پُل پدائی هُل سباهی چاڑ ءِ وتن
نبشتہ کار: کندیل بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
“اِے چراگانی سَپر هون مچیت رُژناه بیت
هاک ءِ وشبوهیں بهارگاه چریت رُژناه بیت”
“هون زمین زادگیں ریحان ءِ وتن گواڑگ باں
شپ جتیں کرن پہ برگیڈ ءَ بلّیت رُژناه بیت”
مروچی بلوچ راج ءُ ماتیں گُلزمین پھر ءُ شان ءَ ایں کہ پہ منی مهلبیں هاک ءِ پهازگ ءَ منی بچّ ءُ جنک وتی هیشی سراں ندر کنگ ءَ اَنت پہ وتی راج ءُ زمین ءِ پهازگ ءَ هزاراں کندیلیں سر کُربان بوتگ ءُ اَنگت کُربان کناں ءُ پیداک اَنت همے نمیرانیں سراں شھید ریحان جان هم یکّے کہ آئی ءَ وتی سر پہ وتی زمین ءِ موکگ ءَ ندر کُت-
مروچی یازده اگست بزاں کہ هما روچ اِنت کہ اِے روچ ءَ مئے ماتیں سرڈگار بلوچستان چہ گُلامی ءِ سانکلاں آجو بوتگ ءُ یکّ وشهالیں زمینے بوتگ کہ آئی ءَ سرے نیشتگیں بولک وتی زمین ءِ واجہ وت بوتگ آں بلّئے اِے وشیانی ساهت پہ مُدامی نہ اِت آں یکّ برے پد ءَ سیاه ءُ تهاریں شپے ءَ مانشان اَنت هر چیز ءِ گوں وت ءَ پیڑ اِت. جنگ ءُ چوپ کُشت ءُ کوش گار ءُ بیگواه کنگ سوچگ ماندارگ بندات بوتگ بلّئے پہ وتی زمین ءِ دوبر وتواجھی ءَ همے روچ ءَ بزاں یازده اگست ءَ لُمہ یاسمین وتی بچّ ریحان جان ءَ دست ءَ بڈ ءَ جنت پہ وتن کُربان بوگ ءَ رُکست کنت ءُ ریحان جان پہ گل ءُ شات نمیرانی ءِ راه ءَ جُنزان کنت ریحان جان ءَ زانتگ اَت اَچ من پد اِے راه ءَ هزار ریحان کاینت پہ راج ءُ زمین ءَ وت ءَ منی وڑ کُربان کن اَنت ءُ دژمن ءَ را همے کلوه ءَ دے اَنت بلوچ سرڈگار پہ زورانسری برگ پہ ترا واب ءِ کہ اِیشی ءَ را هچ وڑیں بِزانت ءُ آسر نیست اِے روچ ءَ بلوچ راج وتی آجوئی ءِ درگت ءَ یات کنت ءُ یازده اگست ءَ ریحان جان ءُ اِیدگہ ندر بوتگیں سرانی یات ءَ دنت کہ آهانی ریتکگیں هون بلوچ راج ءَ را پہ وتی آجوئی ءِ هاتر ءَ همے راه ءَ کُربان بوگ ءَ گیش ءَ چہ گیش توانگر کنت-
ریحان جان ءِ کرد چو روچ ءَ راج ءُ جھان ءِ دیم ءَ روژناه اِنت ءُ چو اِستال ءَ هزار ریحانانی راه ءَ شھمگ ءَ اَنت ریحان جان ءِ هونانی لیکہ مروچی آئی ءِ گُلزمین ءِ کوچگ ءُ زیداں چو وشبوه ءَ تالان اَنت آئی ءَ بلوچ آجوئی ءِ جنگ ءَ را نوکیں رنگ ءُ دروشُم ءِ داتگ آئی ءِ گرانبهائیں دیمھونی همُکّ مردم ءَ را جیڑگ ءَ لاچار کنت گوستاتک ءَ چوشیں باز سر بوتگ انت کہ وت ءَ پہ زمین ءَ ندر اِش کُتگ بلّئے ریحان جان ءِ کُربانی پہ راج ءِ ورنایاں یکّ درونتے اگاں پہ زمین ءَ یکّ ءِ کُربان بوگ لوٹ ایت گُڑا پیسرل الّم آرا وانیت ءُ در بارت
بلوچ سرڈگار هما زمین اِنت کہ هر همُکّ دری کوماں زورانسری ایردست کنگ ءِ جُھد کُتگ بلّئے آرا وتی روتگانی مُھکّم کنگ ءَ اُمبر نہ بوتگ آئی ءُ مرچی آگاں راج اِے جھان ءَ زندگ ءُ هست اِنت چہ همے پیمیں کارستانی کُربانیانی برور ءَ ریحان جان ءِ پگّر ءِ لیکّہ مروچی هر ورناه ءِ دل ءَ اِنت ریحان جان یکّ مھکمیں پگّرے نام اِنت کہ مُھکمیں پگرانی واهنُد راج دپتراں مُدام زندگ ءُ ابدمان اَنت ریحان جان ءِ پہ وتن کُربان بوگ دوبر بلوچ راج ءَ را همے سکین ءَ دنت کہ بلوچ سرڈگار پیسرا یکّ آزاتیں زمین ءِ بوتگ کہ آرا زورگیر ءَ پہ زورآنسری کوزه کُتگ گڑا واتوجھی شاتکامی هما درچک اِنت کہ ابید هون ءُ هید ءِ ریچگ ءَ بر نہ کنت ءُ مروچی چہ ریحان جان ءَ پد هزار ورنایاں وتی سر پہ زمین ءَ ندر کُتگ ءُ دژمن ءِ دیم ءَ گوں تمردی ءَ اُوشتاتگ اَنت مروچی سرجمیں دُگنیا زانت ءُ سرپد اِنت بلوچ راج وتی سرا بوهوکیں زُلم ءُ زوراکیانی دیمپانی ءَ شر زانت ءُ پہ وتی زمین ءَ هر وڑیں کُربانی دیگ ءَ ساڑی اِنت بلوچ راج ءِ بچّ جنک پیر ءُ ورنا وتی سینگ ءَ دژمن کُشیں شورهاں بنداں ءُ لگوریں دژمن ءِ دیم ءَ چو کوه ءَ مکّ بنت اِے گرانیں بار جُھد ءَ هواریں هما ورنایانی کوپگاں اِنت کہ اِے اھد ءِ فرعون ءِ نیست نابود کنگ ءَ شری ءَ زان اَنت مرچی ریحان جان شورهاں وتی سینگ ءَ بند ایت باندا هزار ریحان ودی بیت پہ وتی زمین ءُ راج ءِ پهازگ ءَ اِے کاروان پہ مڑاهے منزل ءَ سر بیت ءُ نہ کہ اِے سرمچنڈ وتی گلزمین ءِ پھریزگ ءَ پدکنز بنت بلکیں اِے کاروان روچ پہ روچ مُھکم تر بیت ءُ دیم پہ وتی منزل آجوئی ءَ گوں تمردی ءَ جُنزان کنت ءُ ورنایانی کوهیں باتن ءَ دیمھونی دیگ ءِ جزبہ ودی بیت ءُ بلوچ مات دیگہ هزار ریحان اِیں بچّ ودی کنت پہ وتی هاک ءِ پهازگ ءَ کہ آهانی کُربانی دژمن ءِ گاری ءِ نشان بنت۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔