بولان ءِ کسہ – برزکوئی|مھروان کمبر

بولان ءِ کسہ

نبشتہ کار: برزکوئی

رجانکار: مھروان کمبر

دی بلوچستان پوسٹ

1.
وھدے بولان ءَ سارتی وتی بانزلاں ایر دَنت گُڑا اے سارتی ءَ ابرم ءِ گُمان گیش کپ اَنت، کوہ بے توار ءَ اُوشت اَنت ءُ آیانی سر ٹُلاں برپ وتی چادر ءَ مانپوش اَنت، سارتیں گوات چہ بُرزیں کوھانی سر ءَ گْوز ایت ءُ شپ ءِ رازانی اندیم کنگ ءِ جُھد ءَ کنت، زمین انچو اسپیت، نرم ءُ اُوشت ءِ آماچ بیت گُشیگہ پہ اِزمکاریں ابرم ءَ یک کینوسے جوڑ بوتگ، بولان ءِ سارتی ءَ ھر درچک ءُ کوہ یک نوکیں وابے ءِ گوپگ بِندات کن اَنت۔ پد ءَ ھم اے امسرک ءِ دل ءَ گرمی ءِ مارشت چیر بہ اَنت، گُش ئے سارتی ارواھاں آجو کنان اِنت، بولان ءِ سارتی ءَ اَنچو گُمان بیت کہ وھد چو برپ ءَ بستگ ءُ بے تواری کرار ءِ امبازاں واب کپتگ۔۔۔

بولان ءِ سارتی ءَ مارا دلکشیں زیبائی ءِ گندگ ءَ کیت وھدے کہ سارتی ءِ موسم ءَ زمین اُوشت ءِ آماچ بیت ءُ برپ کوھاں چو بانور ءَ سمبھین اَنت گُڑا ماھیکانیں شپاں اے کوھانی دل بے تواری ءَ گوں دریکگ ءَ بندات کن اَنت، گُش اَنت کہ اے دریکگانی توار ءَ بس گُلزمین ءِ آشک اِش کُرت کن اَنت،
بیست ءُ نو جنوری ءِ یک اَنچیں امسرک ءُ برپ بادینتگیں شپے ءَ کساس سے سد ءِ کَچّ ءَ گُلزمین ءِ آشک بولان ءِ دل ءِ دریکگانی توار ءَ اِش کن اَنت ءُ شپ ءِ تھارونکی ءَ مچّ شھر ءِ نیمگ ءَ جُنزان بہ اَنت، اے درستاں سما اِنت کہ واتری ءَ اشانی کچ اِنچو نہ بیت۔۔۔

2.
اے کھر مانیں سارتی ءَ سما ءِ آس ءَ چہ تپتگیں ھاپز زیشان زھری کہ دو روچ ءَ یکشل ءَ جنگ ءَ اَت، یک دیوالے ءِ پُشت ءَ وت ءَ اندیم کنت ءُ وتی جانٹہ(کتار) ءَ چہ وائرلیس سیٹ ءَ کشّ ایت ءُ آپریشنل کمانڈ ءَ رھوت کنگ ءِ کوشست ءَ کنت، دو سے رند ءَ توار کنگ ءَ پد آئی ءِ رھوت گوں آپریشنل کمانڈ ءَ بیت، تُکّاں ھیر بارت ءُ وتی ھُشک ءُ کلنڈیں نُک ءَ تر کنگ ءَ پد گُٹ ءَ زُور دنت ءُ گپ جنگ ءَ بندات کنت ” کماندار منی گور ءَ بازیں کچے ءَ تیر ءُ دستی بمب ھست اِنت ءُ دُژمن ءِ نیست ءُ نابود کنگ ءَ من ءَ جوانیں موھے رَس اتگ بلے من سک تُنیگاں، منی چاگل ءِ آپ بازیں ادار پیش ھلاس بیتگ اَنت، من چہ بازیں تُن ءَ ھلاھوش بوھان آں، من ءَ ھمے تُرس اِنت کہ تُن ءَ چہ بے ھوش مہ باں ءُ دُژمن ءِ دست ءَ دزگیر مہ باں، من ءَ موکل دیگ بہ بیت کہ من گُڈی تیر ءَ وتی نام ءَ بہ کنان ءُ شھادت ءِ کدہ ءَ بہ نوشاں۔”
دومی نیمگ ءَ کماندار ءِ توار کیت ” انا سنگت، اے وڑ مہ کن سبر ءُ تھمبل ءَ جنگ ءَ دیم ءَ بر، داں تئی چمّاں رُژنے مان ایت جنگ ءَ بہ دار۔”
یک ادار ءُ چل ءُ پنچ دمان ءَ پد سی ءُ یک جنوری ءِ بیگاھے پنچ بج ءَ گوں تُنگیں لُنٹ ءُ ھُشکیں نُک ءَ زیشان زھری پد ءَ رھوت کنت، آئی ءِ ھُشک ءُ کلنڈیں نُک ءَ چہ مُشکل ھمے لبز در کاینت ” رُکست اَف ھواروں سنگت، تو وتی ءُ وتی سنگتانی ھیال ءَ بہ دار، اللہ شُمار ءَ سلامت بہ کنت۔
من شُتاں۔
من شُتاں” پدا تیرے ءِ توار کیت، گُڈی تیر ءِ اِشک ءَ یک پدائی یے، یک وتن شیدایے، یک ڈیھ ءِ سپاھیگے، یک راجی بامردے، یک بلوچ سرمچارے ءُ یک ھاپزے ءِ بدن سارت بیت، بلے آ پگری دروشم ءَ زندگ بیت ءُ بولان ءِ گوات ءَ پہ مُدامی ھوار بیت۔
3.
ھما رُوچ ءَ بہ گر داں رُوچے مروچی من جیڑگ ءَ آں، دُنیا ءِ کُلیں زرمبشت ءُ آشوب کہ آیانی سیادی گوں انسان ءَ اِنت آیاں من پٹ ءُ پول کنگ ءَ آں کہ ھما درشان نہ بیتگیں درداں سر ریچیں چاڑناکیں ساھتاں، وتن ءِ اِشک، سنگتی، مھر، سگ، اوپار، ھاٹیگ، گُژن، تُن ءُ زندگی ءُ مرگے ءِ میان ءَ وتی دوستانی سلامتی ءِ دُواھانی لُوٹوک من ءَ کُجا دست کپ ایت؟
پسو من ءَ بس بولان ءِ سرمگیں کوھانی دل مَچ ءَ رَس ات۔
زیشان زھری ءِ مھروانی ءِ تہ ءَ، اَتا جان ءِ دلیری ءِ تہ ءَ، سلال جان ءِ بچکندانی تہ ءَ، لالا کاسم ءِ راجی دیوانگی ءِ تہ ءَ، جمال جان ءِ پِگری زیبائی ءِ تہ ءَ، ودود جان ءِ شاھین ءُ بیرگیریں نگاھانی تہ ءَ، ھمل مومن ءِ دانائی ءِ تہ ءَ، نادر بالی ءِ جنگی کمال ءُ پارسائی ءِ تہ ءَ، سدام جان ءِ پلگاری ءُ مُھکمی ءِ تہ ءَ، پاروک جان ءِ دُور چاری ءِ تہ ءَ، نزام جان ءِ پِگری اَھد ءِ تہ ءَ، زیشان رند ءِ بُرز ءُ بُلندیں ھوسلھانی تہ ءَ، کاشپ جان ءِ اُمیتانی تہ ءَ۔
ھُشک ءُ تلکار بستگیں لُنٹانی سر ءَ تالانیں بچکندے ءُ وتی پُر مھر ءُ پُر نوریں چمّاں آزمان ءِ نیمگ ءَ شانک دیگ، بولان ءِ دلبند ءَ وتی سمّلی وتن ءِ وشبو ءَ مارگ ءُ توپک ءَ وتی گُٹ ءَ سک دیگ۔
اے جاہ ءَ وتی وتن، وتی راج، وتی کاروان ءُ کاروان ءِ سنگتاں پہ نیک دُوائی، سلامتی، کُلو، رکھینگ، زندگی ءَ اے مھر، ساپ دلی، ھمدردی کُجام سیادی ءِ تہ ءَ دست کپ اَنت؟ مات، پت، برات، گوھار، چُک، مرد، جن، دوستدار یا ایندگہ ھُونی سیادیانی تہ ءَ دست کپ اَنت؟
پسّو ھمیش اِنت کہ اِنّا۔۔۔
انیگیں وھد ءَ کس کسّیگی نہ اِنت، ھر کس وتی درد ءُ رَنجاں دُوچار اِنت۔
لیکھی سنگتانی اَرزشت ءَ ھمائی ءَ پُرس کہ آ لیکھی سنگتی ءِ راستیں بزانت ءُ متلب ءَ شری ءِ سر ءَ زانت ءُ سرپد اِنت، ھما کہ سنگتی ءِ راستیں مانا ءُ متلب ءَ سرپد اِنت گُڑا آئی ءِ گور ءَ دگہ ھِچ وڑیں سیادی اَرزشت نہ داریت۔
ھر ھما جاہ ءَ کہ لیکھی ءُ پگری سنگتی گوں راستی ءِ بزانت ءَ مہ بیت ءُ سنگتی ءِ ھما گواچنی پریچ ءُ راستیں کیلار اِنت آ نزور بہ بیت گڑا آئی ءِ سائنسی ءُ زانشتی گواھی ءُ منانک اِیش اَنت، کہ آ زاتی ءُ کٹمی سیتاں ءُ سیال ءُ وارسی ءِ رشتہ ءَ بزاں وت ءَ وتی کٹم ءَ گیشتر دوست دار ایت ءُ گیش اَرزشت دنت، اے آشوبی جنگ ءُ راجی زرمبشتانی تہ ءَ وت منی ءُ وت سیت ءُ نپانی ھرابتریں دابے لیکگ بیت۔

راج ءُ گُلزمین ءِ مھر، درد ءُ اِشک ءَ چہ ودی بوتگیں لیکہ ءُ پگر، پد ءَ راجی ءُ وتن پرستی ءِ لیکہ ءُ پِگری سیادیانی دیم ءَ زاتی ءُ ھُونی سیالی بے رنگ، بے بزانت ءُ بد جلوہ بہ بنت، گُڑا اے وڑیں چاڑ، میل، تب، جاہ، لیکھی ءُ پِگری سما ءُ زانت ءِ کچ ءُ کیل ءَ نیا اَنت؟

ھما جاہ ءَ کہ سیادیانی بُنلاد مُھکمی، زیبائی ءُ چہ ھُونانی وشبوھاں اِیر بہ بیت، گُڑا آیاں اے وڑیں بے مٹ ءُ گران بھائیں سیادیاں وتی زاتی نپ ءُ سیتاں پہ جوڑ بیتگیں سیادی ھلاس ءُ نزور کُرت کن اَنت۔؟

مروچی بولان ءَ بگر داں مکران، شال ءَ بگر داں جھالاوان، رکشان ءَ بگر داں سند، نہ زگری، نہ نمازی، نہ براھوئی، نہ بلوچی، بس آ بلوچ جوڑ بوتگ اَنت ءُ وتی گُڈی ساہ ءُ ھُونانی گُڈی ترمپ ءَ گُلزمین ءِ سر ءَ شنگ ءُ تالان کنگ ءَ انت ءُ وتی پگری ءُ لیکھی سیادیانی منانک، سرجمیں دُنیا، بلوچ راج ءُ دُژمن ءَ پیشدارگ انت، آیا اے وڑیں سیادیاں کُجام ھم زاتی نپ ءُ سیتاں پہ جوڑ بوتگیں سیادی نزور ءُ ھلاس کُرت کن اَنت۔؟؟؟

اے ھون ءِ درچک اَنت کہ گُلزمین ءِ سینگ ءَ ترمپ ترمپ ءَ ھوار بنت، پگر ءُ لیکہ ءِ کشاراں رودین اَنت، گوں پگر ءُ لیکہ ءَ سیادی جوڑ بنت ءُ ھمے جوڑ بیتگیں مُھکمی یک زور ءُ توانے جوڑ بیت ءُ دژمن ءِ وتگڑیں سیت ءُ وتواھیانی بنیاد ءَ جوڑ بیتگیں زور ءُ توان ءَ پروش دے انت ءُ آدراہ کن اَنت۔

مارا گوستانک ءِ تاکانی سر ءَ اے وڑیں ھچ درور دست نہ کپ ایت، کہ گُلامیں گُلزمینے ءِ آجوئی ءُ آئی ءِ رکینگ ءَ ابید چہ ھُون ءِ ریچگ ءَ بیتگ، آشوب ءُ آجوئی ءِ جنگانی تہ ءَ سرانی باھینگ ءَ ھساب ءُ کتاب ھچ نیست، نیکہ آیانی کچ ءُ کساسے بیت، مئے واھشتانی پد ءَ اِشانی کچ کم یا گیش بوت نہ کنت، اگاں دُژمن ءِ بگیری ءَ جنگ وتی بے رھمیں دروشم ءَ مہ بیت گُڑا آ جنگ راجی آجوئی ءُ آشوبی جنگ گُشگ نہ بیت۔

وھدے چیر جنگیں جنگ دراجکش بہ بیت گُڑا سما ءُ زانت ءَ چہ زبھریں لَھتیں جنگول یا جُھدکار زھنی دمبرگ ءِ آماچ بہ اَنت، پد ءَ ھمے دمبرتگیں جُھدکار وتی زھنی دمبرگ ءِ چیر دیگ ءِ ھاتر ءَ جنگ ءِ نوکیں دروشم ءَ یا کہ جنگ ءِ گیشی ءَ تانسرپسندی، جنگ ءُ جدل، جزباتی ءُ دگہ بازیں ناسرپدیں نام ءُ چھر ءُ شُبین ءَ دے اَنت۔

بے رھم ءُ بے دودمانیں دژمن ءِ بگیری ءَ سلاھدوست ءُ جنگ ءِ ھلاپ ءَ دژمن ءِ رویشت ءَ گوں رھم کنگ ءُ وتی زات ءِ تہ ءَ نرمی آرگ بزاں جنگ ءِ بے شرپ ءُ بے ازت کنگ ءِ ھمراھی ءَ وتی پاداں گوں تپر ءِ سر ءَ گڈگ انت ءُ گوں وتی شھیدانی ھون ءَ نارھی ءُ دھوکہ کنگ ءَ ابید دگہ ھچ نہ انت۔

4.
تھاریں شپانی دامن ءَ بل اِتگییں کندیلانی وڑ ءَ کُربانی بلوکیں چراگانی رُژن ءَ گیش کنت، اے پینکس ( فینکس —یونانی کِسّھی روایاتانی رِد ءَ انچیں ریگستانی مُرتگیں مُرگے کہ پُراں چہ پاد اَتکگ ءُ بازیں سالاں زندگ بوتگ) ءِ بال ءِ وڑ ءَ اِنت کہ آ بس مُرتگیں آس ءِ پُراں چہ چِست بیت، ھر ساھدار زانت کہ راجانی باگ ءَ کُربانی ھما یکیں توم اِنت کہ چرائی ءَ آجوئی ءِ درچک رُد ایت ءُ چوڑ ءُ نال جنت۔
راجی کُربانی بلوچ درچک ءِ وڑ ءَ اِنت، جُک ایت بلے نہ پُرش ایت، تُری ھر وڑ بہ بیت بلے کُربانی راجاں دیم ءَ بارت مارا گوستانک ءِ تاکانی سر ءَ ھمے درونت رس ایت کہ ھر دور ءُ زمانگ ءَ کُربانی وھد ءِ سیمسراں گواز کنت، کُربانی بھادری ءِ چیھال اِنت، مزنی ءِ سوت اِنت ءُ ھمت ءِ راگ اِنت، یکرندے سُکرات ءَ گُوشتگ اَت، ” کارشونی ءِ مستریں دروشم مھروانی کنگ اِنت”

کُجام ھم راجے ءِ سر ءَ تئی مستریں مھروانی وتی سرانی کُربان کنگ اِنت، وتی ساہ ءُ سراں پہ ٹوھیں مکسدے ءِ ھاتر ءَ کُربان کنگ انسان ءِ گواچنیں مھر اِنت، بیائے ھما مردمانی داتگیں کُربانیانی سر ءَ پھر بندیں کہ آ چہ مارا ساری اَتکگ اَنت ءُ مارا چہ پیسر رَپتگ اَنت، بیا ات آیانی داتگیں کُربانیاں مُدامی وتی دلاں زندگ کنیں پرچا کہ راجانی یکجاہ بوھگ ءَ کُربانی ھما ساد اِنت کہ مارا یکجاہ بندیت، مھر ءُ ھمت ءَ گوں دیم ءَ بارت۔

5.
بولان ءِ سُرمگیں کوھانی تہ ءَ سارتیں گوات ءِ شیکگاں آس ءِ کش ءَ نشتگیں اتا شیک گوں وتی مھروانیں ھمبلاں بے توار اَت ءُ جیڑگانی جُھلیںں زر ءَ بیگواہ اَت کہ آپریشنل کماندار تاجو بولانی ءَ چاھے بلاھیں گُلمبے گیپت ءُ پد ءَ شاکارت ءُ گُشت ” باندا شُما ٹوھیں کُربانی ءِ دیگ ءَ روگ ءَ اِت، راج ءَ گوں مھر، وتن ءِ درد ءُ دُژمن ءَ گوں کینگ دارگ ءَ من چہ تئی ٹوکاں اِشکنگ ءَ آں، چہ تئی چمّاں گندگ ءَ آں ءُ مارگ ءَ آں آیا بلوچ راج ءَ شُمے داتگیں کُربانیانی سما بیت؟”
بے تواریں اتا شیک ءَ زیبائیں بچکندے وتی لُنٹاں شنگ ءُ تالان کُرت ءُ سگریٹ ءِ بلاھیں سوٹ ئِے گیپت ءُ کمانڈر تاجو ءِ نیمگ ءَ چار اِت ءُ درائینت ئِے “ما وھدے ھُشکیں گپ ءُ بٹاکاں، گوشتانک ءُ اوگاماں، دروگیں داوا ءُ نبشتانکاں چہ جتا وتی ھیشی سراں کُربان ءُ وتی ھُونانی ھمک ترمپ ءَ مسکیں گُلزمین ءِ دلبند ءَ شنگ ءُ تالان کنیں ءُ راج ءَ ھمے کُلوہ ءَ دے اِیں کہ ما پہ وتی زات ءِ ھاتر ءَ نہ بلکیں ما شُمے ھاتر ءَ کُربان بوھگ ءَ اِیں پہ شمے وشیںں بانداتے ءِ ھاترا کُربان بوھگ ءَ اِیں، شُمے ڈیھ، شُمے ننگ ءُ ناموس، شُمے ساھل ءُ وسائلانی رکینگ ءَ کُربان بوھگ ءَ اِیں، گُڑا راج الّم یکروچے مئے سر ءَ پھر بندیت ءُ مئے ڈس اِتگیں کِشک ءَ جُنزان کنت، دیمھونی ءِ ڈک شرپ ءُ پجّار نہ اِنت بلکیں آئی ءِ ھژدری لوٹ اِنت۔”

“یار شیک، تو سما ءُ زانت ءَ چہ سرچکار ءُ دلیریں سنگتے ئے، دل نہ من اِیت کہ تو چو زوت اَچ ما جُتا بہ بئے۔” تاجو درداں چہ سر ریچیں گینسارتے کش اِت ءُ شیک ءَ گوں ھمتران بوت۔
“انا یار من ھاک ءُ پُر نہ آں، من ھمے جیڑاں کہ من ءَ گیشتر کنگی اَت بلے من ھچ کُرت نہ کت، وتی کُربان کنگ اے ٹوھیں وامانی گونڈیں بھرے، شالا منی گور ءَ ھزاراں زندگی بوتیں ءُ ھر زندگی من پہ ڈیھ ءُ راج ءَ کُربان بہ کُتیں۔” شیک ءَ زمین ءِ سر ءَ کپتگیں سنگے ءِ ٹُکرے چِست کت ءُ دُور شانک دات ءُ تاجو ءِ پسو دات۔

6.
نتشے وتی نامداریں کتاب “اور زراتھسترا بولا” تہ ءَ “ابدی تکرار” ءِ لیکہ ءَ پیش کنت ءُ گُش ایت کہ مردماں وتی زندگی انچو گوازینگی اِنت کہ آ ھر ساھت ءَ پہ مُدامی زندگ بوھگ ءَ جاڑیگ بہ بیت نتشے گُشیت کہ ابدی تکرار ءِ گُمان ءِ کبول کنگ ءَ ترا سکی ءُ سوری ءُ کُربانی دل ءِ جُھلانکیاں کبول کنگی اَنت، ٹوھیں مکسدے ءَ پہ گل ءُ شات وت ءَ کُربان کنگ ءَ مردم وتی زات ءِ گواھی ءَ دنت ءُ اے بے بزانتیں دُنیا ءَ یک نوکیں بزانتے دنت۔
نتشے ءِ رِد ءَ، کربانی دیگ زندمان ءِ گڈی راستی ءُ شری ءَ پدر کنت، پرچاکہ کسے ءِ یکجاھے ءَ گوں بندوک بوگ آئی ءِ شری ءَ پدر کنت، کربانی دیگ ءَ چک ءُ پد نہ بوگ ءُ وتی گڈسر ءَ چہ سرگوزگ انت، چاگرد دودمان ءِ دیمروی ءَ وتی ونڈ ءَ مان کنت، ھمے واستا کربانی زاتی دیمروی ءُ بنیادمی بودشت ءِ سرپدی ءُ زوراور بوگ ءِ پارست جوڑ بیت۔

7.
“دانش جان من ءَ پھل کن ءُ چہ منی نیمگ ءَ سنگتانی گور ءَ ھم پھلی بہ لوٹ کہ دیمتر ءَ من شُمے ھمسپر بوت نہ کناں، بس لھتیں دماناں پش کپتگ اَنت، پد ءَ من چو مسکیں وشبوھے ءَ گوات ءَ ھوار بہ آں ڈیھ ءِ زید ءُ ملپداں شنگ ءُ تالان بہ آں، شُمار ءَ ھمے وشبو منی ابد زندگ بوھگ ءِ ڈس ءَ دے اَنت۔ پاروک ءَ شوروہ ءَ پُریں گاڑی ءِ دروازگ پچ کُت ءُ تہ ءَ نشت ءُ سنگتاں گوں ھمتران بوت۔
دانش ءَ وتی ارس پھک کُت اَنت گوں گلوتگیں گالوارے ءَ گُشت” ناں سنگت تو مارا پھل کن کہ تو وتی سرجمیں ھکّاں اَد ءَ کنگ ءَ ئے۔”

8.
“وشی و مرچی جنگ ءِ میدان ءَ کیت، ما دُژمن ءَ پیش داریں کہ جنگ چی یے ءُ بی ایل اے ءُ بلوچ ءِ زور ءُ توان چی اَنت۔” کمانڈر پیسل پتھ اسکواڈ ءِ یک یونٹے ءِ ھمراھی ءَ مچّ شھر ءَ پُترگ ءَ پیش وتی آپریشنل کمانڈ ءِ گون ءَ رھوت ئِے کُت ءُ انچو گُشت، انچو انچو مچ ءِ شھر نزیک بوھان اَت پیسل ءُ آئی ءِ پُشت ءَ پتھ اسکواڑ یونٹ ءِ سرمچارانی پاد ءُ کدم تیز ءُ آیانی جزبگ گیش بوان اِت اَنت، پُشت ءَ یکے ءَ زُور ءَ گوں گُشت ” ندر پہ شھیداں” ءُ پد ءَ آ مچ شھر ءَ سر بوت اَنت۔

9.
من باج بُرت، من باج بُرت، بریگیڈ ءِ سنگتانی ھزار منتوار کہ آیاں من ءَ آپریشن درہ ءِ بولان ءَ بھر زورگ ءِ اجازت دات” چہ بازیں گل ءَ ودود ساتکزھی ءَ توپک بُرز ءَ کُت ءُ سدام جان ءُ ھمل مومن گُلائیش کُت اَنت۔

“ودود یار، تو انچو ناچ کنان ءُ پیداک ئے من گُشت زان ءَ تئی سیر ءِ ھبر پکا بیتگ، بلے تو پہ نمیران بوھگ ءَ بے کرار ئے،سدام ءَ گوں وتی جتائیں ءُ نرمیں گالوارے ءَ ودود کُنّت کُت ءُ گُشت۔
“یار سیر ھر بلوچ ءِ نسیب ءَ بیت اے جیڑھے نہ اِنت، بلے پہ وتن کُربان بوھگ سد ھزار ودود ءِ تہ ءَ یک ودودے ءَ نسیب بیت ءُ آ وش بھتیں ودود من آں” ودود ءَ سدام ءِ دست گیپت ءُ زمین ءِ سر ءَ نشت۔
“ودود جان پون ءَ دگہ چے ھال ءُ اھوال بوت، دگہ نوکیں اھوال چے ھست اَت؟ کش ءَ نشتگیں ھمل مومن ءَ جُست کُت۔”
“یار دگہ چُشیں ھاسیں ھچ نیست اَت بس ھمے پاکستانی گچینکاریانی بارو ءَ گپ اَت۔” ودود ءَ پسّو دات۔
“بس سنگت، منی زھن ءَ بار بار ھمے ھیال پیداک اِنت کہ اے وتگڑیں پاکستانی گچین کاریانی وھد ءَ ما پہ وتن کُربان بہ ایں ءُ وتی بلوچ راج ھاس ورناھاں ھمے مارشت ءُ سکین ءَ دے اِیں کہ اے گچینکاری، پارلیمنٹ، راجمستری اے درست پنجابی ءِ سیت ءُ نپ ءُ بلوچ ءِ تباھی ءَ پہ بوھگ ءَ اَنت، ءُ پنجابی ءِ ھمراھی ءَ ھما زمیر پروشیں بلوچ، سلگتیں سیاستدان، سردار، میر ءُ ٹکری، نواب ءُ ریاستی چاریگاں پہ بوھگ ءَ اَنت، راج ءَ ھچ نہ رس ایت،راجی ھستانک، ننگ ءُ ناموس، وشھالی، امن ء امان، سربلندی بس آجوئی ءِ جنگ ءَ گوں بندوک اَنت۔
بلوچ راج ءَ اگاں گچینکاری نپ دنت گُڑا آ آجوئیں بلوچستان ءِ تہ ءَ بیتگیں گچینکاری اَنت، ءُ داں ھما وھد ءَ اے ھُون مئے گیچین ءَ (ریفرینڈم) کن اَنت، ھمائی ءِ کہ سر ءَ گیشتر رو اَنت، ھمائی ءِ کہ ھُون گیشتر رِچنت، ھمائی ءِ کہ ھید گیشتر شلنت اے سرزمین ھمائیگ اِنت” کیسگ ءَ چہ سگریٹ ءِ پارکٹ در ئِے کُت ءُ ھمل مومن ءَ ھمے وڑ گُشت۔

10.
ھمانویل کانٹ یک جرمن شھزانتے اَت، آ یورپ ءِ تہ ءَ سک باز نامدار اَت۔ 1760 ءَ پد آئی ءِ نبشتانکاں مردمانی دلگوش وتی نیمگ ءَ ترینت، کانٹ ءَ وتی اَھد ءِ نامدار تریں شھزانت(فلسفی) لینبز ءِ سر ءَ باز شرگداری کُتگ اَت، اے ایرادگیری منانکی دروشم ءَ سک باز توانمند اِت اَنت پمیشکا آئی ءَ مردمانی دلگوش زوت وتی نیمگ ءَ ترینت، پہ آئی ءَ دیمروی ءِ دروازگ پچ بوھان بیت اَنت، کانٹ ءَ شھزانتی ءِ دُنیا ءَ آشوبے آؤرت۔ وھد ءِ زوراکانی بارو ءَ بازیں جُستے ودی کُت اکل ءُ آجوئی وتی جیڑگانی بندر کُت۔

کانٹ ءَ کردانکی شھزانتی ءِ سر ءَ وتی کتاب “اخلاقیات کی مابعد الطبیعیات کی بنیاد” ءُ “تنقید عقل محض” پرز ءِ رد ءَ اَمل کنگ ءِ کردانکی بستارے ءِ سر ءَ زور دنت، من پرز ءِ ھساب ءَ کار کنگ ءِ اکلاکی لوٹانی سر ءَ زور دیاں،انچش کہ ھما ماں اگل ءَ چہ دراتکگیں اکلاکی رھبندانی سر ءَ کار کنگ ءِ زمہ واری ءِ ھساب ءَ گوش ایت۔!
کُربانی ءِ پُشدر ءَ کانٹ ءِ شھزانتی اکلاکی لوٹ ءُ گرزانی جوانی ءُ بے مٹی ءِ سھرا کنت، کربانی کانٹیان ءِ کردانک ءِ ھساب ءَ اکلاکی پرز ءِ ھساب ءَ کار کنت،ھمینچک ءَ تا ھما وھد ءَ آ وتی زاتی تاوان ءُ تکانسری ءِ لوٹ ئِے بہ بیت،آئی ءَ ھم پشت جنت،کربانی اکلاکی رھبندانی ھمراھی ءَ کسے ءَ گوں ھمگرنچ ھم بوت کنت، ءُ ایندگرانی شری ءَ ھم گوش ایت گوں،یا میان اوستمانی اکلاکی رھبنداں برجم دارگ ءُ آئی ءِ سر ءَ کار کنگ ءِ واھشت ءَ دار ایت، چاھے آئی ءِ واستا ھرچ وڑیں آسرالے در بئیت۔
کانٹ ءِ منانک اِنت کہ وتواجھی ءَ ابید پرز ءَ گوں کار کنگ کردانکی بستار ءِ شرتریں دروشم اِنت، ھمے وڑ ءَ مزنیں شرّیانی ھاتر ءَ وتی واھشتانی کُربان کنگ کردانکی شرّی ءِ جوانتریں درور اِنت ءُ کہ آ کردانکی بستار ءِ رودینگ ءَ کمکار جوڑ بیت۔

کانٹ منانک دنت ءُ گوش ایت کہ “سر جھلی ءُ وت منی ءَ چہ یک کر بوگ ءُ کار کنگ مزن کرد ءِ مستریں دابے،ھمے پیم ءَ مزن ءُ جوانیں شری کردانکی شریانی مزن تریں درورے ءُ کردانکی کارستانی کمککار بیت

11.
“شال ءُ سبّی ءِ دوھیں نیمگ ءَ بولان دگ پنچ جاہ ءَ بند کُتگ ءُ مئے کنٹرول ءَ اِنت۔”
وائرلیس سیٹ ءِ سر ءَ آپریشنل کمانڈر ءَ اھوالاں سر کنان ایس ٹی او ایس ءِ یونٹ کمانڈر ھیدر شیر پہ پھر ءُ شان گُشگ ءَ اَت،
“سنگت ایمبولینس ءُ گاڑیانی تہ ءَ نادراہ، زھگ ءُ زالبولانی ھیالداری ءَ بہ کن ات ءُ آیاں راہ بہ دے اِت، آ دگہ مردمانی سر ءَ کمو شک بوت آیانی پجار کارڈاں بہ چارے۔ اگاں لشکری کارمند یا ریاستی چریکے بوت ھما جاہ ءَ تیر باران بہ کن ات اش “آپریشنل کمانڈر ءَ سرجمیں اھوالانی اِشکنگ ءَ پد تُرندی ءَ گوں پرمان دات۔
ما لَھتیں لیویز کارمند گپتگ کہ آ درست ھندی بلوچ اَنت، آیا چے بہ کنیں؟” ھیدر شیر ءَ کماندار جُست کُت۔
” آیانی سلاھاں پچ بہ گر ات ءُ آیاں بہ سر ءُ سوج بہ کن ات یل بہ کن ات اش”
آپریشن کمانڈ ءَ پسو دات۔
” یک چیزے ءِ ھیالداری ءَ کن ئے کہ وھدے ٹوھیں کاروانے یا کہ بکتر بندے کیت یا کہ بالگردانی سر ءَ کمانڈو دور دیگ ءِ کوشست ءَ کنت گُڈا پتھ اسکواڑ دیم ءَ بروت ءُ ایس ٹی او ایس آئی ءَ کور دیاں بہ کنت۔” آپریشنل کمانڈ ءَ پرمان دات ءُ گُشت۔

12.
کولپور سرجم ءَ مئے دست ءَ اِنت، سنگت جاڑیگ اَنت” دومی نیمگ ءَ بکتیار ءَ آپریشنل کمانڈ سھیگ کُت ءُ گُشت۔
آپریشنل کمانڈر ھیدر شیر ءِ پرمان دیگ ءَ پد دومی جاھے ءَ چہ بکتیار ئِے ھدایت دات ءُ گُشت۔۔۔
۔” بس جھد ھمے بہ کن ات کہ سنگتانی ھیال ءَ باز بہ دار ات ءُ گیش ءَ چہ گیش کنٹرول ءَ وتی دست ءَ بہ کن ات۔
“بے پگر بو، شپ ءِ ادار دوازدہ اِنت ءُ لگوریں دُژمن ءِ ھِچ نام ءُ توار نیست” دومی نیمگ ءَ بکتیار ءَ ٹھک دات ءُ گُشت۔

13.
زمانگ ءِ گوستانک ءَ مُدام دو تاکت، مھر ءُ کُربانی استالانی وڑ ءَ یکیں رِد ءَ گندگ ءَ کاینت، ھما جاہ ءَ مھر سرپ ایت، ھمود ءَ کُربانی رُوتگ جنت مھر رُوچ ءِ وڑ ءَ وتی برانزاں شنگ ءُ تالان کنت ءُ تھاریں شپاں اُمیتانی شھمے جوڑ بیت، مھر انتونی ءِ امبازگ ءَ کلیوپیٹرا ءِ جزبگ اِنت، ایمان ءِ کسہ اِنت ءُ یک مگیمی نیبگے۔۔
کُربانی یک انچیں شھکورے کہ آ وتی راہ ءَ وت گِشین ایت، آ چکاسانی ماتکوھاں چہ گوز ایت ءُ آیا وتی تہ ءَ ھوار کنت، کُربانی سیزر اِنت کہ آروم ءِ سمبھینگ ءَ روبیکون دریا ءَ گواز کنت،
مھر یک شیرکنیں راگے کہ دلانی دریکگ ءِ تار ءَ گوں یکجاہ کنت،مھر ٹرسٹن ءُ آئسولڈ اَنت کہ کسمت ءِ ھُکم ءِ پابند بیت، کُربانی پرز ءِ یک بے تواریں سپاھیگے یک پھازدارے کہ مھر ءِ ھرم ءَ پھاز ایت، اے جان آپ آرک اِنت کہ وتی زندگی ءَ پرانس ءِ اِزت ءَ پہ کُربان کنت۔
مھر یک پُلے کہ دل ءِ جُھلانکیاں سرپ ایت ، اے ٹراےھیلن اِنت ءُ آئی ءِ زیبائی اِنت، آئی ءِ مھر ءِ ھاتر ءَ بادشاھی نامدار ءُ ءُ روزوا بہ اَنت، ءُ کُربانی رومیو ءُ جولیٹ اَنت کہ وت ءَ مرگ ءِ ساھگ ءَ شوھاز اَنت۔

14.
” ھان سلال جان، دیر اِنت تو بے توار ءُ تھنا نشتگ ئے ءُ جیڑگانی زر ءَ گواز کنگ ءَ ئے؟ مرچی مگرب ءَ رند آپریشن درہ ءِ بولان بندات بیت تو انگت وتی دوستدار نازل ءِ ھیالاں چہ در نیتکگ ئے۔” ھاپز زیشان ءَ سلال ءِ سر ءَ دست ایر مُشت ءُ آ تنگ کنگ ءِ کوشست کُت۔
“تو چون زانت کہ مرچی منا نازل ءِ زھیراں بیچاڑ کتگ، یک پیم ءَ آ منی چمّانی دیم ءَ اِنت ءُ چو مُدامی رنگ ءَ من ءَ تنگ کنگ ءَ اِنت۔” سلال ءَ کند اِت ءُ پسّو دات۔
“یار وھدے یک سنگتے دومی سنگت ءِ گم ءُ وشیاں مہ زانت گُڑا آ سنگتے گُشگ نہ بیت” زیشان ءَ شیتانی داب ءَ پسّو دات۔
“یل کن یار ھاپز، منا تنگ مہ کن برو تئی نماز ءِ وھد اِنت”
سلال ھاپز ءِ مسکرائیاں تنگ بوت ءُ گُشت۔
” انا یار بُگش باریں نازل ءِ بارو ءَ چے جیڑگ ءَ اِت ئے؟
ھاپز یک پیم ءَ آئی ءَ تنگ کنگ ءَ اَت۔

” یار دگہ ھِچ، بس اے جیڑگ ءَ اِتاں کہ بولان ءِ براھداریں کوھانی دامن ءَ نازل منی کش ءَ بہ بیتیں گُڑا سک وش اَت، ما کند اِت ءُ مسکرائی کُت ءُ بولان ءِ گپ کُت اَنت بلے اے زند ءَ اے وڑ نہ بوت من زاناں دیم ءِ جنم ءَ ھم یکجا بوھگ ءِ وڑ نیست سلال جان ءَ ٹھک دات ءُ گُشت۔”
“بس انی نازل ءَ یل کن” ھاپز ءَ گُشت
” من آ دیریں اِشک ءِ وتن ءِ نھاد ءَ یل کُتگ،من جیڑگ ءَ آں وھدے آئی ءَ ھمے ھال سر بیت کہ آپریشن درہ ءِ بولان ءَ سلو ھم نمیران بوتگ گُڑا آئی ءِ سر ءَ چے گوز ایت؟
الّم درد چکاریں گلھانی گرنچ ءَ بوج ایت، نہ زاناں من ءَ پھل کنت یا ناں ، بلے من وتی گل ءِ رھبندانی پاسداری ءَ اے راز ءِ بارو ءَ اشارہ ءِ ھم نہ داتگ سلال گران ءُ سنگینی ءَ گُشگ ءَ لگ اِت۔۔۔
“بریں یار ورگے وریں، نی روگ ءِ وھد نزیک بوھان اِنت” زیشان پاد اَتک گُد ئِے چنڈ اِت اَنت ءُ گُشت ئِے۔۔
ہاں یار مرچی گُڈی ورگ اِنت، مزہ ءِ گون ءَ ورگ ور ایں۔ دوئیں تھمبل تھمبل ءَ ھما چِست بیتگیں دیتانی نیمگ ءَ جنزگ ءَ اِت اَنت کہ ھود ءَ پدائیانی ھاتر ءَ گُڈی ورگ جوڑ بوھگ ءَ اَت۔

15.
“پانگس سرجم ءَ دستیگ کُرتگ، مئے سر ءَ یک ڈرون اُرش ءِ بیتگ لھتیں سنگت ٹپی اَنت ءُ پدائی نادر جان بالی نمیران بیتگ۔” کماندار شھزاد ءَ آپریشنل کمانڈ ھال سر کنان ءَ گُشت۔
ھمبلاں، بالی نمیران بوتگ، آ وتی ھما منزل ءَ سر بوتگ کہ ما ءُ شُما درست ھما منزل ءِ پیچ ءُ تابیں کِشکاں راھی اِیں، ٹپی بیتگیں ھمبلانی جاور چون اَنت؟ آپریشنل کمانڈ ءَ پُرس اِت۔
” ٹپی بیتگیں ھمبلانی جاور گیگ اَنت، آ دارو ءُ درمان کُتگ اَنت ما دوبر دیم ءَ جُنزان کنیں”
شھزاد ءَ سرجمیں اھوال آپریشنل کمانڈ ءَ سر کُت اَنت۔

16.
” کمانڈر گنجل یونٹ ءِ نیمگ ءَ ٹوھیں جنگے بندات بیتگ، تیر ءُ تراکانی، ڈرون ءُ بالگردانی توار پیداک اِنت، دُژمن ءِ دلگوش گیشتر ھما نیمگ ءَ اِنت ءُ گنجل یونٹ ءِ گوما رھوت ھم نہ بوھگ ءَ اِنت” کمانڈر نزیر واھگ بُرز تریں کوھی ٹُلے ءِ سر ءَ سر کپت ءُ گوں وائرلس ءَ آپریشنل کمانڈر ھال ئِے دات۔

“داں ھما وھد ءَ گنجل یونٹ ءِ گون ءَ رھوت نہ بیت شُما وتی ایریا ءَ وتی کنٹرول ءَ بہ کن اِت، آ نیمگ ءَ مہ رو اِت۔” آپریشنل کمانڈر ءَ ھگم کُت ءُ گُشت۔

“جی کمانڈر، مئے دمگ مئے کنٹرول ءَ اِنت، بے پگر بو، بس ما گنجل یونٹ ءِ سنگتانی ھاتر ءَ پریشان اِیں۔”
” انا انا پریشانی ءِ گپ نہ اِنت، گنجل وتی دمگاں شری ءَ آشنا اِنت ءُ وت ھوشیار ءُ چاھڑیں سنگتے ، آیانی گور ءَ جنگی ساز ءُ سامان ھم باز اِنت، اِشی ءَ ابید بریگیڈ، ایس ٹی او اِیس ءُ پتھ اسکواڑ ءِ یونٹ ھم ھمراہ اَنت، آ دُژمن ءَ جوانیں سبکے دے اَنت۔”
آپریشنل کمانڈ ءَ پسو دیگ ءَ پد کمانڈر نزیر ءَ چے گیشتریں سرپدی گران ءَ جُست کُت ” نزیر شُمارا دگہ جنجال ءُ جیڑہ نہ بوھگ ءَ اِنت.؟”

بس ڈرون ءُ بالگرد تنگ کنگ ءَ اَنت، بالگردانی سر ءَ ما دہ شیکا ءُ راکٹانی سر ءَ ٹیک ٹاک اُرش کُت، نی نزیک ءَ آھگ ءَ نہ اَنت، بس بُرز بُرز ءَ چکر جنگ ءَ اَنت، بس ڈرون کمو جنجال کنگ ءَ اَنت، نزیر ءَ سرجمی ءَ اھوال گُشت اَنت۔
” آیانی کُچکیں لشکری کارمند چے کنگ ءَ اَنت؟ ” آپریشنل کمانڈ ءَ کند اِت ءُ جُست کُت۔

“ پِٹ اِنت آیاں، باریں کُجام مُشکی ھُونڈاں چیر اَنت، انچو کہ سراں کش اَنت سرمچار آیاں تیرانی نشانگ کن اَنت” نزیر ءَ کند اِت ءُ گُشت۔

“ بس کوشش بہ کن، تھرمل گروپ ءَ الرٹ بہ کن ات۔۔
آپریشنل کمانڈ ءَ ھدایت دات۔

17.
ھیلو ھیلو آپریشن کمانڈ” پروفیسر یک پیم ءَ وائرلیس سیٹ ءِ سر ءَ اِشتاپی اِیں جاوراں توار کنگ ءَ اَت۔
جی پروپیسر سنگت بُگش۔” آپریشنل کمانڈ ءَ پسو دات ءُ گُشت
” تئی گوں پیسل ءَ رھوت بوتگ؟”
“انا”
“پیسل گُشگ ءَ اَت کہ منی دو ھمبل شھید بیتگ”
پروپیسر ءَ گوں پُرشتگیں توارے ءَ درائینت
پروپیسر”، تئی توار شر پیداک نہ اِنت، تیرانی توار ءَ تئی توار کٹگ ءَ اِنت”
“ھیلو ھیلو کمانڈر نی توار چون اِنت۔”
نی ساری ءَ چہ شر تر اِنت۔
پیسل ءِ گون ءَ منی اھوال بوھگ ءَ اِنت، آ گُشگ ءَ اِنت کہ دو سنگت شھید بیتگ، یکے بریگیڈے ءُ یک سنگتے پتھ اسکواڑے ءُ سے سنگت ٹپی بیتگ۔”
پرپیسر ءَ سرجمیں اھوال دات اَنت ءُ گُشت۔
اللہ ھیر بہ کنت، شھید بیتگیں سنگت کے ءُ کے اَنت؟
“من پھکا اش کناں ترا ھال دیاں”
“اوکے”
“بریگیڈے سنگت زیشان رند ءُ پتھ اسکواڑ ءِ سنگت کاشپ شاھوانی نمیران بیتگیں ھمبلاں ھوار اَنت” پروپیسر ءَ کمو دیراں پد اھوال دات ءُ گُشت۔
“اڑے کُربان سنگتاں، ندر پہ بلوچستان ءِ شھیداں نام ءَ، ٹپی ئیں سنگت چون اَنت؟
آپریشنل کمانڈ ءَ جُست کُت۔
” یکے ءِ جاور کمّو نہ گیگ اَنت ءُ دو ءِ جاور شر اَنت۔”
” بس پیسل ءَ بُگش ٹپیاں پیسر ءَ کَش”
“جی کمانڈر” پروپیسر ءَ اے وڑ گُشت ءُ رابتہ ھلاس کُت۔

18.
سارتر ءِ ھستمان ءِ شھزانتی کسے ءِ ھستی ءِ جوڑ کنگ ءَ یک گیچینیں ڈبھے ءِ جوانی ءَ پہ زور دنت، آئی ءِ ھمے منانک انت کہ گیدی پت ءُ پیروکی جائیداد ءِ بزانت ءَ انت یا مول ءِ نہ رسگ ءَ ابید بنیادم وتی کارپدانی وت گیچین کنگ ءَ وتی اندازگ وت چیزانی جوڑ کنگ ءَ آجو انت، بلے اے آجوئی گوں بار ءِ چست کنگ ءَ رس ایت، پرچا کہ مردم ءَ وتی گیچینی ءِ آسرال ءِ مِلک گرگ لوٹ ایت۔
کربانی دیگ ءِ روژنائی ءَ، سارتر ءِ شھزانتی ایوکی آجوئی ءِ سیت ءُ نپانی ءُ وتی کربانی ءُ ھستمان ءَ بیان کنت ءُ آئی ءَ سھرا کنگ ءِ جھد ءَ کنت، آ راھے دنت، کہ مردم تھنائیں آجوئی ءِ ءُ وتی اے سوب ءَ گیچین ءَ کت کنت کہ آ بزانت دار ءُ پر ارزشت بہ بیت، تا ھمد ءَ کہ تکانسری ودی مہ بیت، وتی پگر ءُ سسا ءَ گوں کربانی بہ دنت نیکہ دگرے گوشگ ءِ پد ءَ۔
مردم وتواجھی ءِ سر ءَ زور دے اَنت ءُ وتی گیچینی ءِ اندازگ ءَ گوں بندوک بہ انت ءُ آئی ءَ دس رند ھم کن اَنت، ھمے پیمیں ھستیانی تہ ءَ بزانت ودی بیت۔
سارتر ءِ ھمے منانک انت، ایوکی ءِ کربانی چہ درستیں چیزاں چہ برز ءُ بالاتریں کارے ءُ تھنائیں واھشتان ءُ انسانیت ءِ رژنائی ءِ بودشت ءُ بودناکی ودی کنت، یا ایندگرانی یا کجام مزنیں مولے ءِ واستا وت ءَ کربان کنگ، مردم یا سنگتاں گوں بنیادم ءَ ستک شانی درشان کنت ءُ وتی کش ءُ گور ءِ دگنیا ءَ گوں نزیکی کنت ءُ وتی جوانی ءَ پیشدار ایت۔۔

19.
بیست ءُ نو جنوری ءِ نیمروچ ءِ ادار سے ءَ ورگ ءَ پد لالا کاسم، جمال مھروان ءُ نزام پُل جان شودگ ءِ تیاری ءَ کنگ ءَ اِت اَنت۔
“واہ بھائی، شُما سنگت ھورانی دیدار ءَ وت ءَ سمبھینگ ءَ اِت۔” شاویز انچو اتک گوں بچکنداں درستاں گوں ھمتران بوت۔
“مارا ھُوراں چہ بیزار اِنت، ھُور تارک جمیل ئیگ اَنت۔ ھورانی ٹھیکدار ھما پنجابی اِنت، مئے بلوچاں کُجا ھُور رس ایت۔ مئے وتن مئے پدریچ ءَ بہ رسیت اِشی ءَ چہ مستریں ھُور ءُ جنت دگہ چے بیت۔” جمال جان ءَ جان شودگ ءِ آپ گرم کنان ءَ مزاک کُت ءُ پسّو دات۔
اِنا یار، اے دُنیا ءَ مارا جن نسیب نہ بوتگ، یکے کپے مارا ھم بہ رسیت گوں لالا ءَ پسو دات۔

“ھُور ءُ مُوراں بل اِت بس دوا کن اِت کہ مئے آپریش سوبمند بات ءُ ما سوبین باتیں ءُ مئے لاشاں راج چو بانور ءَ بہ سمبھینات ءُ کورگانی وڑ ءَ مارا زمین ءِ امبازاں کل ءُ کسارت بہ کنات۔” نزام ءَ کودکیں اندازے ءَ سنگتاں گوں ھال بوت۔

20.
“چہ سبی ءَ لشکریانی کُمک ءَ آیوکیں کاروان ءِ سر ءَ ما ٹوھیں اُرشے کُتگ ءُ آ پد کنز بیتگ اَنت۔” ایس ٹی او ایس ءِ یونٹ کمانڈر جاوید ءَ آپریشنل کمانڈ ھال دات۔

“واہ واہ کُربان کُربان سنگت، مچّ ءِ تہ ءَ آھگ ءَ میل اِت اش۔
آپریشنل کمانڈ ءَ جوش ءَ گوں پسو دات۔
کمانڈر بریگیڈ اتا جان تئی پوزیشن چون اِنت؟
آپریشنل کمانڈ ءَ وائرلیس سیٹ ءِ چینل مٹ کُت ءُ گُشت۔
دُژمن وتی بُنجل ءَ چیر اِنت ءُ پدائی سنگت دیم ءَ جُنزان اَنت، لشکری کارمندے مئے دیم ءَ کپ انت ءُ ما جنان اِیں بس ما ھمے ودار ءَ اِیں کہ مزنیں کچے ءَ لشکری کارمند در بیا اَنت مئے گوما دیم پہ دیم بہ بنت بلے آ ھچ گندگ بوھگ ءَ نہ اَنت بس دور ءَ چہ مارٹر آس دیگ ءَ اَنت ءُ ڈرون ءُ ھیلی بُرز ءَ بال اَنت۔ ستک بہ کن اے لگوریں دُژمن ءِ گوما جنگ ءَ مارا بور کُتگ۔ اے الکاپیں جنگ کنگ ھم نہ زان اَنت” اتا شیک ءَ دُژمن ءِ بُنجل ءَ چہ کمانڈر جاورانی سرپدی دات۔

“اے لگوریں دُژمن ھمیش اِنت بس مئے بلوچاں ھمّت کنگی اِنت، اے دُژمن ءِ بِستار انچو نہ اِنت” آپریشنل کمانڈ ءَ پسّو دات۔
“بالکل سنگت۔”
“ آ دگہ سنگت چون اَنت؟”
“سدام جان ءُ ودود جان کمّو ساری دلیری ءَ گوں جنگ دیان ءُ شھید بیتگ اَنت ءُ نزام جان ٹپی اِنت۔”

“ندر پہ سدام و ودود جان” آپریشنل کمانڈ ءَ گوں تُرندیں توار ءَ گُشت۔

21.
سی ءُ یک جنوری ءِ بیگاھے ادار پنچ ءَ بی ایل اے ءِ بُنجائی کمانڈ ءَ آپریشن درہ بولان ءِ درستیں کمانڈر ءُ سرمچار پرمان داتنت کہ ادار ھپت ءَ میڑ ءَ ھلاس بہ کن ات ءُ در بیا ات، چہ درستاں پیسر پتھ اسکواڑ ءُ گُڈسر ءَ ایس ٹی او ایس ءِ سنگت واتر بوت اَنت۔ درست بولان ءِ سرمگیں کوھانی امباز ءَ واتر بوھان اِت اَنت، آیانی دیم ءَ سوبمندی ءِ جلشک گندگ ءَ اَتک، آیانی لُنٹاں بچکندے تالان اَت بلے آیانی دل ءَ ابیتکی ءِ گرانیں بارے اِیر اَت پرچا کہ سیزدہ سنگت آیاں گُلزمین ءِ باھوٹ کُرتگ ءُ واتر بیتگ اِت اَنت۔

22.
جھان گمان ءُ گیدی ءِ راستی ءَ انچیں کردے ھم ھست، اُود ءَ گواچن ءُ کسہ وت ماں وت ھوار بوتگ اَنت، اُود ءَ واب واھگانی بانزلانی سر ءَ بال بنت ءُ گواچن ءِ کسّھانی ھمراھی ءَ ناچ کن اَنت، اے آزمانی گِردے ءَ سیمسر ھلاس بنت ھمود ءَ گمان ءِ گِرد ءِ واب جوڑ بنت ءُ راستی ءِ امباز کسّہاں امباز کنت، ھمود ءَ آزمان ءِ کسّھانی لھمیں توار شنگ بنت ءُ کرد ودی بنت، ھمود ءَ جھان رُژنائی ءَ گوں دوچار کپ اِیت ءُ انچیں کسّہ جوڑ کنت کہ پہ مدامی ءِ واستا زندگ مان اَنت، اے رُژنائیں آزمان ءَ کہ اود ءَ سیمسر ھلاس بنت، ازمکار ءُ واب گندوک وتی جاگھاں شوھاز کن اَنت پرچاکہ اد ءَ راستی وتی وار ءَ شوھاز کنت ءُ اے گِردے ءَ کسّہ ءُ راستی دوچار کپ اَنت ءُ شادمانی کن اَنت، ما اے جھان ءَ گردیں ھمود ءَ گواچن ءُ کسّہ وت ماں وت ناچ ءَ دلگوش اَنت پرچاکہ راستی ءُ ستک اے ناچ ءَ مارا ھما زیبائی دزکپ اِیت کہ ما ھیال کنگ لوٹ ایں

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔