پٹ ءُ پول ءُ نیم شپ
نبشتہ کار: شاھد اھمد
دی بلوچستان پوسٹ
شپ ءِ سے بج ءَ وھدے من چہ واب ءَ پچ لرز اِت آں ھمے ساھت ءِ بُست ءَ من ءَ چیزے چہ اندر ءَ وس وسے ءَ کینگ دیگ ءَ اَت کہ بیا من ءَ شوھاز! ھمے چیز کہ منی وس وس ءَ اَت پہ من ءَ لازم اَت ءُ گیش سکین دیگ اَت کہ الم پہ تو، بیا وداریگاں، بیا من ءَ شوھاز!
چہ ھیداں منی اندام مچّل کُتگ اِت اَنت، گرم گرمیں بدن منی شوھاز ءِ اِشک ءَ گوانک جَنَگ ءَ اَت۔ اے اِشک منی سر ءَ گْوزگ ءَ اَت، دل کہ منی تلبگار اَت، ھچ نہ اوشتگ ءَ اَت۔
پٹ ءُ پول یک سکینے، المی اِنت کہ من ءَ زانگی اِنت، پٹ ءُ پول ءِ کار من ءَ چمیشکا کنگی اَت کہ من ءَ زانگی اَت، اے جیڑگ پہ منی واست ءَ اَت۔ من ءَ ترا شوھازگی اَت کہ تو من ءَ نزیکی بکن ئے چیا کہ تو منی جیڑہ ئے، ءُ تئی جیڑہ منی اِنت ابید ترا من بے گمان باں ، ابید تو من ءَ بے سما بَہ ئے۔ اے اِشکے کہ انچیں بے گمان ءَ سرجم نہ اَت، وس وسے اَت، بے چاڑ اَت چہ اندر ءَ گوانک ءَ اَت۔
اے شپ ءِ نیم ءَ شانزدہ کُچک دیم پہ ماہ ءِ نیمگ ءَ وکّگ ءَ اِت اَنت، منی ھیالاں چَنڈینگ ءَ اِت اَنت، تو گُش ئے پورا پہ چیزے ءِ لوٹگ ءَ دَمپ ءُ ساھت کَڈّن کنگ ءَ اَت اَنت۔ منی پٹ ءُ پول ءِ ساھت چہ شپ ءِ سے بج ءَ بندات بوت، جیڑگ گوں منی ھمراھیں ھیالاں دیم پہ سارتیں گوات ءِ کَشگ ءَ جُنزان بوت، یک نیمگے چِرّتانی توار منی دلگوشی ءَ گیش کنان اِت اَت، سماھانی بھارگاہ ءِ وشیں بوہ چہ زمین ءَ درآھگ ءَ اِت اَنت، دل زَرّگ ءِ کار ءَ اوں کنگ ءَ اَت، اِے اشک من ءَ بارت دیم پہ منزل ءَ الم سر کنت اے منی نیّت اَت۔
نیم شپ ءَ تَھنا منی جِند ساہ زورگ ءَ اَت دگہ درست شپ ءِ یلچّر اِت اَنت، واب منی چمّاں نہ زرتگ اَت، منی اِشک تَھنا منی شوھاز ءَ درکپتگ اَت، ءُ منی تھنائی ءِ ترانگ ءَ بے تاھیریں مِھر سرجم کنگ ءَ شوھاز ءَ اَت۔ منی واب سپ ءَ دیم پہ شوھاز ءَ درکپت۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسانی درشانی انت-