آواران: نجمہ بلوچ ءِ وئیل ءِ بگیری ءَ زھرشانی

مروچی یکشمبے ءِ روچ ءَ آواران ءَ مزنیں کچے ءَ مردماں زھرشانی کنان ءَ دگ بند کتگ انت ءُ نجمہ بلوچ ءِ وتکشی ءِ وئیل ءَ ھواریں نوربخش دزگیری ءِ نارہ جتگ ءُ پدا رند ءَ پولیس ءِ کارگس ءَ ڈں نجمہ بلوچ ءُ ماجد بلوچ ءِ کُشندھانی دزگیر نہ کنگے بگیری ءَ زھرشانی کتگ –

روانک ءَ ھواریں زھرشانی کنوکاں واکدار ءُ پولیس ءِ بگیری ءَ نارہ جتگ ءُ لوٹ کتگ کہ نجمہ ءِ کیس ءَ ھواریں کتکار نور بخش زوتاں زوت دزگیر کنگ بہ بیت ءُ سزا دیگ بہ بیت –

درنگاز کنوکاں ماجد بلوچ ءِ کشندھانی دزگیر نہ کنگے سرا ھم پدردی درشان اِتگ –

آھاں گوشتگ کہ نجمہ بلوچ وتکشی کنگ ءَ دلسیاہ ءُ لاچار کتگ ءُ اے کتکار روچ مروچی سربازار ترگ ءَ انت –

نجمہ بلوچ ءِ پت دلسرد ءِ رِد ءَ آئی ءِ چُک ءَ میتگے زھگانی باندات ءِ پکر بوتگ پرچا کہ سرجمیں میتگ ءَ یک وانگ جاھے ھم نہ بوتگ آئی ءَ وتی کمک ءَ وت گِس ءِ دیم ءَ کُڈ ءِ بستگ ءُ زھگ وانیں اِتگ انت – گوستگیں سَے سالانی تہ ءَ ادا کساس سَے سد زھگ وانگ ءَ بوتگ انت بلے مروچی دراھیں زھگ یکبرے پدا چہ وانگ ءَ زبھر کنگ بوتگ انت –

آواران ءِ دمگ گیشکور ءِ جھمنند دلسرد بلوچ ءِ زھگ ءَ ھمے سال ءِ پانزدہ مئی ءَ ساد ءِ گٹ ءَ لوپ کتگ ءُ وتکشی کتگ – دلسرد بلوچ ءِ گوشگ انت آئی ءِ زھگ لاچار کنگ بوتگ کہ وتکشی بہ کنت – اے وتکشی نہ انت بلکنہ کشگ بوتگ – آ یک لیوز کارمند ءُ آئی ءِ دگہ دو ھمراھاں دلسیاہ کتگ منی زھگ ءَ وتی ءُ وتی کھول ءِ شرپ دارگ ءَ وتی جان داتگ –