زمین عاشقیں شئے مرید – میار دشتی

نبشتانک:زمین عاشقیں شئے مرید

نبشتہ کار: میار دشتی

دی بلوچستان پوسٹ

2 اپریل ءِ سھب اَت کہ من واب ءَ پاد اتکاں ءُ دیم شُشت نماز کُت چو پیشی ئیں رنگ ءَ چاھے دیم ءَ کُت موبیل ءَ سرءُ پُٹ بیتاں ڈارِک انسٹگرام ءَ اسکرین ءِ دیم ءَ شئے گِندگ ءَ اَتک ھمے دمان ءَ منی دستاں لرزگے زُرت دل دِرک دِرک کنگ ءَ شرو بیت یکّے موبیل اینگ اِنت ءُ دومی شئے اَت نی منی پگر کار ءَ نہ اَت کہ من بکناں چی بس من لرزگ ءَ اِتاں اِد ءَ اُود ءَ موبیل شر بیت اسکرین ءِ دیم ءَ شئے انگت موجود اَت چیر ءَ کمنٹس ءَ نبشتہ اَت کہ” شئے مرید وتن مرید اَت” من ءَ باوَر نہ بیت من ڈارِک فیسبوک ءَ شُتاں من دیست کہ مھرُل ءَ پوسٹے ہم داتگ نبشتہ اَت “منی یار چہ ڈیھ ءَ رُکست بوت” ھمے دمان ءَ منی زبان ءَ درتک ” آہ “شئے جان انگت ءَ من ءَ باوَر بیگ ءَ نہ اَت میڈیا ءَ کہ من چاراں بس شئے، بس شئے ، کسے ءَ نبشتہ دیوانگیں شئے مرید، کسے ءَ نبشتہ شھید شئے مرید جان بس شئے جان ھَو ھَو ھمے من گْوشگ ءَ لگّتاں کہ وتن شیدائے ءَ اَت-

“وتن شیداھاں کہ گوں بانوری جُلّ ءَ رُواں”
“بکشاہاں سراں ہیشی وتی دل ءِ ھُلّ ءَ رُواں”

ھَو شئے مرید پہ ھانی ءَ دیوانگ اَت بلے منی شئے مرید پہ وتن دیوانگ اَت وتن مریدیں سر ھمیش اَنت کہ اشاں وتی زاتی وائش ءُ زاتی لوٹ ءُ گرز باہینتگ اَنت یک جھلانکیں پگرے زُرتگ یک جھلانکیں واھشتے ءِ سر ءَ سپر بِنا کُتگ زمین مرید ءَ را ھمے جیڑ اتگ کہ من ءَ وتا پہ زندگی کنگی نہ اِنت بلکیں پہ کُلّاں زندگی بکناں نی من سوبین باں نی من راستیں کِشکے ءِ مساپرے زانگ باں، آ کہ زمین عاشق بیتگ اَنت آھاں وتا منّارینتگ کہ ما پہ زمین عاشقی کُتگ ءُ وت ءَ زمین ءِ عشق ءَ ندر کُتگ زمین وتی عاشق ءَ را پجّاہ کار ایت ، زمین وتی شیداھی ءَ شرے ءِ سر ءَ زانت کہ اِے چنچو مھکمداریں چنچو ایماندار اِنت گوں من ءَ چیا ھرکس زمین ءِ عاشق بیت نہ کنت چیا کہ مئے دیم ءَ ھرکس ءَ وت ءَ زمین عاشقے لیکِ اِتگ بلے زمین عاشقے نہ بیتگ باریں چُنت اِے کِشک ءَ گسر بیتگ ءُ زمین ہم ہرکس ءَ را وتی عاشق لیک اِت نہ کنت آ کزا یکّے بہ بیت کہ زمینائی ءَ وتی دلبند ءَ بہ واپین ایت منی شئے مرید زاناں زمین ءَ دوست بیت کہ اَچ مارا پچگِپت ءُ گوں وت ءَ بُرت ئِے۔

شئے جان من زاناں تو سک گل ئے کہ زمین ءَ ترا دوست بیتگ الّم زمین تئی سرجمیں آسراتیاں پیلو کنت ترا گم ءُ مونجانے ءَ نیل ایت بلے ترا یات بیت تو گْوشت کہ بیا ترا من ہمراہ کناں وتی ھمراھے ءَ برن گوں من گوں تو گِلّھاں کہ تو من ءَ نہ بُرتیں گوں باریں تو اَچ من ءَ بے ھیالے –

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔