ھر روچ یک جونے مارا سوگات ءَ رس ایت – ماما قدیر بلوچ

زورانسری آوار جنیانی بگیری ءَ شال ءِ پریس کلب ءِ دیم ءَ بیگواھیں مردمانیں پانکجنیں گل وائس فار بلوچ مسنگ پرسنز ءِ زھرشانی برجاہ، زھرشانی بنجل ءَ مروچی چار ھزار ءُ نُھ سد ءُ نود ءُ ھپت روچ سرجم بوتگ انت – مروچی چہ پشین ءَ پشتونخوامیپ ءِ عزیز اللہ کاکڑ، نور محمد کاکڑ ءُ دگہ مردماں بنجل ءَ اتکگ ءُ بیگواھیں مردمانی کھول ءِ گون ءَ دلپدردی درشان اِتگ –

ھمے وھد ءَ گل ءِ کمک سرکماش ماما قدیر بلوچ ءَ گوشتگ کہ آمیریں بلوچستان ءِ بلوچاں جھان ءِ ھر لزت ءِ تام بہ چش اتیں بلے مارا اشی ءِ موکل نیست ما بس سیاہ ءُ تھاریں دمک، کوٹی، تھاریں زندان، تھاریں بندیگ جاہ، ھاکمانی زلم ءُ زوراکی سگگ انت-

آئی ءَ گوشتگ کہ مئے نسیب ءَ رژناھیں مینار نیست – مئے بھت ءُ نسیب ھمیش انت کہ ما جنازہ کوپگ بہ دیں، وتی دوستیگیں مردمانی سال ءُ چل بہ دار ایں ـ ھمک روچ مارا یک جونے سوگات کنگ بیت – پہ مئے ھاتر ءَ ھاکمانی جوڑ کتگیں جھنم مئے نسیب انت – اسلام آباد ءِ جوڑ کتگیں زلمانی کانود ھمدا کارمرز بنت – جھان ءِ سیرتریں، مال ءُ مڈیانی سرڈگار کہ چہ کدرت نیمگ ءَ تراشتگیں اے سرڈگار ءِ جھمنند شاؤنسٹانی آماچ انت –

ماما قدیر ءَ گوشتگ کہ مروچی بلوچ ھمے واستا کتکار انت ءُ آئی ءِ کُشگ روا انت پرچاکہ آئی ءَ ھاکمانی ھکم نہ منّ اِتگ ءُ ناھکی، بے رھبندی، زلم زوراکی، لٹ ءُ پُل، رسترانی دیم ءَ سر جھل نہ کتگ –