شال: زورانسری آوارجنیانی بگیری ءَ زھرشانی

وائس فار بلوچ مسنگ پرسنز ءِ نیمگ ءَ بیگواھیں مردمانی یل کنائینگے ھاتر ءَ شال ءَ روانک ءِ کشگ بوتگ ءُ پریس کلب ءِ دیم ءَ زھرشانی کنگ بوتگ –

زھرشانی ءَ دگہ پاٹی، نودربرگلانی باسکاں ھوار ھر تک ءُ پھناتاں سیادی داروکیں مردماں بھر زرتگ –

زھرشانی ءَ بیگواھیں مردمانی کھول، نیشنل پاٹی ءِ رھشون ءُ وائس فار بلوچ مسنگ پرسنز ءِ سرکماش نصراللہ بلوچ ءَ تران کنان ءَ گوشتگ زورانسری آوار جنگ بوتگیں مردمانی جیڑہ روچ پہ روچ گیش بوان انت، ھچ چُشیں گِسے نہ بچ اِتگ کہ چہ اودا کسے آوار جنگ ءُ بیگواہ کنگ نہ بوتگ –

آئی ءَ گوشتگ کہ بیگواھیں مردمانی یل کنگ ءِ درچ اُشتاتگ وھدیکہ بلوچستان بازیں ھند ءُ دمگاں گوستگیں ماہ ءَ چِل ءَ گیش مردم زورانسری آوار جنگ ءُ بیگواہ کنگ بوتگ انت – ما چہ ریاست ءَ لوٹ کن ایں کہ بیگواھیں مردم یل کنگ بہ بنت تانکہ آھانی کھول چہ اے وداراں بہ رک انت –

زھرشانی ءَ چہ شال ءَ زورانسری آوار جنگ بوتگیں جمیل احمد سرپراہ ءِ لوگبانک ءَ تران کنان ءَ گوشتگ کہ منی لوگواجہ ءَ ھشت سال انت کہ زورانسری آوار جنگ ءُ بیگواہ کنگ بوتگ اے میان ءَ ما ھر وڈیں جھد کتگ بلے ھنگت منی لوگواجہ زاھر کنگ نہ بوتگ –

زھرشانی ءَ ھواریں چہ ھزدار ءَ سیادی داروکیں سائرہ بلوچ ءِ گوشگ ات کہ آئی ءَ پنچ سال انت کہ وتی براتانی ودار ءَ نشتگ – اے پنچیں سالاں آئی ءَ ھما زوراکی دیستگ انت کہ بیگواھیں مردمانی کھولاں گند انت – نوں ریاست ءَلوٹیت کہ اے زوراکیاں ھلاس بہ کنت ءُ مئے دوستیگیں مردماں مارا بہ دنت –

مروچیگیں زھرشانی ءَ چہ نیوکاہان شال ءَ زورانسری آوار جنگ بوتگیں مزنیں کچے ءَ مری بلوچانی کھولاں بھر زرتگ ءُ گوشتگ کہ آھانی دوستیگیں مردماں بازیں سالے بیت کہ پوج ءَ آوار جتگ ءُ بیگواہ کتگ انت کہ ھنگت یل کنگ نہ بوتگاں –

بیگواھیں مردمانی کھولانی گوشگ ات کہ ریاستی ادارھاں اے وھدی مزنیں کچے ءَ بلوچ ءِ گسانی چراگ زورانسری آوار جتگ ءُ بیگواہ کتگ انت، آھانی مردم دگانی سر ءَ در اتکگ پریات کنگ ءَ انت کہ مئے دوستیگیں مردم یل کنگ بہ بنت بلے آھانی گوشداروک نیست ءُ ناکہ اے ملک ءِ کانودی ادارھاں چہ اے زلم ءُ زوراکیاں پرک کپیت کہ سالانی سال بلوچانی سر ءَ برجاہ انت –

شال ءِ درنگاز کنوکاں چہ سرکار ءُ انسانی ھکانی ادارھاں گوں لوٹ کتگ کہ آ بلوچستان ءَ برجاھیں زورانسری آوارجنیانی گر ءُ دار ءَ بہ کن انت ءُ بیگواھیں مردماں یل بہ کنائین انت –

درنگاز کنوکانی گوشگ ات کہ مروچی بلوچ ھچ جاہ پھریز نہ انت آ بلوچستان بہ بیت یا بلوچستان ءَ ڈن نوں جاور چوش انت کہ ھما ورنا کہ پنجاپ ءِ زانشجاھاں ساڑی انت آ ھم یک یک ءَ آوار جنگ بوگ ءَ انت – اگاں اے سنگینیں انسانی ھکانی بگیری دارگ نہ بوت گڈا اشی ءِ برورد بیمناک بنت –