نبشتانک: شہید جنرل اسلم
نبشتہ کار: مجید بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
منی رہبر استاد اسلم جان تئی روگ ءَ پد بلوچ قوم ءَ یک مزنیں دردے بوت کہ آ یک رھشونے ءَ چہ زبھر بوت بلئے تئی کاروان ءِ ھمبلاں اے سابت کت کہ تئی داتگیں درس ھمک مھاز ءَ آوانی رھشونی ءَ کنگ ءَ اَنت بلوچ ءِ لگوریں دژمن تئی شھادت ءَ گل ءُ شات بوت کہ آھاں وتی دیم ءَ اوشتاتگیں مزنیں سِنگ ءِ لیٹینت بلئے اے آوانی رد پھمی اَت، تئی دژمن ءَ ھم تئی شھادت گران ءَ کپت۔ نوں دژمن ءَ ھم دیست کہ استاد اسلم ءِ شہید کنگ ءَ پد استاد ءِ کاراون گیشتر مھکمیں رنگے ءَ جنزان بوت۔ دژمن ءَ تئی لاڈکیں قوم ءَ را درد ءِ دات بلئے پروش ندات-
وھدءِ من تئی اَکس ءَ گنداں تئی اَکس پہ من راھ ءِ شون دنت، منءَ سوج دنت پہ بلوچ ءِ جنگ ءِ بابت ءَ من سک دوست بیت بلئے من یک اَنچیں بد بھتیں جہدکارے آں کہ من ءَ تئی دیدار نسیب ءَ نبوت بلئے من اے چیز ءَ وت ءَ را وشبھتی گشاں کہ من تئی پگر ءِ اَر وھد ءُ اَر ساھت دیدار ءَ کناں۔
بلوچستان ءِ ھمک دمگ ءُ اَر بلوچ ورنا ءِ دل ءُ دپ ءَ بس تئی نام اِنت “استاد اسلم بس استاد اسلم” تو پہ وتی راج ءَ مزنیں کربانی ءِ دات، یک مہرے وتی قوم ءَ را دات ءُ شُتے، آ مھر یک اَنچیں مہر ءِ کہ اَر بلوچ ورنا گوں تئی داتگیں مہر ءَ دست ءَ کنت ءُ دل ءِ سر ءَ داریت کہ ما استاد اسلم ءِ راھی اِنت ما فدائی اِنت ما فدائی اِنت ۔
وھد ءِ کہ تو پہ وتی راج ءِ ھاتر ءَ ہزاراں ریحان ءِ وڑیں بچ جوڑ کتگ کہ آ مدام پاکستانی لشکر ءِ بنجلانی سر ءَ قبضہ کن اَنت، لگوریں دژمن ءَ دزگیر کن اَنت، آواں پروش دے اَنت ءُ اے پیام ءَ دے اَنت کہ اے مئے سرزمین اِنت ایشی سر ءَ شمئے ھچ ھک نیست ءُ ایشی پھازگ ءَ پہ ما وتی سرانی ندر کنگ ءَ ھم ھچ چک ءُ پد نبیں، آوانی دپ ءَ بس ھمے نام اِنت کہ “ندر پہ وتئی راجی رھشون جنرل استاد اسلم ءِ نام ءَ” وھدے تئی یاد بولان ءِ کوہ ءُ دمگاں گیر کیت آ کوہ ھم تئی نام ءَ گِر اَنت ءُ زہیروک جن اَنت کہ استاد تو دوبر بیا منی ساھگ ءَ بہ وپس۔
تئی روگ ءَ چے پد منی چمانی اَرساں من تسلّہ دات ءُ من بس ھمینچو زاناں کہ تئی کاروان دیم ءَ برگی اِنت ءُ اُمیت انت کہ اے کاراون ھمے رنگ ءَ ءُ گیشیں مھکمیں رنگے ءَ دیم ءَ جنزان کنت داں کہ وتی منزل ءَ سَر بیت ءُ کُل شھیدانی اَرمان سرجم بنت۔
دل ءَ باز گشتگ کہ تئی باروا تئی نزدیکیں سنگتے ءَ را جست بکناں بلئے جست ءِ لبز منی زبان اَتک کُت نکن اَنت، من نزاناں تر ءَ کجام گپ دوست بیت من ھما گپ ءَ بکناں پرچہ کہ من تئی سنگتاں گنداں منی زبان ءَ لبز نیت اِنت پرچہ کہ آ اے جنز ءِ بابت ءَ آ دگہ کلاں چے گیشتر سرپد اَنت من سک باز بہ جیڑاں ھما گپ ءَ بکناں من زاناں کہ تئی دوستیں گپ تئی راج ءِ ءُ تئی گلزمین ءِ جنگ ءِ بابت ءَ بیت، تر ءَ ھمے گپ دوست بیت کہ تئی یک آجوئی زند ءِ بگوازینیت استاد جان تئی راج ءِ بزرگ، ورنا ءُ زالبول شپ ءُ روچ پاکستان ءِ زندانانی تھ ءَ بند اَنت ءُ اذیت سگگ ءَ اَنت، مکھیں ماتانی چم چہ اَرساں پُرّ اَنت، لھتیں ورنا پاکستان ءُ پاکستان ءِ داشتگیں دلاراں وتئی اَرجان جتگ ءُ نشہ ئے آماچ کتگ اَنت۔
استاد تئی روگ ءَ چہ پد بلوچ راجءَ ھمے گمان بیت کہ بلوچ ءِ دژمن ءَ اے جنگ ءَ پروش وارتگ، دیم ءِ نشانی ءِ ایر کتگ تئی داتگیں کربانی ءُ کلیں بلوچانی داتگیں کربانیءَ بلوچ ءِ دژمن ءَ سرین پروش کتگ استاد تئی شھادت ءَ چے پد ھم بلوچ دژمن تئی نام ءِ سر ءَ ترس ءُ بیم ءِ آماچ اِنت۔ استاد تو گوں کُلیں شہیداں گوں نمیرانے، شما کل بلوچستان ءِ ھلک ءُ دمگانی تھ ءَ زندگے، اَر کماش، ورنا، ماس ءُ گہارانی دلانی تھ ءَ زندگے ءُ تو گوں کلیں شہیداں نمیران اِت۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔