نبشتانک: سِنگ ءُ سر میڑینگ نہ بیت
نبشتہ کار: سفرخان بلوچ (آسگال)
دی بلوچستان پوسٹ
انور یک وھدے ماسٹرے بوتگ، لھتیں سال بیت کہ آ چہ وتی نوکری ءَ ریٹائر بوتگ۔ آئی چہ ریٹائری ءَ پد لھتیں گوک ءُ پس، یک ڈگارے زُرت کہ ھمیشانی آسرا ءُ اُمیت ءَ وتی زند ءِ چاریں روچاں تیلانک بِہ دے آں۔
انور ءِ یک زھگے شال ءَ وانگ ءَ بوتگ بلے آئی انوں وانگ ھلاس کُتگ ءُ اے وھد ءَ لوگ ءَ نشتگ بے روزگار اِنت۔ ھمے بے روزگاری ءِ سَوَب ءَ آ سک باز ڈپریشن ءِ آماچ اِنت، یک ءُ دو رند ءَ آئی وتکشی ءِ جُھد کُتگ، بلے وشبھتی ءَ بچّ اِتگ۔
آئی اے جاورانی گِندگ ءَ پد انور ءَ یکروچے جیڑ اِت کہ چُک سک پریشان اِنت، سیاد وارِسانی تژن ءُ شِگانانی سَوَب ءَ آ گیشتر مونجان اِنت کہ آئرا مُدام گْوش اَنت کہ بلائیں ٹر ءُ ھچ نہ کنت ءُ بس پِت ءِ پادوم ءَ کپتگ، بلے راستی ءَ مُلک ءَ روزگار ءِ جند نیست ءُ آئی ھمینچو ونتگ پد ءَ برو برد ءُ ٹیکُمانی چیر ءَ بہ بیت، اے من ءَ وت ءَ پہ آئی بالاد ءَ شات نہ بیت۔
گڑا آئی پِت ءَ اِرادہ کُت کہ من وتی یک ءُ دو گوک بھا کناں دانکہ آ وت وتی کار ءُ بارے بِندات بِہ کنت ءُ چہ میتگ ءِ سوچاکیں تژن ءُ ٹاکوراں بِہ رکّ اِیت ءُ اِیمن ء دِل بِہ بیت۔
سارتیں بیگاھے ءَ کُڈُک ءِ چارِک ءَ انور گوں وانِندگیں بچّ ءَ نِندوک اَت کہ ناگت ھمے ھیال ءَ انور گونجت ءُ آئی چِڑکّہ کُت ءُ وتی چُکّ بھادین ءَ گْوشت: منی بچّ بھادین جان! من گوں وت ءَ سوڑگ کُتگ کہ وتی یک ءُ دو گوک بھا کناں ءُ ترا دیاں دانکہ تو کار ءُ بارے بِندات بِہ کن ئے ءُ وتی پادانی سر بِہ اُوشت ئے۔
وھدے بھادین ءَ وتی پِت ءِ دپ ءَ اے ھبر اِش کُت، دِل ءَ گل ءُ چہ چمّاں ارساں شنزگ بِندات کُت۔ انور گوں پُرمھریں نِگاھے وتی بچّ بھادین ءَ چارگ ءَ اَت کہ بھادین ءَ دِرّائینت ءُ گْوشت، ابّا من جُھد ءُ کُوشست کناں کہ تئی اے دیستگیں واب ءَ مانایے بِہ دیاں ءُ وت ءَ تئی ھمراھی ءَ میتگ ءِ تہ ءَ شرپداریں نامے بِہ دیاں، چی ءَ کہ اے دُگنیا لوٹ ھمیش اِنت کہ کسے ءِ گْور ءَ زر ءُ کلدار بوت آ میتگ ءِ ڈلگ ءُ شرپداریں مردم اِنت، بلے چو نزانت کہ مئے کش ءُ گْور ءِ نیزگاریں ھمساھِگ ھم شرپدار ءُ ھانوادھیں مردم اَنت۔
ابّا! اگاں من ءَ یک ءُ دو لکّ بہ بیت، من ءَ کراچی ءَ سنگتے ھست آئی گْوشتگ سابون جوڑ کنوکیں مشین ءُ سابون جوڑ کنگ ءِ سامان ھمینچُک ءَ کاینت، ءُ کار ءِ تہ ءَ بازیں سیت ءُ نپّے ھست اگاں کسے وتی کپگ ءُ پْرشگ ءَ بِہ زانت، ھاک دست ءَ را چوناھا پُر چنکّاں۔
انور وتی گوک بھا کُت اَنت ءُ چُکّ شُت دیم پہ جُلگھیں کراچی ءَ، چہ کراچی ءَ مشین ءُ سامان زُرت اَنت ءُ واتر وتی ماتیں بُندر آتک ءُ وتی کار ءُ بار بِندات کُت۔ آئی بندات ءُ سابون جوڑ کُت ءُ ارزانیں نیادے ءَ وتی میتگ ءِ کش گور ءِ میتگاں بھا کنگ بندات کُت۔ وھد گْوازاں بوت ءُ آئی سابون ءِ لوٹ گیش بُوھان بوت اَنت، یکّے اِش اَت کہ آئی سابون ءِ نِھاد کم اَت ءُ جند اِش جوان اَت، گڑا سرجمیں مارکیٹ ءَ بس ھمائی سابون ءِ لوٹ اَت۔ چریشی ءَ رند دومی ءُ سیمی کش ءُ گْور ھند ءُ دمگ، شھر ءُ بازارں چہ آڈر آیان بوت، گُڑا بھادین ءِ کار ءُ بار گیش ودّان بوت ءُ آئی وتی کاردار ءُ ھمکار ھم ودّینت اَنت۔
اے وھد ءَ آئی سابون بے نام اَت، گُڑا یکروچے شِرکت ( پیکٹری ) ءِ دیوان ءُ کارانی سر ءَ چمشانک دَیگ بوت، آئی مارکینٹنگ ڈائریکٹر ءَ گْوشت کہ مئے سابون ءِ لوٹ ھمُک روچ گیشتر بُوھان اِنت، کش ءُ پھنات ءِ ھند ءُ دمگانی مارکیٹ ما تانسر دستیگ کُرتگ اَنت، اُمیت اِنت دیمتِر ءَ یک ءُ دو ماہ ءِ تہ ءَ ما اے دگہ بچّ اِتگ اِیں ھند ءُ دمگاں وتی دست ءَ کن اِیں، پمشکا پہ ما ھژدری اِنت ءُ شِرکت ءِ لوٹ ھم ھمیش اِنت کہ ما پہ وتی برانڈ ءَ گچینی ئیں نامے در بِہ چِن اِیں ءُ ہی مارکینٹنگ ءِ ھاتِر ءَ لھتیں جارینک (اشتہار ) ھم جوڑ بِہ کن اِیں دانکہ مئے شِرکت ءِ نام ءُ نامداری گیش ءَ گیش بِہ ودّ اِیت ءُ ھرکسی دپ ءَ مئے شِرکت ءِ نام بِہ بیت۔
چہ بازیں سوڑگ، شور ءُ سلاہ ءَ پد برانڈ ءِ نام ٹیٹل اِیر کنگ بوت، جارِینک ( اشتہار ) ءِ ھاتِر ءَ گُڑا ھمے پیسلہ کنگ بوت کہ ما بِندات ءَ یک جِنکّی اَکسے جوڑ کن اِیں ءُ آئی ءَ ھمے ٹیٹل سابون ءَ دست ءَ دئیں ءُ آ گوں بلوچی گُد ءُ پوشاکاں بیت۔ کسان ءُ مزنیں اکس ءُ پوسٹر جوڑ کنیں چار راہ ءُ دگانی سر ءَ جنیں دانکہ ھر رھگوز ءِ چمّاں ٹیٹل سابون ءِ اکس زیارت بِہ کنت ءُ مئے شِرکت گیش ءَ گیش نامدار ءُ نامان بِہ بیت۔
چہ اے پیسلہ ءِ منّگ ءَ پد ھمے گامگیجانی سر ءَ کار بِندات بوت ءُ لھتیں وھد ءَ پد سرجمیں بازار ءَ بس ٹیٹل سابون ءِ نام اَت۔ ھر نیمگ ءَ ٹیٹل سابون ءِ جارینکانی ( اشتہارانی ) اکس ءُ پوسٹر، پیناپلکس جنوک اِت اَنت کہ آھانی سر ءَ شوکیں جِنکّے ءِ اکس ءُ آئرا ٹیٹل سابون دست ءَ ءُ جھل ءَ زنڈ زنڈیں لبزاں گوں ٹیٹل سابون ءِ توسیپ نبشتگ اَت۔بھادین ءِ شِرکت ءِ نامداری ھر کُنڈ ءُ دمگاں پْرشتگ اَت ءُ انور ءِ بچکندانی کوکراں تانسریں آزمان امبازاں زُرتگ اَت، بلے اے ھبر میتگ ءِ کماش ءَ را دوست نہ بوت۔ پمشکا آئی ءَ وتی ناشرکار، دُزّ ءُ ڈُنگانی نْیام ءَ اے گپ مُدام کُت کہ انور ءِ زھگ مئے لجّ ءُ ننگ ءِ گوم ءَ لیب کنگ ءَ اِنت۔ مئے زھگ ءُ زالبولانی اکساں چارراہ ءُ دگانی سر ءَ جَنَگ ءَ اِنت کہ منی بے پائدگیں سابون بھا بِہ بَہ اَنت، ما تنی وھدی چوش نہ کپتگیں کہ مئے لجّ ءُ ننگ ءِ گوم ءَ کسے لیب بِہ کنت، ءُ انور ءِ بچّ بھادین کَے اِنت ءُ آئی چے بِستار۔
میتگ ءِ کماش ءَ وتی بچک پرماتاں شُما انور ءِ زھگ ءَ بِہ کُش اِت، چُکّاں وتی پِت ءِ ھبر ءَ ابید جیڑگ ءُ دیمروئی کُتگیں لوٹانی پُژدر ءَ چو کور ءَ پیسلہ کُرت ءُ دومی روچ ءَ بھادین ءِ راہ بست ءُ آئی گاڑی ءِ سر ءَ اُرش کُت۔ چرے اُرش ءَ بھادیں ءَ بیست ءُ چار تیر ءَ گیش لگ اِت کہ آئی جون پہ شودگ ءَ ھم پیم نہ بوت، وھدے آئی جون اِش بےشود ءَ کل کُت۔
دومی روچ ءَ ھما میتگ ءِ کماش گوں وتی ھمراہ ءُ چُکّاں وتی اوتاگ ءَ نشتگ اَت ءُ وتی چُکّانی توسیپ ءَ کنگ ءَ اَت کہ آیاں گیرتی کارے کُتگ، اِسلامی کارے کُتگ، ما شما کُل ھواری ءَ بے جست ءَ جنت ءَ رویں۔
ھمے مْیان ءَ یک گْونڈویے پہ تگ ءُ میدان، تُرس لرز اتک ءُ گْوشت ئے کہ پاکستانی لشکر ءَ نازاتون ءُ آئی دوئیں لائِکیں جِنکّ آمنہ ءُ مریم آوار جتگ ءُ گوں وت بُرتگ اَنت، گوں گْونڈل ءِ اے ھبر ءِ اِش کنگ ءَ ھور دیوان ءَ نندوکیں کماش، آئی ھمراہ ءُ بچکّاں سرجھل کُت ءُ گْوشت، سِنگ ءُ سر میڑینگ نہ بیت۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔