من ءَ زهیر کنت پہ وتی میتگ ءَ- جلال اھمد

نبشتانک: من ءَ زهیر کنت پہ وتی میتگ ءَ

نبشتہ کار : جلال اهمد

دی بلوچستان پوسٹ

درکسانی ءَ من یک کُچگی ءَ ودی بُوتگ آں کہ همود ءَ منی پِت ءُ پیرکی زمین هست اَنت همود ءَ کہ منی هاندان ءِ هپت پُشت ءَ وتی زند گوازینتگ گڑا منی میتگ ءَ یک وانگ جاھے هست اَت کہ اُود ءَ پنچ کلاس ءَ تک وانگ هست اَت من وتی بِنداتی وانگ چہ هما وانگ جاه ءَ بِندات کُت سُهب ءَ ادار هشت ءَ من وانگ جاه ءَ شُتگ اَت آں ءُ دُوازده ءَ چُٹّی بُوتگ اَت من واتر گِس اتکگ اَت آں سُبارگ کُتگ اَت گڑا ادار سِے ءَ وتی چاگل چہ مَشک ءَ سارتیں آپ آں پُر کتگ اَت ءُ شُتگ آں کہ پَسانی چارینگ ءَ ءُ مگرب تھار ءَ گِس ءَ واتر کُتگ اَت چِراگ ءِ وٹ مانداشتگ اَت ءُ وتی وانگجاه ءَ سبک یات کتگ اَت اَنت بِزاں کہ سُهب ءَ وانگ ءُ بیگاه ءَ پَسانی شوانگ بُوگ منی دنداه اَت همے پیما گڑا مئے میتگے مردم سکیں مہروانیں مردم اَت آں دْراه تِپاک اَت آں ءُ یکّے دُهمی ءِ درد وار اَت-

مئے گِس ءَ مارا گوک هم هست اَت ءُ هُشتِر هم هست اَت گڑا دُکّال ءُ بے هوری ءِ سبب ءَ چِے مئے میتگ ءَ آپ ءِ باز کمّی اَت آپ هست اَت بلے باز دُور اَت گڑا مئے گِسے مردماں هُشتِر زُرتگ اَت ءُ دیم پہ آپ آرگ ءَ رهادگ بُوتگ اَت اَنت دُور یک چمّگے هست اَت کہ هما مئے میتگ ءِ آپ اَت سجّهیں میتگ ءِ مردم پہ آپ ءِ واست ءَ هما چمّگ ءَ شُتگ اَت اَنت گڑا دِیر گوست کہ مئے هَند ءُ دَمگ آں ڈُکّال بُوت هور نہ بُوت سرجمیں هلک ءِ درچگ ءُ دار چہ بے هوری ءَ مِران بُوت اَنت میتگ ءَ سبزیں همب مَچ بے هوری ءَ چے تُن ءَ کُشت اَنت ءُ مُرت اَنت گڑا هند ءُ دمگ ابیتگ بُوت اَنت سرجمیں بازار ءِ زیبائی کہ همے درچک ءُ دار اَت اَنت اِشاں چے میتگ زِبھر بیت-

همے پیما گڑا مزنیں مُدّتے گوست کہ هور نہ بُوت مهلوک ءَ وتی پَس ءُ گوک بھا کتگ اَنت کہ مردم لاچار بُوت اَنت دِگے هِچ راه ءُ در نیست اَت مئے گِس ءِ مردماں منی هم پَس بھا کُت اَنت گڑا من سک بیوار بُوت آں چیا کہ نوں بیگاه آں من ءَ هِچ دِگے دنداه نیست اَت منی ءُ همے پَس اَت اَنت کہ من چارینگ ءَ بُرتگ اَت اَنت-

گڑا منی برات دائم گوں وتی هُشتِر ءَ شُتگ اَت آپ ءَ آرگ ءَ من هم یک رُوچے شُتاں گوں منی اے اولی روچ اَت کہ من گوں وتی برات ءَ آپ ءَ شُتاں گوں راه انچوش دُور اَت ما سِے ادار ءَ رند گِس ءَ سر بُوت اِنت گڑا اے روچ ءَ من سک دَمبرت ءُ من شپ ءَ زُوت وپت آں گڑا اے رُوچ ءَ چے رند من نہ شُتاں گوں –

همے پیما وهد گوزاں بُوت هپت سال سرجم بُوت کہ مئے هند ءُ دَمگ آں هور نہ بُوتگ اَت گڑا یک روچ ءِ اناگت آں جمبر بُوت ءُ سجّهیں روچ ءَ سرگوات ءَ شِکِت موسم سک دلکش بُوت جمبر سر ءَ ساهیل اَت اَنت روچ شُت ءُ مگرب ءِ وهد بُوت گِروک ءَ دڑامب ءِ سر ءَ جَنگ بِندات کُت سرگوات هم سُست بُوت گڑا نیم ادار گوست گِروک نزیک بُوان بُوت ءُ شپ ءَ ادار هشت ءَ هور ءِ ترمپ بِندات بُوت اَنت کمو دِیراں رند هور ءَ اِیر دات من گِس ءِ دروازگ ءَ دَپ ءَ نِشت آں ءُ هور ءِ نِدارگ ءَ چارگ ءَ اَت آں هیر شپ تھار اَت شرّیں ڈولی ءَ گِندگ نہ بُوگ ءَ اَت بلے هما وهد ءَ کہ گِروک ءَ جتگ اَت گڑا گُشے سرجمیں میتگ ءِ روژناه کتگ اَت میزان میزان ءَ هور تُرند بُوان بُوت ءُ دِیران داں هور رِتک ءُ پد ءَ گَرّو ءِ گوات ءَ سر کُت ءُ هور هلاس بُوت-

چو کہ مئے گِس کوه ءَ چے باز دُور نہ اَت انچوش کہ هور هلاس بُوت گڑا کوه ءَ چِے آپانی آواز پیداک اَت گڑا میتگ ءِ دْراهیں مردماں وتی اَزباب زُرت اَنت ءُ دیم پہ وتی ڈگاراں رهادگ بُوت اَنت من ءَ هم دل ءَ نہ مَرینت من هم گوں وتی گِس ءِ مردماں گوں شُتاں گو گڑا سرجمیں بازار ءِ مهلوک وتی ڈگاراں آپینکی کنگ ءَ اَت اَنت دْراهیں مردم گَل ءَ اَت انت کہ تیوگیں بازار ءَ مردمانی ڈگار آپ بُوت اَنت گڑا پاٹی ءَ آس ءِ روک ءُ دْراهیں مردم آس ءَ چپ ءُ چاگِرد ءَ نِشت اَنت گپ ءُ تران اَت سک وش اَت کندگ ءُ مسکرائی اَت شپ بے وهد بُوت گڑا ما چیزے مردم شُت اِنت گِس آں ءُ کماش پاٹی وتی ڈگارانی پانِگ اَت اَنت گڑا من گِس ءَ سر بُوت آں وپت آں بلے من ءَ واب نہ یتک کہ من سک گَل اَت آں چیا کہ هپت سال ءَ رَند هور بُوت بلاهیں مدّتے بے هوری ءَ چے ما پہ هور ءِ واست ءَ مهتاج اَت اِنت-

گڑا لھتے روچ گوست زمین کمو هُشک بُوت ما شُت اِیں کُوٹینگ ءِ چِنگ ءَ هر روچ نیم روچ ءَ وهد ءَ ما شُت اِیں کور ءَ اُژناگ کُت سک وش بُوت ڈگارنی آپ کہ کم بُوان بُوت اَنت دِهکان آں کِشگ بِندات کُت دْراهیں دمک ءُ در روچ پہ روچ سبز ءُ شاداب بُوان بُوت اَنت پد ءَ کِشار مزن بُوت اَنت همک سُهب کپوتانی کُوکُو ءُ بُلبلانی شِہزارگ ءَ تیوگیں میتگ سرا زُرتگ اَنت سک وش اَت کہیرانی لمب بُن ءَ گِر اَت اَنت هر کس گوں وتی ڈگاراں گوں مُشکول اَت سرجمیں بازار ءَ مردم شات اَت اَنت منی زندگی ءِ وشتریں ساهت هما اَت اَنت-

نوں من ءَ مُدّتے گوستگ کہ من وتی هنکین ءَ واتر نہ شُتگ آں من ءَ سک زهیر کنت پہ وتی میتگ ءَ-

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔