نبشانک: بلوچ ءِ شوھاز ءَ درکپتگ اَت ( پدائی دیدگ بھار)
نبشتہ کار: سنگت بابو بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
پنجگور ءِ مچکدگ ءُ نوشکی ءِ ریگزار ءِ سر ءَ کم کم ءَ روچ ءِ رولہ ایر دیان اَت ءُ گْوات ھم لَھم لَھم ءَ کشّگ ءَ اَت ءُ بالی مرُگ کوہ ءُ درچکانی سر ءَ چِری چِری ءَ اِت اَنت، ماھکان مُجاں گپتگ اَت، آزمان ءُ زمین ھردو لرزگ ءَ اَت اَنت کہ اناگاہ زمین ءِ سر ءِ دُورسیں ساھدار وت وتی کدواں رپت اَنت۔
من گوں جھلانکی ءَ پکرے ءَ کپت آں کہ دُنیا ءِ تہ ءَ ھزاراں بنی آدم ھست ءُ ھر کس چہ وتی کرداں زانگ بیت بلے مروچی من یک کسانیں جھدے کنگ ءَ آں، چہ شمارا پھلی لوٹ آں کہ منی گور ءَ چوشیں لبز ءُ گال نیست کہ آئی ءِ کردار ءَ نبشتہ بہ کن آں چیا کہ آئی ءَ وتی کردار وت نبشتہ کُتگ، آئی ءَ مُدام منی ءُ تئی ءُ آیوکیں پدریچ ءِ واست ءَ جیڑ اتگ ءُ زگریں ھوناں گوں منی ءُ تئی آیوکیں باندات نبشتہ ئِے کتگ ءُ دانکہ گُڈی تیر پہ وت ءَ اوں درچ اتگ اِت ئِے۔ جی ھو آ سنگر مزاریں بامرد، گُڈی تیر ءِ منّوگر دیدگ شوھاز یا بھار یاکہ کچکول، روپ یا میرین ات، دیدگ بھار 1996ءَ ماں شاپُک ءَ ودی بوتگ۔ آئی ءَ در کسانی ءَ گوں گلزمین ءِ ھاکاں سک باز مھر بوتگ۔ نورھان ءُ کچکول بھار ءِ گوشتگیں سوت بہ بنت یا کہ مھناج ءُ میر اھمد ئِے مُدام گوشدارشتگ ءُ گوشتگ ات ئِے گوں برے ھند ءُ دمگے ءَ کسانی ءَ گوں مکتب ءِ کتاباں سر ءُ چیر بوتگ ۔وانگ ءِ باز ھُب ءُ واھگ ئِے بوتگ۔ پرائمری ءُ مڈل 2005ء بگر داں 2013 ءَ پرائمری ءُ ہائی سکول شاپک ءَ ونتگ اِنت ئِے۔ 2013 ءَ لڈ اِت ءُ کیچ ءِ جھمند بیت۔ ھمے وھداں کچکول بھار ، رزا جھانگیر ءُ امداد جان شھید کنگ بوت اَنت ءُ پد ءَ کساں بالاد گوں مھکمیں پکر ءَ اے زمہ داری وتی کوپگاں زُورت اِنت ئِے۔ آ کوھیں جگر سیٹ جان اِت بزانکہ شھید سلیمان اُرپ ءِ تلار جان اَت۔ ھر وھدیکہ دیوان بوتگ گُڑا سیٹ جان ءُ مجید جان ءَ دیوان وشنود کُتگ ات اَنت، گوں وتی کندگ ءُ بچکندگاں شھید دیدگ جان 2015 ء میٹرک ھائی سکول آبسر تربت ءَ سرجم کُت ءُ پہ ایپ ایس سی ءَ دیم پہ اتشاد ڈگری کالج ءَ راہ کپت۔ کچکول بھار ءِ شھیدی ءَ پد ءُ بلوچ ءِ شوھازگ ءَ دیدگ جان 2014ء بلوچ نیشنل موؤمنٹ ءِ پتر ءَ وتی نیکیں گاماں ایر کنت۔ اے وھد ءَ روچ ءُ شپ ھردو وش اِنت پارٹی ءِ کار گوں سنگتاں پد ءَ بازیں سنگتانی بیگواہ بوگ ءُ شھید مجید جان ءِ گس ءُ دُکان ءِ سر ءَ چاپہ ءُ پد ءَ شھید تلار جان ءِ گس ءَ لشکر ءَ چپ ءُ چاگرد اَنگرّ کُت ، تلار جان ءَ گُڈی ءَ شھادت کبول کُت ءُ پہ ماتیں وتن مُدام نمیران بُوت۔ شھید دیدگ جان اے وھد ءَ ھب چوکی ءَ پہ وانگ ءِ واست ءَ راھادگ بیت بلے گلزمین ءِ گم چو کوہ ءَ مک اِت اَنت ءُ تلار جان ءِ شھیدی ءَ پد 2017ء مارچ ءِ گُڈی ءَ دیم پہ وتی منزل ءَ چہ اُرپ کچکول بھار ءَ روپ جوڑ بُوت۔ مجید جان گوں سنگتاں شھید کنگ بیت ءُ پد ءَ چہ بازیں سنگتانی شھیدی ءَ مردم گیشتر مُھکم بت۔ جی پہ بلوچ ءِ پُسگاں یکے مر ایت گُڑا سد پاد کیت، شھ دیدگ جان گوں راجک جھد ءَ سک نیک ات، گوں توپنگ ءَ ھوار کتاب ھم وانگ ءَ ات ءُ کلم ءَ ھم کارمرز کنگ ءَ ات۔ ھرچ کارے گوں پھکیں دلے ءَ کنگ ءَ ات۔
رؤپ جان وھدیکہ من بارگ جان ءِ اکس ءَ چار آں گُڑا من ھما شپ ءَ ترانگ ءَ کپ آں گُش ئے شُمئے کندگانی توار انگت منی گوشاں پیداک اِنت وھدیکہ من تئی اے شئر ءَ-
” عشقِ جدائی کی آتش میرے بدن کو جلا دے یکطرف”
“طلوع نشان سے تیرے لطف کا وہ آگ بجھا دے یکطرف”
ءَ وان آں من ءَ تئی ھما نبشتانک کہ تو پہ گُلی ءَ نبشتہ کُتگ ات رؤپ جان تئی اے آزمانک “من وت ءَ شوھازگ ءَ آں ” ترا یاد بیت سیٹ جان ءَ گُشتّگ ات انچیں آزمانک بِہ نویس اِت ھروھد ءَ ھال ءُ اھوال ءِ گڈی ءَ من گُشتگ ات” تو گوں سنگتاں سلامت بات ئے” گُڑا تو من ءَ مُدام ھمے پسّو داتگ کہ شُما مئے سلامتی ءِ دُوا ءَ مہ لوٹ ات بلکیں سوبمندی ءِ دُوا ءَ بہ لوٹ ات بلے زان ئے تو سوبمند بوت ئے گوں سنگتاں 2 پروی ءِ شپ ءَ نوشکی ءُ پنجگور ءَ ٹوپ ءُ تیرانی توار ءِ ھال شنگ اِت اَنت کہ پدائیاں ایپ سی ایڈکواٹر ءِ سر ءَ اُرش بندات کُتگ۔ اے شپ ءُ روچ ءَ من ءَ ھچ واب ءُ کرار نہ اِتک-
“اے گُڈی تیر اِنت بچّ اِتگ ءُ پہ وت ءَ من درچِ اتگ”
“نوں جنگ ءِ گُڈی ساھت اِنت من انگت ءَ سلامت آں”
وھدے کہ من تئی گُڈی اَکس دیست گُڑا یک جُھلانکی یے ءَ کپت ءُ گُنگ بوت آں ناں منی کر ءَ لبز پشتکپتگ اِت ءُ ناں منی زبان ءَ گپ استّگ اِت بس ھمے یکیں گْونڈیں گالرِدے اَت “رکست اف آوارُن سنگت”-
اُنچش گُش اَنت کہ اگاں یک دوستیں مردمے جسمانی چہ جھان ءَ بروت گُڑا ھچ اوست ءُ باور نہ بیت کہ آ چہ تو جُتا اِنت ءُ آئی بارو ءَ ھرچی نبشتہ بکن بلے ھچ! چے ءَ کہ آئی ءِ کردار ءِ کر ءَ اے نبشتانک ھچ نئیت
آئی ءِ داتگیں مھر چوش کہ وھد ءِ وڑ ءَ چکروئی جنان کنت ءُ انچش گمان بیت کہ آ تئی کِش ءَ نندوک اِنت ، گوں تو گپ ءَ اِنت ، تئی دیم ءَ کَندگ ءَ اِنت روگ ءَ اِنت۔ انچوش کہ تو ئے برے برے گوانکو ءَ پچ کنان کہ بلکیں تئی وائسے اتکگ پد ءَ جیڑ آں “بُوت کنت تو سپرے ءَ ئے بلے مُدتے بیت تئی ناں ھال ءُ اھوالے آتکگ ناں کہ تئی کلوہ کتگیں کاسدے۔
دیدگ جان تو چوں کن وھدے کہ تو دیست من وتی چم بند کُتگ اَنت گُڑا تو بے بْرمش ءُ بے توار ءَ منی واب ءُ ھیالاں بیا چیا کہ مُدتے بیت کہ ترا نہ دیستگ!
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔