منیر ءِ شئری ازم ءِ بودشت
نبشتہ کار: واھگ نیاد
دی بلوچستان پوسٹ
منیر چنچو مزنیں شائرے ؟ یا منیر ء شئری ازم چنچو مزن انت؟ اے یکیں بنگپ اِنت یا دو جتائیں سرھال اَنت منی جیڑہ ایش نہ انت من گشاں آئی ء شئری ازم ءِ بودشت ءَ چے پوہ بوگ ءَ پہ ھم بودے کمالے پکار اِنت آئی ءِ وانوکاں آئی ءِ شئری رپکاں چہ آشنا بوگ لوٹ ایت شئریت ء وت مان وتی ربط ھیل گرگی انت گڑا منیر ء شئری معنویت ءَ چے چیزے پولت کرت کن انت منیر ءِ ازم ءِ زیمر ءَ چہ وشنود بوت کن انت من منیر ءِ مریداں شہ نہ اوں پہ من منیر ۔ عطا۔ بسمل بلوچی ءِ شائر انت کئی کجام شئر کجام شئر ءَ چے معنوی اعتبار ءَ نزور تر انت یا توانا تر انت اے ازم ءِ کیلو انت کہ ھرکسی مارشتانی درپ ءَ باید کہ ایر بہ بیت مرے روچاں منیر ءِ یک شئرے ء سر ءَ گپ ءُ ھبر بوھگ ءَ انت بلے ھبر ھبر اَنت پہ مھر ءُ دلواھی یا پہ کست ءُ بد واھی من جھد کناں ھمے شئر ءِ دو بند گچین بہ کناں دو گپ علمی بنیاد ءَ وتی زانت ءُ زانگ ءِ کساس ءَ بہ جناں-
“بیا چہ عشق ءَ کستریں کارے کنیں”
اے شئر ءَ دل ءَ بیار اِت کہ عشق ھر کسی گور ءَ عشق انت بلے منیر ءِ گورا عشق ہمینچک کہ نازرک انت تہ منیر دو ہمینچک عشق ءِ بستار ءَ بلند کنت بے کساس بزر
چش کہ منیر ءِ شئر چہ معنا ئیت ءَ چکار اَنت پہ ایندگہ وانوکاں نہ بلکیں پہ منی جند ءَ یکیں مانا ءِ سر ءَ گزران کنئگ ءُ وتی مارشتاں ہمے یکین مانا ئے ایر کنئگ ءُ ایشی ءَ حتمی گشئگ منیر ءِ ازم ءِ توھین بیت-
“عشق ء کانچیں چمن نوکیں سیارھے”
“واب پوشیں وتن نوکیں سیارھے”
کمیں بیا اد ءَ دلگوش بئیں کہ شائر ءِ کمال چی انت “عشق ء کانچیں چمن” ادا منیر ءَ عشق ہمینچو نازرک کتگ کہ آئی پھریزگ ءِ گمان ءِ تہا بازیں وسواسے ھست کہ ھمے وسواساں آئی ءِ پھریزگ ءِ عمل ءَ را ھژدری کتگ ھمے وسواس اِنت کہ عشق ءِ بستار ئِے گیش برز کتگ “نوکیں سیارھے” آئی ءِ آسر ءِ پولگ ءَ نوکیں پندے ءَ نوکیں کشکے ءَ بلکیں نوکیں جفا کشی یے ءَ پہ دلجمی ھدوک انت آئی ءَ سناس کتگ کہ گرانیں کارے بلے ایشی ءِ آسر کنئگ ءِ توجیل انچش سازتگ ئے کہ نوکیں جھانے ءِ پولگ ءِ کساس ءِ ھمّتے گون ئِے ” واب پوشیں وتن” بزان وتی عشق ءِ وتی مراد ءِ وتی منزل ءِ ھنکینی ءِ ھزار مرادیں وابان اِنت ھما واب کہ چہ عالم ءَ پوشیدہ اَنت بلے شائر ءَ وتی دل ءَ چیدگ کتگ اَنت کہ آئی ءِ تعبیر ءِ دلجمیں مسافت ءِ جستجو ءَ نوکیں پندے ءَ راھیگ باں
عشق یا وتن چش کہ جمعی ءُ انفرادیت ءِ ھردوکیں ماناھاں زورگی شے انت ہرکس ءَ وت ءَ ھست بلے ھرکسی وتی وتی ھم است بنت چُشکہ ھمے عشق ءِ منزل ءُ دیار کہ پراھی ھنکینی ءَ ھرکسی وتی جتائین واھگے ھم است ھر کسا وتی جتا جتائیں واب آئی ءَ بندوک کتگ اگاں کسے لوٹ ایت کہ اے شوکیں واب مہ پرشیت ءُ آسرے بہ بیت ئے گڑا آئی ءَ مزنیں جفاکشی یے لوٹیٹ یا ” واب پوشیں وتن” ء مانا ءِ پَٹّگ ءِ جھد ءَ کن ئے ھما وتن کہ آئی ءِ ھنکینی ءَ ھر کس ءَ وتی داب اِنت وابے ھیالے یا گمانے وتی مازگاں ایر کتگ وانندہ، بزگر، پھوال ءُ زندگی ءِ ہر مکتبہ فکر ءَ گوں بندوکیں مردمے ءَ وتی وابے گوں آئی ءَ بندوک انت گڑا شائر گش ایت آئی ء پولگ ءِ ہمینچوکیں مزنیں جفاکشی پکار انت کہ ہمینچک آئی بستار ءِ مزنی انت بوت کنت ھود ءَ زندگی ءِ داب ءُ میل چٹ نوکیں بہ بنت انچیں کہ انوں کسی وھم ءُ گمان ءَ نہ اِنت کہ زندگی اے داب ءَ بیت یک نوکیں جھانے ءِ پولگ ءِ برابر انت-
چش کہ منیر ءِ شائری علامتی شائری انت لازم نہ انت کہ اد ءَ اے لبز وتی لبزی مانا ءَ زورگ بہ بنت کہ لھتیں مردم گش ایت منیر ءَ اد ءَ سیارہ پہ وتی شئر ءِ نوک کنگ ءَ آؤرتگ بھتاوراں زاناں شئر پہ نوکیں لبزے ءَ نوک بیت بلکیں آئیءِ معنوئی بلندی ءَ بچار اگاں منیر ءِ تواناھیں شئرے پہ لبز سیارہ ءَ ایر جنئگ بہ بیت کہ دری لبزے گڑا نوکیں شائری ءِ تھا الماری ءُ کباٹ ءُ ڈیسک ءُ ٹیبل ءَ بگر داں کوھنیں شائری ءِ شمش ءُ قمر ءَ درا شمش اگاں بلوچی ءَ ھست انت آ شمش بلوچی یک سھتے ءِ نام انت اے شمس ءُ قمر وت عربی ءِ ماہ ءُ روچ اَنت بلے چُش کہ اد ءَ مارشت ءِ باب ءَ کے بہ ٹُک ایت-
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔