بام استار – شَکّل بلوچ

بام استار

نبشتہ کار : شَکّل بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

بلوچ راج ءِ پجّار اول چہ آئی ءِ زبان ءَ بیت پرچا کہ ابید زبان ءَ گال نام تئی نام منی نام ھدا ءِ
بے گال ءَ من ءُ تو ءُ ھدا وند مُجاں گار بیت

زبان چوں دیمروی کنت؟
بُندر ءَ اے گپ وَ تَچک اِنت کہ ابید وتی ماتی زبان ءِ وانگ، گپ کنگ ءُ نبشتہ کنگ ءَ زبان دیمروی نہ کن اَنت، زبان ءِ دیمروی بلوچ راج ءِ دست ءَ اِنت، پد ءَ اے تَھنا بلوچ راج ءِ زمہ واری نہ اِنت بلکیں ھژدری ءُ پرز اِنت کہ بلوچ راج وتی ماتی زبان ءِ زندگ دارگ ءَ وتی زبان ءَ بہ وان اِیت، ھبر بکنت ءُ نبشتہ بکنت۔

زبان ءِ دیمروی تَھنا یک ءُ دو مردم ءِ کار نہ اِنت پہ دیمروی ءِ واست ءَ بلوچ راج ءَ یکمُشت ءُ تپاک بوگ اَلمی اِنت کہ آ وتی راجی زبان ءِ ھمراھی ءَ وتی راجی پجّار ءِ دود ءُ ربیدگ ءِ رکینگ ءَ یکجاہ ءُ راجدوستی المی اِنت۔

ما درست اے گپ ءَ زان اِیں کہ ما، بلوچ راج یک دری راجے ءِ دست ءَ گلام اِیں ءُ اے گپ مارا مئے راجدپتر سرپد ءُ پوہ کنت کہ پاکستان ءِ جوڑ بوگ ءَ پیسر ھم دگہ یک ٹوھیں راجے ءِ دست ءَ بلوچ ءُ بلوچ ءِ گُلزمین زورانسری ایردست کنگ بوتگ۔
ءُ مرچی برتانیہ ءِ وتگڑیں استان چُش کہ ”پاکستان“ ءِ نام ءَ زانگ بیت، پاکستان ءِ جوڑ بوگ ءِ مستریں مول ایش اَت کہ پنجابیاں یک شِھمیں مزھبے ءِ درکار اَت کہ آ اسلام ءِ نام ءَ پاکستان جوڑ کُت بلے برتانیہ ءَ چار اِت کہ بلوچستان ءَ دوبر ایردست کنگ ءَ پاکستان ءِ نام کارمرز کنت ءُ تاں روچ ءِ مروچی بلوچستان ایردست اِنت۔

ھر زمانگ ءَ بلوچ، بلوچ ءِ راجی پجّار ءُ بلوچ ءِ زمین مدام یکشل ءَ زالماں سان داتگ ءُ چمیشکا مرچی اِنچو سالانی گْوزگ ءَ بلوچ راج ءِ بامر ءُ شیریں نر مزاراں وتی بلوچ ءِ سرڈگار ، راجی پچّار ءُ زبان ءِ رکینگ ءِ ھاتر ءَ وتی سر اِش نَدر کُتگ اَنت، بلے وتی زمین ءُ زبان رکینتگ ءُ دگینا ءِ دیم ءَ وتی وس ءَ وتی راج ءِ گُلزمین ءُ پجّار زندگ داشتگ اِش۔

ما اے چیز ءَ سرپد بہ بَہ اِیں کہ یک گلامیں راجے ءِ زبان ءُ پجّار پرچا دیمروی نہ کنت یک سالے ءِ کار دہ سال ءَ روت، ءُ پرچا گلامیں راجے ءِ زبان بُنگیجی وانگجاھاں وانینگ نہ بیت، زاناں اے کار اَنچُوش گران اِنت کہ مئے راج ءِ وتگڑیں ادیب ءُ زبان زانت اے کارانی سرجم کنگ ءَ دل ئِے نہ کَش اِیت کہ بلوچ راج ءِ ماتی زبان ماں بنگیجی وانگجاھاں وانینگ بہ بیت زاناں اے کار انچُوش گران اِنت کہ چم اِش کور ءُ دپ اِش بستگ اَنت۔

اِنچو سال گْوستگ لبزانکی گلاں پہ بلوچی ءِ دیمروی ءِ واست ءَ چُشیں شِھمیں کار یا نوکیں گامگیج گندگ نہ بوگ ءَ اِنت کہ پہ بلوچ ءِ راجی زبان دیمروی بکنت، ھر سال ءَ بس پہ کتاب ءِ چاپ کنگ ءُ ایر کنگ اِنت، بلے اے مردماں کَے سرپد کنت کہ زبان تَھنا کتابانی چاپ کنگ ءَ دیمروی نہ کنت، زبان ءِ دیمروی ءِ واست ءَ زبان ءِ بُنگیجی چُست ءُ ایرانی سر ءَ بندات بیت، ءُ نوک باھندیں بلوچ راج ءِ راجی وانوک ءُ نبشتہ کارانی واست ءَ ادبی نیاد ءُ اسڈڈی سرکل جوڑ کنگ المی بیت۔

بلے ھچ دل اِش نہ کَشّ اِیت چُشیں وتگڑیں زباندوست ءُ ادیباں۔
بلا بلاھیں ساچشتی گالانی کارمرز کنگ ءَ نوک باھندیں ورنا سرپد ءُ پوہ وَ نہ بنت، آیانی جاڑی کنگ ءُ پہ راجی زبان ءِ دیمروی ءِ واست وانگجاھاں دیم دیگ بہ بیت، پہ بلوچی زبان ءَ بُنگیجی وانگجاہ المی اِنت ابید ماتی زبان ءِ وانگ ءَ یک بلوچ زھگے ھچ وڑ ءَ ساچشتکارے بوت نہ کنت، اے وَ بلاھیں زُلم ءُ ناروائی پہ بلوچ زھگانی واست کہ آئی ءَ ابید ماتی زبان ءِ وانینگ ءَ گیشتر دری زبان ءُ ادب ءَ سرپد ءُ پوہ کنائینگ راج ءِ راجی پجّار ءُ زبان کُجا دیمروی کنت۔

اے پہ بلوچ راج ءِ ماتی زبان ءِ چہ بُن ءَ ھُنڈال ءِ بُرگ بوت، اے وَ زباندوستی نہ بوت، اے وَ راجدْروھی یے، دژمنی یے، چُشیں بلوچ ادیب ءُ زانتکاراں ما راجدْرو گُش اِیں۔

ھر سال لبزانکی گلاں گرانٹ رس اِیت کَسے وتی چماں پَچ بکنت ءُ اے وتگڑیں زباندوستاں جُست بہ گپت کہ شما پہ بلوچ راج ءِ راجی زبان ءِ واست ءَ چے کار کنگ ءَ اِنت، ءُ شما پرچا پہ بلوچی زبان ءِ دیمروی ءِ واست ءَ بلوچی زبان ءِ بُنگیجی وانگجاہ ءِ واست چست ءُ ایر نہ کنگ ءَ اِت، شمارا زاناں کس جُست مہ کنت؟ کہ شما پرچا پہ بلوچی زبان ءِ دیمروی ءِ واست ءَ چے کنگ ءَ اِت؟

بلوچی زبان ءِ مستریں دژمن بلوچ ادیب ءُ وتگڑیں زبان دوست اَنت کہ مرچی اے گپ بژن ءِ گپے کہ سندھی زبان ءَ وتی دیمروی ءِ سیمسرا چہ ما باز گْوستگ بلے ھمے منڈی چمیں زباندوستاں کَے سرپد کنت کہ شما پہ بلوچی ماتی زبان ءِ دیمروی ءِ واست ءَ چے کنگ ءَ اِت۔

پہ لاپ ءِ چارینگ ءَ درست یکجاہ بنت بلے وھدے بلوچی زبان ءِ دیمروی گپ کہ کَیت گڑا ھر کس وتی مِنڈی مِنڈی ئیں چماں” سلور جوبلی“ دیوانے کن اَنت کہ ما باز کار کتگ، ھو شما بلاھیں زھم ءَ جنگ ءَ اِت۔