رژنا پگریں بھارو
نبشتہ کار : ارمان بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
باز جُھد کُتگ کہ وتی لاڑُکیں سنگت بھارو ءَ پہ چیزے یات ءُ ترانگ کہ منی گوْر ءَ ایر تاں ، نبشتہ بکناں بلے مںٔے وڑیں نادان ءُ ناسرجم پہ اے وڑیں کرداں نبشتگ بہ کنت چی؟ ماں ھر وھد ءَ ولید جان ءِ یاتاں کپاں تاں آئی ءِ وش تبیں کند ءُ بچکند گیر کایانت۔وتی وشیں تب ءَ گوں مںٔے اوں تبے وش کتگ اَت۔ایشی ءِ من وتی وش بھتی سمجاں کہ من شھید کمانڈو ءُ شھید حسن گونگیں سنگتانی گون ءَ بوتگ اَنت ءُ وھد گوازینتگ ءُ ھر وھد ءَ ھمے جیڑ اتگ کہ اے کسانیں اُمر ءَ اے ورنایاں چونیں مزنیں بارے وتی کوپگاں زُرتگ ، ءُ برے برے وتی کرد ءَ چہ ھم دلپروش بوتگ اَنت ۔مرچی ھمے کسان سالیں زمین ءِ تنگوئیں بچاں وتی راج ءِ ورنایانی چم جھل کُت انت ھما کہ لوگ ءَ نشتگ ءُ وش واب اِنت۔
چریشاں بھارو منی کسانی ءِ سنگتاں چہ یکے اَت ءُ من چرائی ءَ شر واکب تاں۔ چہ در کسانی آئی ءِ سوچ گوں سرمچاری ءُ گوں آشوب ءَ بندوک اَت۔13 اگست 2013 ءَ ماں آبسر ڈاکی بازار ءَ شھید امداد ءُ شھید رزاجانگیر شھید کنگ بنت ۔ اے واکیہ ءَ بھارو گوں وتی چماں گند ایت ءُ ھما سھت ءَ آ اھد کنت گوں شھیدانی ھوناں کہ “قسم من ءَ شُمئے ھونانی کہ من مزن بوتاں رواں کوہ ءَ وتی کُل شھیدانی بیراں گِراں ءُ وتی مات ءَ موکاں “۔ ھما اھد ءُ سوگند ءِ سبب ات کہ بھارو بولان ءَ ماں سارو ءِ ھند ءَ گوں جںٔوریں دژمن ءَ دیم پہ دیم ءِ جنگ ءِ تہ ءَ شھید بوت گوں کسان سالیں ورنا حسن جان ءِ ھمرھی ءَ ءُ سابت کُت ئِے کہ ما ساہ داتگ وتن نہ داتگ۔
کوہ ءِ آھگ ءَ ساری بھارو ءِ رھوت گوں من ھست اَت من ءَ ھر وھد ءَ ھال کُت ئے گُڑا گپ ایش ھمیش تاں کہ ارمان، منی کسانی ءِ واھشت اِنت کہ من یک برے کوہ ءُ وتی نازاکیں سنگتاں بہ گنداں۔ گڑا یک روچے من ھال داتوں کہ تیار بو سنگت ترا سمبال اَنت ۔گُشت ئِے “من ھر وھد ءَ تیاراں بس تو ھکم کن” گڑا من ٹیمب دات ءُ شپے ھشت ءَ اتک شار ءَ ما دستی کُت ءُ دیم پہ اوتاک ءَ راھدگ بوتاں۔ سک باز گَل اَت۔ھمیکر گل کہ اے وڑ گل من وتی زند ءَ کَس نہ دیستگ اَت۔ گڑا راہ ءَ آھگ آھگ ءَ ما گنداں کہ بھارو ءَ یک تاھے چمپلے پادا اِنت ءُ دومی پادا نہ اِنت۔چو بیت کہ راہ ءَ آھان آھان ءَ بھارو ءِ پادے چمپلے یک تاھے سد ایت ۔اے بھتاور ءَ پادا بیت چمپل کوہ ءِ توک ءَ چمپل ءُ پاد شپادی ءِ مانا یک اِنت ما جُست کُت کہ بھتاور تو شپادے پرچی ؟پسو دات ئِے کہ ایچ مسلہ نہ انت پُل ،اے زمین ءِ مھر اَنت گڑا مئے بڈے چادر ءِ توک ءَ جُتکے بوٹ مان اَت ۔ما دات اَنت ءُ گُشت اوں کہ ایشاں پادا کن کہ اے کوہ اِنت ءُ پد ءَ بولان اِنت ۔شپاد ءَ پند کنگ، جنگ ءِ درور اِنت ما پند جت ءُ اوتاک ءَ سنگتانی گوْر ءَ سر بوت آں ۔سنگت اش دیست اَنت سک سک باز وش بوت گُشے آئی ءِ زند ءِ دراھیں واھگ سرجم بوت اَنت۔ اے بھتاور ءَ شھر ءَ کُتگ نشہ ءُ کش اتگ چرس ۔ چوشیں روچے ھم نہ بوتگ کہ آ بے نشہ ھارام ءِ دل واب کپتگ۔گڑا اوتاک ءَ کہ اتکگ اولی روچ ءَ طبیعت ئِے کمو نہ وش بوتگ ،چرس ءِ پلجی ءَ جتگ بلے یک رندے ھم نہ گُشتگ ئِے کہ من ءَ یک دانگے سگریٹ بہ دے ات۔ ھو اڑے زمین ءِ مھر تو چونیں چیزے اے کہ ورنا ھر چیز ءِ یلا دیگ ءَ سرین بنداں بلے مرزبوم ءِ ھاتر ءَ وتی ھر چیزے قربان کنگ ءَ تیار انت۔واکی ھانُل ءِ پکاںٔیں مریداں۔کاش کہ بلوچستان ءِ ھمک مات ءَ بھارو ءِ ڈولیں مرید ودی کُتیں تاں مروچی آجوئی ءِ درپشوکیں بام دور نہ اَت۔
تو اوتاک ءَ ھر کارے کُت ئِے گوں پور ءَ ایں ایمانداری ءَ کُت ئِے۔ءُ باکی سنگتاں ھر وھد ءَ ھمے پنت ءُ نسیھت دات ںٔے کہ مارا بے کار وتی جندے کار سمجگی اِنت ، اے وتن وتی سمجگی اِنت ءُ مارا اے کار گوں ایمانداری ءَ کنگی اِنت۔ یک شپے ما کُل سنگت نندوک تاں ءُ فتح اسکواڈ ءِ بابت ءَ گپ بوھگ ءَ اَت ۔گڑا یک سنگتے بھارو ءَ جُست کنت کہ “کمانڈو تو فتح اسکواڈ ءَ بھر زورے کہ ناں ؟ پسو داتے کہ ،ناں ما دگہ سوچ ءِ مالکاں۔ سنگت اں کندت۔ او اڑے بھارو ترا دژمن ءَ چو زوت مارا چہ جتا کُت بلے تئی ھیشتگیں یات ءُ گپ انگت گوں ایر اَنت۔ھمے دوا کناں گوں رب ءَ کہ ھمے وڑیں مردی شھادتے تو کَٹ اِت ،ھمے وڑیں شھادت ءَ مئے ھم نسیب ءَ بات ءُ مئے پگر گوں تئی پگر ءَ بندوک بات تاں آجوئی۔
بھارو نمیران انت
حسن جان نمیران انت
کل شھید نمیران انت
بلوچستان نمیران انت۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔