گوادر ءَ بلوچستان ھک دو زرمبشت ءَ مروچی 24 سرجم، یوسف مستی خان ءَ بھرزرتگ

بلوچستان ءِ تیابدپی دمگ گوادر ءَ بلوچستان ھک دو زرمبشت ءَ مروچی بیست ءُ چار روچ سرجم بوتگ کراچی ءَ چہ راجدوستیں رھشون یوسف خان مستی ءَ زرمبشت ءَ بھر زرتگ-

بلوچ ءِ زِر ءَ گیرکانودی ٹرالینگ، سیمسراں کار ءُ بار ءِ بندش، زورانسری آوار جنگ بوتگیں مردمانی یل کنائینگ ءُ دگہ بنکی لوٹانی ھاتر ءَ مزنیں کچے ءَ مھلوک یکجاہ بوتگ انت –

زرمبشت ءَ تران کنان ءَ یوسف خان مستی ءَ زرمبشت ءِ سروک ہدایت الرحمن ھُسین وڈیلہ ءُ زرمبشت ءَ ھواریں درسیں مردمانی منت گپتگ گوشتگ کہ شما دراہ اے زرمبشت ءِ باسک ات شمار ءَ شاباش انت شما وتی جزبگ ءَ ھمے وڑ بہ دار اِت من ءَ ستک اِنت کہ پاکستان ءِ سرکار، ادارہ ءُ لشکر وت کائینت شمئے پاداں کپ انت – بلوچستان ءِ گوستانک باز دردناکیں گوستانک ءِ اے سرڈگار ءِ سر ءَ شما کہ اد ءَ نشتگ ئے اے میر ھمل ءُ میر کمبر سرڈگار انت ءُ شما ھماھانی زھگ اِت –

آئی ءَ گوشتگ ھر ھما وھد ءَ کہ بلوچستان ءِ سر ءَ مسیبتے اتکگ ڈنی تاکت پرتگیز انگریز بہ بنت یا پاکستان ءِ لشکر بہ بیت کہ کبزہ کتگ نشتگ آئی ءِ دیم مدامی شمئے وڑیں گریب ءُ بزگراں داشتگ – اے سردار میر وڈیرہ ھمک وھد ءَ پہ کرسی ءِ ھاتر ءَ کمپرومائیز کن انت ھکان پہ کرسی ءِ ھاتر ءَ یل کن انت- آئی ءَ گوشتگ کہ ھما مرد ءِ گور ءَ کہ من راجکاری دربرتگ آ میر غوث بخش بزنجو بوتگ –

آئی ءَ تران کنان ءَ دیمتر ءَ گوشتگ کہ بلوچستان ءَ نوزدہ سدو چِل ءُ شش ءَ چہ بلوچ ءِ کشت ءُ کوش، گار ءُ بیگواہ کنگے درچ ءِ بندات انت نوزدہ سد ءُ چِل ھپت ءَ جبری الحاق گون ءَ بلوچستان ءَ کتگ – بلوچستان ءِ پارلمنٹ ءَ میر غوث بخش بزنجو ءِ سروکی ءَ پاکستان ءِ گوم ءَ ھوار بوگ ءَ انکار کُت – بلے پاکستانی سرکار ءَ وتی لشکر دیم دات ءُ آ پہ جبری الحاق ءَ لاچار کُت ءُ پد ءَ مئے سرڈگار کہ آزاتیں سرڈگارے ات ھلاس کُت ون یونٹ کُت – نوزدہ سد ءُ پنجاہ ءُ ھپت ءَ خان قلات ءَ جرگہ لوٹارینت گُشت کہ شما مئے گون ءَ ھما معاھدہ کُتگ آ معاھدہ شما پروشتگ نوں مار ءَ نوں ھک ھست وت وتی راہ گچین بکنیں – گڑا خان قلات ءِ سر ءَ اُرش بیت آئی ءَ دزگیر کن انت ءُ بازینے جنگ بیت ءُ نواب نوروز خان کوہ ءَ شُت – نواب ءِ کوہ ءِ رؤگ ءَ پد اشاں منت کُت کُران سوگند وارت آئی ءَ لوٹارینت ءُ پد ءَ زندانی ءِ کُت آئی ءِ شش چُک برازتک گوھارزتک پاھو دیگ بیت اَنت ءُ نود سال ءِ اُمر ءَ آئی ءِ جند ھیدرآباد جیل ءَ بیران بوت- آئی ءَ پیش نوزدہ سد ءُ چِل ءُ ھپت ءَ آغا عبدالکریم ءَ جنگ کُت کوہ ءَ در کپت کہ ما اے جبری الحاق ءَ نہ منّ ایں آئی ءِ گوم ءَ ھم کول کرار کُت آئی ھم گپت دہ سال ءَ زنداناں کُت – سند ءِ جی ایم سید ءِ گوم ءَ ھم ھمے وڑ کنگ بوت –

آئی ءَ دیمتر ءَ گُشت کہ پاکستانی ریاست زالم ءُ زوراکیں ریاستے آ ھمے پھمیت کہ بلوچ ءَ گلام داریت گڑا بلوچ ءَ اے ھک ھست اِنت کہ پہ وتی آزاتی ءَ بہ روت – مروچی مئے زھگ کہ کوہ انت، جنگ بوگ ءَ انت چِل ھزار مردم گار ءُ بیگواہ انت اے ملک ءِ تہ ءَ مئے مات ءُ گوھارانی کم شرپی بوگ ءِ انت انگت گُشاں کہ گوں پاکستان ءَ وپا بہ کنت کم چہ کم من چشیں ریاست ءَ گوں وپا کُرت نہ کناں –

آئی ءَ گُشت کہ مار ءَ گشاں شما گدارے ما اشاں گُوشگ لوٹاں ھو ما اے ریاست ءِ گداراں پرچا کہ اے ریاست منی راج ءِ گدار انت منی وتن ءِ گدار انت – آ اے سرپد نہ بنت کہ وتن ءُ ریاست ءِ تہ ءَ دیگری ءِ ھست-

آئی ءِ گوشگ ات کہ ریاست ءِ پاکستان اگاں بلوچ ءَ گلام ءِ پھمیت گڑا مار ءَ گلامی کبول نہ انت بلوچ راج ءَ را ءِ ایجنٹ پھمیت گڑا شما ھم امریکہ ءِ ایجنٹ اِت – بلوچ گوں شما آقا انگریز ءَ ھم جنگ کتگ، ما سر جھل کنوک نہ ایں جنگ کنوکیں مار ءَ لاچار کن ئے ما چد ءُ گیشتر جنگ کنیں –

آئی ءِ گوشگ ات کہ بلوچستان منی سرڈگار انت شما مارا جست کنے کجا پیداکے کجا رؤگ ءَ ئے اگاں منی زمین ءَ زبان پر بوتگیں شمارا چہ جست گپتگ ات کہ شما بہ گوش ات کجیگ اِت ؟

آئی ءَ گوشت کہ میر سردار پروش دیگی انت اے سرڈگار ءِ ھکیں وارس راج انت – ریاست ءِ پاکستان ءَ مئے درورد ءُ دھکان کاراں گوں ھچ واستا نیست سندھ ءِ دریا ورد بلوچستان ءِ ھک دو زرمبشت ءَ گوں ھمکوپگ انت – اے زرمبشت یک آشوبے ما درساں گوشگ لوٹاں اے زرمبشت ھچ گل ءِ نہ انت اے بس مزلومانی زرمبشت انت – بلوچستان ءِ ھک دو زرمبشت سرجمیں بلوچستان ءِ تہ ءَ برگی اے زرمبشت مزلومانی توار انت –
آئی ءِ گوشگ ات کہ اے زرمبشت ءَ گل ءِ دروشمے دیگ بہ بیت سرجمیں بلوچستان ءِ تہ ءَ مھکم کنگ بہ بیت –

ننداک ءَ تران کنان ءَ مولانا ھدایت الرحمان ءِ گوشگ ات کہ جھد ءَ برجاہ داریں وتی لوٹانی ھاتر ءَ مردماں گیش ءَ چہ گیش بھر زورگی انت –

آئی ءِ گوشگ ات کہ بلوچستان ءَ چہ ایف سی ءِ رکینگ ءِ جھد ءَ باڈر ءَ کار ءُ بار کنوکیں مردم اد ءَ مئے گور ءَ بیا انت ایف سی ءِ دربار ءَ مہ رو انت –

مُلا ھدایت الرحمان ءِ گوشگ ات کہ دہ دسمبر ءَ روانک ءِ دارگ ءَ واکداراں اگاں چیزے کُرت آیگ ءَ نہ اشت گڑا ھما جاہ ءَ بہ بہ نند ات ءُ دگ ءَ بند بہ کن ات –