زاناں اے راستی یے
اولی بھر
نبشتہ کار :شے رھمت بلوچ
رجانک کار : مھرم بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
من گوں تو ھبر کن کنگ نہ لوٹاں، ناں کہ من ترا گندگ لوٹاں، ناں کہ تئی ھال ءُ اھوال من ءَ درکار انت، تو من ءَ چہ ھیالاں در کنگی اِنت ءُ پہ مدامی ءِ واستا بے ھیال کنگی اِنت، ھمے داب ءَ بے ھیال کنگی اِنت، کہ کسے بہ گش ایت من ءُ تو کدی دُچار ھم نہ کپتگ این ءُ ما درامد بوتگ ایں ءُ درامد این ءُ بہ ایں ھم ناں پہ من سلامے راہ بہ دے ءُ ناں کہ اھوالے جست ءَ بہ کن، من گوں تو زھراں من پمیشکاں گوں تو زھراں کہ تو چہ ما اینچو زوت جتا بوت ئے کہ من چے بہ درنگازاں، منی ھیال ءَ چہ ڈن انت، اے ھکیکتے یا دروگے منی وَ ھچ سر پر بوگ ءَ نہ انت ءُ ناں کہ منی وسے ھبرے۔ من تئی وڑیں مھربانیں دوستے بیگواہ کتگ، تو سر مہ گر ءُ مہ رو کہ من ءَ چہ تو باز دربرگی انت، تو وَ منی استاد ءِ داب ءَ ئے-
من اگاں ترا بِہ جیڑاں، گڑا اے درد ءُ تورشت ءَ چکاریں بیگاہ بہ روت ءُ شپ گوں سیاھیں چادر ءَ مان بہ شان ایت، اے شپانی سیاہ ءُ تھاری گوں رژنائیں بامے ءَ بدل بہ بنت، روچ سیاھیں شپے ءَ بدل بہ بنت، من چہ امیت ءَ چکاریں ارس بہ ریچاں، گڑا روچ ھم بہ گریو ایت ءُ بہ ھسکار ایت ،من اگاں امیت ءَ یل بہ کناں گڑا منی روہ ھم وتی دیم ءَ آنگو بہ کنت، من اے میان ءَ زند ءَ چتو بہ گوازیناں من ترا گیر کاراں گڑا دل ھون ءِ ارساں شل ایت، من اگاں ترا بے ھیال کنگ ءِ جھد ءَ بہ کناں گڑا تئی جند گیر بہ ایت منی وسے گپ نہ انت۔
اے وابے نہ انت، گواچنے، زاناں اے دروگے نہ انت؟ زاناں اے راستے ؟
اے دروگے نہ انت اے راستے کہ تو نہ رک اِت ئے، من اے منگ ءَ تیار نیاں کہ تو نہ رک اِت ئے ، تو چوں زان ئے کہ انو ھم تئی ھیال نوکیں شائریانی ودار ءَ انت، انو ھم تئی کلوانی ودارانت ھرکس ءَ، من اے منگ ءَ تیار نیاں کہ تو رپتگ ئے ،من گوں تو دچار کپگ لوٹاں، من بیڈ ئِے تو نشت نہ کناں۔ من اگاں بزانتیں کہ تو پہ مدامی روگ ءَ ئے گڑا من تئی کر ءَ نشتگ اتاں، ھچ جاہ ءَ نہ شتگ اتاں۔
من ءَ یات انت کہ من وھدے گوں تو دچار کپتاں، اولی روچ اَت من نزانتگ اَت کہ تو کے ئے ؟، بلے ترا منی بابت ءَ سرپدی ھست اَت ءُ تو من ءَ شرّی ءِ سر ءَ زانتگ اَت ءُ اے ھم زانتگ اَت کہ شے رھمت مناں تو گشت، کہ شھید ڈاکٹر منان جان ءِ سال روچ نزیک انت، تو چیزے نبشتہ کتگ ، من درائینت جی پرچا؟ تو انچوش گشت کہ اے وھد ءَ نبشتہ لوٹ ایت من وتی نبشتہ کتگیں نبشتانک ترا دات ءُ تو شنگ کت ۔
گوں تو گپ ءُ ھبر اینچو باز نہ بوت بلے ھمینچو بوت آ باز اَت من وشی گمان کناں کہ من ترا گوں چماں دیستگ، بلے دل ءِ تہ ءَ کدی جیڑاں ترا پرچا دیست مہ دیستں شرتر اَت، تئی روگ ءَ من ءَ چنچو درد انت، اے سما بس منی دل زانت ، گوں تو دچار مہ کپتیناں اینچو درد نہ بوتگ اَت، تو یک سرجمیں جھدکارے ءَ ابید یک شریں نبشتہ کار ءُ شائرے ات ئے ھم، تئی نبشتہ کتگیں نبشتانک ءُ شائریانی مدام ودار انت، من وتی زانت ءِ کمی ءِ سب ءَ آ درنگاز اِت نہ کت کہ کنگ لوٹ اِت، بلے منی وڑ ءَ تو ھم اے بنگپ ءِ پہ دیم ءَ وانگ ءِ ودار ءَ بکن، اگاں زندگ بوتاں گڑا الم پہ تو نبشتہ کناں تو واتر کن تئی ودار انت۔
کراچی اسٹاک اکسچینج ءِ سر ءَ بوتگیں ارش ءِ زمہ ءَ مجید برگیڈ من ایت، اے ٹویٹے گدنگ ءَ گوں وھدے بامردانی اکس دیست انت گڑا تو چہ ھماواں ھم گون اِت ئے۔
جھل ءَ نبشتہ اَت، سلمان ھمل پہ نام ء نوتک، ھما وھد ءَ بگر داں روچ ء مرچی ھم ترا ھرچ وھد گیر کاراں گڑا ھمے اکس چمانی دیم ءَ زاھر بیت ، بلے باور مرچی ھم نہ بیت کہ تو اچ ما جتا ئے، تو مئے میان ءَ ئے دور نہ ئے ،تئی لیکہ مدام مئے رھشونی ءَ کنت ۔
روان اِنت—
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔