نبشتانک: راجدروہ
نبشتہ کار : مجاھد زاھد
دی بلوچستان پوسٹ
ھرچ گلامیں راجے ءِ تہ ءَ ھمک گْشندہ ءَ وتی راجی پرز پھمگی اِنت تھنا پہ سوت جنَگ ءُ لس مکلوک ءِ نازینگ ءَ کس راجی گْشِندہ گُشگ نہ بیت چوناھا یک راجے ءِ تہ ءَ گشندھانی سکیں مزنیں ارزشتے،بلے پہ گلامیں راج ءَ انگت ارزشتدار ترِ اِنت انچُش گُش اَنت کہ وکٹر جارا نامیں گشندھے بیتگ کہ آئی ءَ امریکی پوجی ڈیکٹیٹر ءِ ھلاپ ءَ آشوبی سوت پر بستگ ءُ جتگ دانکہ آئی ءِ دوئیں دست برگ ءُ آئی ءِ دیم ءَ دور دیگ بوتگ اَنت ءُ گوشگ بوتگ کہ نوں باریں اے پیمیں آشوبی شیر پِر بہ بند ءُ بہ جن! بلے پد ءَ ھم اے نہ تُرس ءُ سر نہ چنڈیں مرد ءَ ھمے ساھت ءَ کہ دوئیں دستاں چہ ھون پِٹگ ءُ زمین ءِ سر ءَ تالان بوگ ءَ بیتگ اَنت،اے مرد ءَ انگت ھما داب ءَ بے تُرسی ءَ گوں آشوبی پربند گوشتگ ءُ سوت جتگ تھنا وکٹر ناں چُشیں ھزاراں کچے ءَ گشندھانی نام مارا دست کپ اَنت اگاں ما دگنیا ءِ تھریک ءَ چمشانکے بہ دی ایں کہ آیاں وتی سر کُربان کُتگ پہ وتی وتن ءُ راج ءَ بلے ھچبر نہ شُتگ ءُ دشمن ءِ کُٹّ ءَ نہ پُترتگ ءُ دشمن نہ نازینتگ بلے ھزار بژن کہ اے بد بھتی ءَ تھنا مارا بلوچاں گِپت کہ مئے کر ءَ گْشندہ وتی راجی پرز ءَ نہ زان اَنت آ اے چیز ءَ چہ بے سما اَنت کہ یک گلامیں راجے ءِ تہ ءَ یک گشندھے ءِ گشندھی پرز چی اَنت؟ چوناھا ساز ءُ زیمل آشوب ءِ بلاھیں بھرے اَنت، اے ھمے گْشندہ ءُ ساز ءُ زیمل اَنت کہ نوک ورناھیں بچکانی جزبات ءَ پاد کن اَنت من یک رندے دیریگاں یک ملایے جست کُت کہ، “آیاں سوت جنَگ ءُ ساز ءُ زیمل اے تئی نز ءَ ھراب اَنت”؟ آئی ءَ بچکند ءُ پسہ دات کہ “بلکل اسلام ءِ تہ ءَ ساز ءُ زیمل ءِ موکل نیست بلے سوت جنَگ ھراب نہ اِنت بلے من تئی پسہ ءَ اگاں بہ دیاں ،گُڑا ترا ھمے گُش آں کہ پہ شما ھراب نہ اِنت” من پد ءَ جست کُت، ” اے چوں ملا ،اسلام اے چیزانی موکل نہ دنت ءُ پہ ما ھراب نہ اِنت،شما ملا ھوں چار سو بیس اِت، روچے یک گپے جن اِت”! ملا ءَ پد ءَ پسہ دات کہ، “ھرابی وَ سد درسد ھراب اِنت بلے اے زیمل ءُ ساز اَنت کہ انسانے ءِ جزبات ءَ ودین اَنت، اے جاور ھال ءَ کہ بلوچ دوچار کپتگ، اے پیمیں بزگی ءُ لاچاری ءُ پدمنتگی ءِ دیمپان اَنت،چریشاں راج ءَ تھنا ورنا رکینت کن اَنت، ءُ ورنایانی تہ ءَ شھورمَنْدی ءَ ھوار جزبات لوٹ ایت، گوں سارتیں دماگ، گرمیں دل ءَ ھوار آیان ءَ شوکیں جزباتے ءَ گوما دیم ءَ جُنزگی اِنت جزبات ءِ پاد کنگ ءِ واستا، ورنیانی شوبینگ ءِ واستا منی نز ءَ شرتِراں چہ شرتِریں راہ ھمیش انت” من ءَ اولی رند اَت زندگی ءَ کہ ملایے ءِ گپ دوست بوت اَنت۔ من ھم اد ءَ گوں ملا ءَ تِپاک کنان ءُ گُش آں کہ بلکل، ورنیانی جزبات ءِ پاد کنگ ءِ واستا گھتراں چہ گھتریں راہ ھمے ساز ءُ زیمل،گشندھی انت۔
بلے نوں جست ایش اِنت کہ آیاں مئے کر ءَ ھست چُشیں گْشندہ کہ آشوبی شیر بہ گوش اَنت، ھست کسے کہ زمین ءُ راج ءَ بابید دگہ ھچ گشندھی مہ کنت ؟ انا ھچ نیست ابید ء استاد منھاج مکتار، استاد میر اھمد بلوچ ءُ نوک باھندیں گْشندہ میرل بلوچ ءَ۔ منی نز ءَ اے سئیں مرداں چہ بابید دگہ چُشیں گْشِندہ نیست کہ ما آیانی ستا ءُ توسیپ ءَ بہ کن ایں۔ چشکہ گْشِندہ و مئے کر ءَ مُچ اِنت، لٹ ءَ زمین ءَ بہ جن، گشندھے سر ءَ کپ ایت، من نہ گُش آں الم درست بہ رو اَنت ءُ راجی گانا بہ جن اَنت، زمین ءَ بہ نازین اَنت یانکہ شھیداں بہ ساڑ ءَ اَنت بلے اشی ءِ متلب اے ھم نہ اِنت کہ آ برو اَنت ءُ دشمن ءِ وتگڑیں آجوئی ءِ روچ ءَ ھمایانی کُٹ ءَ بہ پُتر اَنت ءُ دشمن ءَ بہ نازین اَنت اشاں گُڑا ما بلوچ راج، راجدروہ لیک ایں پیشگیں سال ءِ 14 اگست ءَ واجہ آرِپ بلوچ ءُ شاہ جان داؤدی ءَ شھید ھیات ءِ جون لگت دات ءُ شُت اَنت دشمن نازینت۔ھمے داب ءَ اے رند ءَ ھم کسی پروا نہ کُت، راج ءِ درد ھچبر ناں وتی کُتگ ءُ نیکہ انوں وتی کُت اِش گُڑا من گُش آں اے مئے راجی گْوَشِندہ نہ اَنت بلکیں دشمن ءِ داشتگیں چریک اَنت من ءَ بژن اِنت کہ اے پیمیں نا بزانت ءُ بے شھوریں گشندہ مئے زمین ءِ سر ءَ پیداک بیتگ۔ دومی بژن اے چیز ءِ کہ وھدے لس مکلوک آرپ ءُ شاہ جان ءَ ایر جنت، گُڑا آرِپ گُش ایت کہ منھاج مکتار منی کچ ءِ مردم نہ اِنت۔
ھو من ھم اے گپ ءَ منّ آں کہ واکی منھاج تئی کچ ءِ مردم نہ اِنت،منھاج وتی بدل وت اِنت۔ منھاج چو تئی وڑ ءَ نہ نِشتگ ءُ پہ چار کلدار ءَ سِرین ئِے نہ سرینتگ۔منھاج ءَ وتی زمیر ءِ سودہ نہ جتگ، منھاج ءَ شھیدانی ھونانی بدل زر ءُ لب نہ کُتگ اَنت۔ تو کے ئے کہ وت ءَ چہ منھاج ءَ شرتر لیک ئے؟ تئی بستار چی اِنت؟ منھاج ءَ شُد چادِر ءَ بستگ ءُ تُن وتی سواس ءِ لمب ءَ، ناں آئی ءَ روچ چار اِتگ نیکہ شپ،ناں سرد ءِ پرواھی کُتگ ءُ ناکہ گرم ءِ۔
اسل گپ ایش اِنت کہ منھاج ءَ وتی گشندھی ءِ پرز پھم اِتگ، بلے توئے کہ چہ وتی بستار ءَ بے ھال ئے۔ تئی اے آدت دیریگین ئِے، گوک ءَ کہ پُچ ءِ ورگ آدت کُت و ھچبر نہ روت، نوں آرپ تئی شر بوگ دروگے بلے وت ءَ منھاج ءِ مٹ مہ لیک۔
ھزاراں کچے ءَ بژن اِنت کہ چُشیں بے لجیں گشندھے کہ اینچوک شھیدی ھونانی لگت مالی ءَ پد، نیکہ دگانی سر ءَ نیشتگ اَنت گوھارانی پرواہ ءَ کنت نیکہ گار ءُ بیگواھیں بْراتانی، چُشیں بے زمیرے بلوچ سر زمین ءِ سر ءَ ودی بیتگے بژن اِنت راجدروھیں آرِپ۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔