نمدی یے پہ وتی ارواہ ءَ
(اے کارِست منی زندگی اِنت)
نبشتہ کار : جیئند سادک
دی بوچستان پوسٹ
دروت دُرھبات ئے۔
اُمیت کناں تو چو بلوچستان ءِ رنگ ءَ زیبا ئے ، اے نِمدیانی کاسد ترا زانگ لوٹگ ءَ اَت، تئی ماھکان دروشمیں زیبائی اِنت، بلے من اے ساھت ءَ نہ شے اِتاں نیکہ تو ھانی، کہ وتی کاسد ءَ تئی رنگ ءُ دروشم ءِ پجّار کُتین ءُ تُشے توسیپ ءُ ستا۔! ھَور ءُ جمبری موسم اِنت ، نود ءُ ساچان ءَ چہ گوْستگ ھار اِنت کہ تچ ایت ، برھنگی اِنت بُرز ءَ جمبرانی مانپوش اتگیں سْیاہ ءُ تھاریں چادر اِنت ءُ جھل ءَ ھُدا ءِ ساھدارانی تلامیں جون اَنت کہ پِریات ءَ اَنت ، بے زُبانی اوں چو بے وسی ءِ وڑ ءَ باز تران کنت اگاں گوشداروک ءُ اِشکنوکے بہ بیت۔
مھلب ءَ دگانی سر ءَ رُدوم زُرت زندگی گوں دوئیں دیدوکاں دیست ءُ مار اِت،ھیدر بلوچ اَت کہ وتی کتاب ءُ دپتر ماں کَٹوری یے تہ ءَ مُھر کُت اَنت چہ لوگ ءَ در اَتک بیگواھیں کِبلہ ءِ شوھازگ ءَ ،شش سالی ئیں مُکدم ءَ گوں پیرمات ءَ بازیں مُدتے ءَ دگانی سر ءَ کوکار کُت پِریات ءُ ھیسک اِت بلے گُوش اِتاں کہ کَر اِت اَنت چّم اِت اَنت کُور اِت اَنت۔ بد بھتی ایش اَت کہ کسان سالیں مکدم ءِ ابا آئی ءِ روانک ءُ چِست ءُ ایراں پیش ماں جنگلے ءَ چو جناوراں کَل کنگ بیتگ اَت۔پرزانہ مجید ءَ چو گُل بی بی ءِ دروشم ءَ گوں دژمن ءَ جنگ دات آبلہ ئیں پاد ءُ گیمُرتگیں بچکند اِتاں کہ زندمان ءِ تاکریچیں موسم اَت بلے نہ رپت۔
منی ءُ تئی پیرُک گوں یکے دومی ءَ دِل آزار اِت اَنت کس کسی لوگ ءِ دپ ءَ نہ شُت بلے ماما کدیر اَت کہ شھید جلیل آئی ءِ ھست ءُ نیست اَت شھید ءِ جون ءِ کپگ ءَ پد ماما کسان سالیں بیورگ ءَ بارت شھید جلیل ءِ گُڈی دیدار ءَ کہ اے تئی پِت اِنت تو مُدام من ءَ جُست کُتگ ابا کُج اِنت؟ ماما گوں نزوریں بالاد ءَ ءُ مئے پیرُکی اُمبر ءَ شال داں کلانچی ءُ پد ءَ اسلام ءِ آبادیں شھر ءَ رپت ،کہ دُراہ نیکراھی ءَ چہ دَریں مھلوک اِت اَنت ،شیتان ءِ بادشاھی اَت،دمبُرتگیں پاد ءُ تراولیں ٹپ اِت اَنت بلے اے کماش ءِ ارواہ ءَ نیکہ مردی توکل ءَ تُشے دروہ اِت نیکہ پادان ئِے ھاٹیگ بے جزبگ بیت اَنت،کِسھاں چہ باز اِشکُتگ ءُ ونتگ کہ پِلان مردم ءَ وتی زندگی پِلان ڈیھ ءُ دَراں گوازینتگ پہ ایمنی،بلے مئے تِپلاں گوں پیر زال ءُ کماشاں وتی زِندمان ماں پادشپادی گَوں پنداں دگانی سر ءَ گوازینتگ ءُ بلے جنگ ءَ نہ تتک اَنت،بلوچ راج ءَ چے گھتر “مھر” ءِ بزانت ءَ کس زانت کُت نہ کنت۔ ھمے مھر ءُ ھمے مھروانی اَت،سیما بلوچ ءِ دِل سُوتکیں اندوھاں یک کرنے ءِ نیتّ ءَ وتی سپر پاداں کُت اوشت ءِ نام نہ زانت، ھُدا دیم ءَ شیتان ءِ پاسداراں بے وس کُتگ اَت ءُ نزاناں پہ کے کُمک لوٹگ ءَ اَت۔ مئے بیگواھیں کارِستانی اکس گُش ئے پہ نھادی ءَ ایر اِت اَنت، بلے یک گِراکے ھم دَر ءَ نہ اَت، پرچاکہ ما چہ لبزانتاں اِشکُتگ دِلپروشی ءُ نا اُمیتی آسانیں کار ءَ ھم گِران تِر کنت، ھاٹیگ اَت کہ چو گوھر کیمتی ئیں شے ءَ مارا دوست اَت۔ بگندے تو شائر ءِ ھمے شئر ونتگ اَت”
“رنجے بہ بیت کہ شادھے گِران اِنت پہ ایوکی
بْیا بْیا کہ شریداری ءَ ھرچیز نیم بیت”
سائرہ بلوچ ءِ دستبندی اَت پہ شریداری دُراھیں لس مھلوک ءَ لوٹگ ءَ اَت، نہ زاناں تو شُت ئے یا ناں اے شریداری ءِ تہ ءَ بھر زُرت ءُ وتی شھر ءِ زِر پھازاں شْرَپ بکش اِت یا کہ واب اِت ئے، اے شھر ءَ کہ تو جاھمنند ئے اِد ءَ زِرے ھست، پہ اے زِر ءَ زِر پھاز ھم ھست،اُمیت کناں کہ تئی زھگ باندا پہ اے زِر ءَ وتی ساہ ءُ سراں بَکش اَنت ، ترا ءُ وتی زیبائیں بلوچستان ءَ دگہ یک نوکیں نام ءُ شْرَپے بَکش اَنت،من ایشی ءَ اپریکہ آسٹریلیا امریکہ ءُ یورپاں دیست باں اے گلوبل ولیج ءِ دُنیا ءَ بلے تو تئی نِمدیانی پَسّو گوں من گندگ ءُ دَرا نہ بنت،ھمے بلوچستان ءُ ھمے مئے اھوال اَنت گوں کسان سالیں مھروز ءُ سمّو ءَ ،بلے تئی چِست ءُ ایر زندمان ءِ دستگٹی باریں چے پیمیں بنت، زِر پھازانی شھر ءِ کاڑانی اھوال باریں چے بنت ءُ پہ مھلب ،ھیدر ،مکدم ءُ سیما ءَ آھانی دِل ءِ پاھار چے بنت ترا چے ابید من ءَ کس اِش گْوَشت نہ کنت،اے نمدی ءِ نبشتہ کنگ ءِ مول ءُ مُراد بلوچستان ءِ جاورانی گونڈیں پجّارے کہ گوں تو کُت ءُ دومی اِنچو وھد ءَ پد ءِ جِتائی ءَ بازیں موسمانی مَٹگّ ءَ رند ءُ تئی لیکہ ءَ چہ ترا زانگ لوٹ آں کہ تو کُجا سر ئے بلوچستان ءُ آئی ءِ جاوراں تئی دیدوک گوں کجام دروشم ءَ چارگ ءُ مارگ ءَ اِنت، تو باریں وت ءَ اے جنگ ءِ بھر سرپد بے یا وابینگ ئے۔
نمدیانی سپر برجاہ اِنت ،من ءُ منی مھلوک ھمے وڑ ءُ ھمے جاورانی تہ ءَ زندمان ءِ چار ءُ ششیں روچاں گوازینگ ءَ اَنت،
سمی ءِ شیر کن ءُ تِچکیں دانک ،ءُ ماما ءِ پیر سریں توکل اِنت کہ ما تنیگہ اے جنگ برجاہ داشتگ ، تئی لیکہ ءُ زندمان ءِ چِست ءُ ایراں زانگ لوٹ آں ، اگاں وھد رس اِت گُڑا بیگواھیں کھولانی اوتاک ءَ سرے الم بہ جِن۔
تئی دوستدار ۔۔۔!
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔