ما پرچی ءَ اوٹ بہ دے ایں؟ – کادر ھسرت

نبشتانک: ما پرچی ءَ اوٹ بہ دے ایں؟

نبشتہ کار: کادر ھسرت

دی بلوچستان پوسٹ

ھما اِنت کہ مئی ءِ ماہ بندات بوتگ ءُ ما وڑ وڑیں مردمانی دپ ءَ وڑ وڑیں گپ اِشکنگ ءَ ایں کہ پلان مردم اوٹ ءَ اوشتاتگ، من وتی اوٹ ءَ پلانی ءَ دے آں پلانی پہ من چش کنت پلانی پہ من آ کنت بَلے آ چش نہ جیڑ اَنت کہ گْوستگیں اوٹ ءَ ھم ما اوٹ داتگ بَلے وزیر ءُ گزیراں پہ ما ھچ نہ کتگ اے بری زاناں کجام زھم ءَ پہ ما جن اَنت- شما چہ اے اوٹ ءِ جیڑہ ءَ یکر بِہ بِہ اِت ءُ بہ جیڑ اِت مئے کجام کار شر اِنت ءُ کجام کار ایشاں شر کتگ اَنت، سالانی سال گْوز اَنت مئے ھلک ءُ میتگاں گندگ نہ بنت دپ ءِ جستے ھم مارا نہ کن اَنت۔ اگاں اچ ما چہ یکے سک مجبور بیت ءُ وتی لوگ ءِ نگیگیں جاوراں ءُ وتی تنگدستی ءَ گند ایت چہ ھمیشاں یک واجھے ءَ را اوٹ دنت یک بلاھیں اُمیتے دل ءَ دار ایت کہ من واجہ ءَ اوٹ دیگ ءَ آں بلکیں بانداتیں روچ ءَ پہ من شریں کارے کنت آ بزگ ھمے اّمیت ءَ اوٹ دنت ءُ رد کپ ایت وھدے اوٹ بیت ءُ ھلاس بیت لھتیں ماہ ءَ پد اوٹ داتگیں ھمے مرد ءَ بلکیں زر ءِ کار بیت ءُ بیت کنت بلکیں آئی ءِ چک وش وش نہ اِنت یا بیت کنت آئی ءِ لوگ ءَ نان پہ ورگ ءَ نیست، گِند ئے چوش ھم بیت کہ آئی ءَ را یک انچیں کارے کپتگ کہ چہ آئی ءِ وس ءَ ڈن اِنت، ھمے امیت ءَ بزگ روت واجہ ءِ در ءَ ٹُک ایت کہ واجہ منی اے کار ءَ بہ کن واجہ منی چُک بزگ اَنت، واجہ من ءَ کار ءُ روزگارے بہ دے۔ واجہ ءِ پد ءَ گپ ھمیش بنت ھو من تئی کار ءَ کن آں شما من ءَ آؤرتگ ءُ اے منزل ءَ رسینتگ الم ما تئی کار ءَ کن ایں آ کہ واجہ ءِ شیرکنیں گپاں اشکن ایت، بزگ ءِ دل رھم روت وتی دل ءَ ھمے جیڑ ایت۔واجہ کہ چوش گْوشگ ءَ اِنت اَلم منی کار ءَ کنت بزگ چوش نزانت کہ من ءَ رد دیگ ءَ اِنت، اے روچ ءَ بزگ روت وتی لوگ ءَ لھتیں روچ گْوز ایت پد ءَ کیت واجہ ءِ در ءَ ٹُک ایت ءُ گْوش ایت “واجہ منی کار تو انگت نہ کتگ؟” واجہ ءِ پد ءَ گپ ھمیش بنت دل ءَ بدار تئی کار بنت ھمے وڑ ءَ بزگ روت ءُ کیت واجہ ءِ لوگ ءَ واجہ گپ پد ءَ گْوستگیں روچ ءِ گپانی وڑ ءَ بنت کہ تئی کار بیت، بزگ اے روچ ءُ آ ھپتگ اے روچ ءُ آ ھپتگ روت واجہ ءِ لوگ ءَ اگاں واجہ ھمود ءَ بہ بیت ھم وتی مولداں گْوش ایت۔ اے مرد ءَ بہ گلین اِت ایشی ءَ بہ گْوش اِت من اد ءَ نہ آں ھمے رنگ ءَ مرد بیزار بیت دگہ روچے لوگ ءِ دپ ءِ نہ روت وھدے کہ ایوک ءَ نند ایت ءُ جیڑگ ءَ لگ ایت وت ءَ گوں وت ھبر کنت ءُ گْوش ایت من پیسر ءَ پرچا نہ جیڑ اِت من پرچا اے نہ جیڑ اِت کہ پُلیں بلوچستان ءَ وڑ وڑیں جیڑہ ھست اَنت ایشاں یک روچے ھم اے جیڑھانی سر ءَ گپ ءُ تران نہ کتگ منی اے کار وَ کسانیں کارے ایشی ءَ کت نہ کن اَنت دگہ چے کت کن اَنت دگہ جیڑھے ایش اِنت مئے گْوھار ءُ برات کُشگ ءُ بیگواہ کنگ بنت یک روچے ھم نیا اَنت ھالے نہ گر اَنت ءُ نیکہ پہ مئے بیگواھیں برات ءُ گْوھاراں توار چست کن اَنت گڑا ما کجام امیت ءَ چہ ایشاں دار ایں۔

اگاں یکے ءَ را تو اوٹ دئے تو چہ آئی ءَ یک اُمیتے دار ئے کہ پہ من آیوکیں وھد ءَ چیزے کنت! بَلے اناں ما چہ ایشاں نااُمیت ایں چی ءَ کہ مئے گْوھارانی لج پامال کنگ بنت ماں تھاریں زندان ءَ بند کنگ بنت مئے کسان سالیں برات یک امیتے دار اَنت ءُ وانگجاھاں رو اَنت چہ ھمود ءَ گار ءُ بیگواہ کنگ بنت بَلے ھمے اوٹ پنڈانی گوشاں مورے ھم نہ وارت، یک روچے ھم پہ ایشاں وتی توار چست نہ کن اَنت-

اے انوگیں گپے وَ نہ اِنت اے جیڑہ ءَ کَرن گْوستگ اَنت کہ بلوچ راج ءِ سر ءَ زوراکیں ریاست ءِ زوراکی برجاہ اِنت، اے کُشت ءُ کوش ءِ ءُ گار ءُ بیگواھی ءِ آس دیر اِنت کہ بلوچستان ءَ ءُ بلوچانی جان ءَ یزیداں ودی کنگ بوتگ ءُ انگت بوگ ءَ اِنت۔ بلوچیں جنین آدم بہ بنت، کسانیں تِپل بہ بنت یا کہ بہ بنت ورنا ءُ کماش دراھیں ھمے آس ءِ تہ ءَ ستکگ اَنت ءُ سچگ ءَ اَنت۔ باریں چنت مکھیں مات چہ نوجوانیں بچاں بے مراد کنگ بیتگ اَنت چہ ھمے ماتاں یکے کسان سالیں ورنا شھید ھیات مرزا ءِ مات اِنت پہ وتی سالونکیں زھگ ءَ انگت اپسوز ءُ ارمان کنت، بلوچستان جنگجاھے جوڑ بوتگ ھمک روچ جنگ ءُ چوپ اِنت چہ ماتاں زھگ جتا کنگ بوگ ءَ اَنت، چہ زھگاں مات ءُ چہ گّوھاراں برات، کسان سالیں برمش روچ ءِ مرچی پہ وتی شھیدیں مات ءَ گریو ایت گْوھار سمی دین بلوچ انگت وتی ابا جان ءِ وداریگ اِنت ءُ دگہ باریں چنت وداریگ اِنت بَلے اوٹ پنڈگ وتی لوگ ءَ نشتگ اَنت شات ءُ گل اَنت۔

گڈ سر ءَ من ءَ بس ھمے گْوشگ لوٹ آں اوٹ ءِ دیگ ءَ پیسر بہ جیڑ اِت

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔