ھمک ڈیھ ءُ ایردستیں راجانی تہا راجی شاعر ، زانتکار ءُ کواسانی یک جتائیں ارزشتے بیت ءُ زمینی راستیانی بنیات ءَ وتی کرد ءَ پیلو کن اَنت بلے درد واریں زانتکار ھما بیت کہ وتی زمین ءِ سرا نندوک بیت ءُ زوراکیانی دیمپانی ءَ کنت ، لس مھلوک ءِ درد ءَ ماریت ءُ وتی ند ءِ تاگت ءَ زمین ءِ سرا بوھوکیں زلم ءُ زوراکیاں ھر ھند ءُ دمگاں سر کنت ، بلوچ ڈیھ چہ اے وڑیں کواساں سنٹ نہ بوتگ ءُ نہ اِنت ، عطا شاد ، سید ظہور شاہ ہاشمی ،صبا دَشْتیاری ،واجہ مبارک کازی ءُ دگہ بازیں زانتکار ھمے پلسپہ ءِ مُساپر بوتگ اَنت ءُ راجدپتر ءِ تاکانی تہا نمیران اَنت ۔
مبارک کازی ءِ بیرانی پہ بلوچ لبزانک ءُ بلوچ راج ءَ مزنیں تاوانے ، بلوچ انچیں دور ءِ تہا گوزگ ءَ اِنت کہ کازی ءِ وڑیں گہگیری شائر ءِ ودی بوھگ ءَ کرنے ءِ پکار اِنت ۔واجہ مبارک کازی شاعری ءَ آوار سْیاسی کارانی تہا مُدام اولی سرپ ءَ اوشتوک اَت ءُ آئی ءَ مُدام بدواہ بیھار داتگ ، کازی ءَ باز دیستگ اَت زلم ءُ زوراکی ،زندانی بلے آ پیر مرد چوں سْیاجھی ءِ کوہ ءَ تمرد اَت او آئی ند ھچبر اوشت ءِ آماچ نہ بوتگ، واجہ ءَ وتی شاعری ءِ تہا ھر ھند ءُ دمگ ءِ گالوار کارمرز کُتگ اَنت آ ایوک ءَ مَکُّران نہ اَت آ سرجمیں بلوچستان ءَ اَت ،کازی ءَ وتی شاعری ءِ تہا بلوچستان ءِ سرجمیں اکس پیش داشتگ ، بلوچ ءِ دود ءُ ربیدگ ، زالبول ءِ کرد ، مھر ءِ ارزشت ، جنگ ءِ ارزشت ، واجہ کازی ءَ مُدام وتی شاعری ءِ تہا بلوچ مات ءُ زالبول ءِ یک مھکمیں کردار ءِ پیش داشتگ ،کازی جاہ ءِ گوشیت کہ من بلوچ ماتے آں پہ بداں شہماتے آں ۔
مبارک کازی بلوچی زبان ءِھما شاعر اِنت بلوچ راج ءَ آئی زند ءَ شرپ ءُ ازت ءِ داتگ واجہ شاعرے ءَ ابید بلوچ راج ءِ گہگیری جہد کار ءِ بوتگ کازی وتی گُڑی وھد ءَ تک پہ بلوچ ءَ آشوبی شعر گُشتگ ءُ وتی سرجمیں زِند پہ بلوچ ءُ بلوچستان ءَ ندر کُتگ اَت۔
واجہ ءَ وتی شعراں وتی راج ءَ را سکین داتگ ءُ بلوچ ماتان ءَ شعری دروشم ءَ دلبڈی داتگ۔ مروچی واجہ مبارک کازی مئے میان ءَ ساڑی نہ اِنت بلے آئی ءِ گُشتگیں شعر تاں ابدی مئے رہشونی ءَ کن اَنت۔