نبشتانک: چہ وتی آجوئی ءَ دل پروش مہ بہ اِت
نبشتہ کار: ناکو راھی بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
دگنیا ءِ تہ ءَ ھرچ راجے کہ مرچی آجو اِنت ءُ وشیں زندے گْوازینگ ءَ اِنت اے ھم یک وھدے گلام بوتگ اَنت دگہ راجانی زونڈانی چیر ءَ بوتگ اَنت بلے مرچی آجو اَنت ءُ یک وشھالیں زندے گوازینگ ءَ اَنت۔
ھرچ راج کہ آجو اِنت ایشاں ھم پہ لوگ ءِ وپسگ ءَ آجوئی نہ رس اِتگ ایشاں ھم جھد کُتگ ایشاں ھم کربانی داتگ ایشاں ھم وتی وشی درست ویل کُتگ اَنت ھزار سکی ءِ دیم ءَ اوشتاتگ اَنت ایشاں ھم وتی ھون ریتکگ اَنت ایشاں ھم وتی سر کربان کُتگ اَنت اے ھم گار ءُ بے گواہ کنگ بوتگ اَنت اے ھم تھاریں بندیگانی تہ ءَ بندیگ کنگ بوتگ اَنت ایشانی چُک ھم چورہ کنگ بوتگ اَنت گھارانی سالونکیں برات چہ آھاں پُلگ بوتگ اَنت پتانی پیری ءِ ھسا برگ ءُ گار ءُ بے گواہ کنگ بوتگ لوگ ءُ جاگہ ماندارگ بوتگ اَنت بلکیں چہ وتی لوگاں لڈ ءُ بار کنگ ءَ لاچار کُتگ اَنت کسانیں جنین برتگ ءُ بندیگانی تہ ءَ بندیگ کتگ اَنت آھانی رھشون کشگ بوتگ اَنت انچوش کہ مرچی گوں بلوچ راج ءَ بوگ ءَ اِنت بلے آ ھاں وتی جھد ءِ تہ ءَ ھچ کمی نیاؤرتگ بلکیں روچ پہ روچ گیش کنان کُتگ مرچی آجو اَنت یک وشھالیں زندے گوازینگ ءَ اَنت درست ءَ آجو اَنت۔
نی من کایاں وتی بلوچ راج ءِ نیمگ ءَ کہ مرچی بلوچ راج ھم گلام اِنت بلوچ راج ءِ مڈی برگ بوگ ءَ اِنت بلوچ راج ءِ ھک ورگ بوگ ءَ اِنت درست بلوچستان ءِ تہ ءَ ھست، انگت بلوچ راج پہ شپ ءِ شامے ءَ در پہ در اِنت بزگ اِنت تیرانی دپ ءَ اِنت لگتانی چیر ءَ اِنت بلکیں پہ وتی لاپ ءِ ھاتر ءَ چم جھلی ھم کنگ ءَ اِنت وتی برات ءَ کوشارینگ ءَ اِنت وتی برات ءَ دستان ء وت کُشگ ءَ اِنت پرچا چوش اِنت گنجانی واجہ اِنت بلے انگت وار ءُ بزگ اِنت چے واستا ایشی ءِ سوب چے اِنت؟ ایشی ءِ مستریں سوب ایش اِنت کہ گلام اِنت گلامی ترا درست پرمائیت پرچاکہ تئی مھار تئی واگ دگرانی دست ءَ اَنت ھرچ نیمگ ءَ مھار ءَ تْرند کنت لاچار ئے ھما نیمگ ءَ بہ روئے۔
بلے ھیرانی گپ ایش اِنت کہ ما انگت وتی گلامی ءَ شری ءِ سر ءَ مارگ ءَ نہ ایں مئے تہ ءَ اے گلامی ءِ سان ءَ انچوش اَسر زرتگ کہ ھمے گلامی ءِ تہ ءَ ملار ایں ھچ ھوش ءَ ھم نہ ایں لھتے انگت ھمے گپ ءَ کنت چونیں آزاتیں ملکے اَت ایشاں گنتر ھراب کُت اے ھچ جاگہ مُلک آزات نہ کن اَنت گنتر ملک اِش ھراب کُت اگاں ایشانی دست ءَ آزات بوتیں گڑا اینچُک ءَ ایشاں آزات کُتگ اَت بژن بیت پہ چوشیں مردم ءِ پکر ءَ آزاتی ءِ واستا ھزارنی سال جھد کنگ لوٹ اِیت ھون ریچگ لوٹ اِیت کربانی دیگ لوٹ اِیت کماش ءَ بگر داں کسانیں زھگ ءَ مات ءَ بگر داں گھار ءُ زالبول ءَ درستاں درایگ لوٹ اِیت درستاں یک مشت ءُ تپاک بوگ لوٹ اِیت درستاں کربانی دیگ لوٹ اِیت نی بلکیں ترا آزاتی رس اِیت آزات بہ بہ ئے آزاتی ءِ واستا بلکیں سد سال لگ اِیت بلکیں گیشتر ھم لگ اِیگ۔
دومی ایش اِیت منی زانگ ءَ ھرچی گیشتر اے جھد بہ دار اِیت وھد بہ لگ اِیت گھتر اِنت پرچاکہ ھرچی کہ اے جنگ دیر ءَ دار اِیت سِل دو پوستیں مردم زاھر بیان بنت داں اے سِل ءُ بوچیں مردم ھلاس مہ بنت آزاتی نرس اِیت اگاں برس اِیت ھم اے پد ءَ وتی ھراب کاری ءَ بندات کن اَنت پرچاکہ یک مچی ھوشے ءِ تہ ءَ یک پپُکے پون بہ بیت درستاں پون کنت داں کہ اے سِلیں پون ھلاس کنگ مہ بنت آزاتی رسگ دروگے ایشانی ھلاس کنگ ءِ واستا بلکیں سالانی سال روت کول ء شھید سربلند ئیگ ءَ اے جنگ ءَ وتی جنگ بہ سمج اِت بیا اِت گوں اے جنگ ءَ ھوار بہ اِت وتی ماتیں گُلزمین ءَ آجو کن اِت وتی سِل ءُ لیگاراں بہ کش اِت اے پر گنجیں بلوچستان ءِ واجہ وت بہ اِت پرچا چوش بزگ ایں دگرانی چمدار ایں دگرانی گلامی ءَ کن ایں۔
راج پہ کُشگ ھلاس نہ بیت بلے راج ھما وھد ءَ ھلاس بیت کہ راج ءِ ورنا وتی پجار ءَ بے ھال کن اَنت گڑا بزاں کہ آراج ھلاس اِنت ترا ماتیں وتن توار ءَ اِنت پادا بلوچ۔
بلوچ بلوچی، بلوچستان سبز ءُ میزران بات اَنت۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔