگ ءَ مزنیں کردارے پیلو کتگ اَت۔ آئی ءِ مرد ءَ مال ءُ متاہ ءِ یکجاہ کنگ ءَ ابید آئی ءَ شوربندی ھم کتگ اَت بازیں سالاں پد وت ءَ مھکم کنگ ءَ گوازینت۔ اے ورنا ” پیسا“ ءَ وھدے نودربرے اَت گڑا آئی ءِ سنگتاں آئی ءِ نام ” کاؤنٹ بونا پارٹ“ ایر کتگ اَت ءُ مُجّتی آئی ءَ را سنگتاں ھمے نام آواز پِر جَتگ اَت۔ ” پیسا“ ءَ آئی ءَ شریں زندگی یے گوازینت وھدے آئی ءِ دومی چک ودی بوت گڑا آئی ءَ وتی وانگ یل دات۔ نوں آئی ءَ پگر اَت کہ من نوں چوں وتی زندگی ءَ بہ گوازین آں۔ وھدے ” کارسیکا“ ءَ نہ وشیں وھد گوزگ ءَ اَت گڑا آئی ءَ گالانی کُمک ءَ دژمن ءِ گون ءَ سلاہ کُت۔ نوں آ جزیرہ ءَ پرانسیانی دستاں لگتمالی ءَ چوں دیست کنت؟ نوں آئی ءَ ” کارسیکا“ والاھانی شرپداری ءِ کُمک لوٹ کتگ اَت۔ نوں آ پرانس ءِ باشاہ ءِ آمیدگس ءَ ” سپرنٹنڈنٹ ٹیکنیکل“ ءِ کار بندات کُت۔ آئی ءَ ”کارسیکا“ ءَ کِشت ءُ کشار ءِ سک باز شوک اَت، کارسیکا آئی ءَ یات پیداک اَت اود ءَ انگت کوھاں شوانگ پساں چارینگ ءَ اِت اَنت ءُ دریا ءِ لمب ءِ انگورانی باگ اَت اود ءَ آئی ءِ برات کلیسا دینی وانینگ ءَ اَت ءُ آئی ءِ جنین ءِ براتو پادری یے اَت۔وھد ءِ گوزگ ءِ ھمراھی ءَ آئی ءِ ایماندار ءُ شررنگیں جنین سی سال ءِ بوت ءُ ھمے وھد ءَ آئی ءَ پنچ بچک ءُ سے جنکیں چُک ودی بوتگ اِت اَنت، جزیرہ ءِ نشتگیں راج ءِ واست ءَ اے یک گھتریں چیزے اَت پرچاکہ آیانی واست ءَ ھونی سیادی ءِ ھمراھی پہ آیاں مزنیں شَری یے اَت بلے ھشتیں چُک ءِ دارگ سکیں گرانیں کارے اَت، اے کسانیں گونڈیں چک زر ءُ کلدار ءِ ھساب ءَ پگرمند اِت اَنت۔ آسر ءَ آیانی پت ءَ اے جیڑھانی شوھاز پَٹّ اِت۔ آئی ءَ وتی دو مستریں چک یکے دہ سال ئیگ اَت ءُ دومی دوازدہ سال ءِ ءُ زرت اَنت ءُ شُت دیم پہ پرانس ءِ نیمگ ءَ چہ اود ءَ آ ”تولان“ ءَ رس اِت اَنت ءُ چہ ”تولان“ ءَ دیم پہ ” ورسلز“ ءَ۔ چہ اود ءَ آئی ءَ ”مارشل“ ءِ سپارش گپت۔ ھمے وڑ ءَ آئی ءَ کاؤنٹ بوناپارٹ ءِ اِتالوی بیان پَچ بوت۔ ءُ ”بادشاہ لوئی“ ءِ منّگ نامہ ءِ گرانٹ کساس دہ سال ءِ رس اِت۔ دو برات ءُ یک گوھارے ءِ وزیپہ”نوبل“ دربرجاہ ءَ لگّ اِت اَنت، ھمے وڑ ءَ آئی ءِ یک چُکے پادری یے جوڑ بوت ءُ دومی اپسرے۔
یک ھاموش تبیں کسانیں بچک ”برائن“ ءِ دربرجاہ ءِ باگ ءَ تھنا نشتگ ءُ وانگ ءَ دزگٹ اِنت۔ اے باگ ءِ سے نیمگ ءَ دومی ھمساھگ ھم چہ ھمے باگ ءَ کارمرد کت کن اَنت بلے چُشیں بچک ءِ تھنائی ءَ کس ھم نہ اِنت۔ اے بچک چہ وتی دربرجاہ ءِ ھم تبک ءَ سک باز تنک مزاج ءُ وت ستکی ءَ نامدار اَت۔ وھدے دومی بچک آئی ءِ تَھنائی ءِ سر ءَ دلرنج بنت گڑا آ آئی ءَ تاچین اِیت۔ آ ورنا ءِ گُشگ اِنت کہ من چہ تُرند ھاک ءَ جوڑ بوتگ آں۔ آئی ءِ تہ ءَ یک آسے جمبور اَت ھمے واست ءَ کس آئی ءِ کسان بادشاھی ءِ سر ءَ دزمانجنی نہ کتگ اَت۔ آ وتی آجوئی ءِ بابت ءَ مزن جگری ءِ جزبات ایر کتگ اَت۔ یک روچے آئی ءَ وتی پت ءَ را نبشتہ کُتگ اَت کہ بس وانگ اوں تھنا ھر چیز نہ اِنت بلکیں من کارجاھاں مزورانی گون ءَ کار کنگی اِنت ءُ پد ءَ اکیڈمی ءِ ازمکارانی گون ءَ بیشک آئی ءِ ھیالات ھکومت ءِ رھبندانی ھساب ءَ ھلاپ اِنت۔آئی ءِ گوشگ اِنت کہ ” مزن نامیں مردمانی زندگیاں اَمَل ءُ ھکومتی کانوداں ھمگرنچ اَنت“۔ بلے آ وت رومن ءِ بامردی ءِ وڑ ءَ ھیال داشتگ اَت۔ کس ءَ اے ورنا کندگ ءَ نہ دیستگ آئی ءِ ھم تبک آئی ءَ را جانور گُش اَنت یا آئی ءَ را دری ملکی گْوش اَنت۔ آ پرانسیسی زبان ءِ دژمن اَت۔ آ پرانسیسی زبان ءِ یک گالے اوں نہ زانتگ اَت، اے نُنک چونیں، اَجبیں چیزے اَت، ایشی ءِ کَپّی چُنڈی نام اوں اَجب اَت بلے ھمے کوٹ کہ آئی ءَ گور ءَ اَت آ سک دراج اَت، آئی ءِ گور ءَ ھرچ بوتگیں چیز نیست اَت۔ چہ آئی ءَ ابید ھم داوا اَت کہ آ ” سیرینے“ اَت۔ پرانسیسی ایشی ءِ سر ءَ کندگ ءَ اِت اَنت زاناں ” کارسیکن“ سیرین ھمے وڑ بنت۔ پرانسیسی بچک ایشی ءَ را ” اڑے او! کور سیکن! تو ھما ئے ناں کہ آئی ءَ مئے لشکراں پروش داتگ۔ اگاں تو بھادرے بوتیں گڑا چہ پرانسیسی لشکر ءِ دستاں پروش نہ وارتگ اَت“۔ آئی ءَ گُشت” من یکے بوتگ آں تو دہ“ ایشی ءَ چہ پد ورنا درّائین اِیت ” تو من ءَ مزن بوگ ءَ بِل۔ من تئی واماں الم پورا کن آں۔“ آ پد ءَ آئی ءَ را سوکلو دنت کہ تئی پت یک سارجنٹے ناں۔ ایشی ءَ چہ گیش وَ ھچّ ئِے نہ اِنت۔ نُنکیں نپولین ءِ اندر ءَ یک آسے ءِ برانز ودی بیت پد گُش اِیت” من ءَ چیلنج مہ کن“ آ وتی پت ءَ را یک تاکے نبشتہ کنت کہ من وتی نیزگاری ءَ تنگ اتکگ آں ءُ من چہ اے پرانسیسی ءِ مسکرائیاں اوپار کُت نہ کناں۔ آیانی چماں بس زراں ارزشت ھست، بلے شرپ ءُ اِزت ءِ مارشتاں چہ من ءَ دیم ءَ تر نہ اَنت۔ ھمے واست ءَ من اے وتواھیں پرانسیسیانی دیم ءَ اوپار کناں۔چہ جزیرہ ءَ پَسّو اتکگ اَت” مئے کر ءَ زر نیست۔ تو اود ءَ بہ نند پرچاکہ ترا پنچ سال ءَ ھمود ءَ نندگی اِنت۔“ھر ساہ ءِ گون ءَ آئی ءِ مارشتاں آشوبی جزبگ ودینگ ءَ اَت آئی ءِ ھمراہ آئی ءَ را سوکلو کہ دیگ ءَ اِت اَنت آئی ءِ تہ ءَ وت بیسھی ودگ ءَ اَت۔ آئی ءِ استاد چہ دومی نودربرانی ھساب ءَ آئی ءَ را گیشتر ارزشت رسگ ءَ اَت، جوانیں شرپے ھم رسگ ءَ اَت، انچوش کہ ھساب، راجدپتر ءُ زمین زانگ ءِ سرھال ءَ ابید آئی ءِ کاکردگی شر نہ اَت، بلے یک چمے ءَ چاروکیں چم آئی ءِ ارواہ ءِ راستی ءُ کرد ءِ پلگاری ءَ چارگ ءَ گُشت کن اِت کہ آئی ءِ سیادی باج بروک آن اِنت۔
آئی ءِ دلگوش مدام آئی ءِ ھلک ءِ جزیرہ ءِ سر ءَ اَت۔ آ وتی پت ءِ گوم ءَ نارزا اَت کہ آئی ءِ سیادی گوں پرانس ءَ پرچا ھست۔ آئی ءَ یک پگرے ایر کتگ آ پگر ءُ ھیال کنگ ءَ اَت کہ من آ بادشاہ ءَ وتی چہ جزیرہ ءِ لمب ءَ دور کنگ لوٹ آں ھمے واست ءَ من ءَ وانگی اِنت داں کہ اِلم ءِ وانگ ءَ پد ھمے اِلم ءَ بادشاہ ءِ ھلاپ ءَ کارمرز کُت بکن آں۔ پرچا کہ راجدپتر جوڑ کنگ بیت گڑا راجدپتر ءِ وانگ المی کنگی اِنت۔ آئی ءِ گُشگ اِنت کہ ” پروشیا“ ءِ بادشاہ ءِ پلسپہ وانگ زلور کنگی اِنت کہ آئی ءَ وتی مرگ ءَ پیسر نبشتگ ءُ آئی ءَ آئی ءِ تہ ءَ ” کارسیکا“ ءِ آجوئی منّ اِتگ۔ آئی ءِ مات ءُ پت ھم جیڑگ ءَ اِت اَنت کہ اے وھمی تَھنا پسند ءُ یاگی کسم ءِ بچک چے جوڑ بوگ لوٹ اِیت؟ پرچا اے ھر وھد جیڑگ ءَ گار اِنت۔ وھدے آئی ءِ مستریں برات ”جوزپ“ ءَ پادری ءِ کار یل دات ءُ توپک ءُ سلاھانی کار زورگ لوٹ اِت گڑا کستریں برات ءَ آئی ءَ نبشتہ کُت کہ تو اے وڑ مہ کن پرچاکہ ترا بھادر بوگ ءِ واست ءَ تئی (حوصلہ) کم اِنت ءُ ترا جنگ ءِ میدان ءَ تُرس اِیت اے وڑ ءَ تو سنگربند اپسرے چوں بوت کن ئے۔
ھو! تئی جاندْراھی سک شر اِنت ءُ تو شررنگے ئے ھم۔ تئی تب انچوش کہ مزنی ءِ المی بھر اِنت ءُ زاتی مجگ چاگرد ءَ شریں سان دور دات کنت بلے جنگ ءَ اِنّا۔ اے آشوبی تئی اندر ءَ دیراں پاد اتکگ، آگرچہ تو شریں زر ءُ مالے کنگ لوٹ ئے بلے چہ نوکیں کار ءَ تئی کھول ءَ ھچ پائدگ نہ رس اِیت۔ تو زاناں دریائی لشکر ءَ شُت کن ئے؟ تو ھساب ءُ کتاب ءِ بابت ءَ ھچ نہ زان ئے ءُ تئی جان سلامتی دریائی زندگی گوازینت کُت نہ کن ئے۔ اگاں تو توپک ءُ سلاھانی اپسرے بوگ لوٹ ئے گڑا اود ءَ گرانیں کارانی چست ءُ ایر کنگ تئی کار نہ اِنت تو کُت نہ کن ئے۔
اے بس پانزدہ سالی بچکے ءِ چمشانک اَنت کہ آئی ءِ مجگ ءَ دراتکگ اَنت کہ آئی ءِ تجربہ چنکیاس دراج اِنت۔ آ چار اِیت کہ آئی ءِ تہ ءَ بودناکی ھست اَنت آئی ءِ برات ءِ تہ ءَ نیست اَنت۔ اے جوزپ ءِ کردار ءِ چمشانک اَنت اگاں تو بچار ئے دوئیں یکیں پت ءِ چُک اَنت نپولین ءَ چہ وتی پت زرتگیں مڈی اَنت ءُ آئی ءَ چہ وتی مات ءَ راست بازی، ایمانداری ، وت بیسھی زرتگ۔
نپولین ءِ گُشگ اَت کہ وھدے من پوج ءَ رواں اے وَ راستے زھم وَ پرانس ءِ بیت بلے آئی ءِ کارمرز کنگ منی دل ءِ مرزی ءَ بیت۔ آ چہ ”برائن“ دربرجاہ ءَ یل دنت شانزدہ سال ءِ اُمر ءَ نائب لیپٹن بیت، ھمے وردی ءَ آئی ءَ وتی زندگی ءِ ھما ساھت ءِ نشان یل دات اَنت۔ ھمے تاکت ءِ واست ءَ آئی ءَ ”پیرس“ ءِ کیڈٹ سکول ءَ یک سالے ءَ دربُرت۔ اد ءَ ھم آئی ءَ برائن ءِ سکول ءِ وڑیں وھد گوازینگ ءَ آئی ءَ مدام کتابانی سر ءَ کپتگ ءُ گندگ بوتگ اَت۔ اد ءَ ھم ایشی ءِ تب نرم ءُ نازرک بوتگ اَت پرچا کہ آ چہ پرانسیسی امیرانی وڑ ءَ نہ اَت۔ آ ابرمی ھساب ءَ ھمے وڑ اَت کہ زلورت ءِ وھد ءَ ھرچ بکنت۔
نوں آئی ءِ پت اوں اے جھان ءَ شُتگ اَت ھمے واست ءَ آئی ءِ کھول ءَ چہ آئی ءِ دلگوشی ءِ زلورت اَت، زرّ ءِ ایر کنگ آئی ءَ چہ کسانی ءَ اے ولشت گون اَت آ چہ وتی جیب ھرچ ءَ وتی مات کُمک کُتگ اَت۔ وھدے آ چہ پیرس ءِ کیڈٹ سکول ءَ پارگ بیت گڑا اپسراں آئی ءِ بابت ءَ نبشتگ کہ اے ھما ھُدّار اِنت کہ آ مدام بے پائدگیں گپاں وتی وھد ءَ ھراب کنگ ءَ ابید وتی دلگوش ءَ وانگ ءُ زانگ ءَ گیش ارزشت دنت آئی ءِ ھمے ھوبی ءُ بودناکی دومی مردمانی واست ءَ سبکے۔
آ نوں نائب لیپٹن ءِ گُد ءُ پُچاں گور ءَ کنت ”ویلنس“ ءَ وتی رجمنٹ ءَ ھوار بوت۔ اے آئی ءِ نیزگاری اَت کہ آئی ءَ را مجبور ئِے کتگ اَت کہ آ وتی زندگی ءِ واست ءَ جوانیں جُھدے ءَ بکنت۔ نوں آئی ءِ دل ءَ سے گپانی جُنز ودی بوت کہ آ وتی ھمراھیں سنگتانی وڑ ءَ بہ بیت گڑا ھمے وڑ آئی ءِ نیزگاری ھلاس بہ بیت یا آ دومی ئیگانی وڑ ءَ ھکم دیگ در بہ بارت یا پد ءَ جزیرہ ءَ بہ روت آشوبیانی رھشون بہ بیت ءُ ھمے وڑ آ جزیرہ ءِ ھکمران ھم بوت کنت۔اے زندگیں شَھر ءَ یک ورنایے ءِ زندگی چنکیاس مانا داشت کنت کہ ناچ کنگ مہ زانت ءُ آئی ءَ دستیں چیزانی دربرگ ءِ جُھد اوں کُت بلے پد ءَ وتی مکسد یل دات۔ ھمے وڑ ءَ آ وتی نیزگاری ءَ اوں چیر دات کُت کنت، ھمے وڑ ھلک ءِ وکیل ءُ زانتکارانی بابت ءَ سرپدی ھم رس اِت۔ ءُ آ وتی اجبیں گپانی تہ ءَ وت ءَ پَھریز ھم کُت کتگ ئِے، آ مزن مزنیں ھستیانی ءُ پیامبرانی زندگی ءِ ھالات ءَ ھم سرپد بوت۔ چہ ھمے گپاں آئی ءِ زندگی ءَ بلاھیں آشوبی یے جوڑ کُت۔ آ چہ کتابجاھاں کتاب زرت ءُ ونت ئِے، کدی کدی چہ وتی زراں کتاب ھم بھا زرت ءُ ونت ئِے۔ کدی کدی بارانی تہ ءَ شُت لیب کُت ئِے، آ وتی آدتانی تہ ءَ پابندیں ورنایے اَت۔ نہ زاناں آئی ءَ وتی مارشت چوناھیگا اوپار کُت اَنت۔ آ ورنائیں نسلانی گون ءَ سیادی دارگ ءَ ابید ھم استان ءُ چاگرد ءِ جاورھالانی بابت دلگوش اَت۔ آ مدام بار ءِ تہ ءَ لیب کنان ءَ مدام گوں وتی دلگوشیاں ایر کنان ءُ جیڑگ ءَ اَت۔ وھدے دومی نیمگ ءَ داد ءُ سوگات دیوکائی اَت بلے اے کتابانی گون ءَ دزگٹ اَت ءُ شوربندی ھم کنگ ءَ اَت۔ آ توپک ءِ کارجاہ ءِ بابت ءَ وانگ ءَ اَت کہ چوں جنگانی رِپک ءُ ھُنر کنگی اِنت۔
روان اِنت۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسانی درشانی اِنت-