چُکانی پت اگاں یل کنگ نہ بیت گڑا چُکاں آمیدگس ءِ دیم ءَ ایر کن آں – کفایت اللہ ءِ لوگبانک

دی بلوچستان پوسٹ

بلوچستان ءِ دمگ کلات منگچر ءَ ھمے ماہ ءَ پاکستانی پوج ءِ دست ءَ زورانسری آوار جنگ بوتگیں کفایت بلوچ ءِ لوگبانک ءَ پریس کانفرنس ءَ اھوالکاراں گوں تران کنان ءَ گوشتگ من ھمے امیت ءَ اد ءَ اتکگ انت کہ منی پریات ھاکماں سر کنگ بہ بیت شما اھوالکار زمّہ داری ءِ گون ءَ وتی پرز ءَ پیلو کن اِت – منی کسہ بوت کنت شمئے ھاتر ءَ بس یک پریس کانفرنسے ءِ بہ بیت پرچا کہ اد ءَ ھر دومی روچ ءَ یکے وتی پریات ءَ زوریت ءُ کئیت بلے پہ من اے ساھت ھمک روچ ءِ وڑ ءَ نہ انت بلکیں زند ءُ مرگ ءِ میانی جاورھال انت –

آئی ءَ گوشتگ من ھما جاہ اتکگ ءُ سر بوتگ انت کہ وتی سرجمیں زند ءَ من اے گمان نہ کرتگ وھدیکہ نوں اے کیامت منی سر ءَ اتکگ گڑا ھر وڑیں پیسلہ زورگ ءَ لاچاراں ھمے ھاتر ءَ مروچی گوں شما تران کنگایاں کہ منی توار برزی تبک ءِ ھاکماں سر بہ بیت من وتی ءُ وتی زھگانی باندات ءِ ھاتر ءَ اد ءَ سر بوتگ انت –

آئی ءَ گوشتگ کہ یازدہ فروری ءِ شپ منی زند ءِ دردناکتریں شپ بوتگ کہ ڈیھ ءِ سیکورٹی ادارھاں منی گِس ءِ دروازگ ٹُک اتگ منی لوگواجہ کہ آ سرکاری اسکول ءَ ماسٹرے ءُ اے ملک ءِ نوکرے کہ منی چمانی دیم ءَ زورانسری آوار جتگ ءُ بیگواہ کتگ، ھما وھد ءَ کہ آئی ءِ برگ ءَ اتکگ بوتگ انت من لاپ پُر بوتگ انت – بلے وتی لوگواجہ ءَ وتی چمانی دیم ءَ برگ ءَ دیستگ گڈا من سک باز منت آہ ءُ زاری کُتگ وتی لاپ تہ ءِ زھگ ءِ واستا داتگ بلے آھاں منی سر ءَ ھم رھم نہ کُرتگ منی اے جاورانی سر ءَ جھندم تُرسگ ءَ آھاں مناں ھم لٹ شاپ کُرتگ ءُ منی لوگواجہ آوار جتگ ءُ گوں وت برتگ – بازیں لٹ کُٹاں پد من نادراھجاہ ءَ برگ بوتگ کہ اود ءَ من وتی زھگ ءِ روچانی سرجم بوگ ءَ پیسر ودی کُتگ – یک ھنچیں جاورھالے ءِ تہ ءَ بوتگ انت کہ پہ من کیامت ءَ چہ کمتر نہ بوتگ – منی زھگ ءَ مروچی شش روچ سرجم انت کہ ودی بوتگ بلے تنی وھدی آئی ءِ نام پر کنگ نہ بوتگ پرچاکہ مئے گور ءَ اے زمہ واری پت ئیگ اِنت – اے ریاست ءَ مئے سر ءَ ھنچیں کھر آرتگ کہ زند چہ مرگ ءَ گنتر انت ءُ وتی دؤئیں زھگانی ھمراھی لوگواجہ ءِ زورانسری آوار جنی ءَ پد مئے باندات چون بیت من وت نزاناں –

آئی ءَ پریس کانفرنس کنان ءَ دیمتر ءَ گوشتگ کہ من ریاست ءِ گور ءَ پریات کناں کہ نوں مئے گِس ءَ مردین نیست، کفایت ءِ پت ھم نیست اِنت نوں اے کسانوکیں زھگ ھم چہ پت ءِ ساھگ ءَ زبھر کنگ بوتگ انت مناں کفایت ءِ لوگبانک ءَ انچو سگ نیست کہ وتی کسانوکیں زھگاں رودینت بہ کناں پرچا کہ مارا لاپ دیوک کس نیست – اگاں ریاست منی زند ءُ کھول ءَ پچگرگ لوٹیت گڑا منی زھگانی زمہ واری ءَ ھم بہ زوریت من وتی زھگاں آمیدگس ءِ دیم ءَ یل کناں ءُ ریاست آھانی رودینگے زمہ واری ءَ بہ زوریت – پرچاکہ مئے درسانی سھارگ کفایت انت وھدیکہ کفایت یل کنگ نہ بیت گڈا مار ءَ سھارہ دیوک نیست – ریاست مات ءِ بیت بلے مئے ریاست مار ءَ ھنچو لاچار کنگ ءَ اِنت کہ انسان ءِ دیم ءَ زند ءَ چہ مرگ ارزانتر انت – آئی ءَ گوشتگ کہ من بُرزی تبک ءِ ھاکماں گوشگ لوٹاں اگاں کفایت یل کنگ نہ بوت گڈا من لاچاراں کہ وتی زھگاں آمدگس ءِ دیم ءَ یل بہ کناں پد ءَ ریاست ءُ آئی ءِ ھک ءِ ادارہ مئے پیسلہ ءَ بہ کن انت –