نمدی ءِ پہ شھید زاھد جان ءَ
نبشتہ کار: مھرانی چِراگ
دی بلوچستان پوسٹ
باز وھد بیت من ھمے جُھد ءَ بیتگ اں کہ پہ تو نمدی یے نبشتہ بہ کناں منی بے سر ءُ پادیں نمدی بیت کَنت ترا دوست مہ بیت گُڑا من ءَ پھِل کن دل ءَ باز رند ءَ گُشتگ نبشتہ بہ کناں پہ تو چیزے مرچی من نِشتگ اں بیگا ءِ وھد اِنت تی ترانگاں کپت اوں ءُ ترا جیڑگ ءَ اِت اں من چونائی ءَ پیسر ءَ ترا نہ زانتگ اَت کہ تو اوں راجی جُنز ءَ گوں ھوارے آ وھد ءَ من کسان اتاں ھمے ھاترا من نہ زانتگ اَت تی شھیدی ءَ چہ پد گُڑا من زانت تو ھم راجی جُنز ءَ گوں ھوار بوتگ ئے باز وھد ءَ رند گُڑا من سنگتاں گوں ھوار کپت اوں پہ سَپرے ءَ گُڑا ما کہ سَپر ءَ در کپت ایں گُڑا سنگت تئی گپ ءَ کنگ ءَ اِت انت تئی جنگانی کسھاں کہ تو جنگ ءَ ھر وھد ءَ ساڑی بیتگ ئے گُڑا من سنگتے ءَ جُست کُت تو شھید زاھد ءَ چوں زانے ؟ آ اجب ھیران بیت ءُ جیڑگ ءَ اَت من پد ءَ پسو دات پُل تو من ءَ پسو نہ دات دیم ءِ ترینت ءُ من ءَ گُشت یار شوکیں سنگتے اَت ما کہ سپر ءَ سر گِپتگ ایں گُڑا اولی مردم شھید بیتگ جنگے بوتگ شر سپرے بوتگ شر آ پہ زمین ءِ ھاترا ھرچ چیز ءَ ساڑی اَت نہ روچ ءِ چاریت نہ گرم نہ شپ مھروانیں سنگتے اَت شھید ءِ سرجمیں کسہ ءِ کُت انت من هیران بیت اں پرچا کہ من شھید نہ زانتگ اَت من آ وھد ءَ گُڑا دل ءَ گشت پہ تو نمدی ءِ نبشتہ بہ کناں-
شھید زاھد مات ءِ یکیں بچ اَت کہ پہ زمین ءَ کُربان بوت پہ زمین ءَ کُربان بوتگ ایں بچانی ھون روچے نہ روچے الم زمین ءَ سبز کَن انت تی سور ءَ ماھے سرجم نہ اَت تو وتی سالونکیں سر پہ زمین ءَ ندر کُت تی دستانی هِنی سُهر اِت اَنت انگت-
شھید مُدام من کہ دیستگ اَت آ بِچکندگ ءَ اَت آ ھر کس ءَ پہ مھروان اَت دازن ءِ چِراگ اَت
من آ وھد ءَ سک کسان اتاں کہ شھید مُدام اتک لیب جاہ ءِ سر ءَ دیوان ءِ کُتگ اَت گُڑا سنگت دُرست نِشتگ اِت اَنت گپ ءُ تران بیتگ اَت داں لیب آسر بیتگ گُڑا دُرست پہ وت شُتگ اَنت یک بیگاھے ءَ من کلب ءَ نِشتگ اِت اں وتی لیب ءِ تیاری ءَ کنگ ءَ اِت اں گُڑا اناگہ شھید اتک ءُ سر بیت من پوسٹراں چارگ ءَ اِت اں شھیدانی گُڑا من ءَ شھید ءَ جُست کُت اے پوسٹراں تو زانے کئی اکس اَنت من پہ بچکندے پَسو دات هو بلوچستان ءِ شھیدانی اکس اَنت –
دست ءِ جَت منی بڈا هو اے شھیدانی اکس اَنت اے پہ بلوچستان ءَ ندر بوتگیں سر اَنت کہ پہ زمین ءَ کُربان بوتگ اَنت من ءَ جُست ئِے کُت ناکو کُجا اِنت من گُشت لوگ ءَ اِنت شر گُُڑا من رواں تئی ناکو ءِ نیمگ ءَ تو اوں بُرو لیب ءَ تئی لیب ءِ وھد اِنت آ شُت من اوں شُت اں لیب جاہ ءَ وتی رمضان ءِ وھد اَت من وتی موبائل زُرت نِشت اں سنگتے ءَ من ءَ میسج کُت کہ زاھد شھید کنگ بیتگ من اجب هیران بیت اں موبائل دست ءَ چہ کپت جیڑگ ءَ لگیت اں یا ھدا تو وت ھیر بہ کن کُجا من موبائل زُرت ءُ سنگت ءَ میسج کُت کُجا چتو شھید کَنگ بیتگ؟ سنگت ءَ پسو دات تُربت ءَ من گیشیں هال ءَ سرپد نہ اں بلے مرچی جنازہ اِنت ئے بِگندے اے شپ پہ جیڑگاں گوں من سھب کُت ھما بِچکند گپ ءُ دیوان کندگ مزاک پد ءَ من دل ءَ گُشت چشیں مھروانیں مردم باریں پد ءَ کدی ودی بیت شھید ءِ روگ ءَ چہ پد دازن سک ابیتک اَت ھر کسی کِرا شُت ئِے شھید ءِ گپ اَت شھید مُدام پہ رژن ءِ شوھاز ءَ در پہ در اَت دازن ءِ چِراگ اَت کہ آئی ءَ دازن رُژنا کُتگ اَت ھرکس ئِے کہ دیست گُڑا الم نِشت ءُ دیون ءِ داتے گپ ءُ تران ءِ کُت-
شھید ءَ زمین ءَ گوں بے کِساس مھر اَت هردیں کہ تو گوں زمین ءَ مھر کُت گُڑا دل ءَ دلجم بو زمین ترا ھچبر بے مھر نہ کَنت مردم ترا زند ءَ مھر دات کُت نہ کن اَنت بلے زمین ترا مرگ ءَ چہ پد ترا وتی امبازاں زور ایت چِدُ ءُ مستریں مھر نیست زمین ءَ گوں مھر کَنگ ھرکسی کارے نہ اِنت چیا کہ زمین وت وتی مھروان ءَ گیچین کَنت آ زانت کہ منی مھر کُجام اِنت ءُ کجام گوں من مھر کنگ ءَ اِنت اگاں تو گوں زمین ءَ مھر نہ کُتگ بِزا تو گوں کس ءَ مھر نہ کُتگ زمین ءِ آشِک ھما اَنت کہ تیرانی دیم ءَ اوشتَاتگ اَنت آ ھچبر نہ جیڑاں کہ مارا مرگ ءَ چہ پد زمین مھر نہ دَنت بلکیں ھمے جیڑاں مرگ ءَ چہ پد زمین مارا مھر دَنت مارا وتی امبازاں زور ایت زمین ءِ مھر اَنت کہ آ تیرانی دیم ءَ انگت بچکندان اَنت ءُ جنگ ءَ گوں بچکندگ ءَ دیم ءَ بران اَنت ءُ تیراں وتی سینگ ءَ ور اَنت بلے پُشت نہ کنز انت ءُ آ کہ پُشت ءَ کِنزیتگ انت گڑا آ بلوچ ءِ نہ بوتگ سما بہ کن اے جنگانی تہ ءَ تیر وارتگیں سنگت کہ آ انگت بچکندگ ءَ اَنت زمین ءِ مھر اَنت بے ورگ ءُ بے آپ ءَ زندگی کنگ ءَ اَنت اے زمین ءِ مھر اَنت سر ءَ وتی پہ کندان کندان ءَ دے اَنت اے زمین ءِ مھر اَنت من جزماں کہ اے شھیدانی ریتکگیں ھون یک روچے مئے زمین ءَ سبز کَن انت ءُ ما وتی زمین ءِ وتواجہ وت بہ ایں-
شھید ءِ گُڈی دیدار من کُتگ اَت آ بچکندگ ءَ اَت مرگ ءِ پہ بچکند ءَ امباز کُتگ اَت تو مُدام ھستے مئے دلانی تہ ءَ گوں مارا ھوارے مُدام زندگے –
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔