سابر شھیدی ترا مُراد بات
نبشتہ کار: مُھسن دیدگ
دی بلوچستان پوسٹ
سابر منی ھمبل اِنت من ءُ سابر یک جاہ رُستگ ءُ مزن بُوتگیں مدام یک جاہ بُوتگ اِیں گُڑا یک رُوچے من ءَ گُشت ئِے من رَواں بیلہ ءَ لاب ءَ بیلہ جُوپاگ اِنت تو ھمد ءَ بند مات ءِ کرِ ءَ پد ءَ سابر شُت بلے پہ لاب ءَ ماہ ءِ پد ءَ سابر واتر بُوت پہ وتی ھنکین ءَ منی مات ءَ دیست سابر دیم پہ گِس ءَ پادانی سر ءَ رَوگ ءَ اِنت من تَوار کُت گُڑا واتر نہ بُوت پہ من ءَ-
دُومی رُوچ ءَ من شُتاں تُرو ءِ گِس ءَ سابر کجا اِنت من ءَ ھمے گُشت ئِے تو نہ زان ئے سابر بلیہ ءَ لاب ءَ شُتگ من زانت مات سھی نہ اِنت من واتر بُوت اَنت پہ وتی گِس ءَ چیزے رُوچ گَوست من دیم پہ مشکے ءَ شُوتاں چَکر ءَ گُڑا من ماہ ءِ مشکے ءَ نشت اَنت پد ءَ وتی میتگ ءَ اِتکاں ھمے پیم ءَ رُوچ گَوزاں بُوتاں سابر ءِ دُوری من ءَ سک تَورگ ءَ اَت من ءَ دگہ کس نیست بے تو منی لالا ءَ مُدتے ءَ پد من وتی ناکُو ءِ گِس ءَ شُتاں ھُما داں ناکُو ءِ زھگاں گُوں ھیال بٹلی چیزے ءِ وھد من ھما داں گُوزینت ھمے رنگ ءَ وھد سک جلَدی شُت سال دُو ھزار بیست اَنت من پد ءَ شُتاں مشکے ءَ چار روچ ءَ پد ءَ من منی ناکو ءِ زھگ اَتک اَنت پد ءَ دُو روچ ءَ من ھمدا داشت باھڈی لَھتین سیاد ھَست اَت من شُتاں ھُمود ءَ پد ءَ واتر بُوتاں وتی میتگ ءَ ھچ من ءَ وَش بُوگ ءَ نہ اَت من دیم پہ کَراچی ءَ اِردگ کُت من شُتاں بلیہ ءَ سر بُوتاں من ءَ منی تُرو زھگ ءَ پَون کُت تو کجائے؟ من پسہ دات من کَراچی ءَ روگ ءَ آں من ءَ ھمے گُشت ئِے سَوالی ءِ زھگ ءِ وُپت بُوتگ من پد ءَ جُست کُت چے پد ءَ من ءَ پسہ نہ دات ءِ گُشت ئِے ھچ تو بُرو کَراچی پد ءَ بیا بلے جَلدی۔
من شُتاں کَراچی دُو رُوچ ءِ واست ءَ کار ءِ ھست اَت من واپس اَتک اَنت گَاڈی ءَ من ءَ رُوڈ ءِ سر ءَ اِیر کُت من پاداں گِس ءَ سَر بُوت اَنت منی پِس گِس ءَ نشتگ من سر بُوتاں من جُست کُت ابا منی مات کُج اِنت پد ءَ پہ بزگی پسہ دات تی مات وتی گُوھار ءِ گِس ءَ شُوتگ من نشت آپ ءِ وارت منی گُھار اَتک گُشت مُھسن تَو نہ رَوئے من گُشت کجا گُشت ءِ تو سھی نہ ئے من گُشت چے زاناں منی گُھار گِریوگ ءَ لَگت۔
گُشت ءِ سابر شھید کنگ بُوت من بس ھُشک بُوتاں کَدی ءُ کجا منا گُشت ءِ تو ھما رُوچ ءَ کَراچی شُوتگ ءِ ھما شپ ءَ پد ءَ باھڈی کَور ءَ دیم پہ میتگ ءَ پیداک بُوتگ اَنت دگہ دُو سنگت ءِ شھید کنگ بُوتگ اَنت من ھچ نہ گُشت پاد اَتک اَنت دیم پہ تُرو ءِ گِس ءَ رَوگ ءَ لَگت اَنت باز وڑین جیڑہ دل ءَ اَتک من ھما رُوچ ءَ دیستگ تُرو ءَ را ھال پرچا نہ داتگ من برئے یک چیزئے بارا جیڈیت من داں تُرو ءِ گِس ءَ سر بُوت اَنت منا تُرو ءَ دیست امبازاں زُورت ءِ گِریوگ ءِ شُرو کُتگ من پُورا گُونگ اَت اَنت من گَونڈین براس دیست اَنت دُورست منی پیم ءَ ھُشک اَنت منی ارس یل بُوتاں من باز وَس کُت وت ءَ مھُکم بکن اَنت بلے ھچ نہ بُوت منی گُوم ءَ بس من دمانے نشت اَنت پد ءَ پاد اَتک اَنت مات ءَ را تَوار کُت مات اَتک من گُشت ساھُو من ءَ تھنا کُت مات ءَ بس ھمے یکین گپ گُشت ساھُو ھما وھدی مئے نہ بُوتگ پہ زمین ءَ پہ وت ءَ ندر ءِ کُتگ۔
ھما اِنت من گِریشگ ءَ چہ رَپت آں انگت ءَ تِرانگ ءَ دل ءَ کاھن من ھچ کُت نہ کناں ۔ سابر ترا شھیدی مُراد بات گُوں ھمبلاں۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسانی درشانی اِنت-