منیگ ءُ سکی ساوڑ ءِ سنگتی – کادر ھسرت

نبشتانک: منیگ ءُ سکی ساوڑ ءِ سنگتی

نبشتہ کار: کادر ھسرت

دی بلوچستان پوسٹ

سکی ءَ را من دیم پہ دیم بھ نہ دیستگ اَت من تھنا آئی ءِ نبشتانک، سرگوست ءُ آزمانک ماں پیسبک ءَ دیستگ اِت اَنت منیگ ءُ آئی ءِ ھال ءُ اھوال ھم نیست اَت بَلے برے برے کہ آئی ءَ وتی نبشتانکے آزمانکے یا کہ سرگوستے ماں رسانکدر ءَ شنگ کُتگ من آئی ءِ ھمے نبشتگیں چیز ونتگ اَنت من ءَ دوست بوتگ اَنت گڑا من کمنٹے کمنٹے داتگ ءُ پد ءَ من سک باز سنگت ءِ دپ ءَ اِشکتگ اَت کہ سکی بلوچی زبان ءِ جْوانیں اُستادے ءُ نبشتہ کارے، نبشتہ کاری ءَ ابید  شریں ءُ سکیں مھروانیں انسانے۔

سنگتانی کر ءَ سکی ءِ مھروانی ءُ شری ءِ گپانی اشکنگ ءَ پد منی ھم دل ءَ لوٹ ات کہ سکی ءِ وڑیں راجدوستیں سنگتے ءَ گوں منی ھال ءُ اھوال بہ بیت ھمے جیڑگانی تہ ءَ یک شپے من سوڑگ کُت کہ سکی ءِ کر ءَ کلوھے دیم دے آں دانکہ منی ءُ سکی ءِ سنگتی برجاہ بہ بیت، سال دو ھزار بیست ءُ دو اَت اگست ءِ ماہ اَت رمس دو اَت شپ ءِ کساس یازدہ ءِ ساھت اَت من سکی ءِ سر ءَ ماں میسنجر ءَ کلوھے روان دات کہ دْروت ھمبل-

من اے کلوہ یازدہ بج ءُ یک منٹ ءَ روان دات گڑا سکی ءَ منی کلوہ ء پسہ یازدہ بج ءُ ھشت منٹ ءَ دات ءُ نبشتہ کُتگ ئِے دْراھی پُل تو چون ئے باریں من پسو دات کہ دْراھی بات پہ تو من وش ءُ سلامت آں من گُشت بہ بکش کہ من انچو پہ دیم تئی سر ءَ کُلوہ روان داتگ گڑا سکی ءَ کندگ ءِ ایم ءُ جی یے روان دات ءُ گُشت-

نا اڑے پل اے وڑ مہ گوش ندر آں، شما منی ساہ ءُ جان اِت، من زاناں کے آں کہ شما موکل بگر اِت یا کلوہ مہ کن ات؟ من ءَ باز وشی بیت کہ منی ارواھے ءَ گوں ھمدیوانی بہ بیت, شما منی راستیں کوپگ اِت-

من سکی ءَ را گُشت کہ سکی پُل لبزانک یک انچیں مھرے کہ ھمک لبزانکی سنگت ءَ گوں دومی لبزانکی سنگت ءَ ھمگرنچ کنت تو ھم یک لبزانکی سنگتے ءِ پمیشکا دل ءَ لوٹ اِت کہ گون تو ھال بہ کن آں-

سکی ءِ پسو ،جی بلکل پل ،اگاں کَسے من ءَ جست بہ کنت” سکی لبزانک چی یے؟ ، منی پسہ ھمیش بیت ” لبزانک مھرے”-

منی پسو

لبزانک بلکل مھرے چی ءَ کہ اے لبزانک اِنت در ءُ دوریں مردماں کار ایت ءُ یکجاہ کنت ھمے لبزانک اِنت کہ مارا مھروانیں سنگتاں گوں دچار کنت ھمک لبزانکی مردم لوٹ ایت کہ من پلان لبزانکی سنگتاں گوں ھال بہ کن آں- راست پل، لبزانک مردم ءَ زندگ کنت، اگاں اے لبزانک ءِ مھر مہ بوتیں مارا کَسے ءَ نہ سوتکگ اَت،  گپ ءَ گپ ءَ سکی ءَ من ءَ جُست کُت کہ پُل تو مرچاں کجانگر ئے ءُ چے کنگ ءَ ئے ؟ من اے روچاں بے روزگار اِت آں ءُ ھب ءَ کپتگ اِت آں گڑا منی سکی ءَ را گُشت من اڑے بے روزگار آں ءُ ھب ءَ کپتگ آں۔

سکی ءَ پسو دات کہ جی جْوان پد ءَ من ءَ جُستے کُت کہ تئی بُنکی جاہ کجا اِنت آواران ءَ اِنت؟ من پسو دات جی انا پُل منی بُنکی جاگہ جاہ ءِ آھو کوھڑو اِنت بَلے منی کھول ءِ مردم چہ اود ءَ لڑ اتگ اَنت ءُ ھیرآباد ءَ شُتگ اَنت منی ودی بیگ ءِ جاہ ھیرآباد اِنت۔ منی اے کلوہ ءِ سر ءَ دل ءِ ایم او جی یے جت ئِے ءُ گشت ئِے تئی مھر سلامت بات اَنت باز وشی بوت  گون تو ھمدیوان بوت آں-

گڈسر ءَ وتی وٹس ایپ لمبر ئِے روان دات ءُ ھمے ھبر گُشت ئِے اے منی وٹس ایپ لمبر اِنت اد ءَ گیشیں ھبر نہ بیت اِنت وٹس ایپ ءَ ھال ءُ اھوال کنیں- یار سکی تئی بیگواھی ءَ پد من ھمے جیڑگ ءَ آں دریگتے تو زوت بیا ئے ءُ ما دوبر ھمے وڑ ءَ گپ ءُ تران ءُ مسکرا بہ کنیں- زوت آجو بات ئے ساہ ءِ کپ-

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔