سپرے لھتے کسہ – سالار بلوچ

نبشتانک: سپرے لھتے کسہ

نبشتہ کار: سالار ساچ

دی بلوچستان پوسٹ

بیگاہ ءِ وھد اَت من ءَ باھڑ ءَ پون کُت ھاں اڑے ھالاں دئے ھیر ءُ سلامتی جگر تو اھوال کن ھال ایش انت اھمد ءَ من ءَ را کمے پیسر ٹلیپون گتگ اَت ءُ من ءَ گُشت ئِے بیگاہ ءَ شما دوین بیا اِت بَندگاھاں مچی ءِ کابیل ءِ چِش ءِ چیر ءَ شَر جگر گُڑا تو انی کُجائے بیا رویں گند ءُ نندئِے کنیں جی پُل پیداک آں کمے ودار کنگ ءَ چہ رَند باھڑ اَتک ءُ ما سوار بیت اِنت پرپٹ ءَ دیم پہ مَچی ءِ کابیل ءَ چِش ءِ چیر ءَ اھمد جان پیسرا چہ ھمود ءَ نندوک اَت مئے رسگ ءَ گوں پاد اَتک ءُ گوں مارا گور اَمباز بیت دروت ءُ سلام ءَ پد ما چِش ءِ چیر ءَ نشت اِنت سنگتاں من شمارا اے واستا لوٹائینتگ کہ یک ءُ دو روچ ءَ پَد دیدگ روگ اِنت سنگتاں لوٹ اِتگ لھتے سامان بارت چُش کہ شما دویناں دیر اِنت من ءَ را گُشتگ ئِے ءُ من ھم شمارا گُشتگ کہ شریں ءُ ذمہ داریں سنگتے روگی بیت من شمارا رہ دے آں جنگی ھیلکاریانی دَربرگ ءَ ھنچیں وھدے کیت کہ دُژمن کیت میتگ ءُ بازاراں وتی جاہ ءُ داوار کنت پد ءَ گُڑا کوھی سپاھیگ میتگ ءُ شَہراں اَتک نہ کن اَنت ھمے واستا مارا شمارا میتگی سنگتاں سپاھیگی ءِ دُرستیں ھنر دَبرگی اَنت باھڑ ءَ درائینت جی اھمد جان ما دویناں ھمے جیڑ اِتگ گُڑا شما چتور کن ئے پکاہ شما شَر مار اِتگ ءُ جیڑ اِتگ ھو اھمد جان ما شر پگر کُتگ ما ساڑی اِنت شر گُڑا دیدگ ءَ گوں من ھال کن آں شمارا بارت گوں شر اھمد جان گُڑا یکبرے رویں زندگ بہ ایں پد ءَ باھڑ تئی پرپٹ چتور اِنت؟جگر گُڑا دراجیں سپر ءَ شُت کنت ؟ من ءَ پرپٹ نیست پِت وتیگ ءَ نہ دات مارا پرپٹے پچگرگ لوٹ اِیت اِناں پُل پرپٹ پچگرگ نہ لوٹ اِیت منی پرپٹ ءَبریں گوں تئی پرپٹ گُڑا منزلی کنت ؟ ھو پُل موسم ھیر سک گرم اِنت بلے شر شر ءَ برگ ءَ ھمراھداری کنت ھو گُڑا شَر اِنت دگرئیگ ءَ چہ وتئیگ ترا گُڑا کُجا اِیر کن آں من رواں کمے کار ھست من ءَ مئے لوگانی تچک ءَ اِیر کن شر پُل گُڈا سلامتی گیگ بی پرپٹ ءِ آئلاں مَٹ کن ءُ وت ءَ را تیار کن جی جگر-

نوکیں جاھے ءِ روگی بہ ئے اگاں دَریں جاھے ءَ چہ میتگ ءَ آیگی بہ ئے ھمے سَھت ءَ کہ جُنزگی بیت مردم ءَ سک وداری کنت گُش ئے وھد یکے ءَ گپتگ ءُ ریشمیں ساداں گوں بستگ ھچ وڑ ءَ جُنزگے نام ءَ نزانت باریں چون ءُ چیتور مئے ودار ءِ اُمر آسر بیت اھمد ءَ پون کتگ اَت باندا سلامتی دیدگ روگ اِنت بلے سَھب ءَ چہ میتگ ءَ درکئیت چیا کہ شمئے سپر دراج اِنت ھمے واستا شما گم کن اِت وت ءَ را مَھلہ تیار کن اِت ما گُڑا دیدگ ءِ ودار ءَ کُجا بہ کنیں ؟ دیدگ ءَ گُشتگ اَت کہ مزن دگ ءِ سر ءَ جاھے بہ نند اِت جی واجہ گُڑا ما وت جاھے ودار ءِ کنیں اے دگہ سُھب بیت ما وتی چِن ءُ لانچ پیسرا کُتگ اَت گُڑا من ارزبَند ءَ چہ پد باھڑ پون کُت گِش من پیداک آں من گِشتگ آں بیا رویں من شُت آں باھڑ زُرت ءُ مزن دگ گپت جُنزان کُت پِنس ءِ کور ءَ ما رس اِت ءُ اوشتات اِنت پہ دیدگ ءِ ودار ءَ کمے ودار ءَ چہ پد دیدگ اَتک دیدگ ءِ پرپٹ ءِ پُشت گونی ءِ بَستگ اَت ھاں سنگتاں ھالاں کن اِت شما چتور مرچی منی ھمسپر ئے ھو پُل تئی جاہ ءُ داوراںکائیں گوں بلے کُربان گُڑا جُنزیں ھو پل تو ساری بی ما تئی رَند ءَ پیداک اِنت آ ساری ما رندا جُنزان اِت اِنت وھدیکہ ما پِٹوک ءِ کور ءَ رس ات اِنت گُڑا دیدگ اوشتات ھاں اڑے اوشتات ئے؟ ھو جگر شما ھمدا ودار کن اِت من ءَ اے میتگ ءَ سامانے دزگرگی اِنت من دزگران ئے کایاں گُڑا جنزیں جی جگر ما وتی پرپٹ بَند کُت ءُ اِیر اَتکیں دگ ءِ نزیک ءَ چگردے ھست اَت ھمیشی ءِ کش ءَ نشت اِنت داں دیدگ اَتک ما پد ءَ سپر کنان کُت سیاھلو ءَ چہ بُرزاد بیت اِنت جالبار ءِ کور ءَ جالبار ءِ تہ ءَ دیر ما رس ات اِنت دیدگ ءَ مارا آپے ءِ کرا بُرت ءُ اوشتات سنگتاں کمے دمے بالا کنیں آپے ھم وریں من ءَ اے سامان ءَ بے وار کُتگ کمے اڈ اِش کنیں شر پُل ھما و٘ڑا تو زان ئے ما آپ وارت ءُ سامان مُھر بست اَنت پد ءَ وتی سپر ءَ جُنزان کُت منی اولی رند اَت کہ جالبار ءِ کور ءَ گندگ ءَ اِت آں من سک گَل اِت آں من ءَ سپر چوناھا سک وش بیت منی دل ءِ لوٹ اِنت مدام پرپٹ ءِ سر ءَ سپر بہ کن آں مرچی منی دل ءِ مراد پور اَت مئے سپر برجاہ اَت ما چہ کوھاں دَر اَتکیں دیم ءَ بازارے زاھر بیت سنگتاں گُشت اے بازار ءِ نام اِنت کُلاھو راہ کلاھو ءِ تہ ءَ چہ گوزان ءَ در اَتک ما جنزان اِت اِنت کمے روگ ءَ پد دگہ بازارے زاھر بیت سنگتاں گُشت اے آسیاباد اِنت آ بازار کہ مَچانی پُشت ءَ زاھر اِنت رود بُن اِنت ما آسیاباد ءَ رستیں گڑا دیدگ ءَ مزنیں دگ یلدات دگر کسانیں کشکے گپت ءُ بُرزاد بیت بلاھیں کورے ءِ تہ ءَ چہ ما گوزان کُت سنگتاں گُشت اے کور ءِ نام اِنت نِھنگ پد ءَ ما دگہ بازارے ءَ رستیں ھمودا دیدگ ءَ سنگتے ءِ لوگ ءَ مارا بُرت نی بلے وھد دو اگاں سئے بیتگ اَت گڑا مردماں مارا سُبارگ دات ءُ ما وارت کمے تچک بیت اِنت بیگاہ ءَ پد ءَ جُنزان کُت دگہ بازارے اَتک ملانٹ ءَ ھمدا مارا دگر سنا نامیں سنگتے ءَ دست گپت ما جنزان کُت گومازی ءِ تہ ءَ چہ آ روچی منی تماشا اَت سپر دراج اَت بلے من ءَ ھچ سما بئیگ ءَ نہ اَت چیا کہ باز میتگ ءُ بازار گندگ ءَ اِت آں کہ پیسرا بس نام اِش کُتگ آں بلے نی من چم ءِ وت گندگ ءَ اِتان ئِے گومازی ما گوازینت پد ءَ سنا ءَ کوھی کشکے گپتگ بُرزاد بیت باز سپر ءَ چہ پد ما کوھانی تہ ءَ رس اِت اِنت مئے کمے ودار چہ پد ءَ دو سنگت دَبکھی کوری ءَ چہ جھلاد ءَ مئے کرا اَتکاں دورت ءُ گلائیش بیت اَنت مئے دست اِش گپت اَنت دوین کسانیں سنگت اِتاں یکے ءِ نام اَت کندیل ءُ دومی ءِ نام ءَ گزین سنا ءَ گُشت سنگتاں گُڑا نی من شُت کن آں گزین ءَ گُشت تو بیا مئے گریبانی کرا آپ ءُ چاھے بہ ور پد ءَ برو نا گزین پُل منی جاہ اِنت بلے نی بے وھد اِنت من ءَ روگی اِنت شر جگر تو گُڑا شُت کن ئے پد ءَ گندیں سنا شُت کندیل ءَ گُشت پرپٹاں ھمے گزانی تہ ءَ چیر دے اِت گُڑا رویں اوتاک ءَ پرپٹ باھڑ ءُ دیدگ ءَ چیر دات اَنت ما ھمے کور ءَ بُرزاد بیت اِنت یک کلاکے ءِ پند ءِ جنگ ءَ چہ پد ما اوتاک ءَ سر بیت اِنت اوتاک بُرزگے ءِ دیم ءَ اَت دو سئے شَنک ءُ کاش ءَ گوں بستگیں کسانیں کُڈک ھست اَت توک اوشتگ نہ بیت ھنچو پَٹک اِت اَنت اد ءَ بازیں سنگتے ھست اَت ما دروت ءُ درھبات بیت اِنت دومی روچ ءَ دیدگ پد ءَ شُت دیار ءَ چیا کہ دیدگ بس مئے ءُ سامانی رسینگ ءَ اَتکگ اَت مئے دو روچ ءِ نندگ ءَ چہ پد کماندار ءَ گُشت کہ اے جاہ مَٹ کنگی اِنت اِنشپی درآیگی اِنت کہ دُژمن ءِ ھال سر بیتگ مئے اوتاک ءِ گڑا شپ ءَ ما درُستیناں وتی چیز ءُ سامان زُرت آنت جُنزان بیت اِنت کوھاں چہ ڈن آیان کُت چش کہ سامان باز اِت اَنت یکبر ءَ آرگ نہ بیگ ءَ اِت اَنت من ءُ کیّا نامیں سنگتے پد ءَ شُتیں کیّا راہ ءَ گام ءَ سک تیز اَت من وتی وس کُت چاراں من اَنگت پشت کپان آں یکے من نوک اِتاں دومی کیّا رواج ءَ تیز اَت گُڑا ما پد ءَ شُتیں پشت کپتگیں سامان آورتاں کوہ ءَ چہ ڈن سنگتاں موٹلے لوٹائینتگ ءَ ما لھتے پرپٹاں ءُ لھتے موٹل ءَ جُنزان کُت شپ ءِ بے وھد اَت مئے موٹل پنچر بیت ما جل اِتیں سنگتاں ٹیر مَٹ کُت پد ءَ ما بُرزاد بیت اِنت کوھانی دیم ءَ موٹل کوھانی تہ ءَ شُت نہ بیت کہ راہ نیست اَت پد سامانانی بَڈا کنگ اَت گُڑا ھرچ سنگتے ءَ سامان گرنچ کنان کُت ءُ بَڈا کُت دیم پہ کوہ ءِ تہ ءَ دو کلاک ءِ پَند چہ پد ما جاھے داشت ءُ سئے چار روچ جل اِتیں سنگتاں اے جاہ دوست نہ بیت یکے کہ موسم سک گرم اَت جلکشان ءِ ماہ اَت دومی شوکیں ساھگ ءُ آپ نیست اَت گُڑا پد ءَ سنگتاں گُشت گَٹیگ ءَ رویں اود ءَ آپ ھم ھست ءُ ساھگ ھم اِیشاں چہ گھتر ءُ شرتراں سنگتاں سَھب ءَ پد ءَ سامان زُرت اَنت پَند جنان کُت دیم پہ گٹیگ ءَ ما گَٹیگ ءَ سر نہ بیت اِنت مارا گرم ءَ گپت گَٹیگ ءِ کور ءَ کُنر ءُ تلمبانی ساھگ ءَ داشت سنگتاں سُبارگ اڈ کُت سُبارگ کُت گرم ءَ لھتے سنگت کُنر ءُ لھتے تلمبانی ساھگ ءَ وپت بیگاہ ءَ سنگتاں سلیمانی چاھے گراست ءُ وارت پد ءَ ھرچ کس ءَ وتی گرنچ بَڈا کنان کُت ھرچ کسی گران اِت اَنت سنگتاں یکے دومی بَڈا دیان کُتاں ما پند جنان کُت دان جھلیں بیگاہ ءَ گَٹیگ ءِ گَٹ ءِ بُن ءَ رستیں یکے ءَ پند ءِ ژندی دومی اے گَٹ ھنچو بُرز اِنت کہ دم نہ بُرتگیں مردم ءَ تُسینت بلے مارا گَٹ ءَ چہ بُرز روگی اَت واجہ دینار گور کشک ءَ چہ ساری بیت گوں اُمر ءَ اُستاد اھمد ءَ گُشت ئِے تو سنگتاں زیر ءُ آیان کن بلے سنگتانی ھیال ءَ گور کن بچکی مہ کن اِت کہ کنڈگ بُرز اِنت وتارا دور مدے اَنت نوکیں سنگتاں جی واجہ من ھیالان ئےدار آں ھمے وڑ ءَ داں سنگتاں کم کم ءَ گَٹ ءِ کَنڈگ گوازینت ما کمے دیمتر ءَ شُتیں آپ ءِ شوکیں چمگے ھست اَت دو سئے کہنیگ ھم ھست اَت ءُ آپ ءَ بُرز تِر لھتے گز ھست اَت واجہ دینار ءَ گُشت ھمے جاہ شر اِنت وتی اُرداں گزانی چیر ءَ اِیر کن اِت شما ژند اِت پند ءَ شمارا ژند کُتگ پد ءَ شَنک لوٹائین شھر ءَ چہ دو ءُ سئے کُڈک آڈل دے ایں لھتے سنگت گزانی تہ ءَ بیت لھتے کُڈکاں سنگت ماشااللہ باز اِت اَنت سی نپر بیتگ اِت اَنت گُڑا واجہ دینار ھرچی گُشت سنگتاں کُت مئے اے جاہ سک وش اَت اے ھنچیں جاھے اَت کہ پَٹ پچ اَت شوکیں کورے اَت سُھب ءَ مَھلہ سنگتانی پاد کنگ تاچینگ ءُ آھاں جنگی سرجمیں رپکانی سوج دیگ سرشپاں بی بی سی ءِ گوشدارگ بیگاھاں کتابانی وانگ ءُ دُرستیں سنگتاں یک پہ یک ءَ ھمے کتاب ءِ وانتگیں کسھانی سر ءَ گپ کنگ سک وش اَت گُش ئے لوگ ءَ اَت مردم تلار ءِ شیتانی سنگتانی کلاگ زیرگ گَہرام ءِ کارلنگ ءِ وھد ءِ بزگی گُہرام کارلنگ ءِ وھد ءَ سک بزگ بیتگ چیا کہ سنگت زنڈ بیتگ لاپ ءَ سک بے وار کُتگ مئے ٹولی ءِ تہ ءِ پرنٹ رول ءِ تیز تریں سنگت کندیل ءُ سنگر اِت اَنت گزین ءَ وتی ھیل کاری سرجم کُتگ اَت بلے واجہ دینار روگے نیلگ ءَ اَت کہ تو جوانیں سنگتے ءِ شہر ءَ مہ رو گَزین ءَ مدام گُشت واجہ من ءَ را بِل من روآں نی ائیدے سیزینت من رواں درزی کار کن آں مات ءُ گُہاراں گیروشگ کن آں شمئے شھر ءِ کاراں ھم کن آں گزین ءَ پت نیست اَت چورہ اَت کندیل ءَ وتی دہ ءِ تبک ءِ چکاس داتگ اَت اَتکگ اَت ھمے ھیلانی دربرگ ءَ مزار،گمان گہرام گزین ، استاد اھمد ، اُمر کندیل ءَ وتی ھیلکاری سرجم کُت ءُ شُت سالے ءَ پد سنگتاں ھال کُتگ اَت کہ کندیل جان بیگواہ کنگ بیتگ اَنگت ھال نیست اِنت سنگر اود ءَ چہ رَند من یک ءُ دو رند ءَ دیست گزین یکبرے سنگتاں ھال کُت مروچاں سائیجی ءَ اَتکگ برے برے ما کوھانی تہ ءَ چار ءُ بچار ءَ گَشت ءَ راہ درانی چارگ ءَ شُتگ اِنت کّیا ،میرجان ، مزار ، تلار باھڑ میرجان ءَ مدام گُشتگ اَت من سئے روچ ءِ پَند ءَ شُت کن آں میرجان سائیجی ءِ جنگ ءَ دوھزار ءُ شانزدہ شھید بیت ، دیدگ دوھزار ءُ پانزدہ شھید بیت آ دگر سنگت باریں چتور ءُ کُجا بیت اَنت بازین سنگتانی نام من ھم بے ھال کُتگ آں دو سئے روچ ءَ چہ پد مئے شنک موٹلے ءَ نیم راہ ءَ آورتگ اِتاں ما شُت ءُ دز گپتاں پد ءَ ما لھتے چگرد ءُ کاش بُر اِت ءُ شنک زُرتاں دو سئے کُڈک اڈ کُت شپ ءُ روچ وش گوزان اِتاں تَنگی ھست اَت سنگتانی گُد درتگ اِتاں بُوٹ دِرتگ اِتاں برے برے سئے چار روچی اِیں نگن ھم پہ ورگ ءَ نہ رس ات بلے اَنگت وش اَت زندگی ءَ وشیں لزتے مان اَت چیا کہ مردم یک متلب ءُ منزلے ءِ واستا زندگ اَت کمے وھد ءَ پد منی چاردہ ءِ چکاس بئیگی اَت باھڑ ءَ گُشت منی دوزداہ ءِ چکاس بیگی اِنت رویں لوگ ءَ من گُشت من جگر نیا آں گوں من دگے بچکے ءَ گُش آں منی چکاس ءَ دات ءُ نندیت پد ءَ گُڑا باھڑ ءَ یک روچے لوگ ءَ ھال کُت ءُ چکاسانی ھال گپت ئِے کہ کدی بَنت ءُ من گُشت اَت کہ پِلانی ءَ بہ گُش منی چکاس ءَ بدئے گوں ۔ھرچ جاہ ءَ نیٹ ورک نیست اَت ءُ کس ءَ وتی گوانکو وت ءَ را گون نہ اِتاں ماھے ءِ سر ءَ بس یکبرے برو ھما جاہ ءَ کہ نیٹ ورک کار کنت پون بہ کن باھڑ ءَ پون کُت اَتک من جُست کُت گُڑا منی جاہ ءَ پِلانی چکاس ءَ ننداِیت گُشت ئے اِناں گُشتگ ئِے تئی جند ءِ پجار کارڈ ءَ ءُ تئی پت ئے پجار کارڈ ءَ لوٹ اِیت چو کاگد جما نہ بنت پہ چکاس ءِ واستا ءُ دگرانی جاہ دگر نندگ ءَ نیل اَنت گُڑا من ءُ باھڑ ءَ واجہ دینار ھال دات کہ چُش کہ ءُ چُش مئے چکاس اِنچو روچ ءَ چہ پد بئیگی اَنت مارا روگ لوٹ اِیت دینار ءَ گُشت شر پرواہ نیست برو اِت چکاس ءَ بدے اِت دیمترا بہ وان اِت اگاں شما نہ وان اِت گُڑا پد ءَ بیا اِت گُڑا واجہ ءَ مارا اجازت دات گُشت ئے برو اِت بلے پِلاں کشک ءُ راہ چہ روان کن اِت برواِت پِلاں سنگت شمارا دست گپت ءُ شمارا راہ ءَ گُش اِیت گوں پد ءَ گران کن ئے وتی وڑا گُڑا ما سنگت دُرست اجاز اَت کُت اَنت جُنزان بیتیں اَتکیں پرپٹ ءِ کرا باھڑ دیم ءَ بیت من پُشت ءَ دیم پہ شھر ءَ روچی گرماگی اِتاں باھڑ ءَ گُشت جگر من ءَ سک تبد کنگ اِنت پرپٹ ءَ تو زیر گوں من پرپٹ زُرت گوں اے روچ ءَ اے تبد ھنچو کشگ اَت گُش ئے آسے دستانی پُشت ءَ پِر اَت ما شھر ءَ سر بیت اِنت سنا اَتک ءُ مارا دست ئِے گپت ئِے دکان ءَ مارا جوس ءُ کیک وارینت ئِے ءُ پد ءَ مارا راہ پیشداشت ئِے ما جُنزان کُت دیم پہ وتی دیار ءَ ما داں لوگ ءَ سر بیت اِنت تبد ءِ گیشی ءَ چہ منی دستانی پُشت آبلہ بیت اَنت ھمے وڑ ءَ اَت مئے سپر بلے اِنگُر ئے آیگ ءَ گوں کمے وھد ءَ چہ پد دُژمن اَتک ءُ میتگ ءُ بازاراں جاہ کنانی کُت مئے رھشون ءُ مستر دُرست دَر پہ در بیتاں ما بس وتی دیار ءَ پشت کپتیں برے برے سنگتاں کارے کارے بست دیر دیراں پد ءَ گار بیتاں ھمے وڑا میتگ ءُ بازارانی مردمانی بیگواہ کنگ بندات بیت ھمے تُرس ءَ چہ سنگتانی کُمک کنگ ھم مردماں یل دات سنگتاں کہ مردم نہ بیت پہ ھال ءِ اھوال ءَ آپ ءُ چاھے ءَ سنگتاں اے دیار یل دات باھڑ نشہ ءِ آماچ بیت من اَنگت ودار آں کہ بلکیں کسے ءِ سر کپ اِیت وتی ھما کاراں بہ کن آں ھشت ءُ نُھ سال اِنت کنان پیداک آں بلے نی من کس ءَ نزان آں من ءَ کس نزانت آ سنگتاں کہ من ءَ زانتگ منی زندان ءِ سپر ءَ چہ پد منی سر ءَ سِتک نہ کنت ئِے من دگر نزان آں زندان ءِ روگ ءَ پد ھرچ کس آجو بیت مردمانی نز ءَ دُژمن ءِ دلارے چو نہ جیڑ اَنت کہ چیا ءُ چتور آجو بیتگ بَندیگ ءِ آجوئی ءَ وتی جِند ءِ دست مان اِنت وھدے کہ کس نہ من اِیت ھچ وڑیں گپ وتی سر ءَ نہ کنت دُژمن کرا سبوت مہ بیت گُڑا روچے نہ روچے اَلم یل دات ئِے بلے مردم باریں چونیں ھیال کن اَنت دُژمن وت لوٹ اِیت کہ اِیشی ءِ کرا مارا سبوت نہ رس ات گُڑا ترا یل دات بلے پیشی دات تو پیشی ءَ روئے کائے مردم گُش اَنت دلارے ھمے واستا روت ءُ کیت-

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔