نبشتانک: راجدپتر ءِ جلواہ
نبشتہ کار: مھروان کمبر
دی بلوچستان پوسٹ
ھما روچی کہ جنگ بِندات، بوت آ روچ دو فروری اَت سارتیں بیگاہ ھلاس بوان اَت، نِدارگ وتی رنگاں مٹّ کنان اِت اَنت، مُرگ پہ کُدوھاں ءُ مردُم وتی گِساں واتر بوان اِت اَنت رولہ ءِ زرد چکیں رنگ ھم شینکانی سر ءَ شِنگ ءُ تالان بوان اِت اَنت کہ نوشکی ءُ پنجگور ءَ تْراکانی توار ءَ سرجمیں بلوچستان جکسینت ءُ پد ءَ یکشل ءَ رگباریں تیرانی توار بوت دیر نہ گْوست کہ ھال سرجمیں بلوچستان ءَ ھوار دُگنیا ءِ چاریں کُنڈ ءَ شِنگ ءُ تالان بوت کہ مجید برگیڈ ءِ پُلیں ورنایاں پاکستان ءِ دو مزنیں بُنجلانی سر ءَ پِدائی اُرش کُتگ ءُ جنگ برجاہ اِنت۔
“پد ءَ جنگ اَت، شپ ءِ سارتی، تھاری، تیر ءُ بمبانی توار، ھمے مْیان ءَ کسے ءِ کندگ ءُ ٹھکانی توار ھم زمین ءِ دلبند ءَ نکش بوھان اِت اَنت۔” یک نوکیں کِسّھے نبشتہ بوھان اَت۔ اے نبشتہ بیتگیں کِسّہ ھما سرمچنڈیں سرانی کِسّہ اَت کہ وتی ماتیں سرزمین بلوچستان ءِ آجوئی ءَ پہ وتی ھیشی سراں کپن بستگ اَت ءُ دُژمن ءِ دیم پہ دیم ءَ چو تمرد ءَ اُوشتاتگ اِت اَنت آیانی دل ءِ تہ ءَ پہ مکھیں مات ءَ ندْر بُوَگ ءِ تیاب چول جَنَگ ءَ اَت۔ آ دُژمن ءِ بربادی، مرگ ءِ چمّانی تہ ءَ چم پیشدارگ ءُ دُژمن ءِ نیست ءُ نابود کنگ ءِ ھاتِر ءَ بے تاب اِت اَنت۔ اے دُرست اُمر جان ءُ تنگھیں ریھان جان اِت اَنت۔
ھما شپ راجدپتر ءِ تاکانی سر ءَ ھم نبشتہ بوھان اَت کہ آ شپ ءَ بلوچ سرڈگار ءَ لَھتیں ورنائیں سر وتی سرانی دیمونی دَیگ ءُ دُژمن ءِ واب، آرام ءُ کرار ءِ باھینگ ءَ کنداں کندان ءَ وتی ھیشی ئیں سراں دیان اِت اَنت۔
ھو! آ شپ ءَ سنگت جنگ ءَ اِت اَنت، زندگ بُوَگ ءِ جنگ ءَ، پجّار ءِ جنگ ءَ، ننگ ءُ ناموس ءِ جنگ ءَ، آزاتیں وتنے ءِ جنگ ءَ، پہ وشیں بانداتے ءِ جنگ ءَ، راجدپتر ءِ نوک کنگ ءِ جنگ ءَ، ءُ من ءَ ھمے بے مٹّ ءُ بے مُلّیں سرانی سر ءَ پھر بُوَگ ءَ اَت ءُ مُدام پھر بیت، پرچا کہ آ جنگ ءِ گْرانیں ساھت ءُ کُربان بُوَگ ءِ ساھتاں ھم کندگ ءَ اِت اَنت۔ پہ تمردی جنگ ءِ گپّ ءُ کِسّھاں آرگ ءَ اِت اَنت۔
اے ھما مردُم اِت اَنت کہ اِیشاں مَرگ ءِ مانا بدل کُت۔ اے درگت ءَ گْوش اَنت کہ وھدے مَرگ ءِ مانا بدل بَہ اَنت، گُڑا آجوئی تئی پاداں چُکّ اِیت۔ اے ھم گْوش اَنت کہ ھما راج مَرگ ءَ گوں مھر کن اَنت، آ کدی ھم پُروش نہ ور اَنت۔ زندگی ءِ کیپاں ھما مردُم نوش اِت کنت کہ آ مِرگ بہ زانت۔ اِے ھما مَرگ امبازیں سر اِت اَنت کہ اِیشاں مَرگ ءَ چہ پد ھم زندگ بُوَگ زانت۔ زانتکار گْوش اَنت گُلامی ءِ سد سال ءِ زندگی ءَ چہ آزاتی ءِ یک ساھتے ھزار درجہ گِھتر اِنت، پرچا کہ گُلامی تھاری ءِ داب ءَ اِنت۔ تُرسناکیں تھاری ءِ داب ءَ پمشکا اے مَرگ امباز ءُ ھاک شیدائیں سراں وتی زندگی ھمے تھاری ءِ پُروش دیگ ءُ نوکیں رُژنے ءِ ھاتر ءَ کُربان کُت اَنت ءُ کُربان کنگ ءَ اَنت۔
آیاناں وتی مِھلبیں ھاک ءُ گُلزمین ءِ گون ءَ بے کِساس مھر اَت، پمشکا آیاں وتی ماتیں گُلزمین تھاری ءَ دیست نہ کُت۔ نوکیں روچ ءُ نوکیں رُژنے ءِ دَیگ ءَ پہ مادنیں راھے ءَ درکپتگ اِت اَنت۔ اے راہ ابدمان بُوَگ ءِ راہ اَت، نمیران بُوَگ ءِ راہ اَت، پہ مُدامی زندگ بُوَگ ءِ راہ اَت، پرے ھاتر ءَ آیاں وتی ورنائی، ورنائی ءِ لوٹ ءُ واھشت، واھگ ءُ ارمان دُرست یک کِرّ کُت اَنت ءُ ھمے راہ ءِ مُساپر جوڑ بوت اَنت۔
دو پَروری ( فروری ) ءِ بِندات بیتگیں میڑ پنچ پَروری ( فروری ) ءِ بیگاہ ءَ آسر بوت، بلے جنگ آسر نہ اِنت۔ چی ءَ کہ دِگہ ھزاراں سر جاڑِیگ پہ وتن ندْر بُوَگ ءَ، ھزاراں بادل، یاسر، میرین ءُ بلال ھست اَنت نوکیں راجدپترے ءِ ٹھینگ ءَ۔ ھزاراں ابراھیم، انیل، مراد آجو ءُ ازیز جان ھست اَنت پہ وتن سالونک بُوَگ ءَ۔ ھزاراں ھامد رھیم، دیدگ بھار، ناسر اِمام ءُ زمیر جان ھست اَنت پہ نوکیں کِسّھے ءِ نبشتہ بُوَگ ءَ۔ دگہ ھزاراں اسد واھگ، سَمی سمیر (سمیع سمیر ) ، الیاس جان ءُ جمال جان ھست اَنت ابدمان بُوَگ ءَ۔ داں بلوچستان ءِ آجوئی ءَ اے جنگ ھمے وڑ ءَ روان کنت، بس کِسّہ نوک بَہ اَنت ءُ کِسّھانی کارِست مٹّ ءُ سٹّ بَہ اَنت ءُ بلوچستان مُدام پھر ءُ نازان بیت پہ وتی سالونکیں بچّاں۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔