سرگْوست: گڈانی ءِ تیاب ءَ جنکے گریوگ ءَ اَت
نبشتہ کار: کادر ھسرت
دی بلوچستان پوسٹ
آئی ءَ پسو دات” جی ھو لالا منی بھت ءَ چہ بُرز ءَ واجہ ھدا ءَ ایوکی نبشتگ۔ آئی ءِ گپانی اِشکنگ ءَ پد من ھیران بوت آں ءُ پہ اپسوزی جُست کُت” بہ بکش گْوھار من سرپد نہ بوت آں کہ تو چے گُشگ لوٹ ئے ؟ آئی ءَ پسو دات ” کہ آ کسہ ءَ بِل آ بلاھیں کسھے گوں من درشان کنگ نہ بیت ، تو بلکیں اَچ من چیزے چیر دیگ ءَ ئے اگاں گپے چیزے ھست اِنت تو من ءَ گُشت کن ئے۔
آئی ءَ پسو دات” انا چُشیں جیڑہ نیست اِنت تو وت ءَ پہ من تکانسر مہ کن تو چداں پادا برو من ءَ بِل کہ من وتی گمانی کم کنگ ءِ ھاتر ءَ نیلیں تیاب ءِ دپ ءَ نشتگ آن ءُ گْواتے ورگ ءَ آں۔ من گُشت تو کہ وتی گمانی کم کنگ ءِ ھاتر ءَ اے نیلیں تیاب ءِ دپ ءَ نشتگ ئے گڑا ترا یک دردناکیں کسھے گون اِنت، آئی ءَ گپ اینگو آنگو تاب دات بَلے من ھم زد کُت پاد نیاتک آں۔ آئی ءَ گُشت” تو داں چنچو وھد ءَ نند ئے بہ نند بَلے منی گْور ءَ چشیں گپ ءُ کسہ نیست اِنت کہ من درشان ئِے بہ کن آں –
من آئی ءِ کش ءَ نشت آں کہ بلکیں گوں من چندے گپ جنت بَلے آ ھچ وڑ ءَ گوں من وتی کسہ ءِ آرگ ءَ تیار نہ اَت” ھدا بزانت کہ کجام سبب ءَ بَلے منی دل ءَ یکوئی ھمے گپ ورگ ءَ اَت کہ گپے ناں گپے ھست اِنت چی ءَ کہ چہ آئی ءِ زرد تَر اِتگیں رنگ ءَ زاھر بوگ ءَ اَت کہ آئی ءَ وتی دل ءِ تہ ءَ بازیں رنج ءُ گم چیر داتگ یک ادارکے گْوست بَلے آ یکدم ھاموش اَت چوں گُلاب ءِ پُل ءَ گیمرتگ اَت من آئی ءِ ھاموشی چو زوم ءَ ڈنگ جَنگ ءَ اَت گوں من برداش بوگ ءَ نہ اَت بَلے چے کناں آ ھچ وڑ ءَ گپ تیار نہ اَت من ھم داں دیراں ھاموش بوت آں آئی ءَ گپ نہ کُت من ھم داں دیراں گپ نہ کُت ھمے دمان ءَ یک سنگتے ءِ توار آتک کہ ھسرت زوت کن کہ وھد بے وھد اِنت روچ ایر بُکّگ ءَ اِنت مئے جاگہ ھم دُور اَنت مارا شپ کپ ایت ، من پاد آتک ءُ دیم آئی ءِ نیمگ ءَ کُت ءُ گُشت ھیر تو وَ وتی کسہ درشان نہ کُت شر اِنت وش اِنت من ءَ منی سنگت توار ءَ اَنت ما پہ وتی گساں جُنزان کن ایں۔
من تھنا ھمے گپ جَت ءُ دیم پہ سنگتاں رھادگ بوت آں کساس چار ءُ پنچ گام ءَ پد آئی ءَ توار پِرجت کہ لالا پوشت” من وتی دیم چکرینت ءُ اوشتات آں” آ منی نزیک ءَ آتک ءُ گُشت ئِے پھل کن کہ من ترا سک باز تکانسر کُتگ منی گپاں دل ءَ مہ کن، من پسہ دات” انا گْوھار ھچ مُشکل نہ اِنت امنچو گنج اِنت کہ چہ تئی دپ ءَ گپے وَ درآتک آئی ءَ بچکندگے جَت ءُ درائیبت ئِے” ھیر من تئی سک باز وھد زیان کُت نوں ھیر تو روگ ءَ ئے من ھم وتی کھول ءِ نیمگ ءَ رواں کہ دیر اِنت من اد ءَ نشتگ آں بوت کنت کہ منی پٹ ءُ پول ءَ اَنت۔ ھو گْوھار اے گپ ءَ تو راست گُش ئے بَلے تو وتی کسہ درشان نہ کُت آئی ءَ گُشت من ھمے واست ءَ ترا اوشتارینتگ کہ اد ءَ سرجمیں گپ کنگ نہ بنت من ترا وتی وتی وٹس ایپ لمبر ءَ دیاں وتی سرجمیں کسہ ءَ ترا گُشاں ، آئی منی گْوانکو زرت ءُ وتی لمبر درپ کُت ءُ گُشت ئِے شپ ءَ کلوھے روان بدئے ھال ءُ اھوال کنیں، اے گپ ءَ پد وتی کھول ءِ نیمگ ءَ رھادگ بوت۔
روان اِنت
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔