زاھرءَ کدی سر جھل نہ کت – سازبان بلوچ

زاھر ءَ کدی سر جھل نہ کت

نبشتہ کار: سازبان بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

زاھو گوں وتی کساں سالیں بالاد ءَ وتی سیاد ءُ وارساں وتی چَپ ءُ چاگرد ءُ سرجمیں تک ءُ پھناتاں بگر دانکہ پگری ءُ سنجی سنگتاں سَدانی کساس ءَ ژانگولیں جون دست گپت اَنت بلے کدی آ تُرس ءُ بیم ءِ آماچ نہ بوت نیکہ آنزور تر اِت ءُ نیکہ آئی ءَ زوراکیں ھستین دیم ءَ سر جھل کُت، آئی ءَ نااُمیتی، آزاری ءُ دلپروشی ءِ گپ بِھ نہ کُت مدام آئی ءَ گپ ءُ تراناں چہ دیمروئی چیدگ زاھر بوت، جُنزان اَت کدی دمبرگ ءِ نام نہ زانت۔

زاھو ءِ وتی زاتی زند ءِ لوٹ، گُزر ءُ واھِشت یَل کُتگ اِت اَنت آئی ءِ مُول ءُ مُراد بَس زَمین اَت ءُ زَمین ءَ گوں مِھر اَت چیاکہ آھمے زمین ءَ رودینتگ اَت چہ درکسانی بگر دانکہ ورنائی ءِ سمسراں زمین ءِ گوں بندوکیں ھمک جیڑا آئی ءِ باتن ءِ بھر کتگ اَت، وَھدیکہ مردُم ءَ را گوں زَمین ءَ مِھر بِہ بیت آئی ءِ کُلیں ایندگہ واھِشت ھلاس بُوان بَنت۔ زاھو ءَ زَمین ءِ مِھراں گام پَہ گام دیمونی دِئیگ ءِ سِکین داتگ اَت زَمین ءِ مِھراں آ چَہ ساہ ءُ سَراں سَر گوازگ پَرمات، زاھو سرپد اَت کہ مھر کربانی دومی نام اِنت مھر بے کربانی ھُورک ءُ ھالیگ اِنت وَھدیکہ سِتک ءُ دلیں مِھر مردُم ءِ اَندر ءَ جاہ بِہ کَنت گُڑا مِھر زِند ءِ گُڈی سَاھتاں منزل ءَ بارت ءُ سَر کَنت۔

زاھو مھراب ھان ءِ تمردی ءَ سرپد اَت، نوروز ھان ءِ چمانی دیم ءَ آئی ءِ پُسگانی پاھو دیگ ءِ وئیل ءَ سرچکار اَت، چاگی ءِ زیبائیں دلبند ءَ ایٹمی تراک بہ بیت، تپلیں زھگانی نادراھی بہ بیت، ڈیرہ بگٹی ءَ ھستیں ءِ چُکچینی، ناشرکاری، پادمالی ءُ تپلیں زھگ ءُ زالبولانی سر ءَ بمب گواری بہ بیت یا بلوچ زالبولانی پاکستانی پوج ءِ دست ءَ سیاہ کاری کنگ ءُ روانسری آواجنی بہ بیت بلوچ چاگرد ءِ ایردستی ءُ ورنایانی آزانی ٹُکر کنگ ڈیھہ یے ھمک وئیلانی باروا زاھو گوچیں دروشم ءَ زانتگ اَت۔

زاھو زانتگ کہ چنچوں کار جیڑا ترا شر کنگی اَت ءُ تو زانتگ اَت کہ مرگ ھست اِنت اِد ءَ کس پش نہ کپ ایت بلے ھمے زَانت ءَ کہ ترا لیکہ بُرزے کتگ اَت کہ تو پرومی یا پنجگوری نا بلکیں تو بلوچستان ءِ مردمے ئے، تو بلوچ ءِ ئے تو زانت کہ تو ھست ئے اے جنگ ھست انت زلم ءُ زوراکی ھست انت، شری ءُ ناشرکاری استاں، ھمے راستیانی بنزہ کہ استاں تی ودی کُتگیں راستی اِنت۔

زاھو چہ دُرستاں پیسر وتی راجی زبان وانگ ءُ دربرگ لوٹ ایت ءُ نبشتہ کنگ ءِ جھد ءِ کت زُبان دوستی ءُ راجدوستی آئی ءِ تہ ءَ راجی آشوب ءِ بابت سرپدی ءُ راجی جُھد، زبان زانتی ءُ راجدوستی ءِ ارزشت زانتگ ءُ پھمتگ اَت، زاھو تچکیں نودربرے اَت آ گوں دل ءُ ستک بلوچ جُھد ءَ بندوک اَت آئی ءَ مُدام جیڑ اِت وتی سنگتانی بابت ءَ کہ آچینچو سَکّی ءُ سُوری گِندگ ءَ اَنت ، آ چینچو واری ءُ بزگی دیمپان اَنت ، آشَپ ءُ روچ پَہ بلوچ راج ءِ آھوکیں باندات ءِ ھاترا پَند بُرگ ءَ اَنت، پَہ زمین ءِ رَکّینگ ءِ ھاتر ءَ وتی ساہ ءُ سَراں ندر کَنگ ءَ آں، اے زمین ءُ سنگتانی مِھر اِت اَنت کہ زاھو جیڑگ پرمات اش، زاھو ءَ زمین ءِ مِھر ءَ دیوانگ ءُ کنوک کتگ ات آئی ءَ نہ شپ زانت نیکہ روچ پہ بلوچ ءِ آھوکیں بندات ءُ پدریچ ءِ ھاترا مدام جاڑیگ اَت، جیڑگ ءَ اَت کار کنگ ءَ اَت۔

زاھو زالم ءِ درستیں زوراکی، مکرہ ءُ پریب تئی دیم ءَ اِت اَنت تو زالم ءِ ھچ ڈولیں زلم ءُ زوراکی چیر نہ دات۔ زورگیریں زالم ءَ مستری، پادمالی ءُ لگتمالی کُت گڑا تو الم توار چست کت زالم ءِ زوراکیانی بگیری ءَ تو زانتگ اَت کہ ما اگاں توار چست مہ کن ایں ھاموش بہ بے گڑا زالم وتی زوراکیاں گیش وداں کنت ءُ بلوچ ءِ باندات پہ تھاری ءَ ابید دگہ ھچ پشت نہ کپ ایت۔

زاھو بلوچ ءُ بلوچستان ءِ روژنائی کندیل ءِ اَت مدام بلوچستان ایردستی ءِ ھاتر ءَ زھرشانی ءُ روانکاں گوں سنگتان دیم سرپ ءَ آوار اَت انگت بلوچستان ءَ روانک کشگ بوھگ انت بلے تو گوں سنگتاں گون نہ ئے۔ زاھو چہ تی نام ءَ بازیں نودربر جاہ آرگ بیت تو پنجگور ءِ براہ اِت ئے کہ پنجگور ءَ مروچی ھم تئی جھدے روژنائیں پگر شنگ اِت، زاھو گپ ءِ زان ئے تی توار انگت بلوچستان ءِ ھمک چِہ ودی اِنت ھمک نودربر تئی سر ءَ پھر بند اِیت ءُ تئی چارگ ءَ جن اِنت تئی جوزگ ھرچ ورنایے دل ءَ اِنت تو زندگ ئے۔

زاھو تو گپے سرپدے تو پیروز ابیتک کُت ءُ شوت ئے، بیاکہ تئی چاراہ ءِ سر ءَ نیشگ تئی ودار ءَ انت کہ تو دوبر واتر کن ئے، زاھو ترا سما اِنت کہ پیروز گوں درد ءُ گمانی کِشکاں چنچوں پند بُرگ ءَ اِنت گوں رنج ءُ گماں چنچوں دوچار کپتگ یار زاھو تو پیروز تھنا مہ کت ایں، کہ آ تئی مھروان ءُ تی ھم کوپگ ات تئی دردانی ماروک اِت تئی وشی ءُ گمانی ھمراہ اِت زاھو اے ھما پیروز اِنت کہ دُژمن ءَ گار ءُ بیگواہ کتگ اَت ءُ ترا شپ ءُ روچ نیست اَت تئی گپ ءُ کندگ تئی دیوان پرشتگ اِت اَنت۔

بلے تو اے مارت کہ الم یک روچے کیت کہ ما پد ءَ دوچار کپ ایں ھمراہ بے پد ءَ گوست ءِ کسھاں کاریں دیوان کن ایں، بلے زاھو نوں پیروز اے گپ ءَ چوں باور بہ کن کہ تو ھچ بر نیائے ءُ پد ءَ یک جاہ نہ بے ءُ دوچار نہ کپ ئے، گپ کندگ دیوان مسکراہ نہ بیت بلے زاھو تو وتی زمیں رنگیں مات ابیتک مہ کت ایں یار تئی مات ءِ کندگ گار اَنت ءُ تئی اکس امبازاں کتگ ءُ پہ ترا ارس ءِ گوارگ ءَ اِنت یار زاھو ترا مات دل بیت پہ ارس ءِ گوارگ ءَ تو مُدام دومی مردم سرپد کُتگ اَنت کہ مات ءَ بِھ پریشان مہ کن اِت مات ءَ مھر بہ دے اِت بلے تو وت مات پریشان کت ءُ لوگ ویران کُت شُت ئے، ۔زاھو بیا اے لوگ ءَ مات ءَ کندین ملوری ءَ ویران کتگ بیا دوبر اے ھنکیں ءَ آباد کن چون باور بہ کناں کہ رپتگیں مردم واتر نہ بنت اِنت-

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔