آزمانک: مجرم ھُدا، یا کریم؟
آزمانکار: شاری لاؔل
دی بلوچستان پوسٹ
ھپتگے ءِ زندان ءَ پد مروچی کریم آمیدگس ءَ پیش بوتگ اد ءِ زندانی گیشتر آمیدگس ءَ پیش نہ بنت بلے زاناں کریم ءِ بھت ءَ جتگ۔
وکیل: ” تو اِے بے گناھیں مرد چیا کُشتگ؟”
کریم: “من نہ کُشتگ ھُدا ءَ کُشتگ”۔
وکیل: “دروگ مہ بند ترا مردماں دیستگ کہ تو اِے مرد ءَ تِیرے جتگ ءُ آ مرتگ”
کریم: “توبہ بکن چشیں گپ مہ جن گنھگار بہ ئے۔
منی بسات اینکس نہ اِنت کہ من مردمے کُشت بہ کن آں کُشوک ءُ زندگ کنوک وَ آ یکتائیں ھُدا اِنت”۔
وکیل ” تو ھبر ءَ دگہ تلے ءَ مہ بر مئے کرّ ءَ منانک ءُ شاھد ھست کہ ترا دیستگ اِش مرد ءِ کُشگ ءَ”
شاھد پیش کنگ بوت اَنت، آھاں شاھدی دات کہ ما کریم ءَ دیستگ مرد ءِ کُشگ ءَ۔
کریم ءَ پد ءَ گُشت “اے ھبر دراہ دروگ انت بنیادم ءِ ودی کنوک ءُ کشوک ھُدا اِنت ھچ مردم ءِ گنجائش نہ اِنت کہ مردمے ءَ را کُشت بہ کنت”۔
وکیل: “کریم تو اے ھبر ءَ منّ ئے کہ تیر تو جتگ اَنت ؟”
کریم : “ھو من اے ھبر ءَ منّ آں کہ تیر من جتگ بلے کُشتگ ھُدا ءَ”۔
وکیل: تو اے مرد چیا جتگ ایشی ءِ میار چی بوتگ؟ کریم : اولی گپ ایش انت کہ من مرد ءَ را نہ کُشتگ تھنا تیر من جتگ انت۔ دومی گپ ایش اِنت کہ من چیا جتگ، من ءَ دیریگیں کینگے پہ اے مرد ءَ لاپ ءَ بوتگ بلے من چہ ھُدا ءِ تُرس ءَ اے مرد نہ جتگ، وھدے کہ من مولوی ءِ دپ ءَ اِشکت کہ ھمک بنیادم ھُدا ءِ نویس اتگیں نسیب ءِ سر ءَ روان اِنت بید ء ھُدا ءِ لوٹ ءِ پد ءَ کس یک بوچے ٹالے چِست کت نہ کنت۔ شرّی یے کہ بیت یا بدی یے دراہ ھدا ءِ لوٹ ءِ پد ءَ بیت”۔
من ھمے گپانی اِشکنگ ءَ پد ھُدا ءِ کتاب ھم چار اِت مولوی ءِ ھبر راست اِت اَنت کتاب ءِ تہ ءَ ھم ھمے گپ نویس اتگ اَت پد ءَ منی ستک مھکمتر بوت کہ “ھر چیزے بیت چہ ھُدا ءَ ءُ ھُدا ءِ داتگیں بھت ءُ نسیب ءَ بیت پمیشکا من بازیں جیڑگ ءَ پد من وتی بَیر چہ دژمن ءَ گپت ءُ کُشت اگاں مرد مرتگ من نہ کُشتگ ھُدا ءَ کُشتگ، ھُدا ءِ کشتگیں مرد ءِ سزاوار من آں پرچیا؟
وکیل: “بس ھلاس تو کہ تیر جتگ مجرم توئے آ مرد ءِ ھون تئی سر ءَ اِنت من گوں جج ساھب ءَ لوٹ کن آں کہ کریم ءَ مرد ءِ کوش ءِ سزا ءَ پاھو دیگ بہ بیت”-
جج: “کریم دراھیں منانک ءُ شاھدانی گندگ ءَ پد اے ھبر پدّر بیت کہ مرد تو کُشتگ مجرم توئے، تو وتی پھریزگ ءُ سپائی ءَ چے گُش ئے؟”
کریم “جج ساھب ھُدا ءِ گُشگ اِنت ھمک مردم ءِ کُشوک ءُ ودی کنوک من آں ھمک ءِ بھت ءُ نسیب منی دست ءَ اِنت، وھدے کہ دراھیں چیز ھمائی ءِ دست ءَ اَنت گڑا آ مرد من چتور کُشتگ؟ کشوک وَ ھُدا اِنت۔
جج: ” بِچار کریم تئی ھبر راست اَنت بلے آ مرد کہ مرتگ تئی بھت ءَ نویسگ بوتگ کہ آ مرد ءِ مرگ ءِ سوب تو بہ ئے ءُ ھُدا ءَ ترا توپیک داتگ کہ تو آئی ءَ کُشت بہ کن ئے”۔
کریم : “جج ساھب تو وَ سرپدئے بلے من انگت ھمے جُست ءَ کنگ لوٹ آں منی بھت ءِ نویسوک کے اِنت؟
جج “ھُدا اِنت” کریم “منی کسمت ءِ تہ ءَ ھُدا ءَ مرد ءِ مرگ مہ نویس اتیں من آئی ءَ را بِھ کُشت نہ کتگ اِت تو اے ھبر ءَ وت زان ئے گڑا وھدے کہ بھت ءِ نویسوک ھما اِنت کشوک ھما اِنت گڑا گنھگار من آں پرچا؟-
جج ءَ وتی دوئیں دست سر ءَ کت اَنت جیڑگانی شھکورے ءَ کپت نہ زانت ئِے گنھگار کے اِنت؟ ند ءِ سرگ ءَ تاکے ءِ سر ءَ پُرشت ئِے ءُ چہ آمیدگس ءَ در آتک۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔