نبشتانک: ھون لوٹ اِیت
نبشتہ کار : شیردل بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
بالگتر ءِ دمگ کیکور ءِ شھیدانی اکس دیستاں من ءَ انچو گُمان بوت چہ ایشاں یکے اُستاد میرجان ءِ دروشم ءَ انت ، دومی اکس جاہ آرگ نہ بوت، ھمے اکس پچیں دیوانے ءَ ایر اَت اَنت دگہ ھچی اے کُنٹانی بابت ءَ نبیسوک نہ اَت، پد ءَ من انچو وتی دل ءَ را تسلی دات ءُ سدّک بوتاں اے اکس بہ گند ءِ آئی مہ بیت، دِگہ ھم شکلیں مردمے ءِ بہ بیت، چد ءُ ساری یکرندے من اکسے ءِ سر ءَ رَد وارتگ اَت ، وھدے جاہ آھو سورگر ءَ اوتاک ءَ بیست جَلکشان دو ھزار ھبدہ ءَ لشکرکشی یے بوتگ اَت ءَ چار سرمچار شھید بوگ ءِ ھال اَت، ما لھتیں سنگت دامگ جاھے شُت ایں اکس لوٹائینت اَنت، سے سنگت اکس پجاہ آرگ بوت یک اکسے شھید ھکیم جان پنام کندیل بلوچ ئیگ اَت پجاہ آرگ نہ بوت، اچ من ابید ایدگہ سنگتاناں انچو تچک ءَ باور نہ بوت کندیل جان ءِ بہ بیت۔۔! تاں وھدیکہ چہ ھما دَمگ ءَ لشکرکشی میانجی ءَ دَراتکگیں سنگت دامگ ءِ جاہ ءَ اَتک اَنت، ھبر راست بوت ” نسیم جان پنام ملا دیدگ ، سلیم جان پنام چراگ ، دادو جان پنام آسمی جان ءُ ھکیم جان پنام کندیل بلوچ نمیرانی ءِ ھال اِش دات اَنت، گوں کمانڈو ءُ بالی گراباں تیوگیں روچ ءَ میڑ داتگ ءُ پہ وتن ءَ کربان بوتگ اِت اَنت، انچواے اکس من دیست انت یکرندے پد ءَ ھمائی اکسے وڑ ءَ رَد وارت بَتلے گوش اَنت-
“دل دوست ءَ را دوا دنت”
بلے! اد ءَ دوست پہ دوا دیگ ءَ دل بوگ ءَ نہ اِنت، اے اکس انچیں اِزیمیں انسانے ئیگ اِنت، ایشی دَرگت ءَ ند ءِ چست ءُ نبیسگ انچو اَرزانیں کارے اِنت، منی گور ءَ چُشیں گال نیست گوں آئی مھر ءُ زانتکاری ءَ ھَمسنگ بہ بنت ءُ ھمے کس راجی جھد ءِ پڑ ءَ ٹوھیں نامے ھدابند زانگ بیت، اگاں “وانگجاہ بہ بیت یاں جنگ ءِ پڑ بہ بیت ” ند بہ بیت یاں تُپنگ بہ بیت دربرگ ءِ واست ءَ رھدربرے لوٹ ایت دنیا ءِ تہ ءَ رھدربرانی ارزِشت سک ءَ مزن گندگ بیت، من اد ءَ ھما رھدربر ءِ سر ءَ ھبر کنگ ءَ آں گلامیں راجے ءِ آجوئی ءِ واست ءَ جنگولیں سنگتاناں جنگ ءِ ھیلکاری ءِ سر ءَ درونت داتگ ئِے، اے گرانیں ڈُبہ ئِے وتی کوپگاں زُرتگ ءُ سداں سرمچاراں آئی کر ءَ جنگ ءِ ھُنر دربُرتگ، جنگ ءِ پڑ ءَ زورگِریں ڈیھ ءِ لشکر ءَ را وتی مِسکیں گلزمین ءِ سر ءَ بازیں ھنداں تیر ءُ تراکانی دیمپان کرتگ ۔
اے راجی تمرد ” سنا ء اللہ پنام اُستاد میرجان بلوچ اِنت منی نزّ ءَ من گوں آئی اولی رند ءَ دو ھزار یانزدہ ءِ گُڈسر ءَ جاھے دُچار کپتگاں باز مھروان ، رھمدل ءُ نرم گپتاریں انسانے اَت،
بلے! آئی رھمدلی ءُ نرم گپتاری وتی پہ راج ءَ بوتگ، پہ زورگِریں ڈیھ ءَ ءُ آئی لشکریاں پہ کھر ءُ توپانیں کارستے ءِ ھدابُند بوتگ ۔
لاگر بدن اُستاد میرجان وتن ءِ آشکے بوتگ، ماتیں زمین ءِ واست ءَ دْراجیں پند ئِے بُر اِتگ، وتی لاگریں بالاد ءُ نزوریں کوپگاں گرانیں بار ئِے زُرتگ ءُ جُنزان بوتگ مُدام بہ دیستیں بچکندگ ءَ اَت اگاں تھنا بوتیں، گوں بے تواری ءَ جیڑگ ءَ اَت، گڑا ھمے سھت ءَ سگریٹے بُن ئِے دات ءُ کشگ ءَ ئِے لگ اِت، ھرّچ وھد ءَ لُنٹ ئِے ھُشک اَت اَنت، لُنٹانی گَٹ پاچگ ءَ اَت، ھُدا بزانت اے دگہ چونیں گمے بوتگ ترا بے چاڑ ئِے کرتگ اَت؟ تْراک کاری ءِ درونتانی لھتیں تاک ئِے گوں اَت، ھمے دَرگت ءَ جیڑ اِتگ ئِے زانگ نہ بیت، بے توار اَت مزن سَگّیں انسانے اَت چونیں دردے وتی باتن ءَ ئِے جاہ داتگ، آئی کارستاں وَ پدّر بیت ماتیں زمین ءِ آشکے بوتگ، چہ اے گم ءَ دِگہ گرانیں گم پہ زمین زادگاں بوت نہ کنت-
اُستاد میرجان ءِ وڑیں درویشیں انسانے ءِ بابت ءَ چنکس بہ نبیس ئے نبیسوک وت انچو سرپد بیت، آئی کارست دیم ءَ آرگ نہ بنت ءُ آسرجمیں آشوبی جھدکارے بوتگ، آئی پیمیں سنگت ءِ جُتا بوگ، اے وھد ءَ ٹوھیں تاوانے زانگ بیت، انچو گوش اَنت آجوئی چہ وتی چُکاں ھون لوٹ اِیت۔
“شھید سناء اللہ پنام اُستاد میرجان بلوچ ءُ شھیدچاکر جان پنام پُلیں بلوچ ءَ ھوار سرڈگار ءِ دْراھیں شھیداناں سھرچکیں دْروت ندر کناں-
آجوئی ءِ جُنز زندگ بات –
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔