نمدی یے پہ بلوچی زبان ءِ نبشتہ کار ءُ شائراں
نبشتہ کار: نور بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
دروت ءُ درھبات اِت۔ اُمیت کناں، کہ شما درست جوڑ ءُ وش اِت ءُ وش ءُ سلامت بات اِت۔ زانت نہ کناں، کہ باریں منی اے کلو شمارا سر بیت، یا نہ بیت، بلے من پہ زبان ءِ واستا پہ شما چار گپ ءُ گال رھادگ کناں، اے گشاں کہ وتی ماتی زبان ءِ دیمروی ءِ واستا جھد بہ کن اِت، وتی زبان ءَ بہ وان اِت۔
من بلوچی زبان ءِ بازیں شائر ءُ نبشتہ کارانی شَیر ءُ نبشتانک ونتگ انت ھمے دیستگ کہ آیانی سیاھگ راست ءُ تچک نہ اِنت، گیش من ھمے دیستگ آیانی شَیر ءُ نبشتانک گوں دری زبان ءِ آباں نبشتہ اَنت۔ پرچا؟ اے بابت ءَ من وَ ھچ گشت نہ کناں، بلے من ھمے شائر نبشتہ کار ءُ ادیباں گشگ لوٹاں، کہ شمئے سیاھگ پرچا تچک ءُ راست نہ اِنت؟ زاناں شمارا وتی شھدیں زبان ءِ آب دست نہ دے اَنت، یا کہ شمارا دوست نہ بنت؟
اگاں شمارا دوست نہ بنت، شما اوں یک راھے در بہ گیج اِت، بہ گش اِت، کہ راہ ایش اِنت، ما اوں ھمے راہ ءِ پٹ ءُ پول کنوک ایں، ما اوں ھمے راہ ءَ کا ایں، اگاں راھے پٹ ءُ پول کُت نہ کن اِت، گڑا سید شاہ ھاشمی ءَ وتی تیوگیں زند پہ وتی راجی زبان ءِ پٹ ءُ پول ءَ ندر کُت ءُ مارا یک راھے گیشینت ءُ دات باید ما نوں ھمے راہ ءَ بہ گر ایں، مارا دگہ چشیں راہ وَ نیست ءُ نیکہ پٹ ءُ پول اِت کن ایں، ءُ پد ءَ باندا مارا وتی پدریچاں اوں پسہ دیگی اِنت، آیاں اوں گشگی اِنت، کہ راہ ایش اِنت، ھمے راہ ءَ برو اِت، کہ ساپ ءُ پلگار اِنت، یا ناں؟ اے گش ایں، کہ ما نہ زان ایں، اے راہ ءَ کنٹگ پِر اِنت، اے راہ ھراب اِنت؟ انا ما پد ءَ آیانی دیم ءَ ھچ گشت کُت نہ کن ایں، پرچا کہ اے راہ مارا راست ءُ تچک کنگ ءُ دیگ بوتگ ساپ ءُ پلگار اِنت، ما وتی پدریچاں اے سلاہ ءَ دات نہ کن ایں، کہ ما نہ زان ایں، بلکیں ھمے گش ایں، ساپ ءُ پلگاریں راہ ءَ برو اِت، گھتری ءِ نیمگ ءَ جھد بہ کن اِت۔
چوناھا وَ ھر کس سرپد اِنت، کہ مئے راجی زبان ماں سرکاری وانگجاھاں وانینگ نہ بیت، ایشی ءِ سوب اے وَ نہ اِنت، کہ ما مہ وان ایں، گڑا ما وتی زبان ءَ مہ وان ایں؟ توری بِلّے سرکاری وانگجاھاں وانینگ مہ بیت، بلے مارا وت جھد کنگ لوٹ ایت، کہ ما وتی راجی زبان ءَ بہ وان این ءُ ھیل بہ گر این ءُ وتی پدریچاں اوں ھمے راہ ءَ بہ بر ایں۔
البت پہ بلوچ راج ءِ واستا ماں وٹس ایپی لبزانکی دیوان جوڑ کنگ بوتگ داں بلوچ راج چیردست مہ بیت، وتی زبان ءَ بہ وان ایت ءُ ھیل بہ گیپت، بلے ھچ پہ ھچ ما وتی زبان ءِ شائر ءُ ادیباں گند آں، کہ گیش گوں دری زبان ءِ لبز ءُ آباں شَیر ءُ نبشتانک نبشتہ کن اَنت، اے وڑ ءَ زبان کجا دیمروی کنت، بھ نہ کنت، مارا وتی زبان ءِ واستا لبز ھست یا آب ھست ءُ گیش اِتگ اَنت، وتی زگریں لبز ءُ آباں بہ زور این ءُ نبشتہ بہ کن ایں، جوان اِنت، پہ دریانی زورگ نبشتہ کنگ دیمروی نہ کن ایں۔
باید چوش مہ بیت، چوش مہ کن اِت، ھر چیز کہ نبشتہ کن اِت، گڑا گوں وتی شھدیں زبان ءِ زگریں گال ءُ آباں گوں نبشتہ بہ کن اِت، وتی زبان ءَ زاھر بہ کن اِت، وتی زبان ءَ دیم ءَ بہ بر اِت۔
گوں شما ھمے دزبندی اِنت، کہ وتی ماتی زبان ءَ در بہ بر اِت، تچک ءَ بیا اِت، راست ءَ بہ زان اِت، باندا مارا ءُ شمارا ءُ مئے پدریچاں دگہ درآمدے گشت مہ کنت، کہ شمئے راہ تچک نہ اِنت، شما وتی راہ شموشتگ شما گار اِت۔
بلوچ راج ءُ بلوچی زبان زندگ بات۔
سلامت بات اِت، شمئے کستر: نور بلوچ-
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔