اے گونڈل کے اِنت – شُپانک بلوچ

نبشتانک: اے گونڈل ، کے اِنت

نبشتہ کار: شُپانک بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

تاکشان ءِ سرد ءُ گْوریچیں مولم اَت کہ ما اوتاک ءِ تہ ءَ نشتگ اِت ایں ، کہ سنگتانی شور ءُ مشوره اَت کہ ، شهید زدگ جان ءِ اوتاک ءَ مئے داوت اِنت ، لهتیں نوکیں لهتیں سنگت پیداک اِنت ، زدگ جان ءِ اوتاک ءَ مرچی جُنزگی اِنت ، ما وتی بار بڈّا بست ءُ سینکل تیل ءُ گْوات کت اَنت کہ نوں در کپ ایں-

ما در اتک ایں جنزان بوت ایں سپر دور اَت جاورانی نگیگی اَت ، دومی بالگرد ، هچ پسہ کنگی نہ اَت کہ یکوی تر ءُ بیره کوهسراں اتک ءُ وسریں تیرگواری کت ئِے، ما جنان ءُ پروشاں داں روچ ءِ ساهتے یازده ءَ نگیگیں دمگ یلدات ، ءُ کوچگ ءَ دور کت –

اے سپر ءَ شهید شهیک مئے همراه اَت گون، ءُ منی پرپٹ ءَ سوار اَت ، شهیک ءَ پسہ دات کہ شُپانک ، مرچی کمان ساری ءَ نہ بیت سگریٹے ءِ کشگ ءَ اوں موه نہ دنت هاها، مرچی باریں ، چونیں داوتے بیت ، ما اوتاک ءَ دان ءُ بے هیال کت انت-

یار شیهو دائمی ترا لاپ ءِ پگر اِنت نزاناں چے ءَ کهروار همے کہ سپر ءِ دَر رو ایں تئی لاپ هالیگ بیت هاهاها ، کندان کندان ءَ داں کہ ما زدگ جان ءِ دمگ ءَ شت ءُ سر بوت ایں ما سنگت نٹورک ءَ اتک اَنت ، ءُ زدگ جان ءَ هال کت-

داں ما زدگ ءِ اوتاک ءَ شت ءُ سر بوتیں زدگ جان گوں سنگتاں در اتک ءُ مارا وش اتک ئے کت ، ءُ ما تگرد ءَ پہ شتین ءُ نشت ایں، اُستاد نشتگ اَت ، ءُ کسانیں نوک بروت شنزیں ورناهے نشتگ اَت ، اُستاد ءِ گور ءَ هیال ءِ گوں گوانکو ءَ اَت ، ءُ بچکندگ ءَ اَت ، داں دیراں ما نشت ءُ گپ ءُ دیوان بوت ، زدگ جان ءَ اوتاک ءِ آدگہ سنگتے توار کت باریں هال کن ورگ چون اِنت جوڑ نہ بوتگ ؟ سنگت ءَ پسہ دات کہ کمو لوٹ ایت ، جنگی ءِ نان نوں سارت بنت مئے ورگ اڑ بوگ ءَ نہ انت هاها گونڈل پاد اَتک ، دیم مہ وردن جاه ءَ شت ءُ شیهک ءَ برداشت بوگ ءَ نہ اَت کہ استاد ءَ جست بہ کن آں کہ اے گونڈل کے اِنت؟ داں شیهک ءَ گپ دپ ءَ چہ در کت ، واجہ اے گونڈل کے انت؟ استاد ءَ پسہ دات کہ راجی سپاهی ءِ شمے وڑیں ، نام ءِ سربلند اِنت-

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔