نبشتانک: دشت پھازیں نرمزاراں
نبشتہ کار: البُرز بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
ورنائی ءِ سھتاں کہ دگنیا ءِ ورنا عیش ءُ نوش، ترگ ءُ گردگ، وتی باندات، مھر ءُ مھبت ءُ ایندگہ وشیانی آماچ اَنت ھمود ءَ یک سرزمینے کہ آئی ءِ نام بلوچستان اِنت اود ءَ دنیا ءِ لزتاں چہ سر گوستگیں لہتے ورنا پہ وتی راج ءُ سرڈگار ءِ ہاتر ءَ یک عظیمیں مقصد ئے ءِ واستا جھد کنگ ءَ اَنت کہ آئی ءَ مِنزل بلوچ سرڈگار ءَ آجوئی اِنت۔ ہمے راہ ءَ لہتے ءَ وتی جان ندر کُتگ ءُ راجدپتر ءِ تاکاں مُدام نیمران بیتگ اَنت۔
دگنیا ءِ وتگڑیں ءُ ادارُکی وشیاں چہ سرگوستگیں بلوچ ورنا پہ بلوچ راج ءَ اوار دگنیا ءِ ایندگہ لگتمالیں راجاں مثال اَنت۔ بیست ءُ یکمی کرن ءِ مہلوک کہ دیم ءَ شتگیں مُلکاں جھمنند اَنت مارس ءِ سر ءَ روگ ءِ پگر ءُ ہیال ءَ اَنت ہمود ءَ بلوچ ورنا زمین ءِ سر ءِ نشتگیں مہلوک ءَ پہ یک پُرمھر، پُرایمنیں ءُ انسانیت دوستیں استان ئے ہاتر ءَ جُہد کنگ ءَ اَنت۔
بلوچستان ءَ کہ اے پنچمی راجی جُنز چِست بیتگ اے جُنز ءَ سجہیں بلوچستان ءَ ورنا،کسَان ءُ مزن،چُک ءُجنین وتا گوں اوار کُتگ اَنت، چُشیں گسّ ئے نیست کہ چہ راجی جُنز ءِ ساناں چہ وتا رکّینت کُت کُتگ ئِے۔ ہر شہر، میتیگ ءُ بازار، کوچگ ءُ کیلّگ ءَ پہ راجی جُنز ءَ وتی بہر داتگ ءُ دیان اَنت۔
ہمے ہساب ءَ دشت کہ گوں وتی مہلبیں پُلکاں گوں زانگ بیت۔ دشت پہ راجی بامرداں یک سنگرجاہ ئے کہ وتی نرمزاراناں مُدام پہریزتگ ئے۔ وہدے سرگوات کشّیست ءُ دشت وتی مہلباں ماں وتی مہروانانی سر ءَ چنڈیت ءُ آہاناں چہ وتی مہر ءَ آشنا کنت گُڑا سرمچنڈاں پہ زمین ءِ باہوٹ بیگ ءَ یک کیف ئے سوار بیت کہ آ کیف پہ لبزاں درشان نہ بیت ۔ دشت ءَ کہ مُدام وتی بچ پناہ داتگ اَنت ہمے وڑ ءَ وہدے آئی ءِ سر ءَ پاکستانی استان ءِ لشکر ارُش کنت ءُ آئی ءِ پُرزیبائیں ہاکاں پلیت گُڑا اود ءَ نشتگیں نرمزار پہ وتی ماتیں زمین ءِ رکینگ ءَ سلاہاں بَڈّ ءَ کن اَنت ءُ وتی سنگر ءِ رکینگ ءِ جہد ءَ ساڑی بنت۔ 21 دسمبر ءِ پُرمڑائیں روچ ئے اَت مُرگ، جناور، درچک ءُ دار دشت ءِ دلکشیں مولم ءَ ساہ زیریگ ءَ ایت اَنت ہمے میان ءَ ہالے شنگ بیت کہ پاکستانی زورگریں لشکر ءَ ماں مھلبیں زمین ءَ دور کُتگ ءُ دیم ءَ آیان اِنت۔ جُتائیں میتگ ءُ بازارانی نرمزار پہ ھاک ءِ رکینگ ءَ پُرسلاہ بیت اَنت ءُ وتی سنگر گپت اَنت۔ دشت ءَ چہ ڈن نرمزاراں کہ ہال اِشکُت ھاک ءِ رکینگ ءِ واستا وت ءَ سر کُت ءُ وتی ہمبلانی ہمکوپگ بیان بیت اَنت۔ وتن پہازاں زورگریں لشکر چہ دشت سیاہلو ءَ بِگر داں بل نگْورءَ جنان کُت ءُ دیم داران کُت ، دومی نیمگ ءَ سیاجی ءُ زریں بُگ ءَ وتی سنگر داشت اَنت ءُ ھاک ءِ رکینگ ءَ اوشتات اَنت۔ ہمے میان ءَ دشت شئے زنگی بازار ءَ یک ھونے ئِے میڑئِے بیت کہ دو ورنایاں شہید جلال جان ءُ شہید سابرجان ءَ وتی ماتیں زمین ءِ پہازگ ءَ لشکر ءَ گوں جنگ داران ءَ وت ءَ پہ مُدامی ھاک ءِ باہوٹ کُت۔ دُژمن ءِ لشکر ءِ بازیں سُپاہی جت ءُ وتی سینگ ءَ تیر وارت بلے وتی ھاک ءَ گوں دگا نہ کُت ایش ءُ وتا مُدامی نمیران کُت اش۔ ہمے میان ءَ دشت ءِ دُتُّکیں جِنکُو سمرین بلوچ ہم استانی لشکر ءِ تیرانی آماچ بیت ءُ شہید بیت۔
وہدے لشکر ماں بل نگْور سورِک کور ءَ سر بیت داں سُھرچمیں بلوچ نرمزاراں وتی سنگر گپتگ ات اَنت ءُ زورگریں لشکر ءِ سر ءَ ترُْندے ءَ گوں اُرش کُت۔ لشکر ءَ نہ دیم ءَ روگ ءَ راہ اِشت نہ پُشت ءَ تچگ ءَ۔ سُھب ءَ جنگ بندات بیت داں دومی روچ ءِ نیمروچ ءَ ۔ اے میان ءَ بلوچ نرمزاراں زورگریں لشکر بے کساس تاوان دات کہ آ لاچار بیت ءُ بالگَرد لوٹائینت اَنت ءُ بلوچ سرڈگار ءِ سر ءَ بمب ءُ ٹوپانی امبار کُت۔ یک نیمگے بلوچ نرمزار گوں تُپنگ دست ءَ چاگل بڈ ءَ دشت ءِ پُلکانی سر ءَ زورگریں استانی لشکر ءِ مشین گن ءُ بالی گردانی بمباری ءِ دیم ءَ چو الُبرز ءِ کوہ ءِ مِکّ ات اَنت۔ ہما ورنا کہ دُگنیا ءِ وشیاں چہ دیر یک پُرمھریں آجوئی ءِ ہاتر ءَ گوں ڈنی زورگریں تاکت ءَ جنگ ءَ ات اَنت۔ ہر سنگت ءَ وتی سنگر داشتگ ات اَنت ءُ دلیری ءَ جنگ ءَ ات اَنت ہمے میان ءَ ہال اتک کہ دو سنگت شہید بیتگ یکے شہید داد ءُ یکے پارِس جان اِنت۔ سنگتاں ہال رس ست بلے آہانی ہوسلہ کم بیگ ءَ ابید گیشتر بیت اَنت ءُ دیم ءَ یک بچکندئے جت ءُ سنگر گِپت اَنت ءُ لشکر ءَ پُشت ءَ کِنزگ ءَ مجبور کُت۔ داں شپ ءَ دیراں جنگ داران ءَ باز سنگت ٹپی بیت ءُ لہتے سنگت ماما بُگٹی(شہید)ءَ گوں اوار کہ میان ءَ پنسیتگ اِت اَنت، نرمزاراں وتی سنگت کش ات انت ءُ لشکر دیم داشت داں دومی سُھب ءَ۔ جنگ ءِ تہ ءَ ہما لگور ہم اوار ات اَنت کہ آ دُژمن ءِ دست ءَ بھا بیتگ ات اَنت بلے سنگتاں اے نہ زانتگ اَت ءُ ہمے لگوراں پُشت ءَ چہ تیرگواری کُت ءُ جنگ بداس کنگ ءَ اوار سنگت ہم تاوان دات اَنت۔ وتی اندری لگوراں جنگ ءِ نیمگ مٹ کنائنت ءُ سنگت تاوان دات اَنت۔ سنگتاں گوریلہ جنگ ءِ کانودانی پاسداری کُت ءُ پُشت ءَ کنزیت اَنت۔
ہما زمین کہ مُدام پہ وتی بچاں پناہ گاہ اَت اے روچ ءَ زمین ءَ را وتی بچانی پَکار اَت کہ آئی ءِ بہ پہاز اَنت۔ پہ ھاک ءِ گوانک نرمزاریں سرانی تہ ءَ شہید جلال جان، شہید داد جان، شہید سابر جان، شہید فارس جان، شہید الطاف جان،شہید بالاچ جان،شہید غنی جان ءُ شہید امان جان گوں دلیری ءَ زورگریں لشکرءِ گون ءَ جنگ ءَ وتی جان ندر کُت اَنت ءُ گلزمین ءِ سینگ ءَ پہ وبد واب کَپت اَنت ءُ نمیران بیت اَنت۔ دشت ءِ اے ھون ئیں جنگ ءَ کہ نرمزاراں ھاک ءِ پہازگ ءَ دلیری ءَ گوں جنگ داشت ءُ دُژمن ءَ باور کنائینت کہ بلوچ سرمچار ترا چو ارزانی ءَ اے ہاک ءَ را پل ات کنگ ءَ نئیل اَنت۔ ورنائی ءِ عیش ءُ نوش یلہ داتگیں ءُ وتی زات ءَ چہ درتکگیں ہما ورنا کہ پہ سُرمگیں بانداتے ءَ سلاہ ماں کوپگاں کُتگ ات اَنت دُژمن ءَ گوں جنگ ءَ وت ءَ را مُدامی نمیران کُت اش ءُ پہ اَبد زمین ءِ باہوٹ بیت اَنت۔
بلے شہیدیں سراں دشت ءِ دلبند ءَ بلوچ جُہد ءِ نام ءِ پُل کِشت کہ پہ آؤکیں باندات ءِ ورنایاں بَر کاریت ءُ زمین ءِ پُسگ وتی زمین ءِ پہازگ ءَ وتی راجی جُنز ءَ گوں اوار بنت ءُ شہیدانی فلسفہ ءِ رندگیریءَ کن اَنت ءُ ہر کُجام سنگر ءَ پہ دُژمن ءَ جور بنت ءُ کپ اَنت۔ دشت ءِ مھلبیں پُلک کہ وتی پُسگاں سِنگاریت بلے دشت ءِ سِنگارگ آئی ءِ پُسگانی کار اِنت ءُ من دل ءَ سدّکاں کہ دشت پہازیں نرمزارانی جُھد چو بے آسر نہ بیت ءُ آیانی ریتکگیں ہون الم بَر کار اَنت۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔