نبشتانک: شپ پہ آگاھی گوازینتگ اَنت
نبشتہ کار : شیردل بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
ماتاں وتی یکیں بچ چہ ماتیں زمین ءَ دوست نہ داشتگ اَنت ، آجوئی ءِ جنگ ءِ پڑ ءَ دست بڈ ءَ جتگ ءُ رھادگ کرتگ اَنت ، بلوچ راجدپتر انچیں شیرزالیں ماتانی کارستاں سرکیل اِنت ، اگاں اے پھنات ءَ سرجمیں چمّشانکے دیگ بہ بیت ، گڑا نامانی دراجیں لڑے گِندگ کیت ، لھتیں نام منی وتی پجاروکین اَنت “شھید “کچکول بھار شاپُک ، شھید” منور جان پنام ساکا جان آواران پیراندر ، شھید”زمان جان پنام دیدگ مشکے ، شھید” ھان جان پنام ھمل بلوچ گریشگ ءُ شھید “الیاس جان پنام نوروز بلوچ جھاؤ کورک ماتانی یکیں بچ بوتگ اَنت کہ پہ زمین ءِ رکینگ ءَ جان ندر اِش کرتگ ۔
ھر وھد ءَ بلوچ راج ءِ سر ءَ گرانیں باریگ اتکگ اَنت گڑا ماتاں بچ جنگ ءِ سکیں داتگ ءُ گوں زوراکیں دژمن ءِ دیم ءَ دَر آیگ ءِ واستا گوشتگ ، وت ھم سوگند اِش وارتگ ءُ گوشتگ اِش اگاں تو جنگ ءِ پڑ ءَ پدکِنز اِت ئے ءُ لگور بوت ئے گڑا منی شیر ترا پھل نہ اَنت ، گوستگیں وھد ءَ ھمے ھبر “میرکمبر ءِ مکھیں مات ءَ کرتگ اَت ، بَلے! مرچیگیں روچ ءَ راج ءِ ھَمک مات ” زھم جنیں “میرکمبر ءِ مات ءِ دروشم ءَ گندگ بوگ ءَ اَنت ، بازیں مات ءُ گُھارانی کلواں من اِشکنگ ءَ آں وتی شھیدانی گڈی دیدار ءَ موتک اِش نیارؤتگ بلکیں ءَ پہ پھر ءُ شان ءَ گوں گوشگ ءَ اَنت گوستگیں روچاں ماں شال ” CTD پولیس ءِ دست ءَ شھید بوتگیں پُسگ” سدام جان ءِ گُھار ءَ وتی برات ءِ کُنٹ چست کتگ ءُ گوں پھر ءُ شان ءَ گوشگ ءَ اَت ما بژنیگ نہ ایں کہ منی برات اَچ ما جتا کنگ بوت ، ما پھر ءُ شان گْوش ایں ، آ پہ سرڈگار ءُ راج ءِ واست ءَ کربان بوتگ ، انچو شھید ھاسل جان پنام اکبر بلوچ ءِ مات ءَ وتی بچ ءِ گڈی دیدار ءَ گوں مزن جگری ءَ تران کُت گوشت ، وتی بچ ءِ تُپنگ ءَ بڈ ءَ کناں گوں ڈیھ ءِ دژمناں میڑ دے آں ، انچیں کارستاں بلوچ راجدپتر چکار اِنت ۔
سرھال ءِ نیمگ ءَ کایاں مات ءِ یکیں بچ اَت ، وھدے کہ اولی رند ءَ دیست، ھمے گندگ ءِ ھبر وت دراجیں کسھے منی نزّ ءَ دو ھزار دہ ءُ یازدہ اَت ، ما ” شیک لیوار کور ءَ پہ شکار ءِ واست ءَ تر ءُ تاب ءَ شُت ایں، اے کارست دراہ شھیدیں رھشون ڈاکٹر منان جان ئیگ اِت اَنت ، سیل ءُ سواد ، لیب ءُ گوازی ءِ نام ءَ مردم ءَ را چَٹ دل گرد ئِے کرت ، دل ءَ کدی نہ لوٹ اتگ چہ آئی ءِ ( سوساٹی) چاگرد ءَ گِستا بہ بیت۔
شیک لیوار کور ءِ سپر ءَ بی این ایم ءِ سرکماش چیرمین ” ھلیل بلوچ ، شھید ڈاکٹر منان بلوچ ، شھید اُستاد اَلی جان بلوچ ، شھید ناکو ھیربکش بلوچ ءُ جھاؤ ءِ ” بی این ایم ءُ بی ایس او آزاد ءِ سنگت گون اِت اَنت ، وھدے کہ ما چہ سپر ءَ واتر بوت ایں کورک ءَ رس اِت ایں ، کورک جھاؤ ءِ مزن وانگجاہ (ھائی اسکول ) ءِ نودربرانی روانکے دَراَتکگ اَت، مئے راھسر ءَ اوشتاتگ ءُ آزاد بلوچستان ءِ اوگام (نعرہ) جَنگ ءَ اِت اَنت ، ما وتی پرپٹ یک کش ءَ داشت اَنت گوں ، نودربراں ھوار کورک ءِ بازار ءِ یک کشے ءَ ٹوھیں کھیرے ءِ ساھگ ءَ شُت ءُ اوشتات ایں ۔ نودربرانی ھمے روانک مراگشے ءَ گوں بدل بوت ، وھدے کہ راجی رھشوناں نودربراں چہ جُست کُت “شمے جیڑہ چے یے ۔۔۔۔؟” گوشت اِش ” ما وتی وانگجاہ ءَ مرچی راجی بیرک مِک کرتگ ءُ راجی سوت ونتگ ، مئے رھدبراں نہ منّ اِتگ ” نودربرانی سروکی ءَ شھید الیاس جان کنگ ءَ اَت ، بی این ایم ءِ سروکاں چیرمین ھلیل بلوچ ءُ شھید ڈاکٹر منان بلوچ شھید اُستاد الی جان بلوچ ءَ تران کرت ءُ نودربرانی گپّ گوشداشت اَنت ، جھاؤ ءِ ھنکین ءِ سنگتاں کورک ءِ وانگجاہ ءَ روگ گوں رھدربراں گند ءُ نند کنگ ءِ گْوشت ، بی این ایم ءِ رھشوناں ورنایانی دلبڈی کرت۔
شھید الیاس جان پنام نوروز ھان آریپیں پِت ءِ نام ماسٹر اللہ داد اِنت جھاؤ کورک ءِ جاھمنندے اَت ، وتی بنداتی وانگ تاں دھمی تبک ءَ کورک ءَ دربرتگ اِت ئِے ، نیزگاری ءِ سوب ءَ دیمتر ءَ وانت ئِے نہ کرتگ اَت ، پِت ءُ مات ءِ یکیں بَچک اَت دراھیں گُھارانی چَمّانی رژن ءُ یکیں آسرا اَت ۔
شھید الیاس جان چدّ ءُ ساری ھم دیستگ اَت ، بلے زیادھیں پجاروکی نہ بوتگ اَت ، اے رند ءَ پد مئے کر ءَ رو ءُ آ ئِے کرتگ ءُ مھر ءِ نزدیکی ئِے گوں آجوئی ءِ جُنز ءَ بوتگ ۔
بلے ! چو نہ زانتگ کئی “چُک اِنت چہ اے روچ ءَ پد اگاں مئے کر ءَ اتکگ گڑا مھر داتگ ئِے ، وھدے ما سنگت” بی این ایم ءِ ھنکیں ءِ نیمگ ءَ کورک ءَ تر ءُ تاب ءَ شتگ ایں گڑا الم ءَ مئے کر ءَ اتکگ وتی گس ءَ برگ ءِ منت ئِے کرتگ ، ھمے وڑ ءَ آئی ءِ سنگتی گوں آجوئی جُنز ءَ زند ءِ گڈی روچاں برجم بوتگ ۔
من ءُ شھید ھکیم جان پنام کندیل بلوچ چہ آئی ءِ شھید بوگ ءَ یک ماھے ساری گس ءَ ئِے مھمان بوت ایں روچے آئی ءِ کِرّ ءَ گوازینت ، مات ءَ ئِے گوں ما دیوان کرت ءُ وتی بّزگی ءِ گپّ ئِے کرت اَنت ، گوشت ئِے “منی زَھگ کسان بوتگ اَنت پِت اِش بیران بوتگ ، من اے زھگ پہ بزّگی ءُ دلسیاھی رودینتگ اَنت ، آ وھد ءَ کہ الیاس جان کسان بوتگ پمّا ھمک شپ تُرسناک بوتگ اَنت سیاہ ءُ تھاریں شپ پہ آگاھی گوازینتگ اَنت ، کھول ءِ مردمے وتی پانگی ءَ آؤرت نہ کرتگ جھان ءِ گندگ گوشگ ءِ تُرس ءَ منی بدبھتی ءَ مستریں زَھگ دُراہ جَنک بوتگ اَنت ، الیاس جان یکیں دانگ اِنت ، دگہ برات ئِے نیست ، پمیشکا کسانی ءَ سور داتگ کہ اللہ پاک زوت بَچکیں زھگے بہ دنت ئِے” اے وھد ءَ دو زَھگ اِت اَنت ئِے بَچکے ءُ جَنکے اِت اَنت ، دستانی دل ءَ داشتگ اِت اَنت ئِے۔
مئے سپر انگت آسر نہ اَت ، ھال اتک دوشی ناشریں کُشندہ ٹولی ءِ مُلایاں “الیاس جان ءِ سر ءَ تیرگواری کُتگ ءُ شھید اش کُتگ اِیندگہ روچ ءِ روتاکاں دروگیں بیانے دیگ بوتگ اَت کہ شھید “الیاس ءِ کوش ءِ زمہ واری ” بی ایل ایپ ءَ زُرتگ اَت ، گڈی روچ ءَ ما جھاؤ ءِ سروکیں سنگت آئی ءِ پُرس ءِ پتر ءَ دستانی دارگ( پاتیا ءِ وانگ ) ءَ شُت ایں ، گڑا آئی ءِ ناکو ءَ بزاں “ھیڈ ماسٹر رمزان ساھب ساڑی اَت وش آتک ءُ چاہ ءُ آپ ءِ دیگ ءَ پد ھبر شھید الیاس جان ءِ کوش ءِ سر ءَ بندات بوت ، آئی ءَ سک ءَ باز گِلگ کرت ءُ گوشت ئِے منی واھگ ھمے بوتگ روچے ما بہ مِر ایں مارا کومی بیرک ءِ تل ءَ دے اِت ءُ کل کن اِت ، سنگتاں آئی ءِ کھول ءِ مردماں دلجمّی دات ءُ گوشت “الیاس مئے گل ءِ سلاہ بندیں باسکے بوتگ ، پرچا پاٹی ءَ آئی ءَ را جنت۔۔۔؟ ما گوش ایں ، پاٹی ءِ انگت بیان نیتکگ ءُ انسپی کیت یا باندا اے مئے شمئے دژمنانی چالاکی اِنت ، وت مارا کُش اِیت ءُ پد ءَ مئے جند ءِ نام ءَ کنت ، چہ آجوئی ءِ جھد ءَ شمارا بددل ءُ دُور کنگ لوٹ اِیت ” شھید ءِ مردماں بروسہ کرت ءُ وشانبوت اَنت ۔
یات بہ بیت بنداتی دَور ءَ ھیڈ ماسٹر رمزان ساھب وت بی این ایم ءِ دوزواہ باسکے بوتگ ، گوں شھید اُستاد الی جان بلوچ ءَ باز نزیکیں سنگتاں یکے بوتگ ، نَگیگیں جاورانی سوب ءَ دُور بوتگ ، وھدے کہ ما آئی ءِ نادراھی ءِ رند ءَ بیرانی ءِ ھال اِشکت سک گمیگ بوتگ ایں ۔
شھید الیاس جان نوزدہ جُلکان دو ھزار شانزدہ (19/06/2016) ءَ دائمی نمیران بوت ، من شھید الیاس جان ءَ ھوار جُلکان ءِ شھید ءُ سرڈگار ءِ تیوگیں شھیداں سھریں سلام گوشاں ۔
آجوئی ءِ جُنز زندگ بات ۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔