نبشتانک: منی مِھروانیں برات
نبشتہ کار: حلیمہ بچو بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
منی زندگی ءِ ھما روچ کہ من سک پریشان ات آں من وھدیکہ چہ کلاساں پد وتی لوگ ءَ اتک ءُ نِشت آں وتی وانگ ءُ ھر چیز یلہ کتگ ات اَنت بس یک روچے من باز دگہ وڑ بیت آں منی دل ءَ گوشت کہ من پد ءَ وتی وانگ ءَ بندات بہ کن آں من اے گپ ءِ سر ءَ نشت ءُ سک جیڑ اِت من وتی سوچ ءُ ھیال مَٹ کت کہ نوں من دیم ءَ ھم وان آں وتی زند ءِ توک ءَ باز کار کن آں، من ءَ ھم وانگ ءِ ھک ھست من بازیں جیڑگاں پد وتی برات ءِ گوما گپ کنگ لوٹ اِت بلے منی توک ءَ اینکس بْود نیستگ ات کہ من گپ بہ کن آں من سک پریشان اِتاں، منی مَگزاں یک گپّے اتک کہ من وتی دُراھیں گپّاں یک کاگدے ءِ سر ءَ نبشتہ کن آں ءُ برات ءَ راہ اش دے آں، من پد ءَ انچش کت من نشت آں وتی سرجمیں گپ نبشتہ کت اَنت ءُ پد ءَ من نبشتہ کرتگیں کاگد وتی برات ءِ نیمگ ءَ وتی باجی ءِ دست ءَ روان دات۔
وھدیکہ کاگد ءِ سر بوگ ءَ چہ پد منی برات ءَ کاگد ونتگ اَت ءُ منی گپ دیستگ اِت اَنت، آئی ءَ منی نبشتگیں کاگد ءِ پسّو ءَ باجی ءَ را گْوشتگ اَت کہ بہ گْوش شر انت تو وت ءَ ھچ پریشان مہ کن من تئی گوما آں من وھدیکہ اے گپ اِشکرت اَنت من ءَ سک ءَ باز وشّی بُوت، من دلجم بُوت آں کہ برات ءِ کُمک من ءَ گْون ءَ اِنت۔
لھتیں وھد گوست منی برات ءَ من ءَ کراچی ءَ وانگ ءِ واست ءَ دیم دات گُڑا سالے کپّے من ھمود ءَ گواز اینت، بلے من پد ءَ سک بیمار بیت آں منی برات ءَ منی باز ھیال داری کت ھر مشکلیں روچاں منی گوما بوت اِنت منی ھلاج ءِ واست ءَ من ءَ ھر نیمگ ءِ ڈاکٹر ءَ برت ئِے ءُ منی باز ھیالداری ئِے کت منی ھر درد ءِ راہ ءَ منی گوما بیتگ، پرچے کہ آ گوں من سک نزّیک بوتگ پمیشکا آئی ءَ منی نادراھی دیست گُڑا سک ءَ باز پریشان اَت بلے اِے گْرانیں ساھتاں منی برات ءَ من ءَ یلہ نہ کرت ءُ اِے مشکل ءُ گْرانیں ساھتاں گام پہ گام منی ھمراہ داری ءُ کمک ئِے کرت من وتی چکّاس ءِ پرچہ دات اَنت، بلے اِے وھداں من انچیں جاورانی دیمپان اِت اَنت کہ من اِے وھداں کراچی ءِ تہ ءَ تھنا نشت کنگ ءَ نہ اِت اَنت، گُڑا منی مِھروانیں برات ءَ منی پریشانی پھم اِت ءُ من ءَ ئِے گْوشت کہ تو تکانسر مہ بُو من گْوں تو ھْور کراچی ءَ نند آں ترا یلہ نہ کن آں۔ ھمے پیم ءَ آئی ءَ ھر وڑ ءَ منی ھمرھداری کت۔
بس آئی ءَ من ءَ وتی وانگ ءِ برجم دارگ ءِ ھاتر ءَ دلبڈی دات کہ تو بہ وان من تئی گوما آں ھمے پیم ءَ سالے ءَ چہ پد وھدے کہ من چہ وتی نادراھی ءَ وشجان بیت آں گُڑا منی مھروانیں برات ءَ من ءَ زُرت ءُ دیم پہ شال ءَ رھادگ بوت آئی ءَ من ءَ سرجمیں راہ ءَ چْو پِت ءُ زھگے ءِ پیم ءَ چار اِت ءُ منی ھیالداری ئِے کت۔ من شال ءَ دو ماہ ھاسٹل ءَ گْواز اَینت ءُ وتی چکّاس ءِ پرچہ دات اَنت پد ءَ واتر بوت آں دیم پہ وتی لوگ ءَ، لھتیں وھد ءَ پد منی چکاس ءِ آسر اھت گُڑا منی لمبر سک کم اِت اَنت۔ من وتی لمبرانی کمّی ءِ کسّہ گْوں وتی برات ءَ کرت اَنت گُڑا آئی ءَ من دلاسہ دات ءُ گوشت ئِے کہ تکانسر مہ بو لمبر کم گْیش بنت، آئی ءِ دلبڈی ءَ من ءَ گْیش مھکم کت۔ اِے لمبرانی کمّی ءِ وھد ءَ من باز پُرشتگ اِت آں من جْیڑگ ءَ اِتاں کہ من وتی منزل نہ رس ات آں ءُ منی دیستگیں واب سرجم نہ بوت اَنت۔ بلے منی کْوھیں برات کہ ھر مشکلاں منی ھمراھداری ئِے کتگ اَت ئِے آئی ءَ منی ھمّت بُرز کت ءُ من ءَ کپگ ءَ نیشت ءُ من ءَ پادانی سر ءِ اوشتگ ءِ سکْین ئِے دات تاں منزل روگ ءِ راہ ءِ پْیش داشت ءُ آئی ءِ دلبڈیاں چہ منی بْود (تاکت) اھت، منی مِھروانیں برات ءَ منی وانگ ءِ برجم دارگ ءِ ھاتر ءَ من ءَ کراچی ءَ راہ دات ءُ من ءَ گْوشت ئِے کہ تو کجام جاہ ءَ وانگ لوٹ ئے من ترا وانین آں تئی دیستگیں واباں یک مانایے دیگ لوٹ آں، من لوٹ آں کہ تو وتی وانگ ءَ برجم بہ دار ئے، وانگ ءِ برجم دارگ ءِ واست ءَ من ھر وڑ ءَ گْوں تو گْون آں تاں کہ تئی دل ءِ مُراد پیلو بہ باں۔ من ھم وتی برات ءَ را پسّو دات ءُ گْوشت کہ منی لالا جان وھدے کہ تئی سارتیں ساھگ گْوں من گْون اِنت گُڑا من ءَ روچ کدی نہ سْوچ اِیت ءُ تو کہ ھر وڑیں اڑ ءُ جنجالاں گْوں من گْون ئے گُڑا من ھچبر تکانسر نہ باں ءُ وتی وانگ ءَ برجم دار آں ءُ کجام ھم کارگل (ڈیپارٹمنت) منی نسیب بیت من آئی ءِ وان آں وھدے کہ من وتی کاگد ءُ ڈاکومنٹس کراچی ءِ مزن شاھدربرجاہ ءَ دات اَنت گُڑا منی نام فِھزیولوجی ءَ اتک گُڑا اِے درگت ءَ منی برات ءَ چہ من جُست گپت گْوشت کہ تئی ھیال چے اِنت ؟ من پسّو دات ءُ گْوشت کہ یک سالے ءَ تاں اد ءَ وان آں ءُ پد ءَ شال ءَ ھم چکّاس دے آں۔ گُڑا آئی ءَ من ءَ گْوشت چے کہ تو وت گِھتر زان ئے ھما وڑ بہ کن بلے وت ءَ ھچ پیم ءَ تکانسر مہ کن ءُ ھر کارگل ءَ ھر وانگجاہ ءَ وانگ لوٹ ئے منی تئی ھمراہ اوں من لوٹ آں کہ تئی دل ءِ مراد سرجم بہ بنت ھمے پیم ءَ من ءَ موکل ئِے دات کہ تو وتی ھم تبکیں جنکّاں گْوں ھوار بہ بو من وتی نوکیں زند کراچی شاھدربرجاہ ءَ بندات کرت ءُ منی مھروانیں برات ءِ سارتیں ساھگ منی ھمراہ اِنت کہ من ءَ ھچ پیم ءَ گَم ءُ اندوہ نیست، من بازیں مِھروانیں برات دیستگ بلے من وتی لالا جان ءِ وڑیں مِھروانیں برات نہ دیستگ بس منی دوا ھمیش اِنت کہ لالا جان مُدامی تو ھست ءُ سلامت بات ئے ءُ تئی سارتیں ساھیگ مدام منی سر ءَ ساھیل بات۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔