سرگوست: پد ءَ واتر وتی ھلک ءَ — ایس ایچ بلوچ

نبشتانک: سرگوست: پد ءَ واتر وتی ھلک ءَ

نبشتہ کار: ایس ایچ بلوچ

سیمی بھر

دی بلوچستان پوسٹ

ما سیکلاں سوار بیت اِنت در کپت اِنت ساھت یک بوت ما کمو داشت آپ وارت ءُ پد ءَ رھادگ بوت اِنت ما عصر ءَ سر بوت اِنت اُستاد زئی ءِ کِرا ما ءُ اُستاد زئی سلام ءُ دُروت بوت اِنت اُستاد ءَ مارا جُست کُت چون بوتگ شمئے سپر باریں آ سنگت چون اِت اَنت سنگت وش ءُ جوڑ اَنت سلام اش کُرتگ شمارا سنگتاں گُشتگ ھواریں انشاءاللہ زندگی بیت کائِے شمئے نیمگ ءَ اللہ اش بْیار ایت ما وداریگ اِنت مئے منزل یک اِنت لازُم دو چار کپ ایں- چون اَنت گُڑا تئی سنگت ھاھا ھا ھا اُستاد منی سنگت ماشاءاللہ دُرست جْوانے سنگت اَنت تارِیپ ءِمھتاج نہ اَنت شما ھال کن اِت چے ھال اِنت ھال ھیر اِنت اللہ ھیر کنات ما شُمئے ودار کُتگ شُما اتکگے سلامتی انشاءاللہ یک ءُ دو روچ ءَ پَد در کائین ءُ مِشن ءَ تو گون سنگت ءَ تیارے؟-

اُستاد تئی کُجام گپ ما نہ کُتگ تو بہ لوٹ انو در کائین ئے کُربان جگر من ءَ چہ شُما ھمے جَزبگ درکار اِنت بلے وھد ھست ھرچ کار پہ سبر ءُ اوپار شَر اِنت شُما ھم انسان اِت دیر انت ماں سپر ءَ بوتگ اِنت سلامتی اے کار ھست اَنت ھر وھد ءَ بَنت شُما دم ئِے کنت وت ءَ تَر ءُ تازه ءَ کنت گُڑا درکائین ئِے شر اُستاد ھرچی تو گُش ئے – اُستاد مارا کمو اجازت بدے ما چمے بند کن ایں سک ژند اِنت اڑے سنگت تو وت ءَ تکلیپ مہ کُت اِنت چاہ میا ھورت اِنت ما انی وپس ایں کمو-

کامریڈ! اُستاد من نو اے نَکس ءِ ھمراھی ءَ سپر ءَ نہ رواں گوں ھاھاھاھاھا چی ءَ باریں جُست ئِے کن جندے ھاھاھا اُستاد من ھچ نہ کُت ءَ بس من دوار ءِ سر ءَ مزاک ءِ سر ءَ گُشت مارا دُژمن آں آنگیر کُتگ کامریڈ ! نہ اُستاد اے گپ نہ اِنت من شر پہ چیز ءِ سیکل ءَ سوار بیتگاں گوں بری یک کُنتی کنت برے گوش ایت پِریکے ءِ آواز اِنت برے گُش ایت آ سینگے آ داز ءِ پوشت ءَ مردمی ھست گندگ بیگ اِنت من ءَ سجئیں راہ ءَ سک زلیلے کُتگ زلیل ءَ-

کمینہ سرجمیں سپر ءَ سینکل من ءَ گون بیتگ ترا یک جاھے نہ داتگ انگت گُش ئے من ءَ زلیلے کُتگ شاباش اِنت ترا گُڑ تو من ءَ کجا آرام ءِ دل پُشت ءَ نندگ کِشتگ کدی گْوَشتگ ھیلی یے توار اِنت کدی گْوَشتگ آ کوہ سر ءَ پوجی اَنت بازجوان اَنت شمئے مھر پہ یک ئِے دومیگ ءَ اللہ شمارا ھست کنات گوں کُلیں سنگتاں ھاھاھاھاھا دگہ باریں کسے ءَ گپے یے ھست اگاں نہ من وتئی چماں نز کنگاں اُستاد! شما وتی ژندی ءَ کَش ات یکوئی سپر ءَ بیتگ اِت بے واب بیتگ ئِے زِمِستانی شپ مزن اَنت پہ دیوان ءَجام! ھا ھاھاھاھاھاھا اُستاد اے ھچ بے واب نہ اِنت ما ھرچ جاہ داشتگ ایشی ءَ وتی چم بند کُتگ اَنت میرو! ژندی دگہ چیزے ئیگ اِنت ھاھاھاھاھا اُستاد! او من سرپد اَنت آ چیز ءَ شر نو وپس اِت شمارا کلاہو ءِ کَلیر بجاں دگہ ھال گون نیست زاناں اُستاد ایشی ءَ یل کن ما آ سنگتانی ھلک ءَ یک روچی الکاپ ءَ چم بند نہ کُتگ اَنت اے نُھیں روچاں انگت میرو ءُ بلوچ ھان ءَ سے شپ ءَ ٹینٹ واب جَتگ او اُستاد شرنگ راست گُشی منتوار پلوک بلے نو وتی منجاھی آں بند کنت بہ وپس اِت جھندم بئے اُستاد! ھو نو وپس اِت شپ ءِ ساھت دو ءَ شمارا پاد کن ایں دیوان کنین ایں شما سپر ءَ بوتگ ئِے سنگت سک بے تاھیر بوتگ اَنت پہ شما نو شما اتکگے پہ سلامتی شر اُستاد ما نو چماں بند کنیں اوکے –

رَوان اِنت —

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔